Morgunblaðið - 14.09.1980, Síða 24

)
24
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 14. SEPTEMBER 1980
Svipmyndir
af síldveið-
um við Eyjar
FYRSTU dagana eftir að síldveið-
ar hófust í lok ágústmánaðar
reyndu bátar heöan fyrst fyrir sér
með reknet, en árangur varð
heldur lítill. Þá voru lagnetin
tekin um borð og eftirtekjan varð
sæmileg dag og dag. Fyrstur af
stærri bátunum á lagnet var
Ófeigur III, en minni bátar höfðu
þó aðeins farið út áður og hið
sama gerðu þeir einnig síðastliðið
sumar. Þeir sem fyrstir voru af
stað fengu ágætan afla fyrst í stað
og einn daginn fengu þeir á Ófeigi
rúmlega 200 tunnur í 40 net af
virkilega góðri síld. Síldin er
dyntótt sem fyrrum og hrotan stóð
ekki lengi, en svo undarlega vildi
til, að einmitt þann dag, sem mest
veiddist, var undirritaður um borð
í Ófeigi.
Við fórum úr höfn um fimmleyt-
ið þennan morgun, en ekki var
nema um 10 mínútna sigling í
fyrstu trossuna sem var grunnt á
Viðlagavíkinni. Netin voru síðan
nokkuð samfellt suður með öllum
Urðum og langleiðina suður undir
Stórhöfða, bæði grunnt og djúpt,
en þó mun meira nær landinu og
það alveg upp á 8 faðma. Þennan
umrædda dag var yfirleitt gott í
flestum trossunum og upp í það að
netin væru alveg bunkuð, en 3 — 4
net voru í trossu. Lætur nærri að
þegar bezt var hafi verið um 10
tunnur í net.
Veður var stillt þennan dag og
það var líka eins gott því trossurn-
ar voru mjög þétt og sums staðar
sem samfelld girðing. Betra að
drekarnir héldu svo allt færi ekki í
flækju. Vel gekk að draga og
yfirleitt var lagt í sama aftur.
Strákarnir á Öfeigi III gengu
hressir til verka og voru allir á
dekki meðan verið var að draga
netin. Lýður skipstjóri var þó
eölilega á sínum stað í brúnni, en
kokkurinn, vélstjórinn og allir
hinir gengu jafnt til verka á dekki.
Samt snérist vélin og allir fengu
mat. Að landi var komið um
miðjan dag. Þá hófst löndunin og
sannarlega er það ekki léttasta
verkið. Þá var að þrífa og gera
klárt fyrir næsta róður. Hringrás
sem sjaldnast slitnar. Vinna og
aftur vinna.
Það gerist margt og misjafnt
um borð í hverju skipi, því þó
starfið sé svipað frá degi til dags
er veðrið yfirleitt ekki hið sama
tvo daga í röð og fiskiríið ekki
heldur. Þó dagarnir séu yfirleitt
langir og erfiðir kemur ýmislegt
óvænt upp á teninginn til að
krydda tilveruna. Þennan ágæta
dag, sem ég fór með strákunum á
Ófeigi III, vildi svo til að útgerðar-
maður, eigandi og vélstjóri, sem
allt er sami maðurinn, Siggi Ella,
bað Lýð skipstjóra að kalla fyrir
sig í land og senda skeyti.
Hvað gat það nú verið svona um
hádegisbilið í miðri viku. Jú, Siggi
átti afmæli, sömuleiðis frúin í
landi og að auki var þetta brúð-
kaupsdagurinn þeirra. Hann vildi
standa sig í stykkinu, strákurinn,
og sýna henni blessaðri, að hann
myndi eftir deginum. Áður en
Lýður kallaði í land var haft á orði
að varla væri hægt við slík
tímamót að senda venjulegt
skeyti. Lýður Ægisson (bróðir
G.vlfa) brá fljótt við og meðan
hann andæfði á næstu trossu
ínaraði hann því á blað sem síðan
var sent út í loftið, í gegnum
Vestmannaeyjaradíó til hennar
Sigrúnar í landi:
.Þú ert enn þá uni; iik klár,
»1t enn mert rjnöar kinnar.
Initt nú é|t hafi i nitján ár
nntið bliðu þinnar.
Kn fcKÍnn vil é|f i faðmi þér
fá að lúra lenitur.
Þvi enn þá finn éit. að inni f mér
nmar ástarstrenitur.**
Já, þeir geta líka borið fyrir
sig pennann þó til sjós séu við
nauman tíma og oft bágar að-
stæður. Góða veiði í framhald-
inu.
Ófeigur III á síld við Eyjar. sannarlega eru þeir ekki langt frá landi.
Síldarskipstjórarnir, Guðfinnur á Árna i Görðum og Lýður á Ófeigi III, ræða málin áður en haldið er
út á ný.
Síld, síld og aftur síld. Netið er bunkað og mikið streð fyrir mannskapinn að ná þessu öllu inn.
Texti og myndir:
Sigurgeir Jónasson
Siggi Ella, útgerðarmaður og
vélstjóri á ófeigi III, sallaróleg-
ur, þó allt i kringum hann séu
merkisafmæli.
Kokkurinn i sild upp fyrir
haus.
At í síldinni og þær fijúga um
allt þegar verið er að hrista.
X