Morgunblaðið - 15.12.1978, Qupperneq 16

16
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 15. DESEMBER 1978

Utgefandi
Framkvæmdastjóri
Ritstjórar
Ritstjórnarfulltrúi
Fróttastjóri
Auglýsingastjóri
Ritstjórn og afgreiðsla
Auglýsingar
hf. Arvakur, Reykjavík.
Haraldur Sveinsson.
Matthías Johannessen,
Styrmir Gunnarsson.
Þorbjörn Guómundsson.
Björn Jóhannsson.
Baldvin Jónsson
Aðalstræti 6, sími 10100.
Aóalstræti 6, sími 22430.
Askriftargjald 2500.00 kr. á mónuði innanlands.
lausasölu 125 kr. eintakiö.
Ekki samráð við
félög innan Verka-
mannasambandsins
Verkamannafélagið Hlíf í Hafnarfirði hefur sent frá sér ályktun, þar
sem mótmælt er „harðlega þeim ófélagslegu vinnubrögðum
framkvæmdastjórnar Verkamannasambands íslands, er viðhöfð voru í
svokölluðum viðræðum verkalýðshreyfingarinnar við ríkisstjórnina
fyrir 1. desember síðastliðinn. Það verður að teljast algjör óhæfa, að
ákvarðanir um skerðingu vísitölu á laun séu teknar af nokkrum mönnum
án alls samráðs við félög innan Verkamannasambandsins, en að
samtímis sé látið í það skína, að fullt samráð sé haft við
verkalýðshreyfinguna", eins og orðrétt segir í ályktuninni.
Þar segir enn fremur: „Stjórn Verkamannafélagsins Hlífar álítur
vinnubrögð þessi valda samtökum verkafólks óbætanlegum skaða og
Irrefst þess að forsvarsmenn verkafólks tileinki sér lýðræðislegar
aðferðir, svo að þeir dagi ekki uppi eins og nátttröll á miðri leið í
félagslegu tilliti."
Þessi gagnrýni, svo hörð og óvægin sem hún er, kemur ekki á óvart.
Meðal launafólks, ekki sízt verkamanna, er vaxandi óánægja með þá
forystumenn innan verkalýðshreyfingarinnar, sem hafa blygðunarlaust
beitt henni fyrir sinn pólitíska vagn sjálfum sér til framdráttar. Þannig
gera menn sér í vaxandi mæii grein fyrir því, að efnahagsráðstafanirnar
í febrúar voru nauðsynlegar. Að öðrum kosti væri skerðing kaupgjalds
hinna lægst launuðu nú siðlaus og óverjandi.
Stefna mörkuð
í vegamálum
Þingmenn Sjálfstæðisflokksins úr öllum kjördæmum hafa lagt fram
á Alþingi tillögu um að fella að nýrri vegaáætlun sérstaka 15 ára
áætlun um lagningu hringvegar og vega til allra þéttbýlisstaða í landinu
með bundnu slitlagi. Jafnframt er lagt svo fyrir, að á vegaáætlun hverju
sinni skuli lögð sérstök áherzla á byggingu vega upp úr snjó, auk þess
sem ákveðin, stór verkefni eru tilgreind, sem sérstakiega þarf að sinna.
Þessari tillögu fylgir jafnframt áætlun um það, hvernig framkvæmdirn-
ar skuli fjármagnaðar.
Það vakna að sjálfsögðu mörg álitamál, þegar ráðist er í það stórvirki
að gera sér grein fyrir, hvernig takast megi að leggja veg með bundnu
slitlagi til allra þéttbýlisstaða. Slík niðurröðun framkvæmda er þó
óhjákvæmileg, ef menn vilja gera sér grein fyrir stærð verkefnisins og
hvaða leiðir séu færar til að leysa það. Og vissulega er það rétt, sem í
greinargerð tillögunnar segir, að þetta er eitt brýnasta verkefni
þjóðarinnar nú. Samhliða beizlun orku fallvatna og í iðrum jarðar er
þetta einnig arðgæfasta framkvæmdin.
Ægivald Alþýðubanda-
lagsins í borgarstjórn
Það fer ekki fram hjá neinum, hverjir raunverulega fara með völdin í
borgarstjórn Reykjavíkur. Forystan og frumkvæðið er allt í höndum
Alþýðubandalagsins, eins og glöggt sést af gífurlegri hækkun
fasteignagjalda á íbúðarhúsnæði og stórauknum álögum á atvinnurekst-
urinn, „sem eru liður í samræmdum aðgerðum flokksins til að sauma að
einkaframtaki í atvinnulífinu", eins og Birgir Isleifur Gunnarsson komst
að orði í Morgunblaðinu í gær.
En borgarfulltrúar Alþýðubandalagsins láta ekki við það sitja að
knýja stefnu sína fram í ráðum og nefndum, heldur hika þeir ekki við að
niðurlægja samstarfsmenn sína, ef þeim býður svo við að horfa. Svo er
að sjá sem þeir Kristján Benediktsson og Björgvin Guðmundsson skorti
þrek til að sýna af sér manndóm, en hið sama verður á hinn bóginn ekki
sagt um Sjöfn Sigurbjörnsdóttur, þótt hún sé fulltrúi stjórnmálaflokks,
sem um þessar mundir hefur ekki af öðru meiri beyg en að vera sjálfum
sér samkvæmur.
Eins og fram kemur í grein Birgis ísl. Gunnarssonar er ljóst að
brestur er kominn í samstarfið. Vafalaust er þó mikill vilji hjá öllum
vinstri flokkunum að laga það. Hin harða afstaða Sjafnar
Sigurbjörnsdóttur hefur skapað Alþýðuflokki og Framsóknarflokki
stöðu til þess að draga úr ægivaldi Alþýðubandalagsins. En hitt er
hæpnara, að þeir Kristján og Björgvin séu menn til að færa sér hana í
nyt. Úr því yerður framtíðin að skera. ..
Pólýfónkórinn:
PÓLÝFÓNKÓRINN mun flytja
jólaóratóríu Bachs dagana 30. og
31. desember n.k. í Háskólabíói
og taka þátt f flutningnum ásamt
kórnum 37 manna hljómsveit og 4
einsöngvarar. Kórinn skipa nú
um 150 manns og hefur
hclmingur þeirra starfað í kórn-
um áður, en hinir hófu starf f
haust þegar kórinn tók til starfa
að nýju eftir eins og hálfs árs hlé.
Stjórnandi hins tæpiega 200
manna hóps verður Ingólfur
Guðbrandsson.
Á fundi með fréttamönnum í
gær þar sem tónleikarnir voru
kynntir kom fram, að óvíst er um
áframhaldandi starf kórsins að
loknum þessum hljómleikum og
sögðu forráðamenn kórsins að

i \ ’4 5
Flytur Jólaoratóríu
Bachs um áramótin
Þyrfti 10 m. kr. fjárv eitingu
á ári til starfsemi sinnar
sífellt aðstöðuleysi væri aðal-
ástæða þess. Reynt hefði verið að
fá fjárveitingu til kórsins af
fjárlögum og tækju viðkomandi
aðilar; sem rætt hefði verið við, vel
í þá beiðni, en ekki hefði enn tekizt
að koma því máli í höfn. Gat
Ingólfur Guðbrandsson þess að
reiknað hefði verið út að hver
æfing kostaði um 1,4 m.kr. væri
vinna kórfélaga reiknuð á meðal-
taxta sem þýddi að hver kórfélagi
legði fram vinnu að upphæð unr
270 þús. kr. frá hausti til áramóta
til undirbúnings á flutningi þessa
verks. Töldu forráðamenn kórsins
tímabært að stjórnvöld tækju þátt
í að fjármagna starfsemi kórsins
sem og annarra hliðstæðra kóra.
og sögðu að Pólýfónkórinn þyrfti
um 10 milljónir króna á ári til þess
að geta staðið undir nauðsyn-
legasta kostnaði við æfingar og
tónleikahald.
Kórinn sendi nýlega bréf til
ýmissa fyrirtækja þar sem farið er
fram á fjárstuöning og kemur þar
fram að kostnaður við hljóm-
leikana um áramótin er talinn
nema um 7 milljónum og er það
eingöngu vegna launa hljóðfæra-
leikara, einsöngvara fjargjalda
listamanna er koma frá öðrum
löndum, húsaleigu, auglýsinga,
prentunar o.fl. og er talið að
hallinn nemi 2,5—3 m.kr.
I samantekt frá kórnum segir
m.a. svo um kórstarfið framundan
og hljómleikana um áramótin:
„Margir fögnuðu þeirri frétt í
haust, að Pólýfónkórinn tæki til
starfa að nýju, og margt ungt
söngfólk bættist í hópinn fullt
áhuga og sönggleði. Áuk söng-
stjórans hafa söngkennararnir
Elísabet Erlingsdóttir, Ragn-
heiður Guðmundsdóttir og
Siglinde Björnsson unnið að radd-
þjálfun söngfólksins. Brátt gefst
áheyrendum kostur á að heyra
þennan „nýja Pólýfónhljóm" og
bera saman við flutning kórsins á
fyrri árum. Jólaoratorían er eitt
bjartasta, glaðasta og fegursta
verk snillingsins Baehs og ber
höfuð og herðar yfir önnur tónverk
um sama efni, nema ef vera kynni
jólaþátturinn úr Messíasi
Hándels, en einmitt um þessar
mundir er Messías að koma út á 3
hljómplötum í hljóðritun Pólýfón-
kórsins frá í fyrra.
Pólýfónkórinn hefur ekki flutt
Jólaoratoríuna síðan um jól 1972,
en nú er kórinn fjölmennari og
atriði úr verkinu flutt, sem ekki
J. S. BACH:
JÓLAORATORÍA
FLYTJENDUR:
ELÍSAQET ERLINGSDÖTTIR SÖPRAéJ
SIGRlÐUR E. MAGNÚSDÓTTIR - ALTO
JÓN ÞORSTEINSSON ■ TENÓR
MICHAEL RIPPON - BASSI
PÓLÝFÓNKÓRINN HLJÓMSVEIT
RUT INGÓLFSDÓTTIR. KONSERTMEISTARI
STJÓRNANDI:
INGÓLFUR GUOBRANDSSON
háskolabió
LAUGARD. 30. DES. OG SUNNUD. 31 DES KL. 14 00
AOGÖNGUMIÐAR A AÐEINS KR 3000 -
HJA EYMUNDSSON, UTSÝN
OG HLJÓOFÆRAH0SINU. l.AUGAVEGI 100
hafa áður heyrzt hér á landi.
Hefur Pólýfónkórinn ekki áður
verið jafnfjölmennur síðan við
flutning Mattheusarpassíunnar
1972. Einsöngvarar í verkinu verða
Jón Þorsteinsson, tenór, sem
syngur hlutverk guðspjalla-
mannsins, en hann hefur dvalist
erlendis við söngnám um árabil og
að undanförnu komið fram í
stórhlutverkum á hljómleikum í
Noregi og Danmörku. Jón Þor-
steinsson hóf söngferil sinn í
Pólýfónkórnum eins og margir
Pólýfónkórinn á æfingu ásamt
Ingólfi Guðbrandssyni.
fleiri ungir söngvarar, sem vel
hefur vegnað á þessari braut á
liðnum árum, meðal annarra hinir
einsöngvarar kórsins að þessu
sinni, Elísabet Erlingsdóttir
sópran og Sigríður Ella Magnús-
dóttir mezzosópran, en þær voru
báðar meðal stofnenda Pólýfón-
kórsins. Fjórði einsöngvarinn er
bassasöngvarinn Michael Rippon,
sem hlotið hefur almenna viður-
kenningu hvarvetna í tónleika-
heiminum, þar sem hann hefur
látið til sín heyra og er jafnvígur á
óperu- og oratoríusöng. Rippon
var einsöngvari í söngferð Pólý-
fónkórsins til Italíu sl. ár og hlaut
alls staðar mikið lof. Hljómsveitin,
sem leikur í jólaoratoríunni er
skipuð hljóðfæraleikurum úr Sin-
fóníuhljómsveit ísland, en auk
þess margt ungt tónlistarfólk, sem
kemur heim frá útlöndum, þar
sem það stundar framhaldsnám
eða eru starfandi hljóðfæraleikar-
ar í Kanada, Bandaríkjunum,
Bretlandi og Þýzkalandi. Konsert-
meistari og einleikari á fiðlu er
Rut Ingólfsdóttir en aðrir ein-
leikarar eru m.a. Kristján Þ.
Stephensen, Bernard Williams,
Lárus Sveinsson og Pétur Þor-
valdsson, Jólaoratorían verður
aðeins flutt tvisvar, laugardag og
sunnudag 30. og 31. desember kl.
14.00. Aðgöngumiðar eru seldir hjá
Eymundsson, Ferðaskrifstofunni
Útsýn og Hljóðfærahúsinu og
kosta kr. 3.000.-, Miðunum fylgir
fallegt jólakort með prentun á
mynd Matthiasar Grúnewald af
fæðingu Krists í því skyni að hægt
sé að senda miðann sem jólakveðju
og jólagjöf í senn.“
Kvikmyndahúsin óska eftir niðurfellingu sætagjalds:
Kannað verði hvort unnt er að
lækka gjaldið eða fella niður,
segir Birgir ísleifur Gunnarsson, talsmaður minnihlutans í borgarstjórn
SAMTÖK kvikmyndahúsaeigenda í Reykjavík hafa sent borgarstjórn
erindi þess efnis að viðræður verði hafnar milli þessara aðila um
niöurfellingu eða lækkun svonefnds sætagjalds sem kvikmyndahúsun-
um er gert að greiða. Morgunblaðið sneri sér til Birgis ísl.
Gunnarssonar, talsmanns minnihlutans í borgarstjórn, og spurði hann
álits á þessu erindi kvikmyndahúsaeigenda.
„Þetta sætagjald sem við
þekkjum nú, á sér nokkuð langa
sögu eða allt til ársins 1952, því að
þá voru samþykkt lög sem heimil-
uðu að leggja á slíkt gjald á
kvikmyndahúsin og gjaldstofninn
er aðgöngumiðaverðið að
frádregnum skemmtanaskatti,"
sagði Birgir. „Lögin heimiluðu að
þetta gjald væri allt að 10% en
borgarstjórn samþykkti á sínum
tíma að þetta gjald yrði 9% og
þannig var það til ársins 1969 að
kvikmyndahúsaeigendur sneru sér
til borgarinnar og fóru fram á að
þetta gjald yrði fellt niður eða
stórlega lækkað á þeirri forsendu
að aðsókn að kvikmyndahúsum
hefði stórminnkað vegna sjón-
varpsins. Þá var þetta mjög
ítarlega rætt í borgarráði og þá
samþykkt að koma til móts við
kvikmyndahúseigendur á þann
hátt að lækka gjaldið úr 9% í 5%
og þannig hefur það verið síðan"
Birgir sagði, að samkvæmt
fjárhagsáætlun þessa árs myndi
gjaldið gefa í borgarsjóð um 34
milljónir króna í tekjur. „Það
hefur engin alvarleg umræða farið
fram um þetta mál í nokkuð
langan tíma að öðru leyti en því að
á árinu 1977 fluttu vinstri
flokkarnir í borgarstjórn tillögu
um að hækka gjaldið verulega, en
sú tillaga var felld af okkur
sjálfstæðismönnum," sagði Birgir.
„Nú hafa kvikmyndahúsaeigendur
snúið sér aftur til borgarráðs með
beiðni um að þetta gjald verði fellt
niður og bera fyrir sig svipuð rök
og 1969, þ.e.a.s. að enn hafi aðsókn
minnkað og benda þar á litasjón-
varp- o.fl. Það mál hefur ekki
fengið afgreiðslu í borgarráði en
mér finnst það vel vera verjandi að
taka málið upp til athugunar og
koma eitthvað til móts við sjónar-
mið kvikmyndahúsaeigenda og tel
sjálfsagt að kanna niður í kjölinn
hvort unnt er að lækka þetta gjald
eða fella það niður í áföngum."
Morgunblaðið reyndi einnig að
ná tali af Sigurjóni Péturssyni,
forseta borgarstjórnar, til að leita
álits hans á þessu erindi kvik-
myndahúsanna en tókst ekki.
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 15. DESEMBER 1978
17
1318 Rangæingar mótmæla óheyrilega háu raforkuverði:
Greiða mmnsl88% hcerra
raforkuverð í sýslunni
Fóik ftyzt á braut vegna hins háa raforkuverðs
ÞRIGGJA manna sendinefnd
Rangæinga fór í gær á fund
Hjörleifs Guttormssonar iðnaðar-
ráðherra í Alþingishúsinu til þess
að færa honum mótmæli 1318
Rangæinga gegn raforkuverði til
húsahitunar í héraðinu, en það er
minnst 88% hærra hjá Rafmagns-
veitum ríkisins en Rafmagns-
veitu Reykjavíkur og í notkun
fyrir iðnað getur verðið orðið allt
að 175% hærra. Á síðasta áratug
var um 25% mismunur á þessu
verði, en með verðbólgu og
gengissigi hafa skuldir RARIK
aukizt jafnt og þétt og prósentu-
bilið að sama skapi. Á þessu
svæði er einfasa rafmagn þannig
að öll stærri rafmagnstæki verða
margfalt dýrari í notkun eða
jafnvel ónothæf. Þeir þremenn-
ingar, Magnús Finnbogason frá
Lágafelli. Matthi'as Pétursson á
Ilvolsvelli og Hilmar Kristensson
frá Hvolsvelli fiuttu iðnaðarráð-
herra ávarp og mótmælaskjal.
Hafði Magnús orð fyrir þeim
þremenningum og sagði m.a.i
Við Rangæingar höfum lengi
mátt þola það óréttlæti að verða
að greiða hærra raforkuverð en
allur þorri landsmanna. Þó búum
við i orkuríku héraði og meirihluti
raforku landsmanna er framleidd-
ur í okkar sýslu og á sýslumörkum.
Nú er svo komið að við óbreittir
þegnar héraðsins unum ekki leng-
ur þeim órétti sem við teljum
okkur beitta. Því erum við komnir
hér á þinn fund hr. ráðherra til að
bera þér mótmæli 1318 Rangæinga
við háu raforkuverði og um leið að
krefjast einhverra úrbóta.
Við þykjumst hafa rökstudda
von um úrbætur þar sem í
núverandi stjórnarsáttmála eru
ákvæði um að vinna að jöfnun
raforkuverðs á landinu, auk þess
hefur þú lýst áhuga þínum og vilja
opinberlega til að koma þessu
réttlætismáli í höfn. Það er skoðun
okkar þessara 3 manna sem hér
erum mættir, að þar sem ríkið
aflar mest allar þeirrar raforku
sem notuð er og öll þjóðin greiðir
sameiginlega þann kostnað sem af
því leiðir eigi allir þegnarnir að fá
orkuna á sama verði. Við teljum að
þessu markmiði verði ekki náð
með öðrum hætti en þeim að
ríkisheildin sjái um öflun, dreif-
ingu og sölu orkunnar. Ódýr orka
er undirstaða iðnaðar og aukinn
iðnaður og úrvinnsla hráefna er
undirstaða bættra lífskjara, þess
vegna er ódýrari orka mál mál-
anna í dag og þar á Islenska þjóðin
ærinn auð, ef rétt er á málum
haldið.
Hr. ráðherra, við afhendum þér
nú þessar undirskriftir Rangæinga
ásamt rökstuðningi fyrir skoðun-
um okkar í fullu trausti þess að þú
ásamt þingmönnum okkar ráðir
nú þegar einhverja bót á þessum
vandamálum okkar Rangæinga.
Magnús Finnbogason aí-
hendir Hjörleifi Guttorms-
syni iðnaðarráöherra mót-
mælaskjal Rangæinga. Við
hlið Magnúsar stendur
Hilmar Kristensson, þá
Jón Helgason alþingismað-
ur og að baki Hjörleifs er
Eggert Haukdal alþingis-
maður og Matthías Péturs-
son frá Hvolsvelli,
Hér fer á eftir skjal það sem
1318 Rangæingar undirrituðu:
Við undirritaðir íbúar í Rangár-
vallasýslu, mótmælum harðlega
því óheyrilega háa raforkuverði,
sem nú er að ofbjóða gjaldþoli
fjölmargra viðskiptavina Raf-
magnsveitna ríkisins. Nú er svo
komið, að þar sem t.d. ein
fyrirvinna er fyrir fjölskyldu og
hitað er upp með raforku neyðist
fólk til þess að flytja í burtu, þar
sem hitakostnaðurinn er algjör-
lega óviðráðanlegur og ekkert í
líkingu við það sem annarsstaðar
þekkist og þetta gerist þrátt fyrir
það að menn voru hvattir til þess
að nota þessa innlendu orku, enda
er raforkan orðin verulega ódýrari
heldur en olía, sem flutt er inn
langt utan úr heimi á uppsprengdu
verði. En raforkan er framleidd í
héraðinu og flutt um stuttan veg.
Sá óheyrilegi verðmunur sem er
á raforku eftir því hvar menn búa
á landinu, er með öllu óþolandi. I
því sambandi er rétt að benda á að
allar meiri háttar rafveitur eru
reistar fyrir framlög úr sameigin-
legum sjóðum landsmanna, eða
með erlendum lántökum sém öll
þjóðin er ábyrg fyrir. Með hvaða
rétti er þá þegnunum mismunað?
Jafnframt er rétt að benda á að
þeir aðilar, sem eru að reyna að
halda uppi iðnaði eða annarri
starfsemi verða algjörlega ósam-
keppnisfærir og hljóta að gefast
upp fyrr en síðar, en það leiðir til
fólksflótta og stórkostlegrar
byggðaröskunar.
Þetta ástand er með öllu óþol-
andi. Það er því krafa okkar að
þegar í stað verði gerðar ráðstaf-
anir til úrbóta.
Eyjólfur Konráð Jónsson:
Bændur íái laun greidd
eins og aðrar stéttir
MÓTTAKA á landbúnaðarvörum er í þann mund að stöðvast hjá
Kaupfélagi Eyfirðinga á Akureyri, KEA, vegna þess hve birgðir
hlaðast þar upp, að því er Steingrímur Ilermannsson
landbúnaðarráðherra upplýsti á Alþingi í gær. Kom þetta fram í
umræðum á fundi sameinaðs þings, þar sem tillaga Eyjólfs
Konráðs Jónssonar um beinar greiðslur til bænda var til
umræðu.
Landbúnaðarráðherra sagði,
að erfitt væri að gera grein fyrir
því hvaða leið landbúnaðarlán
fara í gegnum kerfið, bæði
afurðalán og rekstrarlán, en
Eyjólfur Konráð hafði farið
fram á að fá slíkar upplýsingar,
fyrr við umræðuna. En til þess
að gefa nokkra hugmynd um það
hvernig þetta fjármagn streym-
ir frá bönkum og ríkissjóði til
bænda, sagði ráðherra að auð-
veldast væri að taka eitt ein-
stakt dæmi, og því hefði hann
fengið upplýsingar um stöðu
mála hjá KEA. Sagði ráðherra,
að nú væru þar 2 milljarðar og-
724 milljónir króna í mjólkur-
afurðabirgðum. Af þessum
birgðum hefði fengist út afurða-
lán á 1625 milljónir. Mismunur-
inn væri því 1100 milljónir, en af
því hefði kaupfélagið greitt
bændum 700 milljónir króna.
Bændur ættu því inni það sem á
vantaði.
í ræðu lagði Eyjólfur Konráð
á það mikla áherslu, að koma
þyrfti fjármunum bænda fyrr
til þeirra, þannig að þeir fengju
laun sín greidd eins og aðrar
stéttir. Kvaðst Eyjólfur vilja
fara þess á leit við landbúnaðar-
ráðherra að hann upplýsti allar
greiðslur ríkissjóðs til bænda
árið 1977, það er bæði niður-
greiðslur og útflutningsbætur,
einnig allar greiðslur Fram-
leiðsluráðs til fyrirtækja, og
skilagreinar frá stærstu afurða-
sölufyrirtækjunum um það,
hvenær peningarnir hefðu kom-
ið inn á reikninga bænda. Sagði
Eyjólfur að dagsetningar þyrftu
að fylgja þessum upplýsingum.
Þetta varðaði ferðasögu fjár-
munanna frá ríki og bönkum til
bænda, að svo miklu leyti sem
þeir kæmust nokkurn tíma á
leiðarenda.
Eyjólfur sagði, að þessar
tilögur um beinar greiðslur til
bænda væru alls ekki settar
fram til þess að brjóta
Samvinnuhreyfinguna niður,
eins og andstæðingar tillagn-
anna segðu. Raunar væri það
óverjandi áfellisdómur um
hreyfinguna, að hún gæti ekki
lifað ef bændur fengju sína
fjármuni í hendur beint. Þetta
sagði Eyjólfur að væri rógur um
Samvinnuhreyfinguna, því auð-
vitað gæti hún lifað í frjálsri
samkeppni, þótt gera mætti
ýmsar breytingar á henni til
góðs.
Þá ræddi Eyjólfur Konráð
einnig um það, að það væri að
sínum domi í hæsta máta
óeðlilegt, að S.Í.S. tæki umboðs-
laun af útflutningsbótum.
í lok ræðu sinnar sagði
Eyjólfur, að fyrst ríkið væri á
annað borð að styðja við bakið á
landbúnaðinum, þá væri æski-
legast að hafa málið sem allra
einfaldast, þannig að peningun-
um væri komið beint til bænd-
anna sjálfra.
Ljósmvnd Mbl. Emih'a.