Morgunblaðið - 10.03.1985, Side 64

64
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 10. MARZ 1985
Hópurinn ásamt tararstjóra Flugleiða og bifreiöastjóra á flugvellinum í Innsbruck í þann mund er haldið var heim.
Skíöafólk framan við
aðalveitingastaöinn á Penken.
í ZiHertal-Olpumim
Farið upp á Hintertux-jökulinn
í svokölluöum gondólum.
„Velkomin til Austurríkis! Velkomin til Zillertal! Við bjóðum
ykkur hjartanlega velkomin til Tyrolfjallanna.“ l’annig hljóðaði
móttökuræða fararstjóra Flugleiða á flugvellinum í Miinchen, er
hann kom og sótti farþega, sem hugðust njóta útiveru, sólar og
alpamjallarinnar á skíðum í hálfan mánuð um miðjan febrúar.
Það var Rudi Knapp fararstjóri, sem þetta mælti á dágóðri
íslenzku, líflegur og brosmildur Austurríkismaður, sem gjarnan
hafði á orði, þegar til hans var leitað með eitthvert vandamál:
„Ekkert mál“ og svo leysti hann hvers manns vanda. — Við vorum
Það eru 30 ár frá því að skíða-
iðnaðurinn í Zillertal hófst og
fyrstu skíðasvæðin sem tekin voru í
notkun voru í Ahorn og Penken,
sem eru fjöllin sitt hvoru megin
dalsins, þar sem Mayrhofen stend-
ur. Upp á skíðasvæðin er farið í
kláfum upp í um 2.000 metra hæð
yfir sjávarmáli. Kláfurinn lyftir
manni upp um rúma 1.300 metra og
fyrst í stað finnst manni á stund-
um þetta heldur mikið glæfra-
ferðalag, þar sem hátt er niður, en
öllu má venjast og eftir tvær til
þrjár ferðir hættir maður að finna
fyrir hæðinni, en nýtur í þess stað
útsýnisins, tign fjallanna, sem
óneitanlega er stórkostleg í þessu
stórbrotna landslagi Alpanna. Á
Ahorn eru einstaklega þægilegar
brekkur fyrir byrjendur á skíðum
og þar er góður skíðaskóli, sem er
jafngamall skíðaiðnaðinum á
svæðinu og heldur í ár upp á 30 ára
afmæli sitt. Penken er einnig frá-
bært skíðasvæði og þar starfar
skólinn einnig. Það svæði er þó all-
miklu fjölbreyttara en Ahorn og
víðátta þess er mun meiri. Þar er
hægt að skíða milli svæða, renna
sér niður brekkur og fara upp með
lyftum allt annars staðar. Þannig
getur skíðamaður komið niður í
dalinn að kveldi mörgum kílómetr-
um frá þeim stað, sem hann fór
upp í skíðalöndin, en þá tekur hann
annað hvort lest eða svokallaðan
skíðastrætisvagn til þess að kom-
ast aftur heim á næturstað. Þó
mun fyrirhugað á næstu árum að
tengja svæðin enn betur saman og
samkvæmt upplýsingum Rudi
Knapp fararstjóra verður Zillertal
þá þriðja stærsta samfellda skíða-
svæði f veröldinni, sannkölluð
skíðaparadís.
Helztu skíðasvæðin fyrir utan
Mayrhofen í Zillertal eru Finken-
komin til Meyrhofen, lítils fjallaþorps í dalnum, sem kenndur er
við ána Ziller. I»orp þetta, sem telur um 4 þúsund íbúa, er umgirt
þessum háu fjöllum á alla vegu. l»að stendur 630 metra yfir sjó
og þegar skíðatíminn stendur sem hæst eru þar um 8 þúsund
ferðamenn hvaðanæva að úr heiminum. Þar er enska t.d. al-
gengara mál að heyra á götum og gatnamótum en þýzka, en
einnig heyrast þar Norðurlandamálin. Þetta er eins og pínulítil
heimsborg, þegar ferðamannastraumurinn er hvað stríðastur,
lítil smáveröld, þar sem allt snýst um skíði og vetraríþróttir.
Frá Ahorn.
berg, Fúgen, Gerlos, Hintertux,
Hochfúgen, Katenbach, Laners-
bach, Ramsau/Hippach og Zell.
Tvo þeirra daga, sem íslendingarn-
ir dvöldust í Zillertal, var farið inn
í dalbotninn til Hintertux, lítils
þorps, sem ber sama nafn og jökull,
sem það stendur við. Á Hintertux-
jöklinum hafa landslið ýmissa
landa æft á skíðum, m.a. íslenzkir
landsliðsmenn, því þar er unnt að
skíða allan ársins hring í víðáttu-
miklum og skemmtilegum brekk-
um. Með skíðalyftum er unnt að
komast upp í um 3.200 metra hæð
yfir sjó og veitingastaðurinn á jökl-
inum er í 2.660 metra hæð. Þegar
Veitingastaöurinn á Ahorn. Til hægri er
kláfhúsiö hiö efra, en hiö neöra er um
1.300 metrum neðar, niöri í Mayrhofen.
Einn feröalanganna, Gunnar
Hjaltason listmálari og gull-
smiöur geröi þessa mynd á
Ahorn einn góöviörisdaginn
á skíöum.
d
undirritaður var þar var um 15
stiga frost í forsælu, en í sólríkum
krók á verönd veitingastaðarins
komst hitinn upp í 13 til 14 gráður.
Hitamismunurinn forsælu- og sól-
armegin hússins var því allt að 30
stig. Brekkurnar á Hintertux-
jöklinum eru breiðar og langar og’
nokkrir íslenzku ferðalanganna
voru þár nær eingöngu. Frá þorp-
inu í dalnum er farið upp i svoköll-
uðum gondólum, sem eru litlir fjög-
urra sæta kláfar og skíðin eru
geymd í sérstökum hólfum utan á
þeim.
Skíðamannvirkin í Zillertal eru
mikil. Þannig geta kláfarnir og
lyfturnar á Mayrhofen-svæðinu
flutt um 18.000 manns á klukku-
stund úr 630 metra hæð, þ.e.a.s. frá
þorpinu sjálfu og upp í 2.250 metra
hæð. Gondólarnir og skíðalyfturn-
ar í Hintertux flytja 15.000 manns
á klukkustund úr 1.500 metra hæð
upp í 3.250 metra hæð og er erfitt
að ímynda sér að þá stendur maður
á skíðum í 1.131 metra hæð yfir
hæsta tindi Öræfajökuls, Hvanna-
dalshnjúk — ótrúlegt en satt. Lyft-
urnar í Mayrhofen eru mikilvirk-
astar allra lyftanna í dalnum. Þvf
næst kemur Hintertux, sem hefur
sömu burðargetu og skíðalyfturnar
í Hippach.
Rudi Knapp gerði allt, sem í
hans valdi stóð til að gera ferðina
eins fjölbreytta og frekast var
unnt. Ferðalangarnir komu til
Mayrhofen laugardaginn 9. febrúar
og strax það sama kvöld var boðið
upp á drykk á veitingastað í þorp-
inu, rétt við kirkjuna, sem er mið-
punktur allra austurrískra þorpa
— á Hotel Neuhaus. Þar hélt hann
fyrirlestur um allan dalinn og
veitti mönnum upplýsingar um