Morgunblaðið - 29.09.1982, Page 7

MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 29. SEPTEMBER 1982
39
lifandi ofan í kassa, og grófu hann
síðan í jörðu. Meiningin var að
hún héldi lífi í nokkra daga þar til
lausnargjald bærist. Sem betur
fór fyrir barnið var sérstök loft-
pípa, sem lá upp úr kassanum,
stífluð, þannig að hún dó fljótlega.
En hvað er fljótt og ekki fljótt
undir siíkum kringumstæðum get-
ur sá einn dæmt um sem lendir í
því sjálfur. Eftir ábendingu frá
glæpaheiminum fann svo lögregl-
an kassann eftir þrjár vikur, en í
fréttinni var tekið fram að hinir
harðsvíruðu lögreglumenn, sem
öllu voru vanir, hafi bugazt er þeir
opnuðu kassann og staðreyndirnar
blöstu við. Hið 11 ára gamia
stúlkubarn hafði fengið að þola
hinn versta hugsanlega dauðdaga
— martröð flestra ef ekki allra
manna.
Hvað er framundan
Á því leikur enginn minnsti
vafi, að alveg eins og upp frá
hreysunum í Beirút hafa stigið
heitar bænir til guðs um björgun,
hefir einnig verið heitt beðið úr
hinni einmanalegu gröf, en hver
var árangurinn? Enginn. Samt
halda menn að guð sé almáttugur.
Halda að hann geti vel hjálpað ef
hann bara vilji. Vitlausari hugsun
held ég að ekki sé unnt að hugsa.
Fyrsta skrefið út úr öllum þessum
ógöngum held ég að sé að viður-
kenna, að maðurinn ber fulla
ábyrgð á því sem hann aðhefst hér
á jörð. Ætli hann sér að komast úr
skugganum verður hann að bera
sig til þess sjálfur. Það þýðir ekk-
ert að bíða eftir einhverju krafta-
verki, ef hann bjargar sér ekki
sjálfur gerir enginn það.
En hvað er þá hægt að gera? í
fyrsta lagi að gera sér grein fyrir
að erfiðleikarnir eru ekki ósigr-
andi og að finna hjá sjálfum sér
viljann til að leiðrétta. Og hér
komum við í aðalmeinið. Hér
stöðvast allt strax, því að viljann
vantar hjá flestum. Eg er því
þeirrar skoðunar að allt muni fara
til Helvítis. Það mun skella á
kjarnorkustyrjöld og þar með þarf
enginn að kemba hærurnar. Þessu
til rökstuðnings vil ég að lokum
vitna til orða manns, sem skrifað
hefur einna skilmerkilegast um
ástand heimsmála í dag í bókinni
„Fate of the Earth", hann segir:
„Eins og er gera flest okkar ekk-
ert. Við lítum undan. Við erum
róleg. Við erum þögul. Við leitum
huggunar í þeirri von að Ragna-
rökin dynji ekki yfir, og snúum
okkur bara að daglegum störfum
okkar. Við neitum sönnununum,
staðreyndunum, sem eru allt í
kring um okkur. Áhugalaus um
framtíð mannkynsins og áhuga-
laus hvert um annað. Ónæm fljót-
um við í rólegheitunum að feigðar-
ósi, hinni endanlegu uppgjöf ...“
er umsóknarfrestur runninn út.
Einn sótti um, Bjarni Guð-
jónsson, prestur á Valþjófsstað
í Fljótsdal. En hann dró um-
sókn sína til baka og er því eng-
inn umsækjandi um Djúpa-
vogsprestakall eins og er.
Kristinn Hóseasson, prestur í
Heydölum, hefur verið settur
til að þjóna Djúpavogi til að
byrja með eða þar til prestur
hefur fengizt á Djúpavog. Einn-
ig hefur Kristinn verið settur
prófastur í Austfjarðaprófasts-
dæmi þar til prestar prófasts-
dæmisins hafa kosið sér nýjan
prófast í stað Trausta.
Kór Starfsmannafélags Álafoss
Kór Trésmiðafélags Reykjavíkur
Norrænt kóramót í Finnlandi
DAGANA 1.—4. júlí í sumar var
haldið tónlistarmót norrænnar al-
þýðu (Arbetets ton i Norden). Mótið
var haldið í Pori í Finnlandi og
komu þar fram um 6.000 manns. Frá
íslandi tóku tveir kórar þátt í mót-
inu, Samkór Trésmiðafélags Reykja-
víkur undir stjórn Guðjóns B. Jóns-
sonar og Kór Starfsmannafélags
Álafoss undir stjórn Páls Helgason-
ar. í kórunum eru alls um 90 manns
en þátttakendur í Finnlandsferðinni
voru mun fleiri eða um 180 manns.
Mótið var haldið á vegum Nor-
ræna alþýðutónlistarsambandsins
sem eru samtök tónlistarmanna og
áhugasöngvara á öllura Norðurlönd-
um. Af íslands hálfu er Tónlistar-
samband alþýðu aðili að þessum
samtökum og tóku íslensku kórarnir
þátt í mótinu fyrir milligöngu þess.
Báðir fengu kórarnir lofsamlega
dóma og vöktu verðskuldaða athygli.
Finnskur tónlistargagnrýnandi segir
í blaðadómi um STR að kórinn sé
vel agaður og sérstaklega skemmti-
legur í framkomu. Álafosskórinn
kom fram ásamt nokkrum kórum
öðrum á kirkjutónleikum. Það vakti
sérstaka athvgli að Álafosskórnum
var fagnað með dynjandi lófataki að
loknum söng í kirkjunni en lófatak í
finnskum kirkjum tilheyrir algjörri
undantekningu.
Samkór Trésmiðafélags Reykja-
vikur heimsótti einnig alþýðukórinn
í bænum Lahti og hélt þar eina tón-
leika sameiginlega með þeim kór.
Álafosskórinn heimsótti vinabæ
Mosfellssveitar, Loimaa, og hélt þar
tónleika við góðar undirtektir.
Tónlistarmót þetta tókst í alla
staði vel og ríkti mikil stemmning í
Pori meðan á mótinu stóð. Fólk í
litríkum búningum setti svip á bæj-
arlífið og allsstaðar var sungið.
Tónlistarmót þetta var enn einn
jákvæður þáttur í norrænu menning-
arsamstarfi. í athugun er að halda
næsta tónlistarmót alþýðu á íslandi
eftir 4—5 ár.