Morgunblaðið - 26.01.1988, Page 12

12 B
fltorannMatib /ÍÞRÓTTIR ÞRWJVDAGUR 26 JANÚAR 1988
Hyundai Excel
Staðreyndir
Vél 4 strokka, OHC, þverstæð
Slagrúmmál 1.468 sm3
Afl hö/sn. mfn. 68 (SAE)/6.500
Tog kgm/sn. mfn. 11,3
(SAE)/3.500
Gírkassi 5 gíra beinsk.
Drif Framdrif
Fjöðrun Sjálfstæð, Mae Pherson
að framan, gormar aftan
Stýri Tannstöng
Beygjuradfus 4,8 m
Hemlar Diskar framan, skálar
aftan, tvöfalt kerfi hjálparafl.
Lengd 4.088 mm
Breidd 1.604 mm
Hæð 1.373 mm
Hæð undir lægst 166 mm
Þyngd 975 kg
Eyðsla, meðalt. 7,3 ltr/100 km
Hyundai tekur land á Islandi
Austur í Kóreu spurðust þau
tíðindi, að langt norður í heimi,
þar sem eru ystu mörk manna-
byggða og hið mikla Atlantshaf
j endar í fímbulklaka,
BILAR þar væri eitt eyland,
fullt með undur og
, „ furður. Þar væru
Jósepsson kaldar °K dimmar
skrifar vetumætur og
bjartar sumamæt-
ur. Þar væri fískur mikill og sauðfé
gott og konur fegri en í Hollyvúdd.
Þar ættu menn fleiri bfla en á öðru
byggðu bóli á jarðríki, það er ís-
land. Nú berast þessar fregnir í
eyru staðarhaldara á höfuðbóli Hy-
undai, þar sem smíðuð em skip
stærri en í öðmm slippum og vagn-
ar fríðari. Þau orð fylgja, að á
Islandi sé eitt kompaní sem íscan
nefnist og vill greiða götu bifreiða
, þeirra er til Islands flytjast.
Excel fer tll íslands
Það er skemmst frá að segja, að
þeim Kóreubúum leist vænlegt að
senda flokk vagna til íslandsferðar
og völdu til þess þá, er Excel heita
og em af ítölsku Giugiarokyni, sem
sjá má af yfírbragði þeirra og þekkj-
ast þeir af ættingjum sínum í
Evrópu sem heita Lancia og Fiat.
Em þeir framdrifnir eins og kurteis-
ast þykir hjá nútímamönnum.
Þau em mest afrek þessara vagna,
að þeir hafa lagt Norður-Ameríku
af hjólum sér og seljast betur öðmm
útlendum bflum í Kanada og Banda-
ríkjunum.
En nú bíður þeirra sú stóra þraut,
að glíma við vetrarhraðann markað
á íslandi þar sem sá einn lifír, sem
verðleikana hefur.
Vígdjarfír standa þeir og bjóða
keppinautum birginn og njóta að-
stöðu hjá Sveini Egilssyni hf.
Á Reykjavíkurgötum
Vér bflasíðumenn ókum einum úr
þessum austræna bflaflokki um
götumar og könnuðum lundarfar
hans og bardagatækni. Hann
reyndist sómagripur, en má þó á
honum finna snögga bletti, ef að
er gáð.
Hann bregst ljúflega við í snúning-
um og er léttur í meðforum, hljóð-
látur og rúmgóður. Vélaraflið er í
það knappasta til æsileikja, en dug-
ir vel til brúks. Klæðning er í stíl
eldri bfla sem nemur nokkrum
árum, en er ekki verri fyrir þá sök,
sætin em góð að sitja í og stjóm-
tæki í góðu lagi og mælaborð
einnig. Hann er fljótur að venjast
og er hvers manns færi að eiga
við. Dýrseldur er hann ekki, kostar
frá 427 þúsund krónum, en þó rrtá
hann eiga von á harðri keppni jap-
anskra kollega sína á því sviði.
Ekki lætur hann uppi, við þvflíkan
stuttan akstur, veikleika í fjöðrun
eða í aksturseiginleikum, en sýnir
góðan styrk í gripi við veg og ber
að þakka það góðum hlutföllum
vigtar og góðum dekkjum.
Svo er að sjá, sem vagnar þessir
eigi erindi sem erfíði í þetta land,
að því tilskildu að þeir reynist
traustir í raunum hins íslenska
vegakerfís, þar er ekki ástæða til
annars, en að vænta góðs af þeim,
kanadískir bera þeim vel söguna.
Ljósastaur sem gefur eftir
au em sorglega mörg slysin, sem
verða þegar bflar Ienda á ljósastaur-
um og hljótast tíðum af mikil meiðsli,
stundum bani. Þetta gerist enn, þrátt fyr-
ir að miklar framfarir hafi orðið i smíði
bfla, hvað snertir öryggi, undanfama ára-
tugi. Nú er svo komið, að ekki er talið,
að vemlega stór skref verði stigin í þá
átt, nema neytendur verði reiðubúnir til
að sætta sig við vemlegar breytingar á
bflunum, einkum hvað varðar útlit og verð.
Staurum breytt
Þá er eðiilegt, að menn beini sjónum sínum
að umhverfínu, þ.e. hlutum ög mannvirkj-
um sem em nærri götum og vegum, og
hætt er við, að bflar lendi á, ef útaf ber.
Svíar hafa rannsakað þessí mál nokkuð
og gert tilraunir með nýjungar. Þeir hafa
líka ástæðu til, þar í landi bíða 60 manns
bana og 300 slasast alvarlega hvert ár í
árekstmm við margs konar staura og
grindverk við vegi.
Einn áfanginn 5 baráttunni við þessa
hættu var þegar fyrirtækið ESV Konsult
AB kynnti nýja gerð staura fyrir sljóm-
málamönnum, fulltrúum umferðarörygg-
ismála í Skandinaviu og embættismönn-
um. Þessir nýju ljósastaurar em þannig
gerðir, að þeir gefa eftir þegar ekið er á
þá. Með því móti geta þeir bjargað lífí
og heilsu vegfarenda.
Árekstur á BO km hraða
Þessi kynning fór þannig fram, að Saab
9000 var ekið á slíkan ljósastaur á 50 km
hraða. Staurinn stóð sig með prýði, stöðv-
aði bílinn og dró vemlega úr áhrifum
árekstursins. Afleiðingar þessa áreksturs
urðu svipuð og ef bíllinn hefði keyrt á
harðan staur á 25 km hraða. í stað þess,
að farþegar í bflnum, með spennt beltin,
hefðu orðið fyrir stöðvunarátaki sem nem-
ur 20 g (tuttuguföldu þyngdarafli), hefðu
þeir orðið fyrir 2,5 g átaki og alls engin
meiðsli hlotið af.
Bfllinn skemmdist litið, aðeins boddyhlutar
beygluðust, vél varð ekki fyrir tjóni og
engir burðarbitar, jafnvel vatnskassinn
var óskaddaður og bfllinn var ökufær á
eftir.
Tilraunin var endurtekin og ( það skiptið
ók bfllinn (einnig Saab 9000) á rúmlega
80 km hraða. í það skiptið lagði vagninn
staurinn að velli — eftir að sá síðamefndi
hafði stöðvað bílinn. Lengri leið þurfti til
að stöðva bflinn, sem þýðir, að átakið á
farþegana hefði samt sem áður aðeins
orðið 2,5 g.
Aftur slapp vélin ósködduð, en í þetta
skiptið lak vatnskassinn.
Sænska Vega og umferðarrannsóknar-
stofnunin hafði umsjón með þessari tilraun
í samvinnu við Saab-Scania.
Veiðileyfi í alK
að 60.000á dag
Morgunblaðið/SÁM
Það er orðið dýrt í þeim kílóið. Walter Lenz með þann stóra.
L ínur hafa nú skýrst verulega í
verðlagsmálum stangveiðinnar.
í flestum tilvikum hækka veiðileyfi
í takt við verðbólgu og bygginga-
vísitölu. Segja sumir
að það þýði að verð-
ið standi í stað. Ef
það sannast að laun
hafí hækkað að
sama skapi og verð-
hækkanir í þjóðfél-
aginu hafí haldið sömu stefnu er
svo sem í lagi að taka undir það.
Þeim er þetta ritar finnst veiðileyfi
hafa hækkað enn. í stöku á helst
krónutalan nokkum veginn óbreytt
og sumir líta svo á að þar sé um
verðlækkanir að ræða. Það er auð-
vitað rétt út frá þeim viðmiðunum
sem nefndar hafa verið. Það breyt-
ir því ekki sem svo margir eru
sammála um, að veiðileyfí em allt
of dýr. Allt, allt of dýr. Þeim sem
þetta ritar hefur sýnst að viðhorf
stangveiðimanna sjálfra hafí tekið
tvær megin stefnur og skal aðeins
um þær rætt hér.
Fyrst er að nefna þann hóp veiði-
manna sem er búinn að fá sig
fullsaddan. Einn í þeim hópi sem
grh. ræddi við nýlega veiðir ár hvert
í þeirri nafntoguðu á Laxá á Ásum,
4—5 daga sumar hvert, én sem
kunnugt er er krónutalan fyrir
veiðileyfin hvergi hærri en í Laxá.
Hins vegar hafa margir lagt sig í
líma við að útskúra, að veiðin í
henni sé svo mikil á hverja dag-
stöng að meðaltali, að hún sé í raun
langsamlega ódýrust. Ætli þetta
fari ekki eftir því hvort menn flýta
sér með aflann til matvælakaup-
anda og komi sléttir eða jafnvel
með gróða út úr veiðitúr. Sumir
hugsa ekki um slíkt og þótt þeir
fái kannski mest fyrir aurana sína
í aflabrögðum í Laxá, þá er hún
þó langdýrust. Nú liggur fyrir að
verðið á dýrasta tímanum, sem er
býsna dijúgur hluti sumarsins í
Laxá, kostar litlar 60.000 krónur á
dag, og umræddur viðmælandi
blaðsins sagði svo frá að sér hefði
blöskrað svo verðið að hann gaf
afsvar. Sagðist í fyrsta lagi mundu
vera til viðræðna um slíka upphæð
í júní eða júlí þegar vitað væri um
laxagöngur. Og jafnvel þótt hann
missti sín leyfi og ítök til einhverra
sem vildu greiða svo hátt verð, þá
gréti hann það ekki. Núna væri nóg
komið. Til samanburðar sagði þessi
viðmælandi grh., að fyrir sömu
daga hafí hann greitt í fyrra urn
40.000 krónur. Hann sagðist einnig
vita til þess að fleiri væru að íhuga
að gera slíkt hið sama í sambandi
við Laxá í Ásum. Svo virðist sem
óánægjan sé nú stórum að magnast
og enn verður að spyija, hvar endar
þetta allt saman?
Þessi sami viðmælandi sagðist
reikna með því að minna yrði sótt
um veiðileyfí en áður að þessu sinni,
að minnsta kosti framan af, nú
væri þetta orðið svo dýrt að menn
myndu að minnsta kosti halda að
sér höndum þar til sumarið gengur
í garð og i ljós kemur hveijar horf-
umar raunvemlega eru, enda munu
færri treysta á spár kunnáttumanna
eftir að þær brugðust að nokkru í
fyrra.
Nú hefur úthlutun veiðileyfa staðið
sem hæst hjá stærsta stangveiðifé-
lagi landsins, Stangveiðifélagi
Reykjavíkur. Grh. hefur það fyrir
satt, að þvert á spá fyrri viðmæl-
anda hafí mikið verið sótt eftir þeim
svæðum SVFR sem bitastæðust
megi teljast. Til dæmis bauð félag-
ið til reynslu viku í Miðfjarðará á
„dýrum tíma“, 10.—17. júlí. Var
vikunni skipt í tvö holl, 3 og 4 daga,
en veitt er alls á 10 stangir. Um-
sóknimar í þetta urðu fjölmargar
og miklu fleiri en hægt var að sinna.
Annað dæmi er perlan Svartá. Þar
seljast stangimar þijár saman og
em pakkamir til úthlutunar um 90
talsins. Umsóknimar vom aftur á
móti hátt á fjórða hundrað. Alkunna
er hversu margir sækja í Elliðaám-
ar, þar komast ævinlega færri að
en vilja. Svo em aftur önnur svæði
sem hafa ekki þetta mikla Qölda-
fylgi og em að seljast hægt og
rólega jafnvel fram eftir sumri.
Þegar illa árar seljast sum aldrei
einu sinni í botn. Svona eins og
gengur.
Veiðivörur .
e PO r f)
EIÐISTORGI
VEIÐI
Guðmundur
Guðjónsson
skritar