Morgunblaðið - 04.01.1986, Blaðsíða 37

Morgunblaðið - 04.01.1986, Blaðsíða 37
MORGUNBLAÐIÐ, LAUG ARDAGUR 4. JANÚAR1986 37 VELVAKANDI SVARAR í SÍMA 10100 KL. 10—11.30 FRÁ MÁNUDEGI TIL FÖSTUDAGS Viðreisn móðurmálsins og varðveisla kynstofnsins Til Velvakanda. Ragnar Halldórsson skrifar. Vá er nú fyrir dyrum Íslendinga í tvennum skilningi. Móðurmálið er bæklað og kaunum hlaðið. Hrunið er orðhof Egils. Týnd eru og tröllum gefin spakmæli Grettis. Líkamlegur unaður karls og konu genginn fyrir ætternisstapa. Fátt er þar lengur um fína drætti og horf ir þar flest öndvert. í árdaga skóp guð hinn fyrsta mann, Adam. Og guð sá að ekki er gott að maðurinn sé einn. Því skóp hann einnig Evu oggaf Adam hana fyrir konu. Hann bauð þeim að vera frjósöm og uppfylla jörðina uns niðjar þeirra yrðu sem sandur á sjávarströnd. Tegundin hlaut síðar nafnið Homo sapiens. Hún hefur verið trú boði drottins varð- andi viðhaldið og er nú mikilla sanda. Höggormurinn ginnti Evu svo hún braut boð drottins, að ekki mættu þau tvö er sköpuð voru í mynd hans eta af skilningstré góðs og ills. Nú á tímum gengur ávöxtur þessi undir skammstöfuninni LSD og er þeirrar náttúru að upp lúkast augu manna svo að þeir sjá það sem hulið á að vera. Svo fór Adam og Evu og því voru þau rekin úr Paradís. bjargvætt til embættis mennta- mála, Sverri Hermannsson. Sú sending er einnig af himnum ofan, þegar mest ríður á. Sé það góðu heilli gjört. Ráðherrann hefur nú alla þá þræði í hendi sér til að berjast á tvennum vígstöðvum. Viðreisn móðurmálsins og varð- veislu kynstofnsins. Hefur hann nú stigið á stokk og strengt þess heit að snúa til réttrar áttar eða liggja dauður ella. Vel má svo verða því maðurinn er vopnfær vel ogmunaf lifaef auðnafylgir. v Enginn er þó svo mikill af sjálf- um sér, að ekki megi hann hlýða ráðum annarra ef af góðum hug eru fram borin. Ég vil því benda hæstvirtum menntamálaráðherra á eftirfarandi atriði til yfirvegun- ar: Bæklað móðurmál getur hann reist úr öskustó og skipað því aftur til hásætis og samtímis því, leyst öll „kynferðisvandamál" íslend- inga á þann hátt að við snúum aftur til gullaldar bókmennta í þeim efnum. Hann ætti að lög- bjóða til kennslu og vandlegs yfir- lestrar þá bók er hæst ber á því sviði. Sú bók heitir Bósa saga og Herrauðs. Þungur mun verða róðurinn til málvöndunar. í fyrirrúminu sitja fluggarpar og freyjur. Á miðþóft- unni Rás 2, „pæjur og stælgæjar“ og öll gelur sú skipshöfn með tröllslátum og einskis annars kvik- indis sinn feigðaróð yfir íslenskri tungu á erlendu skrílmáli. Ungar mæður kunna ekki lengur skil móðurmálsins og ala upp börn sín með „ég mundi segja“ og „æði“. Rás 2 ætti að fyrirskipa að hafa ávallt til taks snjallan farandsvein með óskemmda söngrödd og láta hann kveða í upphafi hvers þáttar og við lok hans, vísur þær er Egill Skallagrímsson og Grettir Ás- mundarson kváðu. Ráðherrann sest nú í skut en knörrinn horfir til öndverðar áttar í byrjun siglingar. Hann verður að skipta um áhöfn í fyrirrúmi og á miðþóftu. Formaðurinn mun ekki snúa baki við Fjallkonunni í framtíðinni. Þegar hann hefur snúið stefni til lands með röskva sveina og meyjar innan borðs mun skuturinn ekki eftir liggja ef allvel er róið í fyrirrúmi. Um strætó óvissan tíma Guð var þeim líknsamur og kenndi þeim þá aðferð til viðhalds stofnsins er vel hefur dugað allt til hinna síðustu og verstu tíma. Sagt var: „Varið yður á falsspá- mönnum, þeir koma til yðar í sauðarklæðum". Þeir hafa nú upprisið meðal vor í líki sálfræð- inga, skólaspekinga og gervivitr- inga, boða aðstoð sína og aðferðir, því nú sé svo illa komið að Homo sapiens sé hin eina lífvera jarðar- innar sem ekki er þess umkomin að tryggja viðhald tegundarinnar sökum úreltra aðferða. Guð sendi fsraelslýð Móse á tima neyðarinnar. íslendingar eru sagðir af ættkvísl Benjamíns og nú sendir guð okkur nýskipaðan Farþegi skrifar: Ég má til með að nöldra svolítið yfir blessuðum strætisvögnunum okkar hér í henni Reykjavík. Öll könnumst við, sem notum þjónustu þeirra, við það að ekki eru þeir alltaf sem stundvísastir og margur maðurinn hefur bölvað hátt og í hljóði þegar hann hefur þurft að bíða von úr viti eftir vagni sem er langt á eftir áætlun. Ég varð hins vegar fyrir því í morgun að ég var snemma á ferð og ætlaði nú ekki að missa af vagninum. En hvað gerist? Þegar ég á eftir ófarna um 50 metra að biðstöðinni og rölti í hægðum mínum vegna þess að vagninn átti ekki að koma fyrr en eftir fjórar mínútur sé ég hvar vagninn er að renna burt frá stöðinni. Ég tek á rás og baða út öllum öngum, en allt kemur fyrir ekki. Hann brunar burt á fullu spani. Og ekki virtist hann fara sér hægt þó hann væri svona langt á undan áætlun. Því vil ég benda strætisvagnastjórum á eftirfarandi: Það er líka óstund- vísi að vera langt á undan áætlun og getur kostað farþega mikil óþægindi. Reynið því elskurnar mínar að vera á réttum tíma, hvorki of seint eða snemma á ferð. Stjórnarráðið úr hegn- ingarhúsinu í Safnahúsið Til Velvakanda. Ætli það sé ekki einsdæmi okkar íslendinga að hýsa æðstu stjórn- völd landsins í gömlu tukthúsi? En það vita víst flestir að stjórnar- ráðið við Lækjargötu var byggt af nýlenduherrum okkar, nefnilega Dönum, sem hegningarhús og þar hírðust afbrota- og ógæfumenn um áratugi. Svo ill var vistin í þessari dyflissu að fangar dóu þar af harðræði og vosbúð, og sagt að sumir væru píndir til bana. Ætli eimi eftir af þessu í andrúmi húss- ins? Þá er það varla heppilegur samastaður fyrir stjórnvöldin og áreiðanlega ekki hollt að halda ríkisstjórnarfundi í þannig and- rúmslofti. Þú birtir á dögunum greinar- korn þar sem ýjað var að því með Safnahúsið við Hverfisgötu að það ætti að taka undir hæstarétt. Ég vil fá stjórnarráðið þangað því þar hlýtur að vera gott og menningar- legt andrúmsloft. Hæstiréttur getur held ég verið þar sem hann er. En við íslendingar eigum ekki að hafa forsætisráðuneytið í af- dönkuðu dönsku tukthúsi. Og síst af öllu tugthúsi með fortíð sem hegningarhúsið gamla við Lækjar- götu. Dagfari HITT OG ÞETTA Ekki er öll mygla penisillín Eftir að penisillín var fundið upp og farið var að nota það sem sýklalyf hafa margir staðið í þeirri trú að ekki sakaði að borða smá myglubita, það gæti jafnvel verið gagnlegt. Rétt er það að ekki er öll mygla hættuleg, en fara ber að öllu með gát. Það er ekki lengra síðan en aldarfjórðungur að í ljós kom að myglan getur verið hið versta eitur. Það var árið 1960 að þúsundir kalkúna, alianda og fasana dráp- ust á brezku fuglabúi. í ljós kom að fuglarnir höfðu verið aldir á fóðri unnu úr brasilískum jarð- hnetum, og hafði fóðrið verið myglað. Fuglarnir drápust úr myglusýki, og síðan hafa vísinda- menn fundið mörg afbrigði myglueitrunar. Það er því vissara ef mygla sezt ofan á sultuna að fleygja öllu úr glasinu, því eitrunin dreifist um allt. Og ef osturinn fer að mygla er rétt að skera af honum um sentímetra þykka sneið til að forðast eitrun. Sama gildir um brauðið, betra að skera burtu væna sneið. Tauklemmu á túbuna Nýju túburnar með tannkrem- inu geta verið leiðinlegar. Plastið er mjúkt, og erfitt að rúlla því upp eftir því sem minnkar í túb- unum. í lesendabréfi í erlendu tíma- riti birtist ágætis ráð frá konu sem orðin var leið á að berjast við að ná kremi úr túbunni. Hún notaði bara venjulega þvotta- klemmu sem hún festi neöan á túbuna, og færði upp eftir því sem innihaldið minnkað. Hnerrið þið bara Þeir sem eru kvefaðir ættu ekki að vera að bæla niður hóst- ann eða hnerrann, heldur bara hnerra og hósta eftir þörfum. Náttúran hefur gefið okkur hósta og hnerra til að losa okkur við það sem ertir slímhúðina í nefi og hálsi. Veirur og sýklar hverfa á brott með slíminu, sem við Iosum okkur við á þennan hátt. Það er því sjálfsagt að hnerra að vild, en ekki út í umhverfið. Nei, í vasaklútinn með óþverr- ann, helzt pappírsþurrku, sem má henda í ruslið. TVÖ GÓÐ SALT-RÁÐ Fínir ösku- bakkar Hvítir postulíns- öskubakkar verða fljótt ljótir, með brúnum blettum eftir sígarettur. En blettina er auðvelt að fjarlægja með korktappa með salti á. Nuddið blettina með tappanum og bakkinn verður eins og nýr. Salthreinsaðir sveppir Þegar búið er að skera stilkinn (legginn) af sveppum, eru þeir settir í skál og einum hnefa af salti og smá vatni ausið yfir. Hrærið svo fram og aftur í skál- inni með fingrunum, og svepp- irnir verða hreinir á svipstundu án þess að linast. Svo eru þeir settir á eldhús- rúllublað og látið renna af þeim. r 4C 4T+ T

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.