Morgunblaðið - 07.11.1982, Síða 8

MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 7. NÓVEMBER 1982
Grein Þórarinn
Ragnarsson
Mikil sálræn pressa
— Tíminn úti hjá Portland hef-
ur verið mjög lærdómsríkur fyrir
mig. Keppnistímabilið er langt og
strangt. Alls eru spilaðir 82 leikir
í það heila, eða þrír leikir að jafn-
aði á viku. Gífurlega mikið er um
ferðalög um þver og endilöng
Bandaríkin. Það má eiginlega
segja að maður búi alfarið á hót-
eli. Þessi ferðalög og sífelld keppni
setja á mann mikla sálræna
pressu. Þetta er ekki skemmtilegt
nema að vissu marki. En það
venst.
Núna er ég eiginlega hálffeginn
að vera kominn heim í smátíma.
Ég ætla að hvíla mig að vissu
marki og byggja mig upp sálar-
lega. Keppnin um að vera alitaf í
liðinu er mikil. Meiri en í öðrum
íþróttum, það eru jú aðeins fimm
leikmenn inná í einu.
— Það eru 12 lið í hvorum riðli
í NBA og alls 242 leikmenn sem
leika með liðunum. Samkeppnin er
alls staðar gífurlega hörð. Þar sem
keppt er þrisvar í viku gefst ekki
mikill tími fyrir æfingar. Þó eru
alltaf öðru hvoru teknar skotæf-
Nú, eftir að keppnistímabilinu
lauk í fyrra, tók ég mér smáhvíld,
en hóf síðan æfingar og undirbún-
ing fyrir næsta tímabil af miklum
krafti uppá eigin spýtur. Ég var
slæmur í hásinunum og varð að
styrkja þær. Það fóru sjö vikur
hjá mér í sérstakar æfingar. Ég
æfði í sundlaug. Tók æfingar á
bakkanum fór síðan ofan í og
hoppaði í lauginni og gerði fleiri
æfingar. Að sjálfsögðu undir
handleiðslu. Eftir þessar sjö vikur
fór ég ásamt fleiri nýliðum til Los
Angeles og æfði þar.
Portland-liðið tók þátt í móti
þar í ágúst ásamt 20 öðrum körfu-
knattleiksliðum. Tíu léku í hvor-
um riðli. Okkur tókst að komast í
undanúrslitin í mótinu og stóð ég
mig nokkuð vel, sérstaklega í
þremur síðustu leikjunum. Tók þá
að meðaltali 15 fráköst í leik og
skoraði 23 stig í síðasta leiknum.
Fann mig virkilega vel, og var
bjartsýnn á að allt myndi ganga
vel. Allt sumarið æfði ég lyftingar
af kappi til þess að styrkja mig og
tók ýmsar einstaklingsæfingar.
— í september hófst svo loka-
undirbúningurinn hjá Portland,
og allt var í stakasta lagi, þar til
liðið keypti nýjan leikmann ein-
mitt í mína stöðu, miðherjann.
Fyrir voru tveir leikmenn í þessari
stöðu og ég var sem sagt númer
þrjú. Nú harðnaði baráttan. Þessi
kaup settu mig dálítið úr jafnvægi
sálarlega. Ég fór um of að hugsa
um kaupin og fór. að vanta
sjálfstraust.
Liðið lék átta sýningarleiki fyrir
keppnistímabilið og ég fékk tæki-
færi á að spreyta mig í fimm leikj-
um af átta, stóð mig þokkalega að
mínum dómi. En það nægði bara
ekki. Mér var tilkynnt eftir síð-
asta leikinn að ég væri ekki í
hópnum sem myndi leika í vetur.
Mér var því boðið að fara til Ítalíu,
þar vantaði leikmann fyrir banda-
rískan leikmann sem hafði meiðst.
En svo kom á daginn, að hann var
ekki illa meiddur, og gæti fljótlega
verið með á nýjan leik og mér var
tjáð að ég gæti farið heim, og hér
erég.
— En þrátt fyrir þetta mótlæti
er ég ákveðinn í því að æfa vel í
vetur, spila eins mikið og ég get og
stefna markvisst að því að komast
í liðið hjá Portland næsta haust.
Ég veit hvar ég stend og geri mér
fulla grein fyrir því að það verður
erfitt en ég ætla að reyna hvað ég
get.
Þfrna er Péturs vandlega gætt.
Pétur Guðmundsson á bekknum hjá Portland.
Þjálfari Portland, Jack, kallar Pétur af velli. í baksýn má sjá brot af þeim fjölda sem sækir leiki ytra.
„Maður verður að hafa
óbilandi trú á sjálfúm sér“
Mörgum finnst sjálfsagt
nóg um þegar verið er að
fjalla um íþróttamenn okkar
sem leika á erlendum vett-
vangi. En víst er að það eru
fjölmargir sem eiga erfitt
með að skilja hversu gott af-
rek það er, að vekja það
mikla athygli á sjálfum sér
með getu sinni í íþróttum að
atvinnumannalið sem hafa úr
þúsundum íþróttamanna að
velja taka upp á sína arma
íslenska íþróttamenn og gera
við þá atvinnumannasamn-
ing í íþróttum.
— í fyrrahaust vakti það mikla
athygli er körfuknattleiksmaður-
inn Pétur Guðmundsson skrifaði
undir atvinnumannasamning við
Portland Trailblazers í Bandaríkj-
unum og varð þar með einn af
fáum útlendingum sem náð hafa
þeim árangri að fá að spreyta sig í
bandarísku atvinnumannadeild-
inni, NBA, í körfuknattleik.
Það eru þúsundir körfuknatt-
leiksmanna í Bandaríkjunum ein-
um sem jafnan spreyta sig hjá
hinum og þessum atvinnumanna-
liðum en komast ekki að. Hér á
íslandi hafa margir snjallir körfu-
knattleiksmenn frá Bandaríkjun-
um leikið sem ekki hafa komist í
atvinnumennsku. Eftir að hafa
leikið eitt keppnistímabil með
Portland varð Pétur að bíta í það
súra epli að komast ekki í 12
manna lokahóp sem valinn er
fyrir hvert tímabil. Pétur kom því
mjög óvænt heim til íslands og
allt bendir til þess að hann dvelji
hér í vetur og leiki í úrvalsdeild-
Stefnir markvisst aö
því aö leika aftur
meö Portland
— Vissulega olli það mér
nokkrum vonbrigðum að komast
ekki aftur í lokahópinn hjá Port-
land fyrir keppnistímabilið sem
nú er hafið. Ég hafði undirbúið
mig mjög vei og allt hafði gengið í
haginn framan af en svo fór að
síga á ógæfuhliðina og ég varð að
sætta mig við að vera ekki í hópn-
um, sagði Pétur er Mbl. spjallaði
við hann á dögunum.
Á síðasta keppnistímabili gekk
mér allvel af nýliða að vera, ég lék
68 leiki af 82 leikjum sem Port-
land spilaði. Ég vil taka það fram,
svo ekki verði nú misskilningur,
að leika með þýðir að ég kom inná.
Stundum í langan tíma og stund-
um í örfáar mínútur eins og geng-
ur og gerist.