Morgunblaðið - 15.06.1979, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 15. JÚNÍ1979
Skagfirzka
Söngsveitin
heldur tónleika í Austurbæjarbíól laugardaginn 16. júní kl. 15.
Einsöngvarar:
Margrét Matthíasdóttir, Guörún Snæbjarnardóttlr, Sverrir Guömundsson og
Bjarni Guðjónsson.
Guörún Kristinsdóttir og Ólafur Vlgnir Albertsson lelka meö é píanó.
Söngstjóri: Snæbjörg Snæbjarnardóttlr.
Aögöngumiöar viö innganglnn.
Skagfirzka Söngsveltin.
óskar eftir
blaðburðarfólki
VESTURBÆR:
Tjöld
tjaldhimnar
5 m. tjöld kr. 52.250.-
3 m. tjöld kr. 37.700.-
Hústjöld frá kr. 51.900-
Tjaldhimnar á flestar geröir tjalda
Tjalddýnur kr. 6.500.-
Sóltjöld frá kr. 6.800-
Mikið úrval sólbekkja og sólstóla
frá kr. 3.800.
Ódýrir bakpokar.
Margar gerðir.
Póstsendum
e^lager^-
símar 13320 og 14093.
Gylfi Þ. Gíslason:
Svar til Hannesar Hólm-
steins Gissnrarsonar
Á síðast liðnum vetri bað
formaður Vöku, félags lýðræð-
issinnaðra stúdenta, mig um að
koma á fund hjá félaginu og
ræða um jafnaðarstefnuna.
Fundurinn varð skemmtilegur
og umræður fjörugar. Hannes
Hólmsteinn Gissurarson var á
fundinum og tók mikinn þátt í
umræðunum.
Á fundinum fjallaði ég sér-
staklega um þau sjónarmið jafn-
aðarmanna, sem lúta að verndun
mannréttinda og nauðsyn mark-
aðsviðskipta að vissu marki, um
það, hvernig tryggja megi skyn-
samlegt jafnvægi milli jafnað-
arsjónarmiðsins og hagkvæmn-
issjónarmiðsins í blönduðu hag-
kerfi. Vitnaði ég í þessu sam-
bandi til þess kafla í bók minni
um jafnaðarstefnuna, sem ber
heitið „Mannréttindi og mark-
aðsviðskipti". Jafnframt sagði ég
frá tiltölulega nýrri bók eftir
einn „Equality and Efficiency.
The Big Trade-Off“. í henni væri
einmitt lýst sams konar sjón-
armiðum og nútíma jafnaðar-
menn aðhylltust yfirleitt í þess-
um efnum, þótt Ókun væri ekki
jafnaðarmaður. Kvaðst ég hafa
stuðst við þessa bók, er ég samdi
nefndan kafla í bók minni.
Ekki kom það fram á fundin-
um, að nokkur fundarmanna
kannaðist við þessa bók Okuns. í
grein, sem Hannes Hólmsteinn
Gissurarson ritar í Morgunblað-
ið í gær, kemur hins vegar fram,
að hann hefur nýlega aflað sér
bókarinnar. Ber hann saman
nokkur atriði úr henni og nokkur
atriði úr fyrr nefndum kafla
bókar minnar. Eins og við var að
búast, sýnir hann fram á, að um
sömu sjónarmið er að ýmsu leyti
að ræða. í nokkrum tilvikum,
þar sem mér fannst orðalag
Okuns sérstaklega hnitmiðað,
notaði ég það í frásögn minni af
þessum sjónarmiðum. Auðvitað
er það rétt hjá Hannesi, að það
hefði átt að koma fram í bók
minni, að í þessum kafla væri að
hluta til stuðzt við lýsingu Ok-
uns á þeim atriðum, sem um er
fjallað. Mér sjálfum og boðskap
bókarinnar hefði verið að því
stuðningur, að geta vitnað til
þess, að sjónarmið jafnaðar-
manna um mikilvæg grundvall-
aratriði væru einnig sjónarmið
eins kunnasta hagfræðings, sem
nú er uppi, þótt ekki sé hann
jafnaðarmaður. Á þetta hafði ég
einmitt lagt áherzlu á Vökufund-
inum, og raunar fleiri fundum,
Gylfi Þ. Gfslason
þar sem bók mín hefur verið til
umræðu.
Skýring þess, að Okuns er ekki
getið í bókinni, er ekki flókin. í
sjálfum texta hennar er vitnað
til fjölmargra höfunda, en ein-
göngu, þegar verið er að fjalla
um þá sem höfunda nýrra kenn-
inga. Þannig er t.d. vitnað til
Adams Smith, Karls Marx,
Keynes, Hayeks og Galbraiths.
Með hliðstæðum hætti hefði ekki
átt við að vitna til Okuns í texta
kaflans um „Mannréttindi og
markaðsviðskipti". Hann er ekki
höfundur þeirrar grundvallar-
kenninga, sem þar er lýst. Um
þau atriði, sem þessi kafli fjallar
og hann fjallar m.a. líka um í
bók sinni, hefur verið rætt í
fjölda vísindarita, kennslubóka
og alþýðlegra fræðirita, þótt
skoðanir hafi auðvitað verið
nokkuð skiptar í rás tímans.
Hins vegar fannst mér lýsing
Okuns á kjarna þess máls, sem
um er að ræða, vera svo skýr og í
svo nánu samræmi við skoðanir
fjölmargra jafnaðarmanna í
hópi hagfræðinga, að ég kaus að
taka mér frásögn hans til fyrir-
myndar. Ég endurtek, að auðvit-
að átti ég að láta það koma fram
í bókinni. Eðlilegast hefði verið
að gera það í heimildaskrá, eða í
formála eða eftirmála. En því
miður gaf ég mér ekki tíma til að
semja heimildaskrá, og skrifaði
ekki einu sinni formála eða
eftirmála. Ef ég hefði samið
heimildaskrá og annað hvort
formála eða eftirmála, og ekki
látið Okuns getið, hefði það verið
mjög vítavert. Ef ég hefði ætlað
að halda því leyndu, að ég hefði í
nokkrum atriðum stuðzt við bók
Okuns við samningu fyrrnefnds
kafla, hefði ég varla farið að
segja frá bók hans á Vöku-
fundinum eða annars staðar.
Engum þykir það miður en
mér sjálfum, að það skuli ekki
koma fram í bók minni, að
nokkrar þeirra grundvallarskoð-
ana, sem lýst er í kaflanum
„Mannréttindi og markaðsvið-
skipti" (og ég hef auðvitað
hvergi gefið í skyn, að ég væri
höfundur að), en flestir hagfræð-
ingar meðal jafnaðarmanna að-
hyllast nú, séu einnig skoðanir
Arthurs Okin. Það hefði verið
boðskap bókarinnar til ótvíræðs
stuðnings, ef það hefði komið
skýrt fram í heimildaskrá. En
nú get ég ekki annað en verið
þakklátur Hannesi Hólmsteini
Gissurarsyni fyrir að hafa vakið
athygli á þessu og jafnframt
veitt mér tækifæri til að játa þá
vanrækslusynd, að hafa látið
undir höfuð leggjast að semja
slíka heimildaskrá.
Indriði G. Þorsteinsson:
Hef aldrei átt þátt í
ákvarðanatöku um upp-
lestur á sögu í útvarp
MORGUNBLAÐINU hef-
ur borizt yfirlýsing frá
Indriða G. Þorsteinssyni í
tilefni fréttar í blaðinu í
gær varðandi lestur sög-
unar Þjófur í Paradís. Var
þar m.a. haft eftir Ólafi R.
Einarssyni formanni út-
varpsráðs að það væri
eindregin ósk höfundar að
sagan yrði lesin í útvarp
eftir að lögbanni var
hrundið. Fer yfirlýsing
Indriða hér á eftir:
Snemma árs 1975 hafði
dagskrármaður ríkisút-
varpsins samband við mig
undirritaðan og óskaði
eftir því að ég læsi upp
skáldsöguna Þjófur í
Paradís í útvarp. Varð ég
Indríði G. Þoreteinsson.
við þeirri beiðni og las
alla söguna inn á segul-
band skömmu síðar svo
útvarpið gæti án hindrun-
ar flutt lesturinn þegar
því sýndist. Nú, fjórum
árum síðar, er að heyra á
formanni útvarpsráðs að
það sé fyrir ágengni af
minni hálfu, að ekki verði
undan því vikizt að sagan
verði lesin í útvarp. Ég vil
mótmæla þessu sem
ósannindum vegna þess
að ég hef aldrei átt þátt í
neinni ákvarðanatöku um
upplestur á sögu í útvarp
nema þann að gefa jáyrði
mitt við ósk um upplestur.
Nú að Hæstaréttardómi
gengnum þykir mér skrít-
ið þegar formaður út-
varpsráðs ber við ágengni
minni um upplesturinn en
við hann hefi ég ekki talað
um þetta mál og engan
útvarpsráðsmann enda
fer víst bezt á því að þeir
herrar klúðri þessu máli
eftir beztu getu.