Morgunblaðið - 25.09.1987, Blaðsíða 18

18
MORGUNBLAÐIÐ, FÖSTUDAGUR 25. SEPTEMBER 1987
Núertækifæri
til að fá þjálfun í ræðumennsku og félags-
störfum. Kynningarfundur á Holiday-lnn,
laugardaginn 26. september kl. 15.00.
Allirvelkomnir.
Málfreyjudeildin Kvistur.
Innilegar kveÖjur og þakkir til fjölskyldu
minnar, vina og frœndliÖs, sem glöddu mig
meÖ gjöfum, símskeytum, símtölum og ekki
sist meÖ því aÖ líta inn á afmœlisdaginn minn
16. september sl.
Lifiö heil.
Guðrún S. Guðmundsdóttir,
Holtagerði 12,
Kópavogi.
Innilegar þakkir til allra, sem glöddu mig meö
heimsóknum, gjöfum, heillaóskum og
símtölum á 80 ára afmcelinu 11. septembersl.
LifiÖ heil.
Sigurveig Vigfúsdóttir,
Freyjugötu 38,
Reykjavík.
Hjartans þakkir og kveÖjur til vina minna, sem
komu til mín, sendu mér kveÖjur, blóm og
gjafir á sjötugsafmœlisdaginn minn 15. sept-
ember.
Ágúst Nathanelsson.
r r r
VILTU EIGNAST OEOFSHUS A SPANI?
Viltu tryggja þér sólríka framtíð í hlýju og notalegu umhverfi við
ströndina COSTA BLANCA, þar sem náttúrufegurðin er hvað
mest á Spáni.
Komið og kannið möguleikana á að eignast ykkar eigið orlofshús,
sem staðsett er í afmörkuðu lúxuxhverfí LAS MIMOSAS
(TORREVIEJA).
PARHÚS m/lóö, frá ÍSL.KR. 1.200.000.-
RAÐHÚS m/lóð, frá ÍSL.KR. 1.500.000.-
EINBÝLISHÚS, frá ÍSL.KR. 2.200.000.-
Við bjóðum upp á hagstæða greiðsluskilmála.
G.ÓSKARSS0N&C0.
/ .
A Og við 4ML.
LAS MIMOSAS
eröll hugsanleg
þjónusta sem opin er alla
daga: Stórmarkaður,
staðir, barir, næturklúbbar,
diskótek, sundlaug, tennis- og
„squass“vellir, gufuböð, mini-
golf, aqualand, 18 holu golf-
völlur, félagsmiðstöð,
siglingaklúbbur, köfunarklúbbur,
reiðklúbburo.m.m.fl.
Þið eruö velkomin á kynningarfund
okkar á Laugavegi 18 (5. hæð) laugardag
og sunnudag frá 11.00 til 19.00.
Laugavegi 18,101 Reykjavík.
Sími 91-15945/17045.
Þorkell við íbúðarhúsið, Akurtröð í Eyrarsveit.
Margt undarlegt í
landbúnaðarstefnunni
Spjallað við
Þorkel
Gunnarsson á
Akurtröðum
í Eyrarsveit
Stykkishólmi.
Á AKURTRÖÐUM i Eyrar-
sveit á Snæfellsnesi búa þau
hjónin Marta Böðvarsdóttir og
Þorkell Gunnarsson. Þau hafa
á sinni búskapartið gert mikið
bæði fyrir jörðina og húsin,
og komið sér þar upp góðri
aðstöðu. Fréttaritari Morgun-
blaðsins átti leið um sveitina
nú fyrir skömmu og leit þá
við og rabbaði svolitla stund
við Þorkel.
Það er vissulega margt sem á
daga hans hefir drifið og þótt
hann hafi haldið sér við sveitina
sína eru straumarnir í nánd við
hann og þeim fylgist hann með.
Hann segir mér að hann sé fædd-
ur 8.8. 1924 hér á Akurtröðum.
Foreldrar sínir, Matthildur og
Gunnar Guðmundsson, hafi flutt
hingað 1921 og haft þá hálfa
jörðina. Það var erfítt að fá jarð-
næði og hvert kot sem einhvers
var nýtt var í ábúð. Faðir hans
eignaðist síðar jörðina og af hon-
um tók síðan Þorkell við, því
hann var sá eini sem varð fastur
við sveitina.
„Búin voru blönduð hér,“ seg-
ir Þorkell, „því menn lögðu svo
mikið upp úr því að hafa kýr.
Það var trygging fyrir kjam-
góðri fæðu. Kýrlaust heimili þótti
ekki uppbyggilegt. En svo hjálp-
aði sjórinn. Hér í framsveitinni
var útræði frá mörgum bæjum,
sumt var kallað að róa úr pláss-
um svo sem Eyrárplássi, Vatna-
búðarplássi og Bárarplássi og
voru þar góðar lendingar. í út-
sveitinni voru einnig lendingar.
Grundarfjörður sjálfur svo og
Bryggjuplássið og alla leið í
Látravíkina. Þetta voru allt ára-
bátar fram undir 1920, en þá
kom vélbátur sem Páll Þorleifs-
son á Hömrum átti í og stýrði.
Góður, elskulegur og farsæll
formaður sem hafði sömu skips-
höfn í 20 ár. Engin höfn var í
Grundarfirði; lóðimar um borð
og fiskinn í land þurfti að feija
á smábátum. Smám saman urðu
vélbátarnir fleiri. Ég man til
dæmis að pabbi fékk vél í sitt
fjögramannafar árið 1929. Það
voru mikil viðbrigði.
Það hefir fækkað hér í sveit-
inni en aukist í fjölbýli. Þegar
hafist var handa árið 1941 að
Morgunblaðið/Ámi Helgason
Hjónin Marta Böðvarsdóttir og Þorkell Gunnarsson.
byggja hraðfrystihúsið í Grafar-
nesi voru þar aðeins 4 hús. Nú
hefir fjölgað þar húsum og bygg-
ingum á hveiju ári. Grafamesi
var breytt í Grundarfjörð. Það
er ekki ofmælt að býli hafi verið
hér í sveitinni yfir 50 talsins.
Fyrir 40 ámm vom þau 40 en
nú í dag 20. Þetta sýnir þróun-
ina, þótt mér og mínum þyki hún
ekki beint glæsileg.
í minni æsku var hér far-
kennsla. Þá fór kennsla fram á
þeim bæjum sem höfðu rými til
að hýsa kennara og böm. Fyrsti
kennari minn var Jóhannes
Þorgrímsson og var hann sam-
viskusamur kennari. Skóli var
að vísu á Bryggju, en skólahúsið
var lítið og alls ekki til frambúð-
ar. Það var einnig notað sem
guðshús og messuðu þar Set-
bergsprestar. Hér var og er
aðeins 1 sókn, Setbergssókn,
sem var talin með betri brauðum
landsins og þar sátu merkis-
prestar um aldirnar.
Samkomuhald var ekki fyrir-
ferðarmikið í minni æsku.
Þinghúsið sem var járnklæddur
timburskúr var notað, en það
hefði ekki þótt gott í dag. En
þar skemmtu menn sér þó og
ef til vill var gleðin ekki minni
en nú til dags.“
Þorkell segir ennfremur: „Ég
varð fyrir því fyrir nokkmm
árum að fá astma. Það gerði það
að verkum að ég varð að minnka
búið og um það leyti kom kvóta-
kerfið á, sem skammtaði
bændunum eftir því hve þeir
hefðu haft mikið umfang tvö
seinustu ár. Þetta varð afdrifa-
ríkt fyrir mig og mína, því
veikindin voru ekki tekin til
greina. En ekki nóg með þetta,
heldur er alltaf verið að draga
meira og meira af þeim minnstu
og getur ekki verið annar til-
gangur en þurrka þá út úr
landbúnaði. Ég er ekki einn um
þetta, ég þekki þó nokkur dæmi
um slíkt. Ég keypti næstu jörð
við Akurtraðir, Þórdísarstaði, og
þar býr sonur minn, með konu
og tveim bömum. Jörðin hafði
ekki verið í ábúð í tvö ár og þá
var sjálfsagt að neita henni um
nokkum bústofn og ekki er að
tala um að vitna til liðinna árá.
Og svona malast jarðimar smátt
og smátt niður og má segja um
það að heggur sá er hlífa skyldi.
Það er margt undarlegt í land-
búnaðarstefnunni í dag.
Við hjónin eigum 2 syni, Þor-
kel Gunnar sem býr á Þórdísar-
stöðum og vinnur í Grundarfirði,
en er nú að kóma sér upp að-
stöðu með gistirými og hefir
byggt sumarhús í fögru um-
hverfi hér á jörðinni og virðist
þetta lofa góðu með tilliti til
þess sem af er. Hinn sonur minn
er rafvirki, Sigurður, og býr í
Grundarfirði.
„Hvað verður um íslenskan
landbúnað í framtíðinni á ég
bágt með að gera mér grein fyr-
ir,“ segir Þorkell að lokum, en
þjóðlífið þarf að bréytast til batn-
aðar. Ég get ekki hugsað mér
líf hér á landi án sveitabúskapar
og án þeirrar hollu og næring-
arríku fæðu sem sveitirnar
framleiða og erlendir ferðamenn
biðja um í auknum mæli og telja
mikils virði."
— Arni