Morgunblaðið - 22.10.1978, Side 22

Morgunblaðið - 22.10.1978, Side 22
22 MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 22. OKTÓBER 1978 Mynd Kristinn. Vilhjálmur í keppni við Grindavík. „Hefalltafœtlað méraðhœtta” TORFÆRUAKSTUR hefur verið stundaður hér á landi frá árinu 1966 en núna síðustu árin hafa þessar keppnir fyrst verið auglýst- ar og almenningi gefinn kostur á að fyigjast með. Vilhjálmur Ragnarsson er einn þeirra, sem tekið hafa þátt í torfærukeppnum og hefur hann unnið þær allar sem Flugbjörgunarsveitin Stakkur í Keflavík hefur haldið frá árinu 1975. Við heimsóttum Vilhjálm og fjölskyldu hans og spurðum hann fyrst að því hvernig torfærukeppn- ir færu fram? „Keppendur láta skrá sig daginn fyrir keppni. Það eru ýmsar þrautir sem keppendur þurfa að fara í gegnunvt.d. að keyra á mikilli stika, ofan í forargryfjur upp moldarbörð og brattar og grýttar brekkur. Það er síðan gefið fyrir eftir því hvernig og á hvern hátt keppandi kemst í gegnum þrautirn- ar.“ Á hvernig bíl keppir þú? „Ég hef alltaf verið á Willys en annars eru alla gerðir af bílum notaðir í keppnirnar. Það eru flestir með einhverja aukahluti í bílnum og gera þá auðvitað allt við bílinn sjálfir. Ég hef W-8 vél í bílnum, 283 kúbík, edelbrock-sog- grein og 650 rúmmetra holly- pústflækjur. Það fara margar helgar í vinnu við bílinn og næturnar jafnvel líka ef eitthvap sérstakt er framundan." Er mikið um óhöpp og siys f torfærunni? „Ég hef heyrt um eitt slys í torfæruaksturskeppni sem var á Hellu í vor. Þá var keyrt á strák sem að mér skyldist var inni á brautinni. En öryggiskröfurnar eru þó nokkrar og þær hafa aukist frá því í byrjun, t.d. eru bílarnir allir athugaðir fyrir keppni. Það eru töluvert um að bílarnir sjálfir brotni í keppni þá oftast eitthvað í sambandi við drifið. Ég hef sjálfur einu sinni lent í því að hlutur í bílnum hjá mér brotnaði. Fólk talar hins vegar mikið um að við eyðileggjum landið með þessari torfæruaksturskeppni. En þegar Björgunarsveitin Stakkur tók við svæðinu þar sem keppnirnar eru haldnar var það algjörlega órækt- að. Svo var farið að undrast yfir því að þeir væru að eyðileggja gróðurinn. Þá var þetta gróður sem þeir höfðu sjálfir komið upp þarna og þeir sá líka í hjólförin eftir hverja keppni." Hvernig er kostnaðarhliðin við svona keppni? „Það er kostnaðarsamt að taka þátt í þessu en verðlaunin hafa numið kostnaöi hjá mér. Það eru yfirleitt peningaverðlaun, að minnsta kosti í sandspyrnunni og torfærunni, en það er alls ekki hagkvæmt að ætla sér að græða á því að taka þátt í svona keppni. Þetta étur sig upp sjálft." Er mikill almennur áhugi á torfærunni? „Ég tel að hann hafi aukist töluvert og virðist alltaf vera að aukast. Það er fleira fólk sem sækir keppni, það er einnig meira skrifað um hana í blöðunum svo fólk veit meira hvað er um að vera. Kvart- míluklúbburinn hefur líka vakið áhuga fólks á bifreiðaíþróttum. Fólk fylgist meira með þar sem svo mikið er talað um klúbbinn." Iívernig undirbúið þið ykkur undir keppni? „Ég hef nú yfirleitt aðeins farið í eina keppni á ári. Ég hef ekkert æft fyrir síðustu tvær keppnir, í bæði skiptin var það í fyrsta sinn að ég fór út fyrir veg á bíl þau árin. Annars hef ég heyrt að öku- maðurinn vegi 80% á móti bílnum svo það hefur ekki allt að segja að bílinn sé mjög vel útbúinn. Þegar við komum á keppnisstað er bíllinn léttur eins mikið og hægt er. Blæjan er tekin af, öll aukasæti tekin úr bílnum svo og glugga- stykkið. Ef bíllinn er gerður léttari þá verður hann kraftmeiri miðað við þyngd og það verður einnig auðveldara að ráða við hann, hann verður snarari í snúningum. Það hefur einnig sýnt sig að kraftmiklir bílar koma best út úr torfæru- keppnum. I keppninni sjálfri verða menn að temja sér að vera nógu rólcgir og reyna að losna við örvæntingu. Það er einnig mikilvægt að stöðva og virða fyrir sér aðstæður áður en út í þrautina er lagt og hugsa um það áður hvað maður ætli að gera svo ekki þurfi að fara að hugsa um það á miðri leið, þá hefur keppand- inn nóg að gera með bílinn." Að síðustu spurðum við Vilhjálm hvers vegna hann væri í þessari íþrótt? „Það er eingöngu vegna ánægjunnar. Ég bý til góðan bíl, og eyði í hann peningum, og vil líka fá að nota hann. Svo er ég náttúru- lega líka fæddur með bíladellu. Fyrst ég fór út í að keppa í þessu, en nú fer ég aftur til þess að halda titlinum og sjá hvað ég get gert það lengi. Annars hef ég alltaf æltað mér að hætta. Ég ætlaði mér aldrei að taka þátt í síðustu keppninni en ég var að hjálpa kunningja mínum við að undirbúa hans bíl og þá vaknaði áhuginn aftur. Vinir mínir og kunningjar voru líka alltaf að ýta á mig að taka þátt í keppninni svo það varð úr. Það er ómögulegt að segja hvað gerist, hvort ég held áfram eða ekki. Það fer allt eftir því hverjir verða með í næstu keppni hvort ég verð aftur meðal keppenda." - R.M.N. Mvnd Kristján. Vilhjálmur Ragnarsson ásamt Steíaníu konu sinni og syninum Ragnari. R O Y A L SKYNDIBÚÐINGARNIR ÁVALLT FREMSTIR ENGIN SUÐA Tilbúinn eftir fimm mínútur 5 bragðtegundir MASTER 1*1 HYDRAULIC VINDUR 1,7—5,5 tonna FJÖLHÆGAR • ÁRÆDANLEGAR • ÖFLUGAR vélaverkstædið véltakh/f Hvaleyrarbraut 3 Hafnarfiröi sölusími 54315 Skosel Laugavegi 60, sími 21270.

x

Morgunblaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.