Morgunblaðið - 03.07.1988, Síða 10

10 B
MORGUNBLAÐIÐ, SUJNNUDAGUR 3. JÚIÍ 1988
Status Quo í
Reiðhöllinni
Breska rokksveitin Status Quo
á tuttugu og sex ára afmæli á
þessu ári og nær öll þessi tuttugu
og sex ár hefur hljómsveitin verið
aft gefa út plötur og selja. Svo
er komift í dag að Status Quo
hefur selt fleiri plötur en Bítlarnir
sálugu. Quo hefur þó alla tfð
þótt skemmtilegri sveit á sviði
en á plötu og 15. og 16. júlí næst-
komandi heldur hljómsveitin
tvenna tónleika f Reiðhöllinni f
Víðidal.
Það hefur áður staðið til að
hljómsveitin kæmi hingað til lands
og svo langt var það komiö á veg
að hengdar voru upp auglýsingar,
sem rifnar voru niður daginn eftir.
í stuttu samtali við talsmann sveit-
arinnar kom fram að ekki hefðu
það verið sveitarmenn sem ekki
vildu koma til íslands, þá hefði
lengi langað að koma til íslands,
en það hefðu komið upp vandræði
varðandi tryggingar vegna tón-
leikasamningsins. Hvað sem því
líður kemur sveitin til landsins í
þessum mánuði og leikur hér í
Reiðhöllinni eins og áður sagði.
Status Quo kemur hingað til lands
á vegum Reiðhallarinnar, sem réði
Bobby Harrison til þess að sjá um
tónleikana, og er ætlunin að gera
helgina 15. til 16. júlí að einskona
þjófstarti á verslunarmannahelg-
inni, en heyrst hefur að Quo sé
með þriggja tíma tónleikadagskrá.
Tuttugu og sexár
Eins og áður sagði hefur Status
Quo starfað í tuttugu og sex ár
og var sveitin stofnuð 1962 undir
nafninu The Specters af þeim
Francis Rossi, Alan Lancaster,
Alan Key, sem vék snemma fyrir
orgelleikaranum Jess Jaworski, og
Barry Smith, sem snemma vék
fyrir John Coghlan. Tónlistin sem
sveitin lék í árdaga var dæmigerð
sykurhúðuð popptónlist og fyrsti
plötusamningurinn fékkst út á þá
ímynd 1966. Ekki seldust þó fyrstu
smáskífurnar vel og gilti þá einu
þó nafni sveitarinnar væri breytt
1967 í Traffic og síöar Traffic Jam,
en fyrsta lagið sem út kom undir
nafninu Status Quo, lagið Pictures
of Matchstick Men, sló í gegn í
Bretlandi og náöi ágætri sölu í
Bandaríkjunum. Næsta lag seldist
ekki eins vel og á fyrstu LP-plötum
sveitarinnar, Picturesque Match-
stickable Messages og Spare
Parts mátti heyra að sveitin átti
við nokkurn tilvistarvanda að etja
til viðbótar við fjárskort sem orðinn
var tilfinnanlegur. Stofnendur
sveitarinnar ákváðu að kominn
væri tími til að breyta til og lögðu
poppímyndina á hilluna. Sveitin tók
að leika einfalda rokktónlist að
slepptri allri tilgerð og orgelleikar-
inn var rekinn. 1970 kom út fyrsta
platan með endurbættri tónlist,
platan Ma Kelly’s Greasy Spoon,
og af þeirri plötu komust tvö lög
inn á vinsældalista. Vinsældir
sveitarinnar jukust í réttu hlutfalli
við plötuútgáfu hennar og tón-
leikahald og 1981 var svo komið
að hljómsveitin hafði átt tuttugu
og þrjár smáskífur í röð á vin-
sældalistum og tólf plötur í röð á
lista yfir fimm söluhæstu plötur í
Bretlandi. í árslok 1981 hafði sveit-
in selt tólf milljón smáskífur og
átta milljón breiðskífur og fengið í
sinn hlut níutíu og eina gull- silfur-
og platínuplötu.
1982 sagði John Coghlan skilið
við sveitina eftir að hafa verið með
henni í sextán ár, en sveitin heldur
sínu striki. 1984 hélt Quo í tón-
leikaför, sem átti að setja enda-
punktinn við feril hennar, en eftir
að hafa leikið á Live Aid-tónleikun-
um 1985 vöknuðu sveitarmenn til
lífsins á ný og tóku upp þráðinn
þar sem frá var horfið. Alan Lan-
caster, einn stofnmeðlima sveitar-
innar, hafði þó fengið sig fullsadd-
an og hætti. Það viröist ekki hafa
haft mikil áhrif á vinsældir sveitar-
innar því 1986 kom út söluhæsta
plata Quo til þessa, platan In the
Army Now, en af henni varð lagið
In the Army Now feikilega vinsælt
hér á landi, sem og í Bretlandi og
víðar. Nýjasta plata sveitarinnar
kom út fyrir stuttu og hingað til
lands kemur hljómsveitin eftir að
hafa fyllt Wembey Arena-tónleika-
höllina í tvígang fyrir skemmstu.
Af þessari upptalningu allri má
marka að Status Quo er langt í frá
búin að vera eftir tuttugu og sex
ára starf. Hljómsveitarmenn hafa
aldrei haldið því á loft að þeir séu
neinir afburða hljóðfæraleikarar,
eða því að þeir séu að leika frum-
lega og merkilega tónlist, en frá
Bretlandi berast þær fregnir að
sem tónleikasveit standist fáir
sveitinni snúning, enda hafa sveit-
armeðlimir úr nógu að moða eftir
að hafa gefiö út nærri þrjátíu
breiðskífur.
Ljósmynd/BS
LSS í Zanzibar
Langt er um liðift síðan Tommi
(hamborgari) opnaði skemmti-
staðinn Villta tryllta Villa, þar sem
áður höfðu verið seldir rörbútar
og fittings. Síðan þá hefur staður-
inn gengið manna á milli og inn-
réttingum og nafni breytt aftur
og aftur. f dag heitir staðurinn
Casablanca og enn hefur hann
tekið stakkaskiptum til að hala
inn fleiri gesti; heitir nú Zanzibar
á fimmtudögum. Ekki er óg frá
því að Zanzibar sé besti holdgerv-
ingur staðarins fram til þessa,
þó ekki só gerlegt að lýsa innrétt-
ingum svo vel sé (póst-módernísk
popprómantík, eða bara nostai-
klígja?), en Langi Seli og Skugarn-
ir hóldu tónleika í Casablanca/-
Zanzibar sl. fimmtudagkvöld.
Kannski réði mestu um þægilegt
andrúmsloft staðarins hinn ágæti
tónlistarkokteill sem Þorsteinn
Högni framreiddi áður en Langi
Seli og hans menn hófu tónleik-
ana. Tónlistin var hin dægilegasta
blanda úr vestrænni poppgoða-
fræði og brá þar fyrir hinum meiri
spásveitum eins og Velvet Under-
ground og Doors og Cat Stevens
Tjarnabæjarkynslóðarinnar, Leon-
ard Cohen, var einnig viðraður.
Ekki er ég frá því að besta leikinn
í þessari blöndu hafi átt Elmore
James, en með Elmo hljómuðu
tvær útgáfur af fimmtugu danslagi
Roberts Johnson, Dust My Broom.
Ekki má^ gleyma ágætri Hip-hop
syrpu, sem leikin var snemma um
kvöldið og kom einum áheyrenda
til að nota sér hljóðnema hljóm-
sveitarinnar til að rappa. Kannski
var einmitt mesta gamanið þetta
kvöldið að horfa á áheyrendur,
sem voru vel á þriðja hundraðið,
þó ekki hafi verið nema ein mann-
gerð á staðnum, sú sem Bretar
kalla „trendy". Lögðu allir við-
staddir sig vel fram um að vera
öðruvísi með þeim afleiðingum að
allir voru eins, sem minnti mig á
skemmtilega mannfræðilega
heimsókn á Megadeth-tónleika
fyrir skemmstu.
Jón Skuggi útskýrir. Ljósmynd/BS
Nístingsköld var nóttin...
Langi Seli og Skuggarnir, eða
LSS eins og stóð á veggnum aftan
við sveitina, njóta þess nú að vera
„heitir" hjá vissum hóp áheyrenda
Ljósmynd/BS
og á sveitin það enda skilið.
Reyndar á hún það skilið að vera
„heit" hjá þorrra tónlistaráhuga-
manna á íslandi, enda ein besta
(og skemmtilegasta) rokksveit
landsins. Tónlistin hefur gjarnan
verið kölluð rokkabillí, til að menn
hafi handhæga merkimiða, en hún
er miklu meira en það. Skuggarn-
ir, með Langa Sela í broddi fylking-
ar, hafa flestar gerðir rokktónlistar
á valdi sínu og hræra þeim mis-
kunnarlaust saman. Þeir geta
rokkað af meiri krafti en flestar
þungarokksveitir og þeir geta líka
rokkað létt. Tíðum fannst manni
sem maður hefði heyrt stöku frasa
áður (a.m.k. einu sinni brá fyrir
stefi frá erkiþjófunum Bítlunum),
en það var bara til að auka enn á
ánægjuna. Mesta gamanið var
þegar nútíma goðafræði var viðruð
í laginu um Morgan Kane, sem
hefst með orðunum Nístingsköld
var nóttin ..., en ekki stóðu önnur
lög því langt að baki, s.s. eitt lag
sem ég kann ekki að nefna, en
hefur viölagið Farðu frá og lögin
Kondinental og Út í at, sem verða
víst á tólftommu sem Smekkleys
a s/m hefur tekið að sér að gefa
út. Áheyrendur kunnu vel að meta
tónlistarblendinginn, sem boðið
var upp á og þéttur massinn fram-
an við sviðið (já, það er komið svið
í Casablanca!) gliðnaði smám sam-
an, eftir því sem fleiri og fleiri fóru
að hrista sig eftir hljóðfallinu og
þurftu því meira svigrúm.
Hryggjarstykki Langa Sela og
Skugganna er fyrirtaks trommu-
leikur Komma og bassaleikur ham-
remmans Jóns Skugga, sem tekur
kontrabassann slíkum tökum að
unun var á að horfa og hlusta.
Seli kann alla stælana og, það sem
meira er um vert, notar þá alla og
Steingrímur gítarleikari, sem var
ekki áberandi á sviðinu, var þeim
mun meira áberandi í tónlistinni.
Hljómsveit sem vekur eskeasta.
Tónleikafregnir
Eins og fram kemur hér á
síðunni er breska rokksveitin
Staus Quo væntanlega til
landsins um miðjan júlf og
heldur hér tvenna tónleika.
Ógetið er þá fleiri hljómsveita
sem væntanlegar eru til lands-
ins á árinu.
i águst eru væntanlegur til
landsins bandaríski rokkarinn
Meat Loaf, sem sótt hefur það
fast að fá að koma hingað aft-
ur. Önnur sveit sem lýst hefur
áhuga sínum á aö halda hér
tónleika er norska sveitin A-Ha,
en ekki er víst að af verði. Önn-
ur sveit er væntanleg í ágúst
og hefur sú verið lengi að. Það
er rokksveitin Kiss, sem hingað
kemur af Donnington Monsters
of Rock-hátlðinni. í október er
hvalreki á fjörur rokkáhuga-
manna, en þá stendur til að
breska rokksveitin Iron Maiden
haldi hér tónleika. Af listum yfir
tækjabúnað sem sveitin sú
hyggst bera með sér yfir hafið
að dæma verða þetta einir
mestu rokktónleikar sem haldn-
ir hafa verið hórlendis.