Morgunblaðið - 10.03.1985, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. MARZ 1985
Lisbeth Balslev, stór- Manfred Schenk, glæsi-
kostleg Senta. legur Daland.
Sylvia Stone Sigurður Björnsson Klauspeter Seibel, frá-
bær stjórnandi.
Hollendingurinn fljúgandi
Tónlist
Jón Ásgeirsson
Það verða að teljast nokkur
tíðindi, ekki aðeins tónlistar-
elsku fólki til umfjöllunar, held-
ur og þeim er unna listum í land-
inu því að þar horfi fram sem
aftur snýr í öðrum þáttum
mannlegra umsvifa í þessu
landi. Þrátt fyrir að fastar sé nú
haldið um beislistaumana og
naumar framreiddur árbítur sá
er neyta skal á neysluborði list-
arinnar, hafa menn önugt atlæt-
ið að engu, halda sig með stór-
mannlegum hætti og flytja
Wagner eins og ekkert sé. Á
meðan stór hópur listamanna,
tveir kórar, heil sinfóníu-
hljómsveit og harðsnúið lið góð-
ra einsöngvara eru að undirbúa
þann einstæða atburð, er skipar
okkur íslendingum í flokk þeirra
er geta flutt óperur Wagners,
eru sjónmiðlar illa fjarri góðu
gamni, því meira mun þeim hafa
þótt vert um að hlýða á söng
krakka í Mosfellssveit, syngj-
andi „Allt sem við viljum er frið-
ur á jörð“ og að lalla um og
skoða stöðumæla, er þumbara-
lega þroka á gangstéttarbrúnun-
um, bifreiðaeigendum til ama.
Nei, sjónvarpið þarf ekki að
fylgjast með viðburðum á sviði
tónlistar, þar eru þeir innvígðir
merkisberar popptónlistar og
alls konar sértrúarflokka, er
trúa á jazz og spunatónlist,
næstum eina tónlistarefnið sem
hérlendis er keypt að sjónvarp-
inu, ásamt viðtölum við alls kon-
ar uppdópaða skemmtikrafta ís-
lensku æskufólki til fyrirmynd-
ar. Þeir sem reiddust frétta-
stússi sjónvarpsins geta
huggað sig við það, að listin mun
lifa þrátt fyrir listheimsku
þeirra er þar stumra um bekki
og búdót sitt.
Hollendingurinn fljúgandi er
rómantískt verk og hefur marg-
ur raunsæismaðurinn fyrir þá
sök þátt bágt með að þola verkið,
sem og önnur rómantísk verk. Ef
til vill er rómantíkin einhver
stórfenglegasta bylting sem
gengið hefur yfir mannkynið,
þar sem hvert það einasta sem
maðurinn hafði staðlað var tekið
til endurmats. Þegar raunsæið
hefur svo gengið sitt skeið og
ekkert er eftir af því nema það
sem minnir á sorp, verður
draumurinn og falleg blekking
hans sá raunveruleiki er menn
flýja í. Þessi flótti er ekki upp-
gjöf heldur björgun undan „ein-
hverjum" og tilbúnum raunveru-
leika, grófari ósannindum en
nokkurn tíma er hægt að finna í
fallegri draumsýn, sem hugsan-
lega er það eina er að lokum
bjargar manninum frá að verða
villidýr. Inntakið í Hollendingn-
um fljúgandi er mikilvægi ástar-
innar, hreinleika hennar og trú-
festi, sem í óbilanleika sínum er
öllu illu yfirsterkara. Svo sem
vera ber er verkið þrungið, öllu
er stefnt á ystu nöf í þessum
átökum og því feikna erfitt í
flutningi. Sinfóníuhljómsveit ís-
lands er ekki enn nægilega
mönnuð til að flytja verkið, svo
vel sé og er það aðallega vegna
fæðar í strengjasveitinni að
áríðandi tónmyndir heyrðust
ekki. Þar er ekki um að kenna
þvi að blásarahópurinn hafi ver-
ið ofvirkur, heldur er af hálfu
tónskáldsins gert ráð fyrir mun
fjölmennari strengjasveit en hér
er tiltæk og samkvæmt því er
raddskipan blásturshljóðfær-
anna hagað. Þrátt fyrir þessa
agnúa lék hljómsveitin vel undir
öruggri stjórn Klauspeter Seibel.
Sá einsöngvari, sem var stjarna
kvöldsins, var Lisbeth Balslev.
Hún var blátt áfram stórkostleg í
hlutverki Sentu. Manfred
Schenk er frábær söngvari en
hann söng hlutverk Dalands
glæsilega. Hollendingurinn var
sunginn af Hartmut Welker,
sem er góður og kraftmikill
söngvari. Erik Ronald Hamilton
söng hlutverk Eirfks ágætlega.
Minni hlutverk voru stýri-
maðurinn og fóstran og voru þau
sungin af Sigurði Björnssyni og
Sylviu Stone. Það vakti nokkra
athygli hversu góður Sigurður
var í hlutverki stýrimanns.
Söngsveitin Fílharmonía og
Karlakór Reykjavíkur sungu
með, en þeim til hjálpar í neyð
var notast við segulbandsupp-
töku og eínhvern tíma hefði þótt
tíðindum sæta að lána þyrfti er-
lendan karlakór til að hlaupa
hér undir bagga. Hvers vegna
gat Fílharmonían ekki flutt
einnig tónlínur norsku sjómann-
anna og Karlakór Reykjavíkur
sungið Hollendingana. Tarna er
eitthvað skrítið og óhönduglega
með farið. Hvað sem þessu líður
var söngur kóranna ágætur en
aftur á móti var draugakórinn
ótrúlega samstæður við annað í
þessari uppfærslu og reyndar
blátt áfram óþægilega útfærður
í styrk og tónblæ. Undirritaður
var ekki sáttur við mikla stytt-
ingu á síðasta þættinum, þannig
að hann varð nærri því ein alls
herjar kraftkeyrsla. Kórþáttur-
inn, þar sem kvennakórinn og
norsku hásetarnir syngjast á, er
í raun nauðsynleg andstæða þess
sem á eftir kemur, aðfari þess
óhugnaðar er græskulaust fólkið
stendur andspænis í niðurlagi
óperunnar.
í heild voru þetta glæsilegir
tónleikar og ástæða til að þakka
erlendu listamönnunum fyrir
komuna og eins og tíðkast á
gestrisnum heimilum, að biðja
þá blessaða að líta við, er þeir
kynnu að eiga seinna leið hérna
fram hjá.
Vfegna innlausnar sparisklrteina ríkissjóÓs bjóóum vió
VERÐTRYGGÐA
i n i vei
/ II I m
L.......I I 1 Kyn
vaxtareiknin
Allir afgreiðslustaðir Samvinnubankans annast innlausn
spariskírteina ríkissjóðs og bjóða sparifjáreigendum
verðtryggðan Hávaxtareikning með vöxtum.
Hávaxtareikningur er alltaf laus og óbundinn.
Kynntu þér Hávaxtareikninginn.
Betri kjör bjóðast varla
Samvinnubankinn