Morgunblaðið - 29.06.1984, Síða 11

42
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. JÚNÍ1984
„Það sem er eftirminnilegast
er snertingin við náttúruna og
fegurðin. Það má lifa lengi á
þeirri minningu og vissunni
um að slík svæði eru til,
ósnortin og falleg. Þarna er
ótrúleg fegurð," sagði Garðar
Guðmundsson þegar blaða-
maður spurði hann hvað væri
eftirminnilegast úr gönguferð
um Hornstrandir í júlí síðast-
liðnum.
GONGUFERÐ UM
HORNSTRANDIR
„V
iö forum fimm saman
meö flóabátnum frá
ísafirði ti Hornvikur
me > viökomu á nokkrum stööum.
Viö komum til Hornvíkur seint um
kvöld, og héldum þar kyrru fyrir
um nóttina. Veöriö var heldur leiö-
inlegt daginn eftir, og ákváöum viö
því aö fara í stutta ferö inn aö Víö-
isá. Kalsarigning var og napurt um
aö litast. Daginn eftir var komiö
besta veöur og fórum viö út á
Horn, yfir Miðfelliö, Almenninga-
skarö og niöur aö Hornbjargsvita,
síöan yfir Kýrskarö aftur niöur í
Hornvík. Þessi dagur var einstak-
lega sólríkur og fagur. Um kvöldiö
rifjuöum við upp atburði tengda
bjarginu, hetjusögur af forfeðrum
okkar. Hornstrendingabók Þórleifs
Bjarnasonar kom í góöar þarfir.
Það hefur án efa veriö mörgum
tilhlökkunarefni eftir langan, kald-
an og dimman vetur í húsi, sem
varla hélt vatni eöa vindi, aö voriö
héldi innreiö sina. Ný egg og aö-
komumenn, sem færöu fréttir frá
umheiminum. Aökomumenn máttu
veiöa fugl og tína egg í svokölluö-
um almenningum. Var án efa oft
glatt á hjalla á þessum tíma. Tóm-
legt hefur verið þegar veiöimenn-
irnir voru farnir, en bót í máli aö
þeir höföu komiö færandi hendi,
og svo var þaö ferskmetiö.
Frá Horni var stunduö hákarla-
veiöi, sem hófst aö liðnum þrett-
ánda og var haldiö fram eftir vori
eftir þvi sem tíöarfar leyföi. Eftir aö
hákarlaveiöar hófust frá noröur-
landi á þilskipum, leituöu þau inn í
Hornavík tii legu í vondum veðrum.
Sagnir eru af merkum bændum á
Horni, og má þar geta Stígs
Stígssonar, sem uppi var á s.hl. 19.
aldar. Hann var mikill afkastamaö-
ur, rak útgerö fjölda báta, var völ-
undarsmiöur og átti mikil viöskipti
viö útlendinga, sem þá allmargir
sóttu á íslandsmiö. Var hann m.a.
eftirsóttur viögeröarmaöur. Þaö er
nánast ótrúlegt hversu margt hefur
fariö um hendur þessa höföingja á
hjara veraldar.
Frá Höfn var haldið í blíöskap-
arveöri út Tröllakambinn upp Atla-
skarö, Skálina og í Hlööuvík. Þetta
var góö dagleiö, og allir voru í
besta skapi. Leiöin niöur í Skálina
er snarbrött, og minnir á fjallgaröa
úti í hinum stóra heimi. Þaö tekur
sannarlega i hnén, aö ganga meö
þungar byrðar niöur í móti langan
veg.
Nú fór í hönd erfiðasti hluti leið-
arinnar. Þaö hvarflaöi aö okkur aö
stytta ferðina og fara Kjaransvík-
urskarö til Hesteyrar, en viö hætt-
um viö þaö. Leiöin úr Kjaransvík í
Fljótavík reyndist okkur þung fyrir
fótum. Veöriö var slæmt og allur
farangur varö blautur og því enn
þyngri. Skórnir voru farnir aö
meiöa óþyrmilega. Plásturinn var
kominn á hæl og allar tær. Hér
kom í Ijós aö viö vorum aö færast
of mikiö í fang. Þaö er líkt og
skrifstofumaöur, sem stundar eng-
ar líkamsæfingar taki upp á því aö
hlaupa tvisvar upp á Esjuna í röö.
Þessi dagleiö var mjög erfið, og
gott var aö hvílast um nóttina.
Daginn eftir varð förin yfir Nónfell-
iö mun léttari því aö flutningur
fékkst fyrir farangurinn yfir í Aöal-
vík. Þar dvöldum viö í tvo daga og
gengum á Straumnesfjall, og
Leiðin niöur i Skálina
er snarbrött, og minnir
á fjallgarða úti í hinum
stóra heimi.
Hornavík. Leiðir lágu um aköröin í Jökulfirði.
Um kvöldið rifjuðum
við upp atburði tengda
bjarginu, hetjusögur af
forfeörum okkar.
Frá Straumnesfjalli að
Rekavíkurvatni.
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 29. JÚNÍ 1984
43
Sést ofan af Almannaskaröi.
Bergþóruskarö og Þorleifsskarö
ber saman (átt aö Fljótavíkinni.

Það tekur sannarlega i
hnén að ganga með
þungar byrðar niður í
móti.
skoðuöum leifar bandarísku radar-
stöövarinnar, sem voru ákaflega
drungalegar því svarta þoka var á
fjalllnu.
Viö vorum orðin matarlítil síö-
asta daginn og höföum ekkert aö
boröa nema hundasúrur á leiðinni
til Hesteyrar. Þangaö var gott aö
koma, og viö hittum rausnarfólk
sem bauö í kaffi og meö því, og
síöar fengum við súpu. Eftirminni-
legri ferö var nú lokið, ævintýri,
sem seint mun gleymast í minning-
unni. Viö vissum, aö undirbúningur
heföi mátt vera betri, en þaö er
annað mál.
Mistök í
undirbúningi
Þaö sannast oft máltækið „í
upphafi skyldi endirinn skoðaöur".
Fyrir okkur var þaö mikið tilhlökk-
Séö frá Skálakambi í Hlööuvík,
sem er n»r. Kjaransvík og Álffell
á milli.
Komiö í Hælavíkurbjargiö aust-
an. Sigiö var í bjargiö, og gengiö
eftir sillu að fuglinum. Sigmenn-
irnir bjuggu í skúta. Fyrir nokkr-
um árum fórst maöur í bjarginu.
Eftirminnilegri ferð var
nú lokið, ævintýri, sem
seint mun gleymast í
minningunni.
fyrir karla 18—20 kg. Þaö má helst
ekki fara yfir þaö.
Mikilvægt er aö hafa sem
minnst af dósamat, en meira af
þurrkuöum mat, sem er miklu létt-
ari.
Skórnir eru afar mikilvægir á
langri gönguferð. Þaö er ekki
heppilegt aö fara á nýjum höröum
gönguskóm. Best er aö þeir séu
vel þjálir þannig aö þeir særi fótinn
sem allra minnst. Ég hefi velt því
fyrir mér hvort ekki sé jafngott aö
hafa tvenna létta skó, sem eru
fljótir aö þorna, í staöinn fyrir eina
þunga leöurskó, og svo eru þaö
auövitað stígvólin.
Tjaldiö þarf helst aö vera meö
heilum himni, sem nær alveg i
jöröu þannig aö hægt sé aö geyma
farangur utan tjaldsins á nóttunni.
Tveggja manna tjald rúmar aöeins
þá tvo, sem í því ætla aö sofa.
Frá Seleyri nálægt Hesteyri.
i
Fyrir okkur var það
mikiö tilhlökkunarefni,
að eiga í vændum
gönguferð um
Hornstrandir,
og þegar
hillir í ævintýrin vill
skynsemin stundum
víkja.
ym^mmmm
unarefni, aö eiga í vændum göngu-
ferö um Hornstrandir, og þegar
hillir undir ævintýrin vill stundum
skynsemin víkja. Ekkert okkar var
vant aö ganga stranga göngu hvaö
þá dögum saman.
Viö tókum meö okkur of þungan
farangur. Sum okkar voru með
upp undir 30 kg á bakinu, sem er
allt of mikiö. Sagt er aö hæfilegt sé
fyrir konur aö bera 15—16 kg og
Senda kassa
á undan sér
Viö áttuðum okkur ekki á því
fyrr en of seint aö hagkvæmt er aö
senda kassa meö mat i og öörum
vistum á nokkra staöi á leiðinni,
sem báturinn kemur á. Má þar
nefna Kjaransvík og Aöalvík. Viö
þaö losna menn viö aö kjaga meö
allan farangurinn alla leiö. Þannig
er hægt aö gera feröina auöveldari
ef menn vilja.
Ótrúlega
grösugt svædi
Þaö svæöi sem viö fórum um er
nú allt í eyöi, og aö auki friöað fyrir
ágangi sauökindarinnar. Þaö er
ótrúlega grösugt, þykkar hvann-
breiöur og fjölbreyttar jurtir. Nátt-
úran hefur ákaflega sterk áhrif á
vegfarandann, og skilur viö hann
með minningar um fegurö og
hrikaleika þar sem maöurinn hefur
mátt sýna hugrekki, umburðar-
lyndi og mikla bjartsýni til aö lifa.
- bj
viðtal: Bessí Jóhannsdóttir
Myndir: Garöar Guðmundsson