Morgunblaðið - 22.10.1989, Side 22

22 C
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 22. OKTÓBER
I NUDDI
RAGNAR SIGURÐSSON NEMI í NUDDI VAR ÞRJÚ ÁR I AUSTURLONDUM
MIKILMGAST AÐ
UPPUFA AUGNABUKH)
-OG NJÓTA ÞESS
„EG FERÐAÐIST um
Austurlönd í tæp þrjú ár þar
sem ég lærði ýmislegt um
austræn trúarbrögð, heimspeki
og lifhaðarhætti. Þessi reynsla
nýtist mér í nuddinu núna þó
þessir hlutir séu ekki beinlinis
tengdir nuddi,“ segir Ragnar
Sigurðsson nemi í nuddi.
Rágnar er 29 ára og varðandi
ferðalagið um Austurlönd seg-
ir hann: „Ég var í stærðfræðinámi
í Noregi þegar ég ákvað að taka
mér stutt frí frá náminu og fara í
nokkra mánaða ferðalag-um Asíu.
Ég varð hins vegar svo heillaður
af þessum löndum að dvölin varð
á endanum tæp þrjú ár. Og þar
með lauk ferli mínum sem stærð-
fræðinema."
Hvemig kom það til að þú fórst
að kynna þér búddatrú?
„Það var meira af tilviljun en
ásetiiingi, en þau ár sem ég var I'
Asíu reyndi ég að viða að mér þekk-
ingu og_ reynslu um búddíska heim-
speki. Ég varð einnig þeirrar gæfu
aðnjótandi að hitta hans heilagleika
Dalai Lama og dvaldi meðal annars
í búddísku klaustri í nokkra mán-
uði. Þar átti ég þess kost að stunda
íhugun og kynnast klausturlifnaði.
Ég er samt ekki Búddatrúar,"
segir Ragnar, „er skráður í íslensku
þjóðkirkjuna. Hins vegar má segja
að ég trúi á trúna hversu undarlega
sem það kann að hljóma og mér
finnst margt heilbrigt og gott í
þeim trúarbrögðum sem ég hef
kynnst."
Hvernig lítur þú á búddatrú?
„Markmiðið í búddatrú er að
stöðva hina elífu hringrás endur-
fæðingarinnar og ein af forsendum
þess er að maðurinn uppljómist.
Ferlinu, eða tilveitinni lýkur ekki
endilega með uppljómuninni sem
slíkri heldur þarf að ná þessu
þroskastigi til að geta orðið öllu
sem lifir að gagni. Maðurinn fæð-
ist, deyr og endurfæðist oft á þess-
ari þroskaleið því sálin þarf oft
mörg líf til að öðlast uppljómun.
Það var Shakyamuni Búdda sem
kenndi mönnum leiðina til uppljóm-
unar.
Það er mikil viska og mannkær-
leikur í því sem Búdda kenndi og
hann benti á leiðir til að skilja og
öðlast irinsæi í hluti eins og sjálf-
,ið, þjáninguna og hverfulleikann.
'Ég held að það felist mikil viska í
að skilja hverfulleikann. Við erum
svo gjörn á að halda í það sem við
höfum. Ég er hins vegar sannfærð-
ur um að ekkert sé varanlegt,
hvorki andlegt né veraldlegt
ástand. Við fæðumst og deyjum,
erum heilbrigð og sjúk, enim glöð
og döpur, erum rík og íatæk, og
okkur líður vel og illa. Allt virðist
þetta ganga í bylgjum og ekkeit
virðist varanlegt.
Búddisminn er raunar eins og
öli önnur trúarbrögð, heilmikil
heimspeki sem öllum væri holtt að
vita eilítið um.“
Ragnar Sigurðsson nemi í nuddi: „Meðan ég er að nudda hef ég
hugfast að einmitt það sé mikilvægast í augnablikinu. Eg held að
allir vinni betur og geri sitt besta ef þeir hugsa á þennan hátt.“
hversu mikla tilhneigingu hugurinn
hefur til að leita út fyrir stað og
stund. Ég, held að það geri lífið
meira lifandi að njóta andartaks-
ins, en þetta þýðir samt ekki að
maður eigi að gleyma fortíðinni eða
hugsa alls ekkert um framtíðina.
Við verðum hins vegar að finna
hinn skynsamlega meðalveg. Við-
horfin til augnabliksins skipta
nefnilega máli.“
Hafði ferðalagið um Asíu áhrif
á að þú ákvaðst að læra nudd?
„Nei, það held ég ekki. Ég hafði
verið í svæðanuddnámi hjá Kristj-
áni (Jóhannessyni) áður en ég fór
til Noregs. Skömmu eftir að ég kom
heim úr ferðalaginu hitti ég Kristj-
án og ákvað að halda áfram nudd-
náminu. Þetta er töluvert nám hér
á landi, bæði verklegt og bóklegt,
og það er mikilvægt að fólk sem
nuddar viti hvei-nig líkaminn starf-
ar, hvernig á að nudda ákveðna
vöðva, hvað á við hverju sinni og
að fólk geti treyst því að nuddarinn
kunni sitt fag.“
Ætlarðu 'að vinna sem nuddari
þegar þú hefur lokið náminu?
„Já, það þykir mér líklegt. Nudd-
ið er gott og gefandi starf sem
veitir mér mikla gleði. En sjáðu
til. Ég er í eðli mínu ferðamaður
og mér finnst lífið oft vera eitt
ferðalag. Ég veit ekki, frekar en
aðrir, hvað framtíðin ber í skauti
sér. Það er mikilvægast hjá mér
þessa mánuðina að læra nudd jafn-
framt því sem ég vinn við að að-
stoða og endurhæfa ungan mann.
Bæði störfin hafa veitt mér ómælda
ánægju og verið lærdómsi’ík, enda
hef ég fengið tækifæri til _að kynn-
ast mörgu úi’valsfólki. Ég reyni
samviskusamlega að lifa frá einu
andartaki til annars án þess að
sökkva mér of djúpt ofan í framtí-
ðaráætlanir. Að vísu er ég búinn
að ákveða hvað ég.ætla að gera
um næstu páska!“ segir Ragnar
og glottir.
„Að sjálfsögðu verða alltaf
vendipunktar í lífi fólks. Suma get-
ur maður undirbúið en aðra ekki,“
sagði nuddneminn, hugsuðurinn og
mannvinurinn Ragnar Sigurðsson.
í svæðanuddi er gengið út frá
því að ákveðnir punktar í fótum
svari til sérhvers líkamshluta.
Með því að þrýsta á punktana
örvast taugaendar og á þann
hátt er hægt að hafa áhrif á sam-
svarandi líkamshluta.
Að upplifa augnablikið .. .
Þótt Ragnar sé ekki búddatráar
er augljóst að hann hefur tileinkað
sér margt úr austurlenskum fræð-
um. Hann reynir að þroska andann
og virðist leggja minna upp úr ver-
aldlegum gæðum. En hvernig
skyldi þessi lífsstefna nýtast hon-
um sem nuddnema á' Islandi?
„Hún nýtist mér á óbeinan hátt,
í daglegu lífi og þar með í öllum
mínum athöfnum, hvort sem það
er vinna, nám eða annað. Einbeit-
ing verður auðveldari og meðan ég
er að nudda hef ég hugfast að ein-
mitt það_ sé mikilvægast í augna-
, blikinu. Ég held að allir vinni betur
ef þeir hugsa á þennan hátt. Við
getum ímyndað okkur mann sem
er að þvo upp og í stað þess að
hafa hugann við það sem hann er
að gera, er hann að hugsa um te-
ið sem hann ætlar að drekka að
uppþvottinum loknum. En það er
líklegt að þessi sami maður verði
aftur með hugann við eitthvað allt
annað en tedrykkju þegar að henni
kemur og þannig gengur þetta
koll af kolli. Það er merkilegt
KRISTJÁN JÓHANNESSON SJÚKRANUDDARI
Kristján nudd-
ar Oðin Svans-
son félaga sinn.
„Fólk á ekki að
finna fyrir sárs-
auka þó verið
sé að nudda
aurn svæði.
Maður verður
að vinna með
likamanum,
ekki á móti
honum.“
PERSONULEG
SAMSKIPIT
Þ AÐ FYLGIR því sérstök
tilfínning að koma inn á
Nuddstofu Reykjavíkur í
Breiðholtinu. Inni er heitt og
rakt, stofan er lítil, fúll af fólki
en kyrrðin er algjör.
Nuddararnir, Kristján, Oðinn og
Ragnar, eru að störfúm og tveir
viðskiptavinir sem bíða eftir að
komast á nuddbekkina fara fyrst
í gufubað og síðan út á stétt til
að kæla sig. Þeir hvíslast á til
að raska ekki rónni og virðast
heimavanir á þessum stlóðum.
etta er ekta tyrkneskt gufubað
og nuddið heldur mér gang-
andi,“ hvíslar annar mannanna úti á
stéttinni þegar blaðamaðúr innif þá
eftir nuddinu. „Ég kem hingað reglu-
lega og væri örugglega kominn með
kryppu af vöðvabólgu ef ég gerði það
ekki. Maður er svo stressaður dags
daglega að það er ómögulegt annað
en láta nudda þetta úr ser.“
Kristján kemur fram skömmu
síðar, berfættur í hvítum fötum.
Hann talar lágt, bíður komumanni
kolsvart og rótsterkt kaffi í litlu hlý-
legu herbergi þar sem húmanískar
bækur af öllum gerðum fylla hillurn-
ar. „Stofan er ekki stór, en ég vil
fyrst og fremst að hún sé heimilis-
leg, að fólki líði vel hérna,“ útskýrir
Kristján. „Hér eru ekki sérstakir
karla- og kvennaklefar og bæði kyn-
in fara saman í gufubað. Ég hef
ekki orðið var við annað en fólki líki
þetta ágætlega," segir hann bros-'
andi.
Kristján er eigandi nuddstofunnar.
Margir sem stunda „nudd og gufu“
kannast við hann, því áður en hann
opnaði eigin stofu vann hann hjá
Ola Þ. Jónssyni í Hamrahlíð og vest-
ur á Seltjarnarnesi. Hann lærði nudd
hjá Óla í Hamrahlíðinni og eftir að
hafa tekið þátt í námskeiðum hér á
landi og erlendis fékk hann réttindi
sem sjúkranuddari, 1987 þegar
reglugerð um sjúkranudd var gefin
út.
Hvað gerir sjúkranuddari?
Kristján segir að allir sem komi
til hans hafi læknisvottorð, þar sem
læknir tilgreini sjúkdómseinkenni
viðkomandi og hvaða líkamssvæði
þurfi sérstaka meðferð. „En ég tek
sjálfur skýrslur af öllum sem koma
í nudd til mín, þar sem ég skrái
líkamsástand þeirra og slðan nudd-
meðferðina sem þeir fá. Auk hins
. hefðbundna nudds, nota ég stundum
rafmagnstæki til að teygja á spennt-
um vöðvum og mýkja þá. Með tæk-
inu fæst skjótari árangur og ég nota
það samhliða nuddinu. Þó tækið sé
gott og fljótvirkt getur það aldrei
komið í staðinn fýrir mannshöndina
og þess vegna hefur nuddið forgang.
Ég legg áherslu á að hver nudd-
meðferð sé persónuleg og miðuð við
þarfir þess sem er á nuddbekknum
í það skiptið. Mér finnst mikið atriði
að fólki líði vel þegar verið er að
nudda það, og það finni að það er í
öruggum höndum. Fólk á ekki að
finna fyrir sársauka þó verið sé að
nudda aum svæði. Maður verður að
vinna með líkamanum en ekki á
móti honum.
Það er erfitt að alhæfa um nudd,
hvers kyns nudd sé best eða vinsæl-
ast. Þetta fer bara eftir hvetjum og
einum,“ segir Kristján og hefur nú
loksins komið spyrlinum í skilning
um að nudd sé fyrst og fremst per-
sónuleg samskipti tvegja einstakl-
inga.
Tyrkneskt gufubað
Varðandi gufubaðið segist Krist-
ján hafa tekið þá ákvörðun þegar
hann opnaði nuddstofuna að setja
upp svokallaða blautgufu. „Það hefði
verið einfaldara fyrir mig að hafa
þurrgufu, eða sauna eins og hún er
oftast kölluð, því það er ótrúlegt við-
hald á þessu hjá manni og blautguf-
an'er orkufrek. Vatn er soðið upp í
130 gráður og gufan, um 115 gráðu
heit, er leidd inn í klefann. Þetta
veldur því að rakinn e mjög mikill
og hitastigið um 40-44 gráður.
Margir úða 65-80 gráðu heitu
hitaveituvatni inn í gufuklefana, en
þess háttar gufubað er ólíkt blaut-
gufunni hjá mér. Ég sótthreinsa
gufubaðið á hverjum degi og mála
það að innan þrisvar til fjórum sinn-
um á ári. Ég ákvað að fara út í þessa
tegund gufubaðs því mér fannst hún
henta betur.þeim sem hingað koma.
Auk þess getur blautgufan haft mjög
góð áhrif á fólk með kvef eða bólgur
í ennis- og kinnbeinsholum. Ég veit
ekki til þess að svona gufubað sé á
öðrum nuddstofum í Reykjavík. .