Morgunblaðið - 23.02.1991, Blaðsíða 33

,R5 HUOAHMAÖUAJ G1GA.18MUOHOM
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 23. FEBRÚAR 1991
Minning:
Lára Veturliða-
dóttir, ísafirði
Fædd 26. mars 1921
Dáin 14. febrúar 1991
Ástkær amma okkar er dáin.
Það er erfitt að sætta sig við að
hún sé farin frá okkur því við áttum
ekki von á því að hún yfirgæfi okk-
ur svona fljótt.
Alltaf þegar von var á ömmu og
afa í heimsókn til Akraness hlökk-
uðum við til því amma hafði alltaf
frá svo mörgu að segja og oft var
hún með frumortar vísur eða ljóð
um ýmsa atburði sem höfðu gerst.
í kringum ömmu var alltaf mikið
af fólki og því leið vel í návist henn-
ar. Öllum þeim sem tengst hafa
fjölskyldunni tók hún opnum örm-
um og fannst þeim frá fýrstu kynn-
um sem þau hefðu þekkt hana alla
tíð. Hvar sem hún kom var alltaf
líf og íjör og það geislaði af henni
lífsgleðin.
Minningin um ömmu verður ætíð
lifandi í hugum okkar.
Guðrún, Jóhanna,
Bjarni og Bylgja
Lára amma, eins og við kölluðum
hana, lést í Borgarspítalanum 14.
febrúar 1991. Andlát hennar bar
skjótt að og sár er missirinn. Eftir-
lifandi eiginmaður hennar er Guð-
mundur M. Ólafsson. Þau eignuðust
sjö börn, eitt er látið. Barnabörnin
eru tuttugu og barnabarnabörnin
tólf talsins.
Amma var einstök persóna, hrók-
ur alls fagnaðar hvar sem hún kom.
Hún var sérstaklega barngóð og
naut þess að hafa börn í kringum
sig. Hún tók þátt í allskonar
skemmtunum, söng gamanvísur og
fór með gamanmál sem hún samdi
sjálf af sérstakri innlifun og henni
veittist auðvelt að fá fullan sal af
fólki til þess að veltast um af hlátri.
Hún hugsaði vel um fjölskyldu sína
og sá aldrei nema bjartar hliðar á
öllu, sama hvað það var: Það var
ætíð glatt á hjalla þar sem amma
var og ógleymanleg eru jólaboðin
sem þau afi hafa haldið undanfarin
ár. Alltaf gátum við leitað til ömmu
og margar voru stundirnar sem við
systkinin eyddum hjá ömmu og afa
í Fjarðarstrætinu. Amma ræktaði
fallegan garð fyrir framan blokkina
í Fjarðarstræti 6, og hafði yndi af
því að vera þar og gladdist yfir því
hversu vel gróðurinn dafnaði. Það
má með sanni segja að hún var
barnabörnunum betri en engin og
þetta er mikill missir fyrir fjölskyld-
una, en við minnumst okkar ást-
Kristrún Franz-
dóttír - Kveðjuorð
Fædd 26. ágúst 1908
Dáin 27. desember 1990
Móðursystir mín, Kristrún, er
látin. Hún lést á þriðja degi jóla og
hafði þá notið þess að eiga ánægju-
stundir á heimili sonar síns og
tengdadóttur, Arnar og Fríðu, á
aðfanga- og jóladag, en á annan í
jólum var hún að búa sig undir að
fara í matarboð til dótturdóttur
sinnar og nöfnu, Kristrúnar, er
snögg breyting varð á líðan hennar
til hins verra. Daginn eftir var hún
kölluð burt á vit nýrra heima.
Frænka, eins og við systkinin
kölluðum hana oftast, bjó síðustu
árin í Austurbrún 1 í Reykjavík.
Hún lifði öll systkini sín, sem voru
fjögur.
Alltaf var sama fallega brosið
og þýða viðmótið sem mætti mér
þegar ég kom í heimsókn til henn-
ar. Sat hún þá oftast með bók í
hönd eða réð krossgátur úr dönsk-
um eða norskum blöðum, sem mér
var óskiljanlegt því ekki var skóla-
ganga hennar svo löng. Frænka var
ekki mjög félagslynd, en tók mikinn
þátt í starfi Guðspekifélagsins. Hún
þótti einnig góð við að spila brids
og naut hún þess í góðra vina hópi.
Hún var falleg og skemmtileg kona
og sakna ég nú þeirra stunda sem
ég átti með henni — en ég veit að
ég á eftir að hitta hana aftur, við
trúðum bæði á það. Ég þakka henni
fyrir allar ánægjustundirnar sem
við áttum saman.
Hólmar Finnbogason
Birting afmælis-
og minningargreina
Morgunblaðið tekur afmælis- og minningargreinar til birting-
ar endurgjaldslaust. Tekið er við greinum á ritstjórn blaðsins á
2. hæð í Aðalstræti 6, Reykjavík og á skrifstofu blaðsins í Hafn-
arstræti 85, Akureyri.
í minningargreinum skal hinn látni ekki ávarpaður. Ekki eru tek-
in til birtingar frumort ljóð um hinn látna. Leyfilegt er að birta til-
vitnanir í ljóð, tvö erindi, eftir þekkt skáld, og skal þá höfundar
getið. Sama gildir ef sálmur er birtur. Meginregla er sú, að minning-
argreinar birtist undir fullu nafni höfundar.
Við birtingu afmælisgreina gildir sú regla, að aðeins eru birtar
greinar um fólk sem er 70 ára eða eldra. Hins vegar eru birtar afmæl-
isfréttir með mynd í dagbók um fólk sem er 50 ára eða eldra.
Mikil áhersla er á það lögð að handrit séu vel frá gengin, vélrituð
og með góðu línubili. - -............
kæru ömmu með þakklæti og hiýju
í hjarta.
Elsku afi, megi Guð styrkja þig
í þessari miklu sorg.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja í friðarskaut.
(V.Briem)
Gummi, Árni, Stella og Didda
í dag er gerð vestur á ísafirði
útför Láru Veturliðadóttur. Hún var
fædd þar í bæ enda má segja að
ísafjörður hafí alla tíð verið bærinn
hennar. .
Foreldrar hennar voru Veturliði
Guðbjartsson og Guðrún Halldórs-
dóttir. Þau eignuðust 19 börn á
árunum 1910-1936 og var Lára
nærri miðju í þeim hópi. Þrettán
þeirra systkina náðu fullorðinsaldri
og eru nú 11 á lífi.
Veturliði Guðbjartsson átti ættir
víðsvegar um Vestfirði en ungur
kom hann til ísafjarðar. Hann var
lengi fastur starfsmaður ísafjarðar-
bæjar og þótti trúr og dyggur í
starfi og var ljúfur í dagfari. Guð-
rún kona hans var dóttir Halldórs
Halldórssonar frá Hóli á Hvilftar-
strönd í Önundarfirði og Sigurlínu
Guðmundsdóttur. Ekki efndu þau
til hjúskapar enda ung að árum.
Halldór varð ekki gamall en Sig-
urlína giftist síðar Halldóri Ólafs-
syni pósti og ólu þau upp eitt af
börnum Guðrúnar og Veturliða, hið
eina sem fór úr foreldrahúsum á
barnsaldri. En Guðrún Halldórs-
dóttir ólst upp hjá föðurfólki sínu
á Hóli, frá 5 ára aldri.
Lára Veturliðadóttir giftist 1942
Guðmundi M. Ólafssyni sjómanni
frá Bolungarvík. Hann var lengi
matsveinn á Djúpbátnum Fagra-
nesinu. Þau Lára eignuðust 7 börn.
Guðrún, Jóhann og Sverrir eru bú-
sett á ísafirði, Sigurlína, Salóme
og Lára eru giftar sjómönnum á
Akranesi, skipstjórum og vélstjóra
en yngsti sonurinn, Ólafur, er látinn
fyrir fjórum árum.
Auk þess að annast börn sín og
uppeldi þeirra vann Lára utan heim-
ilis svo sem venja er. Hún vann í
fiski eða við matreiðslu eftir því sem
á stóð. Á unglingsárunum vann
húní eldhúsi sjúkrahússins. Eftir að
menntskólinn hóf starf á ísafírði
unnu þau hjónin við mötuneyti
hans. Lára batt tryggðabönd við
þessar stofnanir vegna þjónustu
sinnar við þær. Á sumrum meðan
Guðmundur var enn á Fagranesinu
vann Lára stundum með honum
þegar mest var um ferðamenn og
eins leysti hún hann stundum af
ferð og ferð ef svo bar undir.
Eins og títt er á barnaheimilum
vandist Lára því strax í bernsku
að líta til með yngri systkinum. Svo
tók við að annast eigin börn og á
efri árum var vakað yfir barnabörn-
um. Þannig ræktu þáu Lára og
Guðtnundur frumskyldur þæt' sem
ábyrgir menn gangast undir.
Lára hafði yndi af því að
skemmta öðrum. Stundum fór hún
með gamanmál í samkvæmum er
eftir því var leitað. Mér fannst hún
búa yfir sérstökum hæfileikum til
að vera gamanleikari. Hún var jafn-
an létt í máli og glaðvær og entist
æskufjörið lengi vel þó að heilsan
væri ekki svo góð sem skyldi. Hún
var hressandi gleðigjafi í umgengni
við kunningja og samstarfsmenn
svo að segja ntá að frá henni geisl-
aði lífsgleði. Því var gott að njóta
návistar hennar.
Slíkrar konu er saknað þegar hún
hverfur. En varla hefði hún unað
því vel að eiga langa elli án þess
að mega taka til hendi. Víst er það
gott að henni var hlíft við slíku.
Og þrátt fyrir söknuðinn munu þeir
sem henni stóðu næst enn um sinn
búa að gleðinni frá samfylgd henn-
ar. Hennar er gott a minnast.
H.Kr.
Þegar þú ert sorgmæddur, skoða aftur
hug þinn, og þú munt sjá, að þú grætur
vegna þess, sem var gleði þín.
(Kahlil Gibran)"
Móðursystir mín, Lára Veturliða-
dóttir, andaðist í Borgarspítalanum
14. þ.m. eftir stutta legu. Þungur
harmur er kveðinn að öllu hennar
fólki, því þó að Lára hafi átt við
lasleika að stríða undanfarin ár, þá
bjóst enginn við að umskiptin yrðu
svo snögg sem þau urðu.
Lára var fædd á ísafirði 26.
mars 1921 og hefði því orðið sjötug
í næsta mánuði. Á Isafirði bjó hún
alla Líð. Hún var dóttir hjónanna
Guðrúnar Halldórsdóttur og Vetur-
liða Guðbjartssonar. Þau hjón Guð-
rún og Veturliði eignuðust 19 börn
og komust 13 þeirra til fullorðins-
ára og eru 11 þeirra á lífi. Afkom-
endur þeirra munu nú vera hátt á
þriðja hundrað.
Lára giftist eftirlifandi eigin-
manni sínum, Guðmundi M. Ólafs-
syni matsveini frá Bolungarvík, árið
1942. Stigu þau þá sín mestu gæfu-
spor. Þau eignuðust sjö börn og þau
eru: Jóhann, fæddur 1942, hann á
einn son. Guðrún, fædd 1943, giftV
Hjalta Hjaltasyni skipstjóra á
Isafirði og eiga þau fjögur börn. -
Sigurlína, fædd 1945, gift Kristófer
Bjarnasyni skipstjóra á Akranesii
þeirra börn eru fjögur. Salóme,
fædd 1946, gift Guðjóni Bergþórs-
syni skipstjóra á Akranesi, eiga þau
eina dóttur. Sverrir, fæddur 1947,
verkstjóri á ísafirði, kvæntur
Amalíu Pálsdóttur, eiga þau fimm
börn. Ólafur, fæddur 1952, dáinn
1986, hann var kvæntur Katrínu
Jonsdóttur og áttu þau tvær dætur.
Yngst er Lára Kristín, fædd 1958,
gift Frímanni Jónssyni vélstjóra á
Akranesi og eiga þau þijú börn.
26. september 1986, urðu þau
fyrir þeirri miklu sorg að missa
Ólaf son sinn eftir langvarandi veik-
indi frá eiginkonu og tveimur ung-
um dætrum. Þá sýndi Lára hvílíkan
styrk hún átti, því aldrei lét hún
bugast en veitti frekar öðrum af
styrk sínum.
Lára var á margan hátt mjög
merkileg kona. Hún var falleg kona,
og bar aldurinn sérlega vel. Henni
var margt til lista lagt, hagmælt í
betra lági, söngvin og með afbrigð-
um skaplétt, ávallt með bjartsýni í
fyrirrúmi. Á mannamótum var hún
ævinlega hrókur alls fagnaðar, og •
söng þá gjarnan gamanvísur sem
hún orti sjálf.
Eftir að börnin komust á legg
fór hún að vinna utan heimilisins.
Fyrstu sex árin sem Menntaskólinn
á ísafirði starfaði var hún ráðskona
þar. Hún var þar virt og elskuð
bæði af kennurum og nemendum.
í mörg ár vann hún á sumrin með
manni sínum sem matsveinn á ms.
Fagranesi en stundaði fiskvinnu á
vetrum. Einnig vann hún á Sjúkra-
húsi ísfjarðar. Alls staðar þar sem c
Lára vann var hún sérlega vel liðin,
þar sem hún var ákaflega dugleg
með sína léttu lund og átti sérlega
gott með að umgangast fólk.
Ég veit að það mætti skrifa heila
bók um hana Láru frænku mína,
svo sérstæð kona var hún, en þessi
fáu orð verða að nægja að sinnf.
Ég votta eftirlifandi eiginmanni
Láru, börnum hennar og fjölskyld-
um þeirra, svo og öllum þeimj sem
um sárt eiga að binda vegnalfrá-
falls hennar mína dýpstu samuð.
Sigrún Aradóttir
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vináttu við andlát og
útför eiginmanns mfns, föður, tengdaföður og afa,
JÓNS ÞORBERGS GÍSLASONAR,
Hólsvegi 4b,
Eskifirði.
Jóhanna Þórólfsdóttir,
Jóna Mekkin Jónsdóttir, Magnús Guðnason,
Jónína Sigríður Jónsdóttir, Guðbjörn Þór Óskarsson,
Gísli Jónsson, Margrét Rósa Kristjánsdóttir,
Sólveig Jónsdóttir
og barnabörn.
t
Innilegar þakkir fyrir auðsýnda samúð og vinarhug við andlát og
útför eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóður og ömmu,
MARGRÉTAR STEFÁNSDÓTTUR,
írafossi.
Óli Haukur Sveinsson,
Anna Marfa Óladóttir, Gylfi Þorkelsson,
Elín Geira Óladóttir,
Hafdís Óladóttir, Jóhannes Bjarnason
og barnabörn.
t
Hjartans þakkir fyrir auðsýnda samúð og ómetanlegan stuðning
við andlát og útför
SVEINBJARGAR HALLVARÐSDÓTTUR,
Reynisholti,
Mýrdal.
Sérstakar þakkir til forstöðukonu og starfsfólks Hjallatúns.
Guð blessi ykkur öll.
Vandamenn.