Morgunblaðið - 29.01.1989, Qupperneq 14

14 C
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 29. JANÚAR
'lff
1989
EG BYST YIÐ,
AÐÉGSÉFREKAR
ÖRGEÐJA
í TRttiKDl/SJÖFNSIGURBJÖRNSDÓTTIR
eftir Jóhönnu Kristjónsdóttur
ÞAÐ HEFUR oft gustað um Sjöfn Sigurbjörns-
dóttur. Þegar hún sat í borgarstjórn meðan
svokallaður vinstri meirihluti var við stjórn-
völinn í fjögur ár fékk hún stöðugar gusur ef
6g man rétt. Oft var hún vænd um að gera
sér dælla við þáverandi minnihluta í staðinn
fyrir að standa með sínu fólki. í fyrra var hún
skipaður skólastjóri Ölduselsskóla í Brelð-
holti og þá ætlaði allt um koll að keyra. Það
var sagt að yflrkennari skólans hefði átt
meiri rétt til stöðunnar. Misbeiting pólitísks
valds hefði ráðið ferðinni. Það tóku eiginlega
allir til máls og tjáðu skoðanir sínar. Nema
Sjöfn, óg minnist ekki að hafa heyrt hvað
henni fannst. Eftir að hún tók svo við starfinu
rigndl inn mótmælabréfum og samþykktum
úr öllum áttum, elnkum þó frá kennurum skól-
ans. Óneitanlega var einhver ólykt af við-
brögðum fólksins. Með fullri virðingu fyrir
yf irkennaranum. Svo fór að foreldrum barn-
anna þótti nóg komið. Þessi ókyrrð virtist
bitna harkalegast á nemendunum.
Það er áreiðanlega jákvætt að sumu leyti að
vera jafn umdeildur og Sjöfn hefur verið. En
það gæti líka verið þreytandi og jaf nvel hund-
leiðinlegt til lengdar. Nú hefur verið samið
vopnahlé. Það er verið að kanna mállð. Sjöfn
hefur haldið sínu striki. Mér finnst tll fyrir-
myndar að fólk geri það. Því fékk óg hana til
að rabba við mig eina morgunstund. Ekki um
rifrildismál í Ölduselsskóla, bara svona um
daginn og veginn og hitt og þetta. Hún sýndi
mér skólann og svo færði ráðskonan okkur
kaffi og meðlæti Inn á skrifstofuna. Sjöfn virt-
ist í ágætu formi, glaðleg og afslöppuð. Ég
hafði sagt óg ætlaðl ekki að tala um rifrildis-
málin. Samt gat ég ekki stillt mig. Sagði: Það
er ekki kyrrðin í kringum þig.
Ekki vil ég mót-
mælaþví, segir
hún og er bara létt
ímáli. Éghef hins
vegar ekki tekið það eins
nærri mér eins og margir
halda, enda hertist ég tals-
vert á meðan ég tók þátt í
stjórnmálum af fullum
krafti, en stjómmálamenn
sem taka afstöðu og fylgja
sannfæringu sinni verða
gjaman fyrir aðkasti og
gagnrýni. Það er líklega oft-
ar fjölskyldan sem líður fyrir
óhróður í fjölmiðlum. Strák-
amir okkar þrír era nú orðn-
ir fullorðnir og harðir af sér,
en á meðan þeir vom yngri
og ég sat í borgarstjóm áttu
þeir oft erfiðar stundir og
urðu fyrir aðkasti úr ótrú-
legustu áttum. Égtók það
mjög nærri mér og var sann-
ast sagna um tíma að hugsa
um að segja mig úr borgar-
stjórn, sem var nú Iíklega
það sem vonast var eftir. Ég
hef hins vegar að öllu öðm
leyti hreina samvisku vegna
þátttöku minnar í sljóm-
málum, enda hef ég alltaf
reynt að vinna vel og frekar
fylgt minni eigin sannfær-
ingu en einhverri flokkslínu.
Og því rekist illa í flokki,
sérstaklega fyrstu árin.
Hún horfir á mig hugsi
og heldur áfram:
Ég býst við að það megi
segja að ég sé frekar ör-
geðja. Það segir maðurinn
minn að minnsta kosti og
fyrr á áram var ég sjálfsagt
nokkuð fljótfær. Mér hefur
þó lærst með ámnum, að
kapp er best með forsjá.
Þú kepptir í sundi hér
áður fyrr. Varstu góð?
Hún hlærvið.
Ég var ágæt um tíma og
á heilmikið af medaiíum.
Foreldrar okkar systkina
áttu sumarbústað í Hvera-
gerði en þar var og er góð
sundlaug. Fjölskyldan var í
Hveragerði allt sumarið en
faðir okkar, sem hafði sitt
starf í Reykjavík, keyrði á
milli kvölds og morgna. Ekki
var óalgengt að við fæmm í
laugina tvisvar og jafnvel
þrisvar á dag. Það kom svo
af sjálfu sér að ég gekk í
sunddeild Ármanns og fór
að stunda æfingar af krafti
og með keppni í huga. Ég
lagði einkum stund á skrið-
sund og síðar baksund og tók
þátt í öllum mótum í ein þijú
ár. Byijaði þegar ég var tólf
ára. Kolbrún heitin Ólafs-
dóttir var á þessum ámm
besta skriðsundkona lands-
ins. Systkini mín, Guðjón og
Sigríður, tóku einnig þátt í
sundmótum á þessum ámm
og með ágætum árangri. Ég
hef alla tíð haft mikið yndi
af íþróttum og mér finnst
mikilvægt að böm og ungl-
ingar stundi þær. Hér í Öldu-
selsskóla hafa nemendur
mikinn áhuga á íþróttum og
hafa unnið til margra verð-
launa. Ölduselsskóli sigraði
til dæmis sl. haust í knatt-
spymukeppni gmnnskól-
anna í Reykjavík og skólinn
er kominn í undanúrslit í inn-
anhússknattspymukeppni
grannskóla. Svo var það
mikið ánægjuefni að ný og
glæsileg sundlaug var tekin
í notkun við skólann og á
vafalaust eftir að verða til
gagns og gleði. Það em
prýðilegir sundmenn í skól-
anum sem fá nú aðstöðu til
æfinga, svo sem heimsmeist-
arinn í 100 m baksundi á
Heimsleikum fatlaðra í
Seoul. Annars hafði ég nú
ekki síður áhuga á skák en
sundi á mínum yngri ámm.
Já? segi ég. Og teflir þú
eða ertu áhorfandi?
Ég býst við að áhugi hafi
vaknað þegar Guðjón bróðir
minn varð sessunautur Frið-
riks Ólafssonar í skóla og
allt snerist um skák. Við
tefldum mikið, en ég var nú
aldrei efni í meistara á því
sviði. Hafði samt mjög gam-
an af skák og þegar strák-
amir okkar vom yngri var
mikið teflt við þá. Svo fóm
þeir fram úr mér og þá
minnkaði áhugi þeirra á að
tefla við mig og áhugi minn
á að tefla við þá. Ég fylgist
líka alltaf með því sem er
að gerast í skákheiminum,
þar sem við eigum mikla
snillinga með Jóhann Hjart-
arson í broddi fylkingar.
Af hveiju ertu norðan-
stúdent?
Ég hugsa það hafi verið
einhver ævintýralöngun. Ég
hafði lesið margar þýddar
unglingasögur sem fjölluðu
um alls konar ævintýri í
heimavistarskólum! Mig
langaði því til að komast í
heimavist. Það hlyti að vera
svo skemmtilegt. Ogþetta
var látið eftir mér. Eg varð
ekki fyrir vonbrigðum með
vemna í MA á heimavistinni
þar. Árin vora stórskemmti-
leg og ég eignaðist marga
af mínum bestu vinum.
Bekkurinn minn hefur alltaf
haldið vel saman gegnum
árin. Kannski meðal annars
vegna þess að fjórir bekkjar-
bræður okkar fómst í flug-
slysi skömmu eftir stúdents-
próf; ég held að sorgin vegna
þessa missis hafi þjappað
okkur saman. í þessum ár-
gangi var auðvitað valið lið,
nú em líklega þekktastir
þeir séra Heimir Steinsson á
Þingvöllum og Páll Péturs-
son alþingismaðurog Jónat-
an Sveinsson.
Eftir stúdentspróf var ég
við nám og störf í Banda-
ríkjunum tæp fjögur ár. Eft-
ir að ég kom heim vann ég
í tvö ár hjá Menningarstofn-
un Bandaríkjanna og síðan
sneri ég mér að kennslu. Mér
hefur alltaf þótt afar gaman
að kenna. Það er þroskandi
og skemmtilegt starf. Ég
byijaði í Hagaskóla, síðar í
Vogaskóla og Fjölbrauta-
skólanum í Breiðholti þegar
hann tók til starfa 1975. Mér
hefur alltaf fundist gaman
að vinna með ungu fólki, það
er opið fólk og jákvætt í við-
kynningu. Krakkar og ungl-
ingar nú em ófeimnari en
áður var, einatt fullorðins-
legri í tali, eiga mun auðveld-
ara með að tjá sig um per-
sónuleg vandamál sem oft
koma upp í leik og í skóla.
Vegna útivinnu foreldra
fínnst mér þó áhyggjuefni
hvað krakkar horfa mikið og
eftirlitslaust á alls konar efni
í sjónvarpi og líka á mynd-
bönd, meðan foreldramir em
ekki heima. Það væri ekki
vanþörf á strangara eftirliti
á myndbandaleigunum.
Stundum skortir á að full-
orðna fólkið taki krakkana
nægilega alvarlega og sinni
þeim eins og vert væri.
Krakkar kunna vel að meta
það ef þau finna að fullorðna
fólkið virðir það sem þau em
að velta fyrir sér og það sem
þau em að gera. Þau sjá í
gegnum það eins og skot ef
er verið að spila með þau.
Að vera hreinn og beinn í
skiptum við þau er lóðið. Það
held ég að minnsta kosti.
Og sama gildir auðvitað um
samskipti við fullorðna.
Manstu hvenær þú hélst
fyrst tölu og um hvað hún
var?
Ég var í fjórða bekk í MA.
Hafði framsögu um jafnrétt-
is- og kvenréttindamál. Ég
var skjálfandi af hræðslu og
mér fannst ég gleyma öllu
því sniðuga og hnyttilega
sem ég hafði ætlað að segja,
þótt ég myndi það allt á eft-
ir. í þessu sambandi man ég
hvað ég varð hissa þegar ég
hitti fyrir nokkmm ámm
þáverandi forseta borgar-
stjómar í Ósló. Ég hlýddi á
hann flytja ræður og allar
með miklum taugatitringi.
Ég hugsaði með mér að það
væri ekki skrítið þótt mér
væri stundum órótt fyrst
svona kall kæmist ekki yfír
kvíðann við að standa upp
LAUN
Launaforritið frá Rafreikni
LAUN hentar fyrir alla almenna
launaútreikninga.
Það þarf aðeins að slá inn lág-
marksupplýsingar,
LAUN sér um allt annað.
Rúmlega 20.000 íslendingar fá
greidd laun sem unnin eru í for-
ritinu LAUN enda er það mest
notaða launaforritið á Islandi.
Athugið að LAUN sér algjörlega um allt sem snýr að staðgreiðslu skatta.
LAUN fæst í næstu tölvuverslun.
Einar J. Skúlason hf. Símar 91-681011 & 686933
Nýkomin
gullfalleg silkiblóm
Alparósir, bóndarósir, gladiólur,
animóníur, túlípanar, riddaraspori og
margt fleira.
Nýborg?#^4**^
Laugavegi 91, sími 18400.