Morgunblaðið - 29.06.1984, Qupperneq 29

MPBGUNBUBip,' Fð 8ÆGDAQPB 2&,</pNl,l£3»

Skattamál hjóna
— Þar sem einungis annað þeirra er fyrirvinnan
Borgari skrifar:
Ég hef eins og sjálfsagt marg-
ir aðrir fylgst með skrifum í
dálkum þínum um skattamálin.
Ég skrifaði þér í vetur um þau og
þakka þér fyrir að birta spjallið.
En ekki höfðu þeir nú fyrir því
Albert og Geir að svara fyrir-
spurn minni um skattamál
hjóna. Hinsvegar birti Jóhanna
Sigurðardóttir alþingismaður
grein í Vísi þar sem hún lýsir
eindregnum stuðningi við tillög-
una um að tekjum hjóna verði
skipt jafnt á milli þeirra fyrir
álagningu skatta. Eins kom fram
í ræðu hjá Eyjólfi Konráð Jóns-
syni að hann teldi brýnt að sinna
þessu réttlætismáli.
En það sem ég undrast mest er
sú vanvirðing, sem sjálfstæðis-
menn á alþingi sýna samþykkt-
um landsfunda. Svo vill til að ég
fékk ályktanir eða drög að þeim
um skattamál, sem lagt var fyrir
síðasta landsfund. Þar var
ákveðið að jöfn skipting tekna
milli hjóna fyrir sköttun skyldi
ekki aðeins ná fram að ganga
heldur vera algert forgangsefni í
skattamálum. (Sjá 7. gr. lið 1.)
Hinsvegar sinntu þingmenn
kröfum landsfundar um að
hlutafélög og samvinnufélög
skyldu skattlögð eftir sömu
reglu.
Nágrannakona mín er gift sjó-
mannskona og eiga þau hjón 5
börn. Hún vinnur ekki úti. Mað-
ur hennar hefur verið aflahár. Á
hann er lagt að greiða um 62%
af tekjum sínum í opinber gjöld.
Á næstu hæð eru barnlaus hjón,
sem eru bæði útivinnandi. Eru
laun þeirra beggja jöfn launum
sjómannsins. En ekki skattur-
inn. Þau greiða tæplega helming
á við sjómanninn. Það er vegna
þess að lagt er á laun hvors um
sig.
En hvað um sjómannskonuna,
sem er „bara húsmóðir"? Á hún
engan rétt? Landsfundurinn
sagði að hún ætti rétt á því að fá
í sinn hlut helming launa
mannsins. Yrði skatturinn síðan
lagður á hana og einnig á helm-
ing sjómannsins.
Er verið að brjóta niður heim-
ilin? Sjá þessir menn ekki að
kona, sem er heimavinnandi, á
líka einhvern rétt? Það verður
að leiðrétta þetta svæsna rang-
læti.
Ég hringdi í háttsettan emb-
ættismann í skattþjónustunni.
Hann sagði að réttlæti í þessu
efni væri augljóst. Tekjum ann-
ars maka ætti að skipta milli
hjóna fyrir sköttun, þegar ein-
ungis annað ynni utan heimilis.
En fjármálamennirnir tíma ekki
að sjá af tekjunum, þótt undar-
legt megi virðast. Lítill hluti
þjóðarinnar verður þannig að
greiða margfalt þyngri byrðar
en aðrir. Vill Albert svara?
Líf eftir dauðann
Þorleifur Kr. Guðlaugsson skrif-
ar:
Heiðraði Velvakandi.
Ég var að lesa grein Dagrúnar
Kristjánsdóttur í Morgunblaðinu
um upplýsingu prestanna á lífi
eftir dauðann og framsögn þeirra
um innihald heilagrar ritningar,
Biblíunnar. Ég ætla mér nú ekki
það stóra hlutverk að segja hvað
tekur við eftir dauðann, enda er
það ekki á færi nokkurs að segja
rétt til um það og auðvitað ekki
viðfangsefni presta að fara inn á
það svið sem líklega enginn núlif-
andi maður hefur nokkru sinni
komist nærri um. Að vísu eru til
menn sem hafa verið taldir dánir,
en lifa samt enn og munu þeir
vera næst því að hafa skyggnst
inn í annað líf. Nú er ekki víst að
þessir menn, þá á ég við konur
jafnt sem karla, geti sagt svo ör-
uggt sé, hvernig sé handan þessa
lífs og örugglega ekki komist nógu
langt til að geta með vissu vitað
hvað fyrir handan býr.
Ég furða mig því á því, að Dag-
rún skuli ætlast til þess að prest-
arnir geti sagt nokkuð um það
hvaða vistarverur bíða okkar
handan lífsins hér á jörð. Prest-
arnir reyna að boða okkur trúna
eftir ábendingum frelsarans, en
tekst auðvitað misjafnlega, sem
vonlegt er, því margt er okkur hul-
ið sem við eigum eftir að ráða
framúr. Hinsvegar, ef maðurinn
Velvakandi hvetur lesendur til
að skrifa þættinum um hvaðeina,
sem hugur þeirra stendur til —
eða hringja milli kl. 11 og 12,
mánudaga til fostudaga, ef þeir
koma því ekki við að skrifa.
Meðal efnis, sem vel er þegið,
eru ábendingar og orðaskipti,
fyrirspurnir og frásagnir, auk
pistla og stuttra greina. Bréf
þurfa ekki að vera vélrituð, en
nöfn, nafnnúmer og heimilisföng
verða að fylgja öllu efni til þátt-
arins, þó að höfundar óski nafn-
leyndar.
Sérstaklcga þykir ástæða til að
beina því til lesenda blaðsins
utan höfuðborgarsvæðisins, að
þeir láti sinn hlut ekki eftir liggja
hér í dálkunum.
fer eftir boðorðunum tíu og kenn-
ingum Krists, þá mun tilgangur
lífsins ráðinn og eilíft líf hlotnast.
Guð er andi og enginn hefur
mætt honum sem persónu, enda
býr hann í sál mannanna, en þeir
leyfa honum bara ekki að stjórna
gerðum sínum. Hvers vegna fékk
Guð þá mönnunum þetta frelsi?
Þannig getum við alltaf spurt.
Guð gaf mönnunum tækifæri til
að stjórna sínu lífi, en þeim geng-
ur erfiðlega að skilja, að himna-
’ ríki getur orðið að veruleika á
jörðu.
Hafið þið tekið eftir því, að það
góða í manninum kemur ætíð frá
hjartanu, en það illa frá starfsemi
heilans. Gefur það ekki til kynna
að við eigum eftir að samræma
starf þessara afla í okkur og vísa
því illa á brott? Þess vegna þarf
ekkert helvíti að vera til, en Dag-
rún virðist vilja fá að vita hvort
það sé til í raun, að fólk fari í víti
ef það breyti ekki vel í lífinu. Það
mun á einskis manns færi að segja
um það, en líklegt að sálin verði að
ganga gegnum eitthvert reynslu-
stig. Minnst er á hreinsunareld I
ritningunni, það er vísbending til
þess.
Þeir sem vondir eru, hafa valið
vald þess illa og nota það sér til
framdráttar, ef svo er hægt að
orða það, því það illa brýtur niður,
en lyftir ekki til vegsemdar. Þar er
hinn illi andi að verki, í algjörri
andstöðu við það góða; heilagan
anda. Þarna er mannsins að velja.
Hvers vegna gaf Guð manninum
þann rétt að velja hér um? í þessu
speglast ef til vill það, að frelsi er
mikils metið af Guði og reyndar
mest metið.
Ég held ég láti hér staðar numið
og vil ég nota tækifærið og þakka
J. Habets fyrir grein hans hjá
Velvakanda, um vopn lærisveina
Krists.
Hvers vegna sýnir þú
sóðalegustu aðfar-
irnar í íþróttum?
Rafn Thorarensen, Vesturbergi,
Reykjavík, skrifar:
Fyrirspurn til Bjarna Felixson-
ar íþróttafréttamanns sjónvarps-
ins.
Hvers vegna sýnir þú aftur og
aftur í byrjun íþróttafrétta þinna
sóðalegustu aðfarirnar úr íþrótt-
unum?
Ég vil nefna sem dæmi þegar
franski leikmaðurinn missir
stjórn á skapi sínu og skallar þann
danska í höfuðið með ófyrirsjáan-
legum afleiðingum. Þetta er
greinilega orðin óskabyrjn þín á
þættinum.
Gerir þú þér ekki grein fyrir
þeirri ábyrgð sem þú hefur sem
íþróttamaður? Það virðist sem þú
gerir þér alls ekki ljósan þann
áhrifamátt sem íþróttaþáttur
sjónvarpsins hefur á æskufólk
þessa lands til eftirbreytni. Eða
hvaða viðbjóð síendurtekin sýning
á þessum atriðum vekur hjá fólki
sem gerir sér grein fyrir hugsan-
legum afleiðingum slíkra fólsku-
bragða.
Kannski finnst lesendum við-
brögð mín einkennileg við þessari
fréttatúlkun, svo einkennandi sem
hún er orðin fyrir daglegt frétta-
mat sjónvarpsins, þ.e.a.s. að draga
sífellt þá atburði upp úr svaðinu
sem eiga þar heima og hefja til
vegs með umfjöllun sinni. Það má
svo sem segja að þetta sé gott sýn-
ishorn af því gildismati sem
fréttamenn allt of margir hafa á
því sem er að gerast í heiminum í
dag.
Ég vil að lokum segja þetta við
Bjarna Felixson. Ég er einn þeirra
sem horft hafa á beinu knatt-
spyrnuútsendingarnar í sjón-
varpinu undanfarið mér til mikill-
ar ánægju. Þar sá ég margt snilld-
arvel gert hjá leikmönnum.
Vonandi kemur þú einnig fyrr
en seinna auga á það.
SIÐAN
32
QGENN
AFULLU
I/INNUFÖT
VINNUFATAGERÐ ÍSLANDS.
REYKJAVÍK. SÍMI:16666
StÐAN
32
QGENN
AFULLU
I/INNUFÖT
VINNUFATAGERÐ iSLANDS.
REYKJAVÍK.SÍMI:16666
Ylýverslun- Ylý sendinq
FRÁ FRAKKLANDIOG HOLLANDI

__
QalLabuxunO Botir O
Buxun D'Jakkan Q
Skifúur \3‘JakkafcxUi
Qottúrval-Qott verð
OPIÐ LAUGARDAGA