Morgunblaðið - 26.05.1991, Qupperneq 12

jÁ6IÍGMBL^ÐÍÐÍ^UNNUDÍGUÍÍ:26!'ÍÍAÍ-'Í9áÍf
eftir Jón Gústafsson
GUÐJÓN varð tvítugur hér á dögunum. Hann
hélt upp á afmælið með því að fara með vinum
sínum á veitingahús í miðri Hollywood þar sem
hann er í námi. Þegar þjónninn heyrði um tilefn-
ið, kallaði hann tvo starfsfélaga sína yfir að
borði Guðjóns og þeir stilltu sér upp í beina
röð. Saman sungu þjónarnir afmælissönginn af
mikilli innlifun og í vel æfðri þríradda útsetn-
ingu. Sagt er að flest allt þjónustufólk á veitinga-
húsum í Hollywood séu útlærðir leikarar.sem
lifa í voninni um að verða uppgötvaðir. Fyrir
marga þeirra er afmælissöngurinn eina tæki-
færi þeirra til að koma fram fyrir áhorfendur.
ir úr skólum, en aðrir með ekkert
í farteskinu nema útlitið. Aðeins
lítill hluti þessa fólks nær mark-
miði sínu og margir bíða árum
saman eftir að þeirra tími komi.
Los Angeles er í marga staði
einkennileg borg. Þar er vart hægt
að fínna nokkum borgarkjama,
heldur er hún eins og samansafn
af úthverfum. Þegar framsæknir
kvikmyndagerðarmenn fluttu til
Hollywood í upphafí þessarar aldar
var þar ekkert að finna nema örfáa
sveitabæi. Stöðugt veðurfar og
fjarlægð frá stóm kvikmyndafyrir-
tækjunum, sem þá voru staðsett í
Hollywood er full af
fólki með stóra
drauma. Þangað
kemur fólk í leit að
frægð og frama,
sumir með margra
ára reynslu í gerð
kvikmynda að baki,
margir nýútskrifað-
Hollywood er
full af fólki með
stóra drauma.
Aðeins lítill hluti
þessa fólks
nær markmiði
sínu og margir
bíða órum
saman eftir að
þeirra tími
komi.
I ’HUM f I .i ' ll.'MV
/ -
! ' ■ -
s n J ^ V/) -Á Á/ v W

íro-\ív^'v,x,'vTt
q fei ~jA i n r\QX ^\X v
EjVÖkt —Æ W* A Jj-.
’ - - » ijk, " 1
... -Y.
iHí i'." ’t i ■ 'íiriv v'.V \ i,\". m i
New York, varð til þess að kvik-
myndaiðnaður festi þar rætur.
Stéttarfélög voru þar ekki starf-
andi lengi framan af öldinni og
dæmi eru til þess að klippari hjá
Wamer Brothers kvikmyndaver-
inu hafí þurft að vinna sextán tíma
á dag og aðeins fengið fría máltíð
að launum fyrir alla þá aukavinnu.
Nú hafa stéttarfélögin tekið málin
í sínar hendur og í dag er sjálf-
sagt hvergi dýrara að framleiða
kvikmyndir heldur en í sjálfri
Hollywood. Kvikmyndaverin hafa
því í auknum mæli flutt framleiðsl-
una til annarra landa. Stórmynd-
imar „Batman“ og „Who killed
Roger Rabbit“ vora til dæmis að
mestu leyti gerðar í Englandi þar
sem fagkunnátta er á háu stigi
en kostnaður öllu lægri. Þegar lit-
ið er á laun stærstu stjarnanna
er skiljanlegt að ungum leikurum
finnist það á sig leggjandi að þjóna
til borðs í nokkur ár í von um að
draumurinn rætist. Fyrir kvik-
myndina „Coming to America"
fékk Eddie Murphy sem samsvarar
rúmlega 600 milljónum íslenskra
króna auk þess sem uppihald hans
kostaði rúmlega eina milljón króna
á viku meðan á upptökum stóð.
Fjöldi íslendinga stundar nám í
þessari höfuðborg kvikmyndaiðn-
aðarins. Sem dæmi má nefna að
í einum skólanum stunda tæplega
tuttugu íslendingar kvikmynda-
nám en nemendur í þeim skóla eru
u.þ.b. 200 í allt. Þá era ótaldir
aðrir skólar þar sem hlutfall Is-
Feróamcnn skoóa handaför Humphrey
Bogarts, Roy Rogers og hófaför Trig-
gers fyrir utan „Kinverska kvikmynda-
húsió" í Hollywood.