Morgunblaðið - 04.07.1984, Blaðsíða 28

60
MORGUNBLADIð’ MIÐVlk’uriÁbUÉ 4. jútí 1984
mmm
\ab er ekki mérah kenna, þó pabbi
v/iLji ekki LÁkua márb'iLinn1."
Ast er.
... ad eyöa deginum
saman á ströndinni
TM I
U.S. Pat Ott.-alt rights reservad
>4 Los Angeles Times Syndlcate
BleasaAor. Hann veit ekki hvad
bíður hans.
svarar enginn!
HÖGNI HREKKVÍSI
„ÞETTA Eft HÖ&NI AO LATAVITA A9 HANJW \/lL31
KOAAA INN."
Konur elska karla
— Af hverju ekki þú?
Það liggur mikil vinna bak við fallegan trjálund.
lög yfirleitt á bandi hóma og lesba
ef almennt misrétti gegn þeim við-
gengst.
Þú spyrð af hverju þú sért hómi.
Ég spyr þig á móti: Af hverju
ekki? Af hverju skyldi konum
leyfast að elska karlmenn en þér
ekki? Af hverju skyldir þú láta
fordóma einhverra einstaklinga
gagnvart samkynhneigð eyði-
leggja lif þitt og valda þér sektar-
kennd?
Bréfritari efast einnig um eigin
tilverurétt. Auðvitað hefur þú
þinn tilverurétt og ég hygg að þeir
séu miklu fleiri en þig grunar,
bæði samkynhneiðgir og gagn-
kynhneigðir, sem viðurkenna rétt
þinn. Ég vona að þar með sé ekki
lengur neinn grundvðllur fyrir
sjálfsmorðstilraunum þínum.
Þú segir að margir hommar eigi
í sams konar erfiðleikum og þú.
Ég tel að meginhluti þessara erf-
iðleika eigi rót sína að rekja til
þess að þessir hómar eru hræddir
við almenningsálitið og eru því
stöðugt að reyna að sýnast annað
en þeir raunverulega eru. Það er
ekkert sem brýtur fólk eins mikið
niður og slík bæling. Því ráðlegg
ég þér: Vertu þú sjálfur og trúðu á
þig. Það eru til ótalmargir ham-
ingjusamir hómar. Ef til vill getur
þú orðið einn af þeim.“
Að stela trjám
Kristín FriðriksdóUir skrifar:
Á okkar harðbýla og gróður-
snauða landi hafa ýmsir á undan-
förnum áratugum reynt að planta
trjám og þar með fegra umhverfi
sitt. Einn af þeim er Friðrik Ein-
arsson læknir, sem ásamt konu
sinni hefur ræktað upp þrjá trjá-
garða við hús í Reykjavík.
Fyrir nokkrum árum þegar síð-
asti garðurinn var að komast í
gott horf keyptu þau hjón smá
landskika í Mosfellssveit til þess
að rækta þar trjáund. Það hefur
verið drjúgt verk og er ekki mikið
að sjá í mótunum ennþá, en
eitthvað hefur þó potast upp af
trjáplöntum.
Því var það að við börn og
barnabörn Friðriks ákváðum nú í
vor í tilefni af 75 ára afmæli hans
að planta nokkrum trjám á lands-
svæðið. Trén voru gróðursett og
talað um hve gaman yrði fyrir
barnabörnin að ganga þarna um
eftir 30—40 ár og minnast þess að
hafa gróðursett þessi tré i tilefni
af 75 ára afmæli afa síns. en gleð-
in yfir trjánum átti ekki að standa
lengi. Ekki voru liðnar nema rúm-
ar þrjár vikur fá gróðursetning-
unni, þegar einhver örvæntingar-
fullur og líklega peningalaus garð-
eigandi hefur komið að skikanum,
klifrað yfir rammgert hliðið og
grafið upp fjórar af trjáplöntun-
um.
Birkið lét hann i friði — hefur
sjálfsagt ekki fundist það nógu
stórt — en valið úr þeim lerki-
trjám, sem voru nýgróðursett,
fjögur þau stærstu og beinvöxn-
ustu.
En skyldi verða sama gleðitil-
finningin yfir þessum trjám hjá
þeim, sem i framtíðinni gengur
um garðinn sinn og hugsar: Þess-
um trjám stal ég fri Friðrik Einars-
syni árið 1984 og hefði orðið hjá
þeim sem settu þau niður til
minningar um eitt ákveðið vor?
Samkynhneigð kona skrifar:
„Þann 26. júní síðastliðinn
skrifaði maður í Velvakanda, sem
hefur áhyggjur af hneigðum sín-
um til sama kyns. Hann segist
hafa reynt, að tilstuðlan geðlækn-
is, að breyta sér, að sjálfsögðu án
árangurs, og einnig kveðst hann
hafa gert sjálfsmorðstilraunir
vegna þess.
Nú er ljóst að hneigðir venju-
legs fólks gagnvart hinu kyninu
eru almennt viðurkenndar. Það
fólk hefur einnig kjörinn vettvang
fyrir þær tilfinningar, sem sagt
hjónabandið. Ástir samkyn-
hneigðra eru hins vegar því miður
oft taldar einskis verðar og jafn-
vel reynt að innprenta fólki að
þær séu syndsamlegar, óeðlilegar
eða ókristilegar. Fyrrnefnt bréf
sem birtist í Velvakanda er sorg-
legt dæmi um það að jafnvel fólk
sem sjálft er samkynhneigt getur
verð meðtækilegt fyrir slíkum for-
dómum.
Mig langar til að vitna um það,
sem maður sem hefur kynnst
mörgum hómum og lesbum, að það
fólk verður þá fyrst ánægt þegar
það fer að lifa í sátt við sjálft sig
og lætur fordóma samfélagsins
lönd og leið. Sambönd þeirra
ganga síst verr en sambönd venju-
legs fólks og eru í alla staði eðli-
leg. Það er einnig misskilningur
að það að dragast að sama kyni sé
ókristilegt. Að vísu sýnist Páll
postuli hafa verið henni andvígur,
en Jesús Kristur sagði ekki orð
gegn henni og í Bandaríkjunum
starfar kristilegur söfnuður sam-
kynhneigðs fólks, einnig er það
virkir félagar f öðrum trúarsöfn-
uðum.
Að þér, sem skrifaðir bréfið,
langar mig að beina þessum orð-
um: Vertu glaður yfir að vera
hómi og ekki óttast þessar tilfinn-
ingar þínar. í traustu sambandi
við annan karlmann geturðu lifað
eins hamingjusömu og eðlilegu lffi
og hver sem vera skal.
Þú talar um misrétti sem ýmsir
hómar verða fyrir á skemmtistöð-
um. Þar hefur þú einnig hags-
muna að gæta. Áf hverju slæstu
ekki f hópinn með einhverjum sem
orðið hafa fyrir slíkri reynslu, til
dæmis innan Samtakanna ’78 f þvi
skyni að berjast með þeim gegn
slíku óréttlæti? Reyndar hafa
Samtökin ráðið til sfn lögfræðing
vegna þessa máls enda eru fslensk
Líknarmorð
Einn úr borginni skrifar.
Velvakandi.
Ragnar Konráðsson hefur
skrifað áskorun um afnám
fóstureyðinga með þakklæti til
sr. Jóns Vals um þetta mál,
vegna greinar hans. Ekkert er
hins vegar minnst á fólksfjölg-
unarvandamálið. Auðvitað er
það slæmt að ekki eru til önnur
úrræði en fósturmorð svoköll-
uð.
Það hlýtur að liggja f augum
uppi að fólksfjölgun er alvar-
legt vandamál og það jafnvel
hér á fslandi á hjara veraldar.
En, það er annað mál sem
vert er að minast á f sambandi
við orðið „morð“, en sjaldan er
fjallað um. Hér á ég við Ifkn-
armorðin svokölluð, sem tfðk-
ast á spítölum þessa lands, á
dauðvona fólki. Sem dæmi
mætti nefna að maður nokkur
var að heimsækja vin sinn sem
lá dauðvona á spítala. Hann
hafði hjálpað honum að kom-
ast þangað inn og sat nú um
hríð við rúm hans á sjúkra-
stofunni. Þá kom inn hjúkrun-
arkona með sprautu. Hinn
sjúki hristi höfuðið og vildi
ekki þiggja skammtinn, en var
of máttfarinn til að veita mót-
spyrnu. Það var konunni aug-
ljóst að það var verið að flýta
fyrir dauða hans og hann hafði
heldur ekkert nærst f marga
daga.
Þessi stutta saga er aðeins
eitt lítið dæmi af mörgum og
fróðlegt væri að fá skýringar
hjá spftölunum á þessu athæfi.