Morgunblaðið - 15.06.1986, Síða 35
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 15. JÚNÍ 1986
35
Jl regni er enginn annar galli
enaðþaðerblautt."
Þannig verðum við að hugsa
nú um stundir. Hví skyldum við
líka vera að væla, uppalin við ís-
lensk veðrabrigði af stórtækari
gerðinni, nú á dögum pottþéttra
vatnsgalla og stígvélatísku og að
auki næstmestu bílaeigendur í
heimi? Svona skyndiuppákomur
eru einfaldlega það sem það kost-
ar að búa í þessu stórskoma landi
hér í Norður-Atlantshafínu. Því
skyldum við líka vera að vorkenna
okkur? Flestir heimamenn raunar
reiðubúnir til að lifa í sátt við
það. Það mátti m.a. sjá laugar-
daginn fyrir viku, þegar himnamir
höfðu opnast með óaflátanlegu
steypibaði allan daginn, á sjálf-
boðaliðum um náttúmvemd —
mest konur — sem bara hlógu og
bám gijót í blauta leirstíga við
borholuna í Krísuvík og á þátttöku
fullorðins fólks í skoðunarferð um
Kópavogsland og upp í mesta úr-
komusvæðið í þessum landshluta.
En í Bláfjallaskála verður nú í
sumar skjól og kaffísala fyrir úti-
vinnandistarsfólk. Engin furða
þótt málshátturinn„: Enginn er
verri þótt hann vökni" sé íslenskur
og í stöðugri brúkun hjá þjóðinni.
Reyndar var háðfuglinn Storm
P. danskur, sá sem sagði hin
fleygu orð: „AHir tala um veðrið,
en enginn gerir neitt í málinu."
Og þrátt fyrir kokhreystina bregð-
ur svo við að maður má varla sjá
útlending um þessar mundir að
ekki sé farið að afsaka rigning-
una. „Þið veljið aldeilis veðrið að
koma til íslands," segir maður við
Englendinginn sem stansaði hér
í nokkra daga til að standa úti
og skoða fugla (sem vísast húka
í skjóli) á leið sinni af ráðstefnu
í Kanada, við íslandsvininn frá
Ameríku sem ætlaði að sýna
strákunum sínum þetta dásam-
lega land og sendi þá í rigningunni
með tjald á Snæfelisnes meðan
hann rabbaði við vinina í höfuð-
borginni, við frægt hárgreiðslu-
fólk stórborgana sem er að kynn-
ast landinu gegnum úðann á bíl-
rúðum og hótelglugga á Laugar-
vatni og við rithöfundinn breska
Doris Lessing, þegar hún var
drifín af gestgjöfum sínum í
margra klukkutíma skoðunarferð
í rigningunni á þeim tíma sem hún
hafði ætlað undirrituðum blaða-
manni, svo viðtalinu varð að fresta
til seinni tíma í London.
í sjónvarpinu var einhver að
minnast þess að hluti listahátíða
hefði fyrrum farið fram úti á götu
og lífgað upp á borgarlífíð. Því
svaraði formaður listahátíðar
1986 snarlega í útvarpi með því
að biðja menn um að líta út um
gluggann, þar sem himnabunur
lömdu rúðumar og varla sást út
um þær. Varla hefði útilist lukkast
vel nú.
Víst er að ömggara hefði í
þetta sinn verið að hafa listafólkið
í skjóli. Að þar er að tefla á
tæpasta vað mátti raunar sjá á
konunum fímm — Jacqueline Pic-
asso, hinni dökku aðstoðarkonu
hennar, Doris Lessing, og Vigdtsi
forseta og menntamálaráðherraf-
rúnni Grétu Kristjánsdóttur - sem
látnar voru sitja úti undir vegg
og beru lofti á opnunarhátíðinni
meðan aðrir gestir hlustuðu í góðu
skjóli á tónlistarflutning inni í
húsinu. Úr þessu bætum við ís-
lendingar gjaman með blómum
innanhúss á sviði — blóm prýða
jafnan sviðið á sinfóníutónleikum
— og handa listafólki í sýningar-
lok, enda ferskustu og fegurstu
gróðurhúsablóm okkar aðal. Ing-
mar Bergman vildi víst bara eina
rós, að upplýst er, þegar honum
brá fyrir á sviði Þjóðleikhússins í
heimsókn sinni hér. Og kannski
spænski flamengóflokkurinn hafí
ekki viljað blómaskreytingar á
sviðið Broadway, bara auglýs-
ingu um Majorkaferðir eins og
sjá mátti í sjónvarpsútsending-
unni (sem voru víst mistök, að
því er ábyrgir upplýsa).
En alla vega hefðu blóma-
skreytingar gert kolsvartmálað
dmngalegt sviðið í Iðnó með ljóta
svarta púltinu minna nöturlegt
þegar breski rithöfundurinn Doris
Lessing flutti sinn afbragðs fyrir-
lestur fyrir troðfullu húsi. Alúðleg
og kurteisleg orð hefðu kannski
líka getað bætt svolítið úr. En
skáldkonan heyrði ekki svo mikið
sem „welcome" eða „thank you“
á máli sem hún skildi. Kynning
dagskrár og langur lestur var á
íslensku áður en hún tók til máls
og bauð upp á fyrirspumir sem
fólk bar fram hjálparlaust úr sal,
svo kurteisisorð á öðm máli hefðu
vart truflað neinn. Klukkan að
ganga sjö lauk því svo með því
að miði var réttur upp á sviðið til
hennar og hún las af honum að
orðið væri nokkuð framorðið, sem
táknaði líklega að tími væri
kominn til að hætta, kvaddi elsku-
lega og byrjaði að paufast niður
snarbrattar tröppur niður í dimm-
an salinn. Loks áttuðu sig ungar
stelpur á fyrsta bekk og réttu
henni hendi sfðustu tröppuna, lítil
hnáta kom hlaupandi og þrýsti
blómvendi í fangið á henni. Er
menntamálaráðherra, sem þama
sat í gestasæti á fremsta bekk,
bjargaði á sfðasta snúningi því
sem bjargað varð af íslenskri
kurteisi. Reis um leið og skáld-
konan gekk hjá úr sæti og þakkaði
henni innilega fyrir, svo allir
máttu sjá þótt ekki heyrðust orða-
skil. Og oftar hefur Sverrir Her-
mannsson sést á þessu listasumri
sýna skjót viðbröð og þá fumlausu
eðliskurteisi sem mörgum okkar
finnst við eiga við gesti okkar á
íslandi, m.a. með að láta ræsa sig
um nótt til að mæta aftur í eigin
boði til að bjóða seinbúna gesti
velkomna með hlýlegum orðum,
sýna þá riddaramennsku að dansa
vals í langa stund við Henriettu
í tjullkjólnum á sjónvarpskermin-
um í auglýsingu fyrir listaklúbb-
inn o.fl. Hann ætti skilið mörg
blóm í hattinn. Blómin tala og
segjatakk!
skáldkonunnar Doris Lessing að
fá tækifæri til að hlusta á hana,
sem tókst fyrir harðfylgi, því allir
miðar seldust fljótt upp og miða-
sala var engin vikuna fyrir hátíð-
ina fyrr en kl. 4 á daginn þegar
þessi áhugamaður var alltaf
kominn inn á einhvem fundinn.
Nú undir hátíðarlok heyrast miðar
auglýstir í sölutuminum á Lækj-
artorgi. Það minnir á upphaflega
hugmynd með tuminum, þegar
hann var fluttur niður á Torg, að
þar ræki borgin ýmiskonar þjón-
ustu við ferðamenn og aðra, m.a.
að selja inni og út um gamla lúgu
sem á honum er, miða á íþrótta-
leiki og hvers kyns listviðburði og
skemmtanir félaga í borginni.
Kannski það verði gert í framtíð-
inni, þrátt fyrir allt, og mundi
verða til mikilla þæginda.
Annars fór dulítið illa fyrir
Gáruhöfundi á þessari listahátfð,
sem hann hefur mikið sótt frá
upphafi. Hugðist í þetta sinn velja
úr það sem hugurinn stæði mest
til og eyða ekki úr hófí, enda að
fara í langt launalaust leyfi. Valdi
svo úr báða stórsöngvarana,
rússneska bassann og ítölsku
sópransöngkonuna, sem hvorugt
kom þegar til átti að taka, en lét
niður falla listviðburðinn Claudio
Arrau á píanóið eftir að hafa ný-
lega hlustað á hann í París. En í
íslensku björgunarsveitinni em
fleiri en menntamálaráðherra.
Sigurður Steinþórsson segir í
umsögn í Tímanum að tenórinn
Kristján Jóhannsson hafí birst á
sviðinu í stað bassans Burchul-
adze „eins og Davíð forðum, í
fylkingarbijósti listunnenda gegn
Golíat sovéskra vélabragða og allt
fór á besta veg“. Minnir á orð
Carlosar Romulosar, fulltrúa
Filippseyja hjá Sameinuðu þjóð-
unum og forseta allsheijarþings-
ins, þegar fulltrúi Sovétríkjanna
kallaði hann einhvem tíma í ræðu
litla manninn frá litla landinu.
Hann svaraði: „Það er skylda
Davíðanna hér að varpa smástein-
um sannleikans milli augna Golía-
tanna.“ Raunar hefði þessi höf-
undur verið sáttur við efni þessar-
ar listahátíðar þótt hann hefði
ekkert getað nýtt sér af henni
nema Fröken Júlíu í uppsetningu
Ingmars Bergman og flutningi
sænsku leikaranna. Stórkostlegt!
í amens-stað á við þennan pistil
„bæn til sólarinnar" í búningi
Piets Hein og Helga Hálfdanar-
sonar:
Vermandi sól, sem skín svo skært
skín þú á alla nær og fjær.
Sé það annað en áform þitt,
ættirðu' að skína á landið mitt.
Bregðist það líka, bið ég þig
bara að skína þá á mig.
oo
REGI^rNAÐUR
66°N regnfatnaöurinn frá Sjóklæðagerðinni hf.
hentar vel til hverskonar útiveru. Ómissandi þar
sem allra veðra er von. Hann er léttur, lipur, vatns-
og vindþéttur. Vel útbúin í 66°N.
Regnfatnaöur á alla fjölskylduna.
ÚTILÍF?
_______GLÆSIBÆ SÍMI 82922______
Útfltttningur
Starfsfólk óskast
Við leitum að starfsfólki sem hefur þá
reynslu og þekkingu að það geti náð þeim
árangri sem stefnt er að og er tilbúið að
leggja það á sig sem til þess þarf.
Verið er að stofna fyrirtæki til útfiutn-
ings á fatnaði með áherslu á prjóna-
vöru. Markmið fyrirtækisins er
að auka útflutning á fatnaði frá ís
landi á þá markaði sem greiða
hátt verð fyrir vöruna og bæta
þannig afkomu framleiðsl-
unnar í landinu ásamt því
að ávaxta vel það fé sem
lagt verður í fyrirtækið.
Lögð verður áhersla á
nýja vöru og nýja við-
skiptavini og stefnt
er að umtalsverð-
árangri á
Framkvæmdastjórl
Leitað er að starfsmanni með menntun og reynslu
stjórnun og sem hefur sýnt árangur í starfi.
Hann þarf að vera hugmyndaríkur, hafa skipulags-
hæfileika, eiga auðvelt með að stjórna fólki og
sérstök áhersla er lögð á samskipta- og sam-
starfshæfni. Þekking á fataframleiðslu er kostur
og málakunnátta krafa.
Markadsstj óri
Leitað er að starfsmanni með þekkingu og reynslu
í markaðsmálum erlendis. Starfsmaður þessi þarf
bæði að kunna markaðsfærslu og sölumennsku.
Hann þarf að skipuleggja markaðsfærsluna og
fylgja henni eftir. Hann þarf að fylgjast náið með
markaðnum sem þýðir að starfið útheimtir ferða-
lög erlendis og góða málakunnáttu auk þess sem
viðkomandi verður að koma vel fyrir.
Hönniiðir
um
skömmum tíma
Fyrirtækiö
verður sjálf-
stætt en að
meirihluta
í eigu
fram-
leið-
end- / / Leitað er samstarfs við hönnuði sem áhuga hefðu
a. / / á að starfa fyrir fyrirtækið sem verktakar (free
lance). Áhersla er lögð á ferskar hugmyndir en
raunhæfar með tilliti til kostnaðar og framleiðslu-
möguleika. Viðkomandi verður að vera tilbúinn
að taka tillit til þess ramma sem markaðurinn
setur, vera lipur í samstarfi og vinna skipulega.
Hér er um að ræða nýtt fyrirtæki og munu því
framangreindir starfsmenn koma til með að taka
þátt í mótun þess og uppbyggingu. Umsóknar-
eyðublöð liggja frammi á skrifstofu okkar og er
þar svarað frekari fyrirspurnum.
Fyllsta trúnaðar gætt.
Hannarr
RÁÐGJAFAÞJÓNUSTA
Síðumúla 1 108 Reykjavík Sími 687311