Morgunblaðið - 29.08.1980, Blaðsíða 8
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. ÁGÚST 1980
8
Helga Finnsdóttir, dýralæknir:
r
Sigríður Asgeirsdótt-
ir og „sannleikurinn”
SIGRÍÐUR Ásgeirsdóttir, for-
maður Dýraverndarfélags Reykja-
víkur ritar í Morgunblaðið, föstu-
daginn 15. ágúst öfgafulla grein,
sem hún nefnir „Dýraspítalinn og
„kerfið““. Sigríður veitist að mér í
þessari grein með dylgjum og
rangfærslum, þannig að ég get
ekki þegjandi undir setið.
í greininni segir Sigríður Ás-
geirsdóttir, að ég hafi fundið mig
„knúða til að fara á Dýraspítalann
og hella þar úr skálum reiði"
minnar yfir hinn danska dýra-
lækni og segir síðan: „Já, þar
hefur kerfinu sannarlega bættst
„góður liðsauki“.“
Er ég hafði lesið grein Sigríðar,
hafði ég þegar samband við Gar-
bus dýralækni og spurði hann,
hvort hann hefði þannig frá við-
ræðum okkar skýrt, sem Sigríður
tíundar í greininni, en samtal mitt
við Garbus á Dýraspítalanum fór
fram án þess að nokkur vitni væru
af. Hann kvaðst hafa skýrt Sigríði
frá samtalinu, en kvað sér ekki
ljóst, hvað hún hefði skrifað.
Þýddi ég þá þennan kafla greinar
Sigríðar fyrir danska dýralækn-
inn og er hann hafði heyrt hann,
sór hann og sárt við lagði, að þetta
hefði hann aldrei sagt og grein
þessi kæmi sér ekki við. Svo
virðist sem Sigríður sé ekki jafn-
góður liðsmaður sannleikans og
hún álítur mig góðan liðsmann
kerfisins.
Sigríður segir í grein sinni, að
ég sé menntuð frá Danmörku.
Rétt er það, en síðar segir hún, að
„með ódrengilegri og óskiljanlegri
baráttu við hinn danska starfs-
bróður minn, sem nú starfar á
Dýraspítalanum, launar þetta fólk
menntunina sem það hlaut í Dan-
mörku og velviljann, sem það
hefir orðið aðnjótandi, er það fékk
leyfi til að starfa þar sem dýra-
læknar". Sigríður verður að gera
sér ljóst að íslenzkir dansk-
menntaðir dýralæknar hafa tekið
próf í danskri réttarlæknisfræði,
sem er námsgrein, sem fjallar um
lög og reglur er varða dýralækn-
ingar og dýralækna í Danmörku.
Enginn dýralæknir menntaður
utan Danmerkur fær starfsleyfi
þar í landi, nema hann hafi staðizt
próf í danskri réttarlæknisfræði.
Hinn danski dýralæknir starfar
hér án starfsleyfis, sem vitanlega
fær ekki staðizt lögum samkvæmt
og ætti lögfræðingnum Sigríði
Ásgeirsdóttur að vera það full-
kunnugt. Enginn dýralæknir, þótt
íslendingur sé, fær nú starfsleyfi
hér, fyrr en hann hefur kynnt sr
lög og reglugerðir, er varða störf
þeirra á Islandi. Það hefur hinn
danski dýralæknir ekki gert, enda
varla á hans færi, þar sem hann
hvorki les né skilur íslenzku.
Starfar hann þó enn hérlendis,
þrátt fyrir synjun starfsleyfis. Af
þessum ástæðum er þessi saman-
burður Sigríðar Ásgeirsdóttur
ekkert annað en rugl, sem varla
ætti að vera samboðið menntuðum
lögfræðingi.
Þá að lokum vil ég geta þess, að
Sigríður segir mig vera að leysa af
aðstoðarlækni héraðsdýralæknis í
Kjósarsýslu. Þetta er rangt, svo
sem margt annað í grein Sigríðar,
sem ég hirði ekki að tíunda hér.
Hið rétta er, að ég er að leysa af
héraðsdýralækninn í Kjósarsýslu,
Brynjólf Sandholt.
Reykjavík, 26. ágúst 1980.
Helga Finnsdóttir,
dýralæknir.
Aðalfundur Norrænu
félaganna í Húnaþingi
Aðalfundur Norræna félags
Austur-Húnvetninga verður á
Blönduósi kl. 17.00.
Formaður Norræna félagsins á
íslandi, Hjálmar Ólafsson mætir
á fundinum og talar um vinabæj-
arsamskipti og sýnir litskyggnur
frá Grænlandi. Þá verður opnuð
sýning á teikningum 10 og 11 ára
barna á Blönduósi í tengslum við
fundinn þar. Teikningarnar eru
gerðar af börnum í Svíþjóð, Hor-
sens í Danmörku, Vikia í Finn-
landi og Moss í Noregi. Hefur
þessi sýning þegar verið haldin í
hinum vinabæjunum við mikla
aðsókn. Um tuttugu og fimm
þúsund manns sóttu sýninguna í
Moss í Noregi. Sýningin verður
opin yfir helgina á Blönduósi.
(Fréttatilkynning).
Nauðungaruppboö
Annað og síðara
sem auglýst var í 51., 54. og 57. tölublaði
Lögbirtingablaðsins 1979, á Hjallabrekku 2 — vestur
hluta neðri hæöar —, þinglýstri eign Gróu Sigurjóns-
dóttur, fer fram á eigninni sjálfri föstudaginn 5.
september 1980 kl. 14.00.
Bæjarfógetinn í Kópavogi.
LAUGARDAGINN 30. ágúst
halda Norrænu félögin í Húna-
þingi aðalfundi sína. Fundur
Norræna félags Vestur-Húnvetn-
inga hefst kl. 14.00 í Félagsheim-
ilinu á Hvammstanga.
Seljaprestakall
Skrifstofa stuðningsmanna
sr. Valgeirs Ástráðssonar er
að Seljabraut 52—54, (fyrir
ofan Kjöt og Fisk).
Opið kl. 5—10 e.h. Símar
74311 og 77353. Upplýsingar
um kjörskrá og fleira.
Stuðningsmenn hafið sam-
band við skrifst.
KOSID VERÐUR SUNNU-
DAGINN 31. ÁGÚST.
Stuðningsmenn.
Hinn 12. ágúst sl. rættist lang-
þráður draumur þeirra sem látið
hafa sig framfaramál í Rangár-
vallasýslu einhverju varða. Þann
dag varð óvæntur og verulegur
árangur af heitavatnsborun
Orkustofnunar á Laugalandi i
Holtum. Á 750 metra dýpi komu
upp allt að 20 sek. litrar af 90
stiga heitu vatni og við þessar
framkvæmdir siðan hafa vaknað
vonir um meira heitavatnsmagn.
Atvinnumál
í öskustónni
Á undangengnum árum hafa
fjölmargir aðilar, stofnanir og
stofnað í kauptúnum og sveitum
Rangárvallasýslu. Fjöldi ungs
fólks hefur lagt aleigu sína í
húsbyggingar á Hellu og Hvols-
velli og stofnað til þeirra miklu
skuldbindinga sem því er samfara.
Hér er um tugi fjölskyldna að
ræða, dugmikið og áræðið fólk,
flest úr héraðinu en nokkuð að-
flutt sem á þessum stöðum vill
eiga heimili sitt, ala upp börn sín
og stunda frá þeim á eðlilegan
hátt atvinnu sína. Fyrir þessu
fólki hefur ekki blasað við til
þessa nein örugg lausn atvinnu
mála að Hrauneyjafoss-virkjun
lokinni, fyrst og fremst vegna þess
að eðlileg atvinnuuppbygging í
Sigurður óskarsson, Hellu:
Nýjar vonir og nýir mögu-
leikar til atvinnuuppbygg-
ingar í Rangárvallasýslu
einstaklingar bent á þá ískyggi-
legu þróun sem átt hefur sér stað í
atvinnuuppbyggingu og atvinnu-
málum í Rangárþingi. Þrátt fyrir
mikla atvinnu við virkjanafram-
kvæmdir á árunum 1973 til 1975
við Sigöldu og nú á árunum 1979
og yfirstandandi ári við Hraun-
eyjafoss hefur ætíð verið um
verulegt atvinnuleysi að ræða yfir
vetrarmánuðina j)egar virkjana-
framkvæmdir liggja að mestu
niðri. Á árunum 1976 til 1979 milli
starfa við þessar tvær fram-
kvæmdir var atvinnuleysi geig-
vænlegt og ekkert líklegra en sú
saga endurtæki sig að virkjun
Hrauneyjafoss lokinni, og þá al-
varlegri en nokkru sinni. Hér um
ræðir m.a. að fjölmargir, sem á
hálendinu hafa unnið um árabil,
eru fjölskyldufólk og fyrirvinnur
heimila, sem þetta fólk hefur
héraðinu sjálfu hefur ekki átt sér
stað undangengna áratugi.
Fyrir daufum eyrum
stjórnvalda. Sjöfaldur
kostnaður við hús-
kyndingu. Okurverð
á rafmagni. Okurverð
á símgjöldum. Skatt-
okur
Þrátt fyrir endurteknar álykt-
anií' Atvinnumálanefndar Rang-
árvallasýslu, sýslunefndar Rang-
árvallasýslu, Verkalýðsfélagsins
Rangæings og fjölmargra annarfa
stofnana í héraði ásamt tilheyr-
andi píslargöngu á fundi ráða-
manna hefur nær ekkert áunnist
til þess að þoka atvinnumálum
Rangæinga á rétta braut. Þó eru
þar undanskildar graskögglaverk-
smiðjurnar í Gunnarsholti og á
Hvolsvelli sem hafa þrátt fyrir
erfið skilyrði og orkuokur og mest
fyrir frábæra stjórnun fram-
kvæmdastjóra og úrvals starfsfólk
tekist að byggja upp trausta
atvinnu og verulegan vinnumark-
að yfir sumarmánuðina.
Á þessari raunaleið milli Heró-
desar og Pílatusar sem áhuga-
menn um atvinnuuppbyggingu í
Rangárvallasýslu hafa gengið
milli „skilningsríkra ráðherra",
sem auðvitað fullvissa viðkomandi
um að allt vilji þeir gera sem í
þeirra valdi stendur, og milli
annarra valdaaðila í kerfinu hefur
veganestið fyrst og fremst ekki
verið að biðja um ölmusu eða
gjafalán heldur réttlæti til at-
hafna á eigin vegum. Réttlæti sem
Ásgerður Jónsdóttir:
Búf járrækt og
búfjárflutningur
Þann 26. júlí síðastliðinn birtist
í Morgunblaðinu viðtal við Harald
Árnason skólastjóra að Hólum í
Hjaltadal, þar sem hann ræðir um
að hækka hag Hólaskóla, meðal
annars með því að efla hrossakyn-
bótabúið þar og kennslu í tamn-
ingu. Með öðrum orðum, stefna að
hestarækt sem nýrri búgrein.
Þessari áætlun verður eflaust vel
fagnað.
í sumar heyrði ég í útvarpi
viðtal við Þorkel Bjarnason ráðu-
naut, í tilefni af landsmóti hesta-
manna, þar sem hann sagði á þá
leið, að því aðeins sé von um
raunverulegan árangur í hesta-
rækt, að menn sjái sér áþreifan-
legan hag í þeirri ástundun. Enn
fremur hef ég lesið fréttir og ekki
síst séð í sjónvarpinu myndir og
fréttir frá hestamótum erlendis,
þar sem sýningardjásnin eru ís-
lenskir úrvalshestar í höndum og
eigu erlendra manna. Þessa alls
vegna verð ég að spyrja: Eru ekki
þeir íslenskir hrossaræktarmenn
og ráðunautar, sem undanfarin ár
hafa lagt sig fram um að færa
útlendingum íslenska úrvalsstóð-
hesta og hryssur og kenna þeim að
rækta þá, eru þeir ekki hreint og
beint búnir að draga það happ úr
hendi íslendinga sjálfra að stunda
hrossarækt sem arðvænlega bú-
grein? Það væri fróðlegt að sjá og
heyra þá, sem staðið hafa að
þessum ólánsverkum frá upphafi,
gera grein fyrir markmiði þeirra
og einnig því, hvort þá hafi aldrei
órað fyrir óheppilegum afleiðing-
Ásgerður Jónsdóttir
um þeirra fyrir hrossarækt á
íslandi.
Hrossaræktarsambönd og Bún-
aðarfélag Islands verða að vinda
að því bráðan bug að stöðva
útflutning stóðhesta. Enn fremur
að fá haldgóða vitneskju um,
hvernig háttað er ræktun íslenska
hestsins meðal þeirra erlendra
þjóða, er hafa sýnilega mikinn
áhuga og eru þegar komnar á
sporið, áður eða jafnframt því sem
verið er að hvetja landsmenn til
að læra og ástunda hestarækt sem
arðbæra búgrein. Það er augljóst,
að þeir eiga þess engan kost í
samkeppni við auðugar stórþjóðir
ef þær eiga jafnan eða betri
aðgang að úrvalsstóðhestum. Og
þær munu ekkert láta til sparað
að gera sér yfrinn arð af þessum
auði smáþjóðar, sem skammsýnir
forráðamenn hennar fá þeim í
hendur, því enginn er annars
bróðir í leik.
22480