Morgunblaðið - 26.04.1981, Side 28

60
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 26. APRÍL 1981
Ék er alfarinn að heiman!
Ég se«i bræðrunum írá þessu!
COSPER
PersónuleKa þarf éK ekki að hafa áfenKÍ um hond, til þess að
verða kát ok fjöruK.
Nýr Gullfoss:
LJfem.: ÓI.K.Mag.
Vid bídum hans
V.S. skrifar:
„Kæri Velvakandi.
Er nýr Gullfoss væntanlegur? í
hvert skipti sem Eimskip heldur
aðalfund, er maður að vona að
forráðamenn fyrirtækisins rétti
úr kútnum og drífi í þvi að láta
smíða nýtt farþegaskip eða kaupi
notað, en framboð slíkra skipa
mun vera nóg um allan heim, þó
að það sé nú önnur saga.
En því miður, ekkert bólar á
slíkri viðleitni hjá Eimskipafélagi
íslands og ekkert heyrist um þetta
mál, sem er mér og vafalaust
þúsundum annarra mjög mikið
áhugaefni: Að geta ferðast með
íslensku farþegaskipi til annarra
landa. Og maður spyr: Hvernig
stendur á því að óskabarn þjóðar-
innar bregst vonum okkar með því
að aðhafast ekkert í þessum mál-
um? Ég spyr fyrir hönd þúsunda:
Hvenær kemur nýr Gullfoss til
íslands? Við bíðum hans.“
„Islenskt
már4 í
góðum
höndum
Guðrún Jónsdóttir skrifar:
„Góði Velvakandi.
Ég gat ekki orða bundist, er ég
las þennan leiðindapistil Braga
Kristjónssonar í Morgunbl. 4.
þ.m. um þáttinn íslenskt mál í
útvarpinu. Þar fellir Bragi mjög
svo ómaklegan dóm yfir ungu
fólki sem starfar við Orðabók
Háskólans. Það er auðséð á þess-
um skrifum að Bragi hefur aldrei
rætt við þetta fólk í sambandi við
Orðabókina. Ég hef hins vegar
talað við Orðabókarfólk árum
saman og verð að segja, að það
hefur verið mér andleg upphress-
ing og mikill gleðigjafi.
Standa traust og
örugg á verðinum
Ég vil samfagna íslensku þjóð-
inni, því að mér finnst að við
séum mjög heppin að hafa fengið
til þessara starfa svona vel
menntað ungt fólk, sem er svo
brennandi af áhuga á íslensku
máli og hefur svo mikla starfs-
gleði sem raun ber vitni. Við
finnum það, sem erum í stöðugu
sambandi við þau. Því hvað væri
Island án þjóðarinnar eða þjóðin
án tungu sinnar? Við finnum að
„íslenskt mál“ er í góðum hönd-
um, og það verður vel verndað,
því þau standa traust og örugg á
verðinum. Mér finnst, og það
finnst fleirum, að Guðrún og
Gunnlaugur minni á margan hátt
á fyrrverandi orðabókarmenn,
Jakob Benediktsson og Ásgeir Bl.
Magnússon, enda munu þeir vera
fyrrverandi kennarar þeirra.
Landi og þjóð til sóma
Guðrún Kvaran varði doktors-
ritgerð í málvísindum úti í
Þýskalandi síðastliðið sumar,
með miklum glæsibrag, sem er
landi okkar og þjóð til mikils
sóma, og að mínu mati miklu
meira virði en íþróttaafrek, sem
hefði vafalaust verið meira í
hávegum haft. Bragi segir að
Guðrún Kvaran
almennur áhugi á þáttunum um
íslenskt mál og tengd málefni
fari dvínandi. Hvernig og hvenær
hefur hann rannsakað það?
Sparðatíningur?
Nei, þetta er tómt orðafleipur
hjá honum, eins og fleira í
þessari grein um þáttinn íslenskt
mál. Hið sanna er, að það berst
svo mikið af efni til Orðabókar-
innar víðs vegar að af landinu, að
þótt þau séu rösk og dugleg við að
vinna úr því, geta þau ekki komið
öllu á framfæri í útvarpsþáttun-
um, af því að þau fá of stuttan
tíma hjá Útvarpinu. Og svo
heldur Bragi að það sé tími til að
hafa á lofti gamanmál. Bragi
talar um sparðatíning. Veit hann
ekki að það er verið að safna
orðum víðs vegar að af landinu
sem eru að hverfa úr málinu?
Orðabókin er af þessum sökum á
síðasta snúningi með að bjarga
mörgum orðum, sem eru sem
óðast að týnast vegna breyttra
atvinnuhátta þjóðarinnar og
hverfa loks með þeim sem nú eru
að feta síðustu sporin."