Morgunblaðið - 24.12.1978, Blaðsíða 16

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 24. DESEMBER 1978
15
0, hve
dýrlegt
er að sjá
ö
ennar
2),
'oru
Dóra litla draurn sér á,
aö dafna fljótt og veröa há.
Fjögra ára er fyrir skömmu
fœr að búa hjá yabba og mömmu.
Hún er allra augasteinn,
ennið bjart og svipur hreinn.
Pabbi á stóran bóndabœ
og barrtré sígrcen undir snœ.
Hann á kindur, kýr og hesta,
kálfa, hœnsn og uxann bezta.
Skundar hann um skógarslóö,
skoðar þar sitt grenistóö.
Dóra þaðan heyrir högg,
hendist upp á fœti snögg,
hleypur út að hrópa og kalla,
en heyrir aðeins grenið falla.
Sorg aö Dóru setur þá,
sem þó pabbi bœgir frá.
II.
í bœinn Dóra dag einn fer
aö dást að öllu, sem þar er.
Dóttur sinni með er mamma,
JÓLASAGA í LJDÐUM EFTIR A
mikiö þcer um götur þramma.
Jólagjafir góöar sjá,
er gefa ungri stúlku má.
Sjá þcer brúðu og bilafjöld,
börnin eru glöð í kvöld,
en loks er orðið lítið gaman,
sú litla er þreytt á öllu saman,
labbar heim i huga sneypt
og hefur engar gjafir keypt.
III.
Dóra út í eldhús gekk,
eitthvað lá þar stórt á bekk.
Pabbi hefur krafta í kögglum, -
kom með fang af skrítnum bögglum.
Dóra er feikna forvitin,
fljótt í stofu er rekin inn.
Hvað er þetta, hvað er hitt,
hvað er mamma svona litt,
eins og sumarblóm í beði?
Byrst þá verður mamma i geði,
segir Dóra, þegi þú,.
þetta er í matinn, hana nú.
IV.
Litla tréð með Ijósafjöld,
Ijómar skcert á jólakvöld.
Ljósinn blinda litlu Dóru,
er létt hún tifar með þeim stóru
kringum tréð og syngur scett
söng um barh á jólum fcett.
Efst í trésins toppi sjá
telpuaugun himin blá,
stjörnu eina undurskæra,
öllum, sem vill boðskap fœra,
minnir hana á hirði þá,
er helga barnið fengu að sjá.
Nú er lokið sálmasöng,
sœkir mamma veizluföng.
Koma í leitir gjafir góðar,
af gleði kinnar veröa rjóðar.
Eitthvað nýtt þar allir fá,
og hún Dóra böggla þrjá.
Jólakvöld með kyrrð og frið
kemur yfir heimilið.
Jesú barnsins blessuð fœðing
bœgir frá því kulda og nœðing.
Jólastjarnan blikar blá,
björtum nœturhimni á.
Friöur
Jól -
Jólin enn einu
sinni. Skraut,
tilbreyting, ljósadýrð
og gjafir — á dimm-
asta tíma ársins. Allt
eru þetta þó umbúðir
— og stundum geta
umbúðir skyggt á
sjálfa gjöfina, ef þær
eru alltof miklar.
Þær trufla, þær tefja,
þær ergja. Umbúðirn-
ar mega ekki vera of
miklar.
Vitringarnir fundu
ekki gull og
gersamar í jötunni
forðum. Þeir fundu
lítið barn í jötu. Samt
glöddust þeir, tilbáðu
það og færðu því
gjafir. Þeir fundu
það, sem hjörtu
þeirra þráðu og
höfðu þörf fyrir,
JESÚM KRIST, SON
GUÐS, FRELSARA
MANNANNA.
Endur fyrir löngu
gaf konungur
nokkur dóttur sinni
járnepli í afmælis-
gjöf. Hún fleygði því
frá sér í fússi. Þá
opnaðist járneplið, og
í ljós kom silfur epli.
Hún tók það upp, en
snerti þá f jöður, sem
opnaði það. Og viti
menn, í Ijós kom
gullepli, sem í var
demantur af fegurstu
gerð!
Ganga lærisvein-
anna forðum með
Jesú, var oft erfið og
óskiljanleg. En hjá
Honum áttu þeir at-
hvarf og öryggi.
Ganga trúarinnar er
ekki dans á rósum —
en hjá Jesú finnum
við sífellt marga
hulda fjársjóði, sem
verða okkur æ meira
virði eftir því, sem
við eldumst.
Megi þessi jól færa
ykkur frið og fögnuð
yfir hinni sönnu jóla-
gjöf — umbúðalaust
— sjálfu jólabarninu
í jötunni.
Gleðileg jól.
Þ.

Ingibjörg Sveinsdóttir, 6 ára
teiknaði.
Ó, hve dýrleg er að sjá
alstirnd himins festing blá,
þar sem ljósin gullnu glitra,
glöðu leika brosi og titra,
og oss benda upp til sín.
2.
Nóttin helga hálfnuð var,
huldust nærfellt stjörnurnar.
Þá frá himinboga að bragði
birti af stjörnu, um jörðu
lagði
ljómann hennar sem af sól.
3.
Vitringar úr austurátt
Ei því dvöldu, en fóru brátt
þess hins komna kóngs að
leita,
kóngi lotning þeim að veita,
mestur sem að alinn cr.
4.
Stjarnan skær þeim lýsti leið
leiðin þannig varð þeim
greið,
uns þeir sveininn fundu
fríða.
Fátæk móðir vafði hinn blíða
helgri í sælu að hjarta sér.
5.
Stjarna veitt oss einnig er,
og ef henni fylgjum vér,
hennar leiðarljósið bjarta
leiða um jarðarhúmið svarta
oss mun loks til lausnarans.
6.
Villustig sú aldrei á
undrastjarnan leiðir há,
orðið Guðs hún er hið skæra,
oss er Drottinn virtist færa,
svo hún væri oss leiðarljós
N.F.S. Grundtvig — Stefán
Thorarensen.
Kristrún M. Heiðberg, 11 ára teiknaði.