Morgunblaðið - 27.03.1979, Síða 21

20
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 27. MARZ 1979
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 27. MARZ 1979
29
Útgefandi hf. Árvakur, Reykjavík.
Framkvœmdastjóri Haraldur Sveinaaon.
Ritatjórar Matthíaa Johanneaaen,
Styrmir Gunnarsaon.
Ritstjórnarfulltrúí Þorbjörn Guðmundsson.
Fréttastjóri Björn Jóhannaaon.
Auglýsingastjóri Baldvin Jónsson
Ritstjórn og afgreiósla Aóalstræti 6, sími 10100.
Auglýsingar Aöalstræti 6, sími 22480.
Áskriftargjald 3000.00 kr. á mónuöi innanlands.
I lausasölu 150 kr. eintakíó.
Friðarsamningar
Egypta og ísraela
jr
Igær voru undirritaðir í Washington friðarsamningar milli
Israels og Egyptalands. Þar til á síðustu misserum hefur
fáum núlifandi manna komið til hugar, að þessi stund ætti
eftir að renna upp. Átök Israela og Araba hafa verið svo
hatrömm og heiftúðug og deiluefnið sjálft svo flókið, að það
virtist óleysanlegt með öllu. En sá sögulegi viðburður hefur
nú gerzt, að friðarsamningar hafa verið undirritaðir milli
ísraela og Egypta, þeirra tveggja þjóða, sem mest átök hafa
staðið á milli undanfarna áratugi. Það væri of mikil bjartsýni
að ætla, að þar með væri friður tryggður í Miðausturlöndum.
Reynslan hefur kennt okkur að fara varlega í að setja fram
slíkar fullyrðingar. Hins vegar eru friðarsamningarnir milli
þjóðanna tveggja stærsti áfanginn í baráttunni fyrir því að
koma á friði í Miðausturlöndum, sem náðst hefur á okkar
tímum. Þeir eru því mikið fagnaðarefni og þjóðir heims hljóta
að ala með sér vonir um, að smátt og smátt megi takast að
efla og útbreiða friðinn í þessum heimshluta.
Átök milli Gyðinga og Araba eru ekki nýtilkomin. Þau.eiga
sér sög'u langt aftur í aldir. Rætur þessara átaka standa svo
djúpt og eðli þeirra er svo margslungið og svo nátengt
sálarlífi Araba og Gyðinga, að það er beinlínis heimskulegt
fyrir þá, sem víðs fjarri eru, að ætla sér að fella dóma um það
hvor aðilinn hafi rétt fyrir sér og hvor hafi á röngu að standa.
Þannig er einfaldlega ekki hægt að fjalla um þessi deiluefni.
Saga Gyðinga er saga ótrúlegra hrakninga um heimsbyggð-
ina. Á fyrri hluta þessarar aldar voru þeir ofsóttir og svívirtir
í A-Evrópu, um miðbik aldarinnar í V-Evrópu. Bandaríkja-
menn hafa ekki hreinan skjöld í þessum efnum frekar en
margir aðrir og nægir að vísa til hrakninga flóttamannaskips
með Gyðinga frá Þýzkalandi á árunum fyrir heimsstyrjöldina
síðari, sem ekki fengu fremur landgönguleyfi í Bandaríkjun-
um en annars staðar og að lokum var skotið skjólshúsi yfir þá
í Bretlandi. Ofsóknir á hendur Gyðingum eru heldur ekki
bundnar við þessa öld eina heldur er það mikil saga langt
aftur í aldir.
Viðleitni Gyðinga til þess að taka sér fasta búsetu í ísrael
og hasla sér þar völl er meira en skiljanleg, þegar litið er til
sögu þeirra og fortíðar. En það þýðir heldur ekki að loka
augunum fyrir því, að sú viðleitni hefur orðið til þess, að
milljónir Araba hafa flosnað upp af landi, sem þeir telja sig
eiga rétt til ekki síður en Gyðingar. I raun getum við, sem
búum hér á hjara veraldar, enga grein gert okkur fyrir þeim
hörmungum, sem dunið hafa yfir þennan hóp Araba.
Fjölskyldur hafa misst eigur sínar og staðið snauðar uppi.
Fjölskyldur hafa sundrast á svo átakanlegan hátt, að úr því
verður aldrei bætt. Þess eru fjölmörg dæmi, að Arabafjöl-
skyldur, sem bjuggu á vesturbakka Jórdanár, fyrst á
landsvæðum, sem féllu í hlut Israels við stofnun Israelsríkis,
síðan á landsvæðum, sem ísraelar hertóku í sex daga stríðinu,
hafa splundrast gersamlega og dreifzt víða um lönd.
Fjölskyldubönd eru líklega mun sterkari meðal Araba en
meðal okkar íslendinga og er þá mikið sagt og getur hver og
einn gert sér í hugarlund hvaða áhrif slík sundrun hefur á
fólk, sem verður fórnarlömb hennar og til hvers konar haturs
er stofnað, sem líklega verður ekki eytt nema á tíma margra
kynslóða.
Okkur íslendingum sem öðrum er því hollt að varast
dómhörku í þessum efnum sem öðrum, er varða þjóðir í
fjarlægum heimshlutum, sem búa við allt aðrar aðstæður, allt
annan hugsunarhátt og allt aðra menningu en við. Það á ekki
við að leggja okkar eigin mælikvarða á það, sem gerist hjá
þessum þjóðum, hvort sem um er að ræða Gyðinga og Araba,
Afríkuþjóðir eða Asíubúa.
Friðarsamningarnir milli ísraela og Egypta eru mikilvæg-
ur áfangi til friðar í Miðausturlöndum. Þeir eru mesti
árangur, sem náðst hefur í þeim efnum til þessa — ekkert
meira — og ekkert minna.
Verkamannasamband fslands:
Ný skipan verðbótagreiðslu á laun
samkvæmt frumvarpi Ólafs skerðir þá
launaverðtryggingu sem um var samið
Formanna- og sambandsstjórnar-
fundur Verkamannasambands ís-
lands var haldinn um helgina, og
þar var eftirfarandi ályktun
samþykkt:
„Formanna- og sambandsstjórnar-
fundur Verkamannasambands Is-
lands vill minna á, aö Verkamanna-
sambandið hvatti til myndunar
núverandi ríkisstjórnar. Tilgangur
sambandsins var að fá vinveitt
ríkisvald sem hefði félagsleg um-
bótamál á stefnuskrá sinni, tryggði
fulla atvinnu, verndaði kaupmátt
lægstu launa og stefndi að auknum
kaupmætti verkafólks, jafnframt því
að stöðva þá óðaverðbólgu sem hrjáð
hefur alþýðuheimilin í landinu.
Fyrir fundinum liggur frumvarp
forsætisráðherra um stjórn efna-
hagsmála og fleira. Það er álit
fundarins að í frumvarpinu séu ýmis
ákvæði er stefni mjög til bóta
varðandi stjórn efnahagsmála. Til
dæmis betri heildarstjórn og mögu-
leikar á markvissri fjárfestingu.
Einnig vill fundurinn nefna þau
ákvæði sem snerta samtök launa-
fólks og hagsmuni þess sérstaklega
svo sem að gert er ráð fyrir beinu
samstarfi ríkisvalds og samtaka
launafólks og því, að atvinnurekend-
um sé skylt að tilkynna viðkomandi
stéttarfélagi með tveggja mánaða
fyrirvara, ef um ráðgerðan samdrátt
í rekstri er að ræða.
Þá fagnar fundurinn því, að í
frumvarpinu eru ákvæði um ráð-
stafanir til að koma fram umbótum í
atvinnurekstri og að efla skuli sér-
staklega atvinnurekstur á félagsleg-
um grunni.
Fundurinn lýsir hins vegar
óánægju sinni með þann kafla frum-
varpsins sem varðar verðbætur á
laun, og telur að á honum þurfi að
gera breytingar. Ljóst er að sú nýja
skipan á greiðslu vísitölubóta á laun
sem ráðgerð er, myndi skerða þá
verðtryggingu launa sem um var
samið í síðustu kjarasamningum.
Það er álit fundarins að vel komi
til greina að breyta um form í
sambandi við vísitölu á laun og að í
þeim efnum komi til álita að taka
tillit til breyttra viðskiptakjara við
útreikning á kaupgjaldsvísitölu.
Fundurinn leggur áherslu á að við
slíkar formbreytingar verði þess
vandlega gætt, að hugsanleg launa-
lækkun, sem af þeim hlytist, verði
síst látin koma niður á almennum
verkamannatekjum.
Af þeim ástæðum gerir fundurinn
tillögur um eftirfarandi breytingar á
kaflanum um vísitölubætur á laun:
1. Gert verði ráð fyrir að á árinu
1979 og þar til nýir kjarasamningar
milli launafólks og atvinnurekenda
hafa verið gerðir, skuli greiða með
vísitölubótum samkvæmt frumvarp-
inu sérstaka, fasta launauppbót,
jafnháa upp að tilteknu launamarki.
Sú greiðsla yrði ekki látin skerða
yfirvinnu- og vaktaálög. — Tryggja
verður að þessar sérstöku launa-
bætur nái að fullu til elli- og
örorkulauna, og annarra hliðstæðra
tryggingabóta.
2. Áfengis- og tóbaksútgjöldum verði
haldið utan við útreikning verðbóta-
vísitölu og grunn hennar, eins og
kjarasamningar kveða á um. Verð-
bótavísitalan verði sett á 100, en
meðferð frádráttarliða verði með
sama hætti og nú er.
3. Fundurinn styður ákvæði
frumvarpsins um að hækkun á olíu-
styrk til þeirra, sem kynda íbúðar-
húsnæði með olíu, komi ekki fram í
vísitölu. — Hins vegar getur
fundurinn ekki samþykkt að vísi-
tölubætur á laun verkafólks verði
lækkaðar til að greiða olíukostnað
atvinnurekstrarins.
4. Fundurinn telur ekki óeðlilegt að
áhrifum af tengingu verðbótavísitölu
við viðskiptakjör verði dreift að
hluta á síðari vísitölutímabil ársins.
5. Fundurinn telur að hugsanlegri
lækkun niðurgreiðslna megi mæta
með hækkun skattleysismarka.
Verkamannasamband íslands
hefur áður lýst yfir eindregnum vilja
til samstarfs við núverandi ríkis-
stjórn. Fundurinn lýsir fullum
stuðningi við baráttuna gegn verð-
bólgunni og bendir á, að nauðsynlegt
kunni að vera að gefa stjórnvöldum
aukið svigrúm til aðgerða í peninga-
málum, með því að rýmka ákvæði
um bindiskyldu.
Fundurinn ítrekar samningsvilja
sinn um leið og hann lýsir því yfir,
að margt hafi vel tekist í samstarfi
launafólks við ríkisstjórnina.
Fundurinn vill í þessu sambandi
minna á eftirfarandi:
1. Kauplækkunarlögin frá febrúar
og maí 1978 hafa verið numin úr
gildi.
2., Full atvinna hefur verið tryggð í
öllum meginatriðum.
3. Nokkuð hefur áunnist í átökunum
við verðbólguna.
4. Afnám 20% söluskatts á matvöru
og auknar niðurgreiðslur á land-
búnaðarvörum hefur orðið lág-
launafólki til hagsbóta.
5. Mikilvæg félagsleg réttindi hafa
fengist fram, verkafólki til handa.
Þó átelur fundurinn þann drátt
sem orðið hefur á framkvæmd
„félagsmálapakkans" í meðförum
Alþingis, og krefst þess að Alþingi
afgreiði á næstu dögum þau
mikilvægu réttindi, sem ríkis-
stjórnin hefur lofað að beita sér
fyrir.
Það er eindregin ósk fundarins, að
áfram geti tekist gott samstarf
launafólks og ríkisstjórnarinnar.
- Grundvöllur slíks samstarfs
verður að vera, að áfram verði
tryggð full atvinna og stefnt verði
markvisst að bættum kjörum verka-
fólks og félagslegum umbótum.
Þannig verði hraðað nýrri löggjöf
um verkamannabústaði, löggjöf sem
tryggi öllum landsmönnum sem
jafnastan lífeyri, og nýrri laga-
setningu um öryggi, aðbúnað og
hollustuhætti á vinnustöðum.
Fundurinn skorar því á stuðnings-
flokka ríkisstjórnarinnar að leggja
sig fram við að ná samkomuiagi um
afgreiðslu efnahagsmálafrumvarps-
ins á þeim grundvelli sem gerð er
tillaga um í þessari samþykkt, þann-
ig að megináhersla verði lögð á að
vernda kaupmátt láglaunafólks.
Fundurinn heitir á ríkisstjórnina
að láta ekki tímabundna erfiðleiká
og innbyrðis ósamkomulag um
einstaka þætti verða þess valdandi
að stjórnin fari frá. Verkafólk
bindur miklar vonir við þetta
stjórnarsamstarf og ríkisstjórnin
hefur mikið verk að vinna, sem rétt
er nýhafið.
Fall þessarar ríkisstjórnar yrði
áfall fyrir verkalýðssamtökin og
Stefnumið þeirra. Slíkt má ekki
gerast."
Hvað segja þeir um ályktun Verkamannasambandsins?
Kjartan
Tómas
Ragnar
Benedikt
Þorsteinn
Ómögulegt að segja til um
hvort þetta hefur áhrif í
átt til samkomulags innan
ríkisstjórnarinnar
segir Kjartan Jóhannsson sjávar-
útvegsráðherra
„Það verður að hafa í huga í þessu
sambandi, að það hafði náðst sam-
komulag sem Alþýðuflokkurinn hef-
ur lýst yfir að hann vill standa að,“
sagði Kjartan Jóhannsson í gær-
kvöldi er hann var spurður álits á
ályktun Verkamannasambandsins
frá því um helgina.
Kjartan sagði það að sjálfsögðu
ánægjulegt að Verkamannasam-
bandið skuli taka heildstæða stefnu,
og taka undir ýmsa þætti frum-
varpsins, og margt í ályktun þess
myndi koma til athugunar, einkum
það er lyti að verðhömlunarmark-
miðum, en það væri auðvitað brýn-
asta hagsmunamál verkafólks að
árangur næðist á því sviði, einkum
fyrir það fólk er lægst hefði launin.
Kjartan sagði ómögulegt að segja
til um hvort þetta álit Verkamanna-
sambandsins hefði einhver áhrif í
átt til samkomulags innan ríkis-
stjórnarinnar.
„Ég er mjög tregur til að
hvika frá frumvarpinu"
segir Tómas Árnason
fjármálaráðherra
„Ég fagna því að það virðist vera
vaxandi skilningur á því hve þessi
krónutölukauphækkunarstefna er
gagnslaus," sagði Tómas Árnason
fjármálaráðherra er hann var spurð-
ur álits á ályktun Verkamannasam-
bandsins. „Það er greinilegt að menn
eru að gera sér grein fyrir því, að
almennar krónutöluhækkanir leiða
af sér óhjákvæmilegar verðhækkanir
og koma fram í stórhækkuðu verð-
lagi sem veldur því að launahækkan-
irnar verða að engu og renna út í
sandinn," sagði fjármálaráðherra
ennfremur.
Til viðbótar sagði ráðherrann svo
koma hættuleg verðbólguáhrif á
atvinnulífið og atvinnuuppbygging-
una, og því væri það enn frekara
fagnaðarefni ef menn virtust vera að
átta sig á þessari svikamyllu. „En
hvað frumvarpið sjálft varðar, það
sem nú liggur fyrir, þá álít ég að það
sé svo nátengt afgreiðslu fjárlaga og
afgreiðslu fjárfestinga- og lánsfjár-
áætlunar að ef menn ætla að fara að
slaka þar á þá raskar það þeim
áformum sem menn hafa unnið að,
sérstaklega í baráttunni gegn verð-
bólgunni," sagði Tómas ennfremur,
„þannig að ég er mjög tregur til að
hvika þar frá.“
— Verður ályktunin til þess að
léttara verður eða erfiðara að þínu
mati að ná samkomulagi innan
ríkisstjórnarinnar?
„Ég skal ekkert um það segja, en
mér finnst í heild vera þannig blær á
ályktuninni, að svo virðist sem
Verkamannasambandið vilji hafa
þessa ríkisstjórn, og styðja hana, og
þau markmið sem stjórnin hefur sett
sér. Þannig virðist það að minnsta
kosti vera.“
„Verkamannasambandið
hefur rétt fram sáttahönd“
segir Ragnar Arnalds
samgönguráðherra
„Með þessari ályktun er Verka-
mannasambandið að rétta fram
sáttahönd og sýna ótvíræða viðleitni
í þá átt að endar megi ná saman, og
ég fagna þessari ályktun," sagði
Ragnar Arnalds samgönguráðherra
er hann var í gær spurður álits á
ályktun Verkamannasambandsins.
Þær leiðir sem á er bent í ályktun-
inni sagði Ragnar tvímælalaust vera
þær leiðir sem helst kæmu til greina,
og alveg ljóst væri að ekki stæði á
Alþýðubandalaginu að leita sam-
komulags eftir þessum brautum.
Spurningin væri hins vegar hvernig
hinir flokkarnir brygðust við.
Ragnar kvað það eiga að verða
mun auðveldara að ná samkomulagi
innan ríkisstjórnarinnar eftir að
þessi ályktun lægi fyrir, að þessari
ályktun hefði staðið menn úr öllum
stjórnmálaflokkum, þó að sér í lagi
hefðu þeir verið úr Alþýðuflokki og
Alþýðubandalagi. í ályktuninni
væru ákvæði um varðveislu lægstu
launa með sérstökum láglaunabót-
um, ef menn væru ekki fáanlegir til
að gera breytingar á vísitölukafla
frumvarpsins og ótrúlegt væri annað
en ná mætti samkomulagi í sam-
ræmi við það.
„Vona að ályktunin leiði til
sátta í þessari
leiðindadeilu“
— segir Benedikt Davíðsson íor-
maður Sambands byggingarmanna
„Ég get nú ekki sagt mikið um
þessa ályktun ennþá, því að ég er
ekki farinn að lesa plaggið enn sem
komið er,“ sagði Benedikt Davíðsson
í gær, er Morgunblaðið innti hann
álits á ályktun Verkamannasam-
bands Islands sem samþykkt var um
helgina.
Kvaðst Benedikt því ekki vera
reiðubúinn til að tjá sig um efnis-
atriði ályktunarinnar, nema hvað
hann kvaðst vera mjög ánægður með
að hún gæti „leitt til samkomulags i
þeirri leiðindadeilu sem nú er milli
stjórnarflokkanna, en þó ekki ef
plaggið er þannig að í því felist að
verkalýðshreyfingin afsali sér ein-
hverjum samningsbundnum réttind-
um í sambandi við vísitöluna. Ég tel
engar forsendur til þess að veita
slíkt afsal," sagði Benedikt að lokum.
„Verkalýðsforingjarnir
vinna enn sem fyrr gegn
hagsmunum umbjóðenda
sinn“
— segir Þorsteinn Pálsson
framkvæmdastjóri
Vinnuveitendasambandsins
„Mér sýnist að Verkamannasam-
bandið sé á sömu línu og ríkisstjórn-
in, það vill greinilega lögfesta
gengisfellingarstefnu til tveggja
ára,“ sagði Þorsteinn Pálsson fram-
kvæmdastjóri Vinnuveitendasam-
band Islands í samtali við Morgun-
blaðið í gær er hann var spurður
álits á ályktun Verkamannasam-
bandsins.
Þorsteinn sagði að ályktunin
breytti engu um þá meginstaðreynd
þessa máls, að efnahagsfrumvarpið
miðaði að því einu að lögvernda
núverandi verðbólgustig. Kjarni
málsin væri auðvitað sá, að lífskjör
fólksins yrðu ekki bætt nema með
því að skapa fyrirtækjunum aðstöðu
til að auka framleiðni og verðmæta-
sköpun. Þetta skildu ekki
forystumenn verkalýðsfélaganna og
því væru þeir enn sem fyrr að vinna
gegn hagsmunum umbjóðenda sinna.
Sagði Þorsteinn staðreyndina auð-
vitað vera þá, að launþegar og
eigendur fyrirtækja ættu sameigin-
legra hagsmuna að gæta á fjölmörg-
um sviðum, en allar aðgerðir í
efnahagsmálum án raunhæfrar at-
vinnustefnu væru vindhögg, og þetta
frumvarp sem nú lægi fyrir Alþingi
og tillögur Verkamannasambandsins
breyttu engu þar um.
„Að því er varðar þessar
hugmyndir um þak á verðbætur á
laun,“ sagði Þorsteinn ennfremur,
„þá höfum við alltaf varað við slíkum
aðgerðum. Það hefur aldrei tekist að
brjóta niður launakerfið með slíkum
lögþvinguðum ráðstöfunum. Síðasta
rikisstjórn reyndi þetta án árangurs
og þessi ríkisstjórn endurtók
tilraunina með þeim afleiðingum að
allt er í upplausn: Rikisstarfsmenn
fá verðbætur án þaks, en hluti
starfsmanna á frjálsum markaði
verður að sætta sig við skerta
vísitölu vegna aðgerða ríkisstjórnar-
innar. Ég sé ekki annað en tillögur
Verkamannasambandsins miði að
því að magna þessa ringlureið enn,
og satt að segja skil ég ekki þennan
gengisfellingaráhuga verkalýðs-
forystunnar. Það er alveg ljóst, að
frumvarpið og þessi ályktun Verka-
mannasambandsins getur ekki leitt
til annars en gengisfalls og inn-
lendra verðhækkana, og það þjónar
hvorki hagsmunum fyrirtækjanna
né launþega. Þjóni það persónu-
legum hagsmunum verkalýsðforingj-
anna um stundarsakir, þá getur það
ekki gert það til langs tíma,“ sagði
Þorsteinn að lokum.
Hvað segja þeir um takmarkanir á þorskveiðunum?
Jón Jónsson forstjóri Hafrannsóknastofnunarinnar:
Stjómvöld hafa komið nokkuð til
móts við skoðanir fiskifræðinga
Hafrannsóknastofnunin lagði
til að hámarksafli þorsks við
ísland á þessu ári færi ekki upp
fyrir 250 þúsund tonn. Jón Jóns-
son forstjóri stofnunarinnar sagði
í gær að hann teldi að stjórnvöld
hefðu með fyrirhuguðum aðgerð-
um, sem sjávarútvegsráðherra
hefði kynnt á föstudag, komið þó
nokkuð til móts við fiskifræðinga í
sambandi við uppbyggingu þorsk-
stofnsins. Með því að setja afla-
hámarkið við 280—290 þúsund
tonn væri þó ekki farið alveg að
ráðum fiskifræðinga.
— Ef þorskveiðin á árinu verður
280—290 þúsund tonn hefur það í
för með sér hægari vöxt
hrygningarstofnsins en við höfum
lagt til, sagði Jón. — Með okkar
tillögum var stefnt að því að
hrygningarstofninn næði 500
þúsund tonnum árið 1983. Ef veiðin
verður 290 þúsund tonn í ár verður
hrygningarstofninn á bilinu frá
200—425 þúsund tonn fram til 1988.
Með þessum aðgerðum, sem boðað-
ar hafa varið, verður hrygningar-
stofninn 420 þúsund tonn 1983, en
það er 80 þúsund tonnum lægra, en
við gerðum ráð fyrir í okkar til-
lögum. Ef veiðin verður 300 þúsund
tonn í ár fer hrygningarstofninn
aldrei yfir 400 þúsund tonn fram til
1988.
— Hafrannsóknastofnunin gerir
sér ljóst að takmarkanir á veiðum
hafa margvíslega erfiðleika í för
með sér. Hins vegar er það svo, að
því fyrr sem friðað er því auðveld-
ara er það. Eftir því sem lengra
líður verður það aðeins erfiðara og
erfiðara. Við höfum bent á að
takmörkunaraðgerðirnar þurfi að
ganga yfir alla aldursflokka og þar
má ekki undanskilja þann fisk, sem
orðinn er kynþroska, sagði Jón að
lokum.
Hafnnnsóknastofiuuiin leggur tll. að þorskafli ársins 1979 fari ekki fram úr
250 þús. tonnum og árlð 1980 ekki fram úr 270 þús. tonnum. Æakileg
aflasamaetning f þroskveiðum úrið 1979 verði sem hér segir:
þús. tonn
3—4 ára ............................................................. 55
5—6 ára ............................................................. 130
7 ára og eldri ...................................................... 65
Afli alls 250
Til samanburðar er áaetluð aflasamsetning árið 1978 þessi: þús, tonn
3-4 ára .............................................................. 33
5-6 ára ............................................................. 214
T ara og eldri ....................................................... 83
Afli alls 330
Skýringin á því, að afli geti aukist á 3—4 ára fiski á nœsta ári þrátt fyrir
súknarminnkun er nær eingöngu af því, að 1975 árgangurinn, er talinn allt að
helmingi stærri en 1974 árgangurinn var f fyrra.
Að öðru leyti sýnir þessi samanburður að draga verður mjög úr afla á 5—6 ára
fiski og einnig er samdráttur nauðsynlegur á veiðum á hrygningarfiski (7 ára og
eldri).
Úr skýrslu Haírannsóknastofnunar um ástand nytjastofna á
fslandsmiðum og aflahorfur 1979.
Kristján Ragnarsson formaður LÍÚ:
„Minni hagsmunir verða
að víkja fyrir meiri,>
— EF MENN eru sammála um að
nauðsynlegt sé að takmarka þorsk-
veiðarnar og setja ákveðið aflahá-
mark verða menn að hafa kjark til
að ákveða hvar og hvenær tak-
marka skuli til að settu marki verði
náð, sagði Kristján Ragnarsson
formaður Landssambands is-
lenzkra útvegsmanna í gær er
Morgunblaðið spurði hann álits á
þeim aðgerðum, sem sjávarútvegs-
ráðherra hefur boðað til uppbygg-
ingar þorskstofninum.
— Það er endalaust hægt að deila
um hvort takmarka skuli netaveiðar
bátanna á vetrarvertíð eða sumar-
afla togaranna, sem hefur verið
mjög mikill undanfarin ár og stund-
um svo mikill að til erfiðleika hefur
komið við vinnslu hans. Eðlilegast
væri að takmarkanir kæmu á báða
þessa þætti. Möguleikar bátanna eru
þó mun minni vegna lélegrar afkomu
og vegna síminnkandi afla undanfar-
in ár, en til þess getur þó komið síðar
á vertíðinni til viðbótar því að net
verða tekin úr sjó í vikutíma um
páska.
— Aflatakmarkanir togara með
þorskveiðibanni í 70 daga til viðbót-
ar páskum og jólum eða alls í þrjá
mánuði á árinu eru illbærilegar, en í
því efni verða minni hagsmunir að
víkja fyrir meiri þegar haft er í huga
mikilvægi þess að þorskstofninn
verði byggður upp að nýju. Við
treystum því að stjórnvöld geri
ráðstafanir til að tryggja rekstraraf-
komu togara á banntímanum þegar
þeim er ætlað að veiða aðrar fiskteg-
undir.
— Við höfnum alfarið þeim hug-
myndum, sem ráðherra hefur rætt
um að þorskveiðar verði skattlagðar
sérstaklega, þar sem hér er um
þjóðfélagslegt vandamál að ræða,
sem öll þjóðin verður að bera. Stjórn
LIÚ hefur nú eins og ávallt áður
tekið ábyrga afstöðu í þessu máli og
mælt með þessum ráðstöfunum,
sagði Kristján Ragnarsson að lokum.
r
Oskar Vigfússon formaður Sjómannasambandsins:
„Þjóðfélagið í heild verð-
ur að bera þessar byrðar,,
- ÞJÓÐFÉLAGIÐ í heild
verður að bera þær byrðar, sem
óhjákvæmilega eru samfara
samdrætti í þorskveiðum og
uppbyggingu þorskstofnsins, en
ekki sjómannastéttin ein, sagði
Óskar Vigfússon formaður
Sjómannasambands íslands i
gær aðspurður um álit á fyrir-
huguðum aðgerðum í þorskveiði-
málum á þessu ári.
— Fiskveiðarnar eru þunga-
miðjan í atvinnu- og efnahagslífi
þjóðarinnar og þegar nauðsyn ber
til að draga þær saman er óeðli-
legt að þeir menn, sem stunda
þessa atvinnugrein, beri einir
þann kostnað, sem er samfara
uppbyggingunni. Þessar aðgerðir,
sem boðaðar hafa verið, eru
stjórnvaldsaðgerðir og ekki okkar
hugmyndir, þannig að ég tel að
stjórnvöld verði að finna lausn á
þeim vandamálum, sem koma upp
vegna þessara aðgerða. Hins
vegar til ég taka það fram, að við
sjómenn erum frekar en margir
aðrir fylgjandi friðunarað-
gerðum, sagði Óskar.
Á miðvikudag verður haldinn
stjórnarfundur hjá Sjómanna-
sambandinu þar sem rætt verður
um þessi mál.