Morgunblaðið - 12.07.1986, Síða 31

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 12. JÚLÍ 1986
31
Sumir segja að Rosemary
Brown sé kolruglað kerlingar-
hró, aðrir vilja meina að hún hafí
mikla en misskilda hæfileika — en
öllum ber þó saman um að hún sé
ekki alveg eins og fólk er flest.
Aðra mínútuna segir hún sögur af
gæludýrum sínum, hina mínútuna
talar hún um skapgerðareinkenni
löngu liðinna tónskálda, á borð við
Chopin, Stravinsky, Beethoven og
Bach — að ógleymdum bítlinum
fyrrverandi John Lennon. Rose-
mary segist nefnilega þeirri gáfu
gædd að geta náð sambandi við þá,
sem horfnir eru yfír móðuna miklu
— og gott betur en það, því hún
skrifar líka niður nótur, festir á
blað „nýjustu tónverk" þessara
snillinga. „í rauninni eru allir þess-
ir menn ósköp ljúfir inn við beinið,"
segir Rosemary umburðarlynd á
svip. „Þeir Chopin og Liszt eru þó
lang-kurteisastir. Stravinsky er sér-
vitur og oft dálítið afundinn og
Bach blessaður er bölvaður fýlu-
púki,“ upplýsir hún.
Rosemary Brown kom fyrst fram
á sjónarsviðið í sjónvarpsþætti, sem
BBC lét gera um yfírnáttúruleg
fyrirbæri fyrir 15 árum. Þar spilaði
hún á píanó ný og áður óútgefín
verk músíkmeistaranna. „Fyrst í
stað var ég hikandi við að opinbera
þessa gáfu mína,“ segir hún. „Ég
var svo hrædd við almenningsálitið.
En eftir að Liszt lofaði að hjálpa
mér, lét ég til leiðast. Auðvitað trúa
mér þó ekki allir, en Liszt hefur
reynst mín stoð og stytta. Annars
vil ég nota tækifærið og leiðrétta
þann misskilning, sem upp hefur
komið, um samband okkar Liszt.
Við erum mjög góðir vinir, það vant-
ar ekki, en það er ekkert meira á
milli okkar. Það hafa nefnilega
gengið hreint ótrúlegar kjaftasögur
um samband okkar — og höfum
við bæði tekið það mjög nærri okk-
ur. Hann er vissulega huggulegur
maður, en ég er siðprúð kona með
eindæmum og svoleiðis samband
myndi ég aldrei fara út í,“ segir
hún og er greinilega mikið niðri
fyrir. Enginn skyldi þó halda að það
væru aðeins tónskáld sem sæktu
frúna heim. Nei, rithöfundar fortíð-
arinnar eru þar einnig tíðir gestir,
þ. á m. þeir George Bemard Shaw
og Bertrand Russel. „Shaw segist
vea mjög hlynntur kvenréttindabar-
áttunni," segir Rosemary, „en ég
hef hann grunaðan um að segja
það, bara til að gleðja mig. Hann
er svo mikill herramaður í sér, bless-
aður, en alveg hreint ógurlega
skemmtilegur. Russel er mun al-
vörugefnari. Hann er vel að sér um
nær allt milli himins og jarðar og
samræður við hann vekja mann allt-
af til umhugsunar."
— En hvað um kynni hennar af
John Lennon? „Ég hitti hann fyrst
fyrir svona 2 árum,“ segir Rosem-
ary og brosir að endurminningunni.
1 Þegar líða tók á kvöldið voru söng-
bækurnar teknar fram, raddböndin
þanin og íslenskir ættjarðarsöngvar
kyijaðir. Einnig var skálað fyrir
föðurlandinu og glösum lyft til heið-
urs þeim hjónum Ásu og Ingvari
Emilssyni, sem fjarri voru góðu
gamni að þessu sinni, héldu daginn
hátíðlegan heima á gamla góða
Próni. Annars hafa þau Ása og
Ingvar búið einna iengst íslendinga
í Mexíkó.
Ema Geirdal hefur hinsvegar
búið í Mexíkó í ein 23 ár og eiga
þau hjónin 4 böm. Aðdragandi bú-
ferlanna var sá, að er Ema vann á
skrifstofu Loftleiða í New York,
ákvað hún einhveiju sinni að fara
til Mexíkó f sumarleyfí sínu. Þar
hitti hún tilvonandi eiginmann sinn
og hefur það því dregist að hún
mætti aftur til vinnu. Síðan em iið-
in 23 ár og enn er Erna hér.
Upp úr miðnætti fóm Mörlandar
að tygja sig til heimferðar, enda
vinnudagur daginn eftir. Auk þess
ætluðu knattspyrnuaðdáendur að
sjá leik Danmerkur og Spánar í
Queretaro, sem er u.þ.b. þriggja
tíma aksturs§ariægð frá Mexíkó-
borg. Þannig lauk því 17. júní gleði
íslendinga í Mexíkó á því herrans
ári 1986.
Beethoven, Bach,
Lennon og Liszt
- daglegtir gestir hjá Rosemary Brown
„Mér fannst hann fyrst svolítið
vafasamur maður, en eftir að ég
kynntist honum betur, sá ég að
hann hefur sko hjartað á réttum
stað. Reyndar hef ég stundum lent
í svolitlu rifrildi við hann, því hann
notar stundum svo ljót orð. Ég hef
meira að segja einu sinni neitað að
segja eitt orðið í söngtexta hans.
Það var bara ekki forsvaranlegt.
En annars emm við mjög góðir vin-
ir,“ segir hún. Em þá kannski ný
Lennon-lög á leiðinni? „Ja, John bað
mig um að leita á náðir Julians,
sonar síns, sem ég og gerði,“ svar-
ar Rosemary. „Hann hafði reyndar
varað mig við því að cflaust yrði
Julian ekki samvinnuþýður til að
byija með. Það var líka alveg rétt
hjá honum, svo ekki sé nú meira
sagt. Hinsvegar höfum við Lennon
ráð undir rifi hveiju og án þess að
ég vilji upplýsa of mikið, get ég
sagt, að innan skamms mun koma
út smáskífa með lagi eftir hann.
En Julian á sko engan heiður af
því. Annars er John mikið í mun
að koma því til skila hversu skað-
söm eiturlyfin em. Hann segist sjá
mikið eftir því að hafa prófað þau
og fullyrðir að þau séu framleiðslu-
vara sjálfs skrattans," segir þessi
kynlega kona.
Kynjakvendið Rosemary Brown rýnir hér
í nótur löngu látinna tónskálda.
„Hann notar stundum
ljót orð, en hefur þó
hjartað á réttum stað,“
segir Rosemary um
„vin sinn“ John Lenn-
on.
Deneuve —
Opinbert tákn
franska
lýðveldisins
Hún er ljós yfírlitum, afskap-
lega fögur og tignarleg,
svolítið fjarræn og fráhrindandi, en
hefur um langt árabil verið tákn
hinnar frönsku hefðarkonu, í hug-
um fólks um allan heim. Konan, sem
hér um ræðir er engin önnur en
leikkonan Catherine Deneuve, sem
farið hefur með 56 hlutverk í kvik-
myndum á ferli sínum. Nú hafa
frakkar líka kosið hana til að feta
í fótspor Brigitte Bardot og verða
hin nýja „Marianne". Marianne, er
úr steini — stytta, sem sjá má í
öllum ráðhúsum Frakklands, enda
er hún tákn hins franska lýðveldis.
Framvegis mun hinsvegar Cather-
ine Deneuve gegna hlutverki hinnar
holdi klæddu „Marianne".
Þær eru báðar fagrar og fjar-
rænar konumar, sem Frakkar
hafa kosið sem sitt tákn. „Mari-
anne“, önnur er úr steini en hin
holdi klædd, leikkonan Catherine
Deneuve.
COSPER
Hefurðu reynt munn-við munn aðferðina?
ELDHU SKROKURINN
Grill-veizla
Nú ætti að vera rétti tíminn til að grilla úti. Margir hveijir eiga
sínar föstu uppskriftir, en svo hafa alltaf margir gaman af að reyna
eitthvað nýtt. Þess vegna ætla ég í dag að koma með uppskriftir af
grillmat og meðlæti.
Maríneraðir kjúklingabitar
Fyrir 4
1 kjúklingur
16 vínber
2—3 tsk. smjör
salt
Kryddlögur (marinering)
4—5 matsk. jógúrt
1 lítill laukur, rifínn
1 pressað hvítlauksrif
1 tsk. vínedik
V2 tsk. gurkemeje-krydd, (fæst
t.d. í SS-búðunum)
1 tsk. paprikuduft
Cayenne-pipar framan af
hnífsoddi
Hrærið allt saman. Hlutið
kjúklinginn í 12—16 lítil stykki.
Fjarlægið bein og húð. Veltið
síðan kjúklingabitunum upp úr
jógúrt-sósunni. Setjið á fat, breið-
ið yfír og geymið í kæliskáp í 3—4
tíma. Þræðið síðan bitana á grill-
pinna til skiptis með vínbeijum
og leggið á olíuboma grillrist.
Dreifið aðeins fínu salti yfír og
steikið í 15—20 mínútur, ekki of
nálægt glóðinni.
Innpökkuð lúða
Fyrir 4
Reiknið með einu fískstykki á
mann. Saltið og piprið fískstykkin
og leggið á álpappír, einn pakka
á mann. Smyijið fiskinn m. smjöri.
Látið 1—2 þunnar tómatsneiðar
ofan á hvert stykki. Smásaxið 1
lauk og 8-10 sveppi og látið að-
eins krauma í smjöri á pönnu.
Dreifíð þessu svo í fískpakkana.
Má bæta meira smjöri ef vill.
Lokið vel báðum endum. Setjið á
vel heita olíupenslaða grillrist.
Steikið í 10—12 mínútur og færið
oft til.
Með grillmatur eru ekki bornar
fram venjulegar sósur en í þeirra
stað notaðar sterkt kryddaðar
sósur margskonar, búnar til úr
majónsósu, sýrðum ijúma eða
öðmm mjólkurafurðum. Einnig er
notað kryddsmjör með og hér fáið
þið tvær hugmyndir að krydd-
smjöri:
Djöfla-sósa
Sterk en góð sósa. Sérlega góð
með grilluðum rifbeinum, einnig
með svína- og nautakjöti. Stórgóð
til að pensla með hamborgara,
mörbráð og kjúklinga.
Uppskrift:
1 dl tómatkraftur (tomat purée)
1 tsk. Worchester-sósa
1 matsk. mango chutney (sterkt)
1 dl kjötkraftur (bouillon)
1 marið hvítlauksrif
2 tsk. vínedik
1 tsk. sæt chili-sósa
1 matsk. hunang
2 smátt saxaðir smálaukar
Allt sett í skaftpott og látið
krauma í um 15 mínútur. Takið
af hellunni og hrærið 'Adl áf ijóma
út í og kælið.
Hvitlauks-majónsósa
125 gr majones
2—3 tsk. estragon-edik
2 marin hvítlauksrif
1 smátt saxaður chalotte-laukur
salt — cayenne-pipar
Allt hrært saman. En farið var-
lega með cayenne-piparinn.
Framan af hnífsoddi er venjulega
nóg. Góð sósa, bæði með fiski og
nautakjöti.
Sveppa- og rækjusmjör
150 gr smjör
100 gr sveppir
75 gr rækjur
‘Atsk. sítrónusafí
salt
Smjörið hrært þar til það er
lint og mjúkt. Hreinsið sveppina
og rækjumar og saxið smátt, svo
er þessu hrært út í smjörið.
Kryddið með sítrónusafanum og
salti. Gerið lengju úr smjörinu og
pakkið í álpappír, setjið það síðan
í kæli þar til það er vel hart.
Skorið í sneiðar um leið og það
er borið fram. Sérlega gott með
grilluðum fiski.
Og svo það allra auðveldasta:
Barbecue-smjör
Hrærið smjörið mjúkt og lint
og bætið svo út í barbecue-sósu,
1—2 tsk. eða eftir smekk. Kælt.
Mjög gott með öllum grillmat.
Og svo að lokum kartöflusalat:
Bernaise-kartöflusalat
‘Akg soðnar kartöflur
1 dl ijómi
1 lítill smátt saxaður laukur
125 gr majones
sítrónusafí
salt og pipar
2—3 matsk. bemaise-essens
graslaukur
Kartöflurnar skornar í smá
feminga. Majonesan hrærð með
ijómanum. Öllu blandað saman
nema graslauknum. Hann er skor-
inn smátt og honum dreift yfír
rétt áður en borið er fram.
Rósrautt kartöflusalat
600 gr soðnar kartöflur, þéttar
2—3 stilkar sellerí (eftir smekk)
1 lítil dós tómatkraftur (tomat
purée)
1 dl ijómi
1 lítiil bikar jógúrt (eftir smekk)
aðeins vínedik
salt og paprikuduft
Kartöflur og sellerí skorið í
sneiðar. Tómatkraftur, ijómi og
jógúrt hrært saman með krydd-
inu. Öllu biandað í skál, kælt vel
í kæliskáp fyrir notkun.