Morgunblaðið - 04.04.1981, Blaðsíða 27

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 4. APRÍL 1981
27
frá borgarstjórn . . .
Meirihlutinn í vörn vegna Sóknar:
„Fagnaðarefni að sjá
meirihlutann skipta um
skoðun í þessu máli“
Hann ber sig mannalega þrátt fyrir rassskellingar
í flokknum, sagði Davíð Oddsson
Erindi frá Starfsmannafélaginu
Sókn kom á dagskrá á fundi borgar-
stjórnar á fimmtudagskvöldið, en
Sókn hafði áður farið fram á
viðræður við borgina um kjaramál.
Eins og kunnugt er hafnaði meiri-
hluti borgarráðs erindinu og hafði
svofelld orð um, samkvæmt bókun
sem gerð var í borgarráði:
— Nýir samningar Reykjavíkur-
borgar við Sókn nú myndu væntan-
lega leiða til nýrrar samningsgerðar
við öll þau verkalýðsfélög innan
ASÍ, sem Reykjavíkurborg hefur
samið við. Samningar við þessi félög
renna út 1. nóvember næstkomandi.
Við teljum eðlilegast, að í þeim
samningaviðræöum, er þá hefjast,
verði fjallað um leiðréttingu á
kjörum Sóknarfélaga og þeirra ann-
arra, er samningaviðræður taka til.
Borgarráðsfulltrúar Sjálfstæðis-
flokksins voru ósammála meirihlut-
anum í þessu máli og töldu að
borgin ætti að ræða við Sókn.
Viðhorf þeirra kemur fram í bókun,
sem gerð var á borgarráðsfundin-
um, svohljóðandi:
— Þar sem borgarráð hefur
breytt gildandi kjarasamningi við
Starfsmannafélag Reykjavíkur-
borgar, sem felur í sér a.m.k. 2%
launahækkun til borgarstarfs-
manna, teljum við að ekki sé hægt
að neita Starfsmannafélaginu Sókn
um viðræður um samsvarandi
launahækkun, enda eru Sóknarfé-
lagar ein lægst launaða starfsstétt-
in í þjónustu Reykjavíkurborgar.
Þegar mál þetta kom á dagskrá á
fundi borgarstjórnar tók fyrstur til
máls Björgvin Guðmundsson (Afl.).
Umdeilanlegt hvort synja
hefði átt um viðræður
Björgvin rakti gang málsins og
las upp bréf frá Sókn, þar sem farið
var fram á viðræður við borgina, um
kjaramál. Björgvin sagði að borg-
arráð hefði vísað bréfinu til um-
sagnar vinnumálastjóra borgarinn-
ar og vitnaði Björgvin í það bréf og
er það birt hér á síðunni. Björgvin
sagði að meirihluti borgarráðs hefði
lagt fram tillögu sem samþykkt hafi
verið, þ.e.a.s. að viðræðum verði
hafnað. Síðan sagði Björgvin að eins
og borgarfulltrúum væri ljóst þá
hefðu borgarstarfsmenn fengið 2%
launahækkun í kjölfar samninga
BSRB við ríkið. Skoðun meirihlut-
ans væri sú að þar sem ríkið væri
stærsti samningsaðilinn, stærri en
borgin, væri rétt að ríkið hefði
frumkvæði að viðræðum við Sókn.
Ef ríkið teldi ástæðu til slíkra
viðræðna þá væri sjálfsagt að borg-
in tæki þátt í þeim. Ekki taldi
Björgvin eðlilegt að borgin hefði
frumkvæði að slíkum viðræðum.
Síðan sagði Björgvin: „Ég hef samúð
með Sókn og tel að kjör Sóknarfé-
laga séu of lág og það þarf að
leiðrétta. Leiðréttingin á að eiga sér
stað þann 1. nóvember, þegar samn-
ingar eru lausir, en ekki á miðju
samningstímabili." Björgvin sagði
að ef um verulega breytingu á
kjörum væri að ræða, myndi það
leiða af sér samningagerð við önnur
félög. Hann sagði að deila mætti um
hvort rétt hefði verið að synja Sókn
um viðræður en meirihluti borgar-
ráðs hefði talið það jafngilda sam-
þykki um 2% kauphækkun, að
fallast á viðræður. Björgvin sagði að
þessi ákvörðun hefði verið gagnrýnd
og hefði formaður Sóknar, Aðal-
heiður Bjarnfreðsdóttir, verið þung-
orð í garð borgarinnar vegna þessa.
„Nú standa fyrir dyrum viðræður
á milli fjármálaráðuneytisins og
Sóknar og ég tel sjálfsagt að ef
þessar viðræður fara fram, þá eigi
Reykjavíkurborg aðild að þeim,“
sagði Björgvin Guðmundsson.
I lok máls síns kynnti Björgvin
tillögu frá meirihlutanum um þetta
mál og er hún svohljóðandi:
— Þegar borgarstarfsmenn, sem
eru félagar í Starfsmannafélagi
Reykjavíkurborgar fengu 2% kaup-
hækkun gerðist það með þeim hætti,
að borgin og borgarstarfsmenn
gerðust aðilar að því samkomulagi,
sem fjármálaráðuneytið hafði gert
við BSRB.
Borgarstjórn telur eðlilegt við
endurskoðun á kjörum Sóknar í
kjölfar framangreindra samninga,
að ríkið hafi þar einnig forustu.
Samþykkir borgarstjórn að óska
eftir aðild að þeim viðræðum, sem
fram munu fara milli ríkisins og
Sóknar.
Þykjast verndarar
hinna lægst launuðu
Næstur tók til máls Magnús L.
Sveinsson (S).
„Það ber að fagna því að Björgvin
Guðmundsson hefur skipt um skoð-
un f þessu rnáli," sagði Magnús.
Sagði hann að Björgvin hefði nú
annað lag á, en þegar samningar
stóðu fyrir dyrum vorið 1978. Þá
hefði hann talið að borgin ætti að
ganga fram fyrir skjöldu og sam-
— Við leggjum því til að borgar-
stjórn taki upp viðræður við Sókn.
Síðan sagði Magnús: „Sókn er með
lægst launuðu stéttum í þjónustu
borgarinnar. Sóknarfélagar taka
laun á bilinu 3.-5. launaflokks
opinberra starfsmanna, sem nánast
engir opinberir starfsmenn taka
laun eftir. Viðaukasamningurinn
sem gerður var þann 17. febrúar var
ekki til þess að hækka laun þessa
fólks miðað við aðrar starfsstéttir.
Það sæmir ekki borginni að gera svo
upp á milli borgarstarfsmanna, eins
og meirihlutinn hugðist gera. Þó
menn tali oft um að bæta laun
hinna lægst launuðu, þá er fram-
kvæmdin hjá þeim mönnum oft
önnur. Þegar meirihluti borgarráðs
synjaði Sókn um viðræður, þá
fannst mér það bera keim af
búktaii, sem ekkert mark væri
takandi á. Og þessir menn þykjast
vera sjálfskipaðir verndarar hinna
lægst launuðu," sgði Magnús L.
Sveinsson.
Önnur félög ekki
í kjölfar Sóknar
Næstur kom í ræðustól Albert
Guðmundsson (S). Hann vitnaði í
rfsmannafélagii) SOKN
I rJUGÖTU 27 - SlMAR 25591 - 27906
Til borgarráds Keykjavikur.
Reykjavík, 5.marz 1961.'
Þrátt fyrir að í gildi eru samningar
milli Reykjavlkurborgar og borgarstarfsmanna,
hafa starfsmenn borgarinnar, að minnsta kosti
þeir.sem eru 1 ÐSRB.nú fengið 2% kauptuekkun,
eins og ríkisstarfsmenn höfðu áður fengið. •
Félagar í Sókn vinna við hlið pessa
fðlks og teljum við eðlilegt.að peir fái sömu
kjarabætur.
Við óskum eftir viðræðum við ykkur
um þetta mál sem fyrst.
Virðingarfyllst,
f.h.Starf
' jtTían ná l&X
>>S6knai

nS&té tL-i
Bréf Sóknar til borgarráðs, þar sem farið var fram á viðraeður um
kjaramál.
þykkja allar kröfur verkalýðsfélag-
anna. Nú væri annað hljóð í
strokknum. Magnús sagði að borg-
arfulltrúar Sjálfstæðisflokksins
hefðu á þessum fundi ætlað að
leggja fram tillögu um að borgin
tæki upp viðræður við Sókn. „Nú er
ekki eftir neinu að bíða fyrst
meirihlutinn hefur skipt um skoð-
un,“ sagði Magnús. Magnús sagði að
borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokks-
ins hefðu ætlað að flytja tillögu um
viðræður við Sókn, eins og áður
sagði, og væri tillagan þannig að við
bókun sjálfstæðismanna í borgar-
ráði bætist eftirfarandi:
bréf Sóknar, þar sem segir að
eðlilegt væri að Sóknarfélagar
fengju sömu kjarabætur og þeir
aðilar sem Sóknarfélagar ynnu við
hliðina á. Albert fagnaði því að
meirihlutanum hefði snúist hugur í
þessu máli. Hann sagðist gera það
að tillögu sinni að kosnir yrðu
borgarfulltrúar til þess að taka þátt
í viðræðum við Sókn. Sagðist hann
ekki treysta vinnumálastjóra til að
taka þátt í viðræðum með því
hugarfari sem ríkti í borgarstjórn.
Albert sagði að ef það yrði raunin á
að hér væri aðeins verið að sam-
þykkja sýndartillögu, þá myndu
Björgvin
Guðmundsson
Magnús L.
Sveinsson
Albert
Guðmundsson
Sjöfn
Sigurbjörnsdóttir
Guðmundur b.
Jónsson
é>i
Davíð Oddsson
borgarfulltrúar Sjálfstæðisflokks-
ins flytja aðra tillögu um viðræður
við Sókn. Þetta mál og hið fræga
mál um „samningana í gildi", sann-
aði það best að hinir lægst launuðu
ættu ekki vini í neinum öðrum
flokki en Sjálfstæðisflokknum.
Þessu næst ræddi Albert umsögn
vinnumálastjóra, sem fyrri ákvörð-
un borgarráðs væri byggð á og sagði
að umsögnin héldi hvergi vatni, svo
götótt væri hún. Þá sagði Albert,
varðandi þá fullyrðingu að önnur
verkalýðsfélög kæmu í kjölfar Sókn-
ar með kröfur um launahækkanir,
að hann hefði ekki ástæðu til að
ætla og hefði raunar heimild til að
fullyrða, að engin önnur verkalýðs-
félög kæmu í kjölfar Sóknar.
í lok máls síns áréttaði Albert þá
tillögu sína að kosnir yrðu tveir
borgarfulltrúar til þess að fylgjast
með þessum viðræðum.
Fallist á viðræður
Að máli Alberts loknu tók Sjöfn
Sigurbjörnsdóttir til máls og flutti
svofellda bókun:
„Fram kemur í tillögu okkar
meirihlutamanna að gert er ráð
fyrir sameiginlegum viðræðum
ríkisins og Reykjavíkurborgar við
Starfsmannafélagið Sókn. Tel ég því
að borgarstjórn Reykjavíkur hafi
fyrir sitt leyti fallist á beiðni
Sóknar um viðræður um 2% kaup-
hækkun, sambærilega þeirri sem
starfsmenn borgarinnar í BSRB og
ríkisstarfsmenn hafa áður fengið.“
Aígreiðsla borgar-
ráðs mistök
Næst kom Guðmundur Þ. Jónsson
(Abl) í ræðustól. Hann sagði að
afgreiðsla borgarráðs á þessu máli
hefði verið mistök og ákvörðunin
alfarið byggð á umsögn vinnumála-
stjóra borgarinnar. Hann sagði að
borgin myndi ganga til þessara
viðræðna með því hugarfari að leysa
málið og leiðrétta það misræmi sem
væri á launakjörum Sóknar og
annarra. Þá sagði Guðmundur að
ekki væri ástæða til að kjósa
borgarfulltrúa til að taka þátt í
viðræðunum fyrir borgina, enda
væri það verkefni launamálanefnd-
ar.
Næstur talaði Björgvin Guð-
mundsson (Afl.). Hann sagði að
vegna ummæla og tillögu Alberts
Guðmundssonar, þá fæli tillaga
meirihlutans það í sér að borgar-
stjóri sæi um framkvæmd viðræðn-
anna. Ekki taldi Björgvin ástæðu til
að kjósa borgarfulltrúa til viðræðn-
anna. Bað hann Albert um að íhuga
hvort ekki væri nægilegt að láta
launamálanefnd fylgjast með við-
ræðunum.
Staffírugur meirihluti
rekinn til baka
Næst tók til máls Davíð Oddsson
(S).
Hann sagðist sjaldan hafa orðið
vitni að öðrum eins „bakstri" borg-
arstjórnarmeirihlutans í nokkru
máli. Ekkert nýtt hefði gerst í
málinu, engin ný viðhorf hefðu
skapast og væri þetta því hrein
kúvending.
„Það var staffírugur meirihluti
sem gerði staffíruga samþykkt í
borgarráði en stuttu síðar er þessi
staffírugi meirihluti rekinn til baka
af eigin flokksmönnum. Þetta er
dæmi um skipulagsleysið og stjórn-
leysið í borginni undir stjórn þessa
meirihluta," sagði Davíð.
Davíð sagði að Adda Bára hefði
verið skömmuð af borgarmálaráði
Alþýðubandalagsins, Björgvin vítt-
ur af Alþýðuflokksfélagi Reykjavík-
ur, og kannski hefði Kristján verið
víttur líka. Það væri nú ekki erfitt
fyrir hann að skipta um skoðun í
þessu máli frekar en öðrum, slíkt
væri helsti hæfileiki Framsóknar-
flokksins.
„Það er eðlilegt að borgin standi
að því að ræða við Sókn um þessi
mál,“ sagði Davíð. „Það er fagnaðar-
efni að sjá meirihlutann skipta um
skoðun í þessu máli og að sjá hvað
hann ber sig þó mannalega þrátt
fyrir rassskellingar í flokkunum."
Næst gerði Björgvin Guðmunds-
son (Afl.) örstutta athugasemd og
lagði til að tillögu Alberts um
kosningu 2ja borgarfulltrúa í við-
ræðunefnd yrði vísað til borgarráðs.
Meirihlutinn getur ekki
tekið ákvörðun
Síðastur talaði Albert Guð-
mundsson (S). Hann sagðist skilja
vel að meirihlutinn gæti ekki tekið
ákvörðun, án þess að ræða fyrst
saman í lokuðum herbergjum, þó
ákvörðunarefnið væri ekki stærra
en þessi tillaga. Hann sagðist telja
að meirihlutinn treysti sér ekki til
að taka þátt í viðræðum við Sókn
með þessum hætti. Þá sagði Albert
að borgarráð hefði ekkert með þetta
mál að gera.
Ekki tóku fleiri borgarfulltrúar
til máls og þá var gengið til
atkvæða. Tillögu Alberts um kosn-
ingu 2ja manna til þess að taka þátt
í viðræðunum við Sókn var vísað til
borgarráðs með 8 samhljóða at-
kvæðum, en tillaga um að ganga til
viðræðna við Sókn var samþykkt
með 15 samhljóða atkvæðum. — ój
Umsögn vinnumálastjóra:
Samningar Sóknar eru ekki lausir
BORGARRÁÐ hefur óskað um-
sagnar minnar um erindi Starfs-
mannafélagsins Sóknar, dags. 5.
þ.m., þar sem farið er fram á
samningaviðræður við Reykja-
vikurborg með vísan til þess, að
starfsmenn borgarinnar í BSRB
hafi nýlega fengið 2% kaup-
hækkun.
Samningar opinberra starfs-
manna og verkalýðsfélaganna eru
algjörlega aðskildir og þess því
naumast að vænta, að þeir séu
sama efnis. Samanburður milli
samninga þessara aðila er af
sömu ástæðu örðugur og á það
m.a. við um þær kjarabreytingar,
sem urðu í síðustu samningalotu.
Af þessu leiðir, að engan veginn
er sjálfgefið að 2% kauphækkun
BSRB nú eigi að leiða til breyt-
inga á samningum annarra aðila.
Samningar Sóknar eru ekki
lausir. Er það því einhliða á valdi
borgarinnar að ákveða hvort hún
tekur upp samningaviðræður við
félagið. Erindi þess snýst um
tiltekna kauphækkun, þ.e. 2% frá
1. jan. sl. Ákvörðunarefnið er því
það, hvort samþykkja eigi slíka
kauphækkun eða ekki. Er það
pólitísk ákvörðun, sem borgaryf-
irvöld verða að taka. I því efni
verður að hafa í huga það, sem
áður segir um vandkvæði þess að
bera saman mismunandi samn-
inga, og það, að ákvörðun um
kauphækkun verður naumast
bundin við eitt þeirra verkalýðs-
félaga, sem borgin semur við.
Loks er þess að geta, að á
almennum vinnumarkaði hafa
samningar BSRB ekki leitt til
neinna breytinga og að ríkið, sem
er langstærsti samningsaðili
Sóknar og BSRB hefur a.m.k.
ekki enn breytt samningum
Sóknar.
Virðingarfyllst,
Magnús Öskarsson.