Morgunblaðið - 29.04.1987, Blaðsíða 50

50
MORGUNBLAÐIÐ, MIÐVIKUDAGUR 29. APRÍL 1987
------------—----------------------í__
. . að gefa honum
undir fótinn.
TM Reg. U.S. Pat Off.—all rights reserved
® 1987 Los Angeles Times Syndicate
Þú ert harðasti sölumaður-
inn sem hér hefur starfað!
HÖGNI HREKKVtSI
. QR.3ALAÐA BlNA RAKAR'A SFR fÓTLESöíNA-'
Styttir lélegt efni end-
ingu góðs viðtækis?
Ágæti Velvakandi.
Oft er líf manns langra stunda
og þeim mun meir sem verr passar
maður í þá tilveru er hann fæðist
til hverju sinni. Reynir hver að
bjarga sér og nú með tækni, sem
maður hver er háður eins og heróín-
neytandi lyfi sínu. Menn selja sjálfa
sig tímabundið fyrir peninga, sem
í draumi oft táknast sem saur og
sýnir það álit Guðs á þessu
margeftirsótta mannlega fyrirbæri.
Til uppfyllingar langana er verslað,
stundum sem efnahagur framast
leyfír eða jafnvel þar um of. Ég
Til Velvakanda.
Það er mikið kvartað og fundið að
en oft vill gleymast að þakka það
sem vel er gert. Þetta finnst mér
að hafi einkennt umræðuna í Vel-
vakanda um Ríkisútvarpið að
undanförnu. Framhaldsmynda-
flokkamir sem sjónvarpið hefur
verið með að undanförnu hafa verið
sérstaklega góðir og nefni ég til
keypti mér nýtt útvarpstæki fyrir
skömmu. Er það gjört af þvílíkri
hind að flytja má tónlist af einni
spólu yfir á aðra. Er von mín að
slíkt megi nú betur takast en þá
er ég síðast reyndi. Ekki er nema
gott eitt um það að segja að allir
á heimilinu njóti góðs viðtækis. Það
er hluti af lífí fólks eðlilegra
lífshátta.
Samt fór það í mig þegar ég
heyrði að í nýja tækið hafði verið
látin spóla með popplögum. Sagði
ég unga fólkinu að þetta tæki væri
eingöngu ætlað Rás eitt og
dæmis sakamálamyndina Fjórða
hæðin. Það er vönduð og spennandi
mynd. Ég er sammála því að meira
mætti vera um bíómýndir sérstak-
lega um helgar, sérstaklega hafa
sunnudagskvöldin verið dauf í vet-
ur.
Sjónvarpsáhorfandi
klassískri tónlist! Rökstuddi ég mál
mitt með því að enginn sómakær
smiður léti bestu sög sína í
naglaborið fúatimbur. Eða fólks-
bílseigandi aki dýrum bíl sínum í
hraunslóð væri hann til góðs vegar
annars gjörður.
Hlegið var dátt að rökum mínum
og ekki var það verra að ég gat
einnig hlegið, þó það sé annars frek-
ar fátitt.
Popplögin yfirtóku allt
stofurýmið, líkt og skafrenningur
gerir stundum í útihúsum. En
gamla viðtækið stendur fyrir sínu.
Ég gat á meðan notið Ballöðu nr.
3, op 47 eftir Fréderic Chopin.
Hæfni tónskálds og píanóleikara
mátti sín meira en léleg tóngæði
og aukasuð viðtækis. Kostir um-
fram galla — og allt var í lagi. En
eftir á að hyggja: Ég er alls ekki
viss um nema lélegt efni stytti end-
ingu góðs viðtækis. í vönduðu tæki
nýtur fagurt efni sín best. Til dæm-
is söngvar frá annesjum Bretlands-
eyja, ópera eftir Verdi, þjóðlag úr
gljúfrum Andersfjalla eða ástaróður
eftir Frans Schubert.
Bjarni Valdimarsson
Lélegþjón-
usta á Hlemmi
Til Velvakanda.
Ég þarf að kvarta yfir þjón-
ustunni á Hlemmi til þess að
henni verði kippt í lag. Hér á
ég þar við lokun salerna kl. 9.
Starfsfólkið segir mér að það
sé mikið kvartað undan því að
salemunum sé lokað kl. 9 og
segja að því geti enginn breytt
nema borgarstjóri. A fólk bara
að gera í buxurnar meðan það
bíður eftir strætó til kl. 11.30.
Þetta er til stórskammar og
engin þjónusta. Þessu verður að
breyta og það strax.
Jóhann Þórólfsson
„Fjórða hæðin er vönduð og spennandi mynd“
Góðir framhalds-
myndaflokkar
- hjá Ríkissjónvarpinu
Víkverji skrifar
að var fróðlegt að fylgjast með
samkeppni sjónvarpsstöðv-
anna tveggja á kosninganóttina.
Víkveija þótti tölvukerfi Stöðvar 2
betra en tölvukerfi ríkissjónvarps-
ins. Línuritin og myndimar, sem
tölva Stöðvar 2 kom með, vora skýr-
ari en tölvumyndir ríkissjónvarps-
ins. Hins vegar hafði ríkissjónvarpið
vinninginn í viðmælendum, eins og
við mátti búast, þar sem flokks-
formennimir t.d. komu fyrst í
ríkissjónvarpið og síðan í Stöð 2.
Þá vora tæknilegar traflanir hjá
Stöð 2 óþægilegar. Hvað sem því
líður er það.afrek hjá svo ungu
fyrirtæki að standa jafnfætis grónu
fyrirtæki í samkeppni á borð við
þessa.
Hitt er svo annað mál, að líklega
var gamla útvarpið á undan báðum
sjónvarpsstöðvunum með kosninga-
fréttimar, svo að ekki lætur það
að sér hæða! Þegar á heildina er
litið stóðu starfsmenn þessara fjöl-
miðla allra sig afburða vel og geta
verið ánægðir með störf sín á kosn-
inganóttina.
xxx
Nokkrum sinnum gerðist það
augljóslega, að beðið var eftir
ríkissjónvarpinu með að birta kosn-
ingatölur. Þetta sást m.a., þegar
myndavélum Stöðvar 2 var beint
að formönnum yfirkjörstjórna með-
an þeir biðu og mátti t.d. sjá þetta
góða stund í Hafnarfirði, þegar
fréttamaður ríkissjónvarpsins var
að undirbúa útsendingu á tölum,
sem formaður yfirkjörstjórnar var
tilbúinn með.
Er þetta ekki úrelt fyrirkomulag?
Er ekki ástæða til að fréttamenn
þessara miðla fái tölumar um leið
og þær eru tilbúnar og geta þá
sent þær út um leið og þeir era til-
búnir til? Þetta er til umhugsunar
fyrir næstu kosningar.
að er kominn enn einn veit-
ingastaður, Ópera, í gamla
miðbæinn, Lækjargötu, þar sem
áður var sýningarsalur. Þetta er
skemmtilegur veitingastaður, mat-
ur góður svo og þjónusta, eins og
nú orðið er raunar á nánast öllum
veitingahúsum borgarinnar. En það
er kannski vandamálið!
Sannleikurinn er sá, að matur
er orðinn eins og þjónusta eins á
öllum þessum stöðum. Líklega er
ástæðan sú, að bæði matsveinar og
þjónar koma frá sama skóla. En
þetta veldur því, að einhæfni veit-
ingahúsanna er orðin alltof mikil.
Og m.a. orða: geta þjónar ekki
hætt að koma sí og æ til gesta og
spyrja hvernig maturinn bragðast!
Sjálfsagt segja langflestir gesta að
hann bragðist vel, þó ekki væri
nema fyrir siða sakir. Hvað skyldu
þjónarnir segja, ef fólk færi allt í
einu að tala umbúðalaust um hlut-
ina, því að alltaf má eitthvað að
öllu finna!