Morgunblaðið - 11.06.1991, Page 44

MQRGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR ,J1. JUNÍ 19!)1
Mi
Karl J. Sighvats-
son — Kveðjuorð
Vörur úr iífrænt ræktuðu korní
- bctra gctur það varla vcríð
• Heildsöiudreifíng: Faxafel! hf. símí 51775
BRAUDSTANGIR
Bakaðar úr fersku deigi og völdu kryddi
stráð yfir. Bornar fram heitar með
sérstakri ftalskri tómatkryddblöndu og
parmesan osti.
ÍSTE
Gert samkvæmt hefðbuiMÍnmn
amerískum aðferðum
AMERÍSKAR SAMLOKUR
MEXIKÖNSK PIZZA
Ofnbakaðar, sérstök Pizza Hut dressing
sett á samlokuna og hún borin fram
með kartöfluflögum Pizza Hut tómatblanda, tvö lög af osti,
AMERIKA SAMLOKA
Pepperoni, skinka, salathlöð, tómatai
og ostur.
NEW YORK SAMLOKA
Skinka, ostur, salatblöð og tóinatnr.
nautahakk, laukur,tómatar og Jalapeno
Peppers.

Fæddur 8. september 1950
Dáinn 2. júní 1991
„Passaðu þig á Heiðinni, félagi!"
sagði hann og brosti. Hann brosti
öðruvísi en annað fólk. „Passaðu
þig bæði á lögreglunni og umferð-
inni,“ bætti hann við og hló nú
upphátt. Hlátur hans var heldur
ekki öllum gefinn. Hann var reynd-
ar engum líkur hann Karl J. Sig-
hvatsson. Tveim dögum seinna var
KaJJi vinur minn allur.
Örlögin höfðu kallað mig til
Hveragerðis þetta kvöld og ég hitti
Kalla á hlaðinu við Hótel Órk. Hann
vildi láta hótelið eignast flygil svo
hann gæti spilað almennilega fyrir
fólkið. Stoltur benti hann mér svo
á býlið sitt handan við þjóðveginn:
„Það verður stúdíó í hlöðunni, vin-
ur,“ sagði hann, „og pípuorgel á
heilum vegg.“ Nú skyldi fundinn
hinn hreini tónn og leikið sem aldr-
ei fyrr.
Leiðir okkar lágu saman á ball-
húsum í borginni fyrir löngu. Hann
þandi orgelið á sviðinu en ég hímdi
yfir veitingum í salnum. Glaðvær
skarkali öldurhúsa í reykjarkófi og
svo kom nóttin, maður. SjálLnóttin.
Þá settumst við saman að veislu-
borðum úti í bæ uns dagur reis á
ný og hneig jafnvel aftur. Árin liðu
við orgelhljóm og árin liðu í Austur-
stræti. Drottinn gaf og drottinn tók.
Svo fór Kalli í framboð í síðustu
kosningum. „Ég fílaði pólitíkina
vel,“ sagði hann þetta föstudags-
kvöld: „Næst bjóðum við saman
fram í kosningum, félagi, og kom-
um listinni inn í pólitíkina." Brosið
var bæði breiðara og fallegra en
áður. Nú ætlaði hann að miðla fleiru
ti! fólksins en músíkinni einni sam-
an. Guð blessi hann og ástvini alla.
- Og Kalli kvaddi mig með faðm-
lögum. Ég hélt heilu og höldnu yfir
Heiðina þetta kvöld en tveim dögum
seinna tók Heiðin hann sjálfan.
Ásgeir Hannes
Sorgin má heita náðargjöf því
sá einn getur syrgt sem elskað hef-
ur og sá einn hefur mikið misst sem
mikið hefur átt. Ekki er okkur öllum
af Guði gefín náðin til að elska og
þar af leiðandi ekki heldur náð hinn-
ar djúpu, líknandi sorgar og jafnvel
þótt hvort tveggja sé okkur útdeilt
þá er okkur jafnframt úthlutað var-
færni gagnvart hvorutveggja,
'HíMW
NÝBÝLAVEGI 18. KÓPAVOGI.
sími 641988
Útibú, HAFNARGÖTU 61. KEFLAVÍK
sími 92-14313
HREINT GÓLF
HREINAR HENDU
Með búnaði
ö Óþarft að bleyta eða óhreinka hendur.
n
n
v
v
JJ Stór hjól sem ekki spora gólfið.
Þrátt fyrir alla þessa fullkomnun
kostar búnaðurinn
ekki meira en annar
Moppan hreinsar betur en aðrar.
Vindan vindur vel og ryðgar ekki.
Moppan er skoluð í vagninum-sparar
inoppuþvott.
Vagn settur saman eftir þörfum hvers
notanda.
styggð, getum við sagt. Við hlýðum
ekki kalli ástar eða vinartryggðar,
oft og tíðum, fyrr en um seinan,
látum aðrar skyldur ganga fyrir og
svo þegar sá sem við hefðum átt
að sinna framar öðru ef farinn, allt
í einu og ekki lengur tæk tíð að
„vaka lengur og vera betri hvort
við annað“ þá finnst okkur við ekki
einu sinni hafa rétt til sorgarinnar
og hlutskipti okkar verður iðrunin
ein, jafnvel sjálfsásökum fyrir að
hafa látið það sem einskis var vert
ganga fyrir því sem mikils var vert.
Svona er Guðs fyrirkomulag með
manninn erfitt til skilnings.
Enn væri þó illt gert verra og
okkur síst gefið geð til að hefja upp
í harmakór þegar allt er um götur
gengið, - að lofa þá tryggð í orðum
sem illa var rækt í gerðum og fara
að hlaða hátimbruð minnismerki
þeirri virðing, eftir á, sem yfirsást
að auðsýna meðan tíminn gafst tjl.
Þessvegna hef ég varla geð til
að taka til máls nú þegar vinur
okkar Kalli Sighvats er farinn, fyr-
irvaralaust, án þess að ná kveðju
nokkurs manns, en jafnframt fyrir-
munað að þegja þunnu hljóði, vegna
þess að atvik höguðu því svo að ég
varð honum náinn - og mitt fólk
- einmitt þessa síðustu daga og
misseri sem hann umgekkst hér á
jörð. Óverðskuldað taldi hann sig
eiga af okkur nokkurn styrk og
skjól á erfiðum tímum og ég þóttist
eiga í honum dýra auðlegð, - í
vonum. Og þrátt fyrir eðlislæga
styggð gagnvart von og efa sem
treystir á fátt var ég farinn að
hugsa gott til að hafa hann nærri,
þegar hann væri tekinn til við að
iðja á Litla-Saurbæ hér í Ölfusinu,
við merkilegar músíktilraunir í Litla
fjós- og haughúshljóðverinu sínu,
eins og hann nefndi það í glaðværð
sinni og við farin að stunda reglu-
legar æfingar með söngkvartettin-
um góða sem við vorum nýbúnir
að efna til, ásamt þrem fyrrum fé-
lögum úr kór kirknanna. Þeim skal
þakkað hér: Önnu Jórunni Stefáns-
dóttur, Björgvin Ásgeirssyni og
Önnu Halldórsdóttur. Þótt ekki
ynnist meira en raun varð á og
brygðist mín von um að fá Kalla
aftur inn í kórinn með þessum
hætti þá var söm þeirra gerðin.
Og það var margt fleira að ske
og allt á réttu róli. Unnusta Kalla,
Sigríður Pálsdóttir, var búin að
koma í heimsókn til okkar með
honum ásamt syni hans Orra, á
sjöunda ári, Hammond-orgelið góða
átti að koma til okkar í vist þennan
sama sunnudag og við vorum rétt
byrjaðir það samtal, í listinni, sem
örugglega hefði átt eftir að verða
langt og gott. Trúlega hefðum við
mæst einhverstaðar í ævintýralandi
þjóðlaganna, þangað sem allar leið-
ir listanna liggja um síðir hvort eð
er. Ég fann að hann hugði gott til
þess ferðalags engu síður en ég.
Allt leit svo ljómandi út. Jafnvel
það sem áður sýndust óhöpp virtist
ætla að snúast upp í höpp. Hann
var á leið til Frakklands og Ítalíu
í kynnisför með vini sínum og meist-
ara Hauki Guðlaugssyni, ásamt
fleiru kirkjutónlistarfólki þegar
hinn snöggi endir varð bundinn.
Guð hugsar einhvernveginn allt
öðruvísi en við og hann hefur önnur
plön. Og, eftir á að hyggja, höfum
við kannski einskis að iðrast því aðr
enda þótt orð Tómasar skálds séu
fögur og kunni að hitta sum okkar
illa þá er ekki eins víst að þau séu
sönn: Ef til vill áttum við þess eng-
an kost að vaka lengur né vera
betri hvert við annað. Hvorki í því
efni né öðrum komumst við feti
lengra en Hann gefur náðina til.
Og við megum reikna með að
styggð okkar og varfærni, hvers
gagnvart öðru, sé af honum
skömmtuð, engu síður en ástin og
tryggðin.
Karl Jóhann Sighvatsson, organ-
isti, var rétt rúmlega fertugur þeg-
ar hann ók útaf þjóðveginum í
(
brekkunni við Hveradali, einn á
ferð til Reykjavíkur, að lokinni sinni
síðustu kirkjuathöfn í Þorláks-
kirkju, sunnudaginn 2. júní. Hann
fæddist á Akranesi hinn 8. septem-
ger 1950 í húsi afa síns, Karls
Helgasonar póstmeistara, þar sem
hann ólst upp að meira eða minna
leyti til 15 ár aldurs. Foreldrar
hans voru Sighvatur Karlsson,
bryti á Akranesi, og kona hans Sig-
urborg Siguijónsdóttir, - nú látin
fyrir fimm árum. Öll sumur, frá
blautri bernsku fram á unglingsár,
átti hann í sveit, við gróður og fén-
að, á Neðra-Skarði í Leirársveit.
Hljómsveitir byijaði hann að stofna
um leið og hann kom í barnaskóla.
Hann hóf að læra á hljóðfæri, mörg
fremur en eitt, í lúðrasveitinni hjá
Jónasi Dagbjartssyni og var 10 ára
þegar hann komst í orgel- og í
píanónám hjá Hauki Guðlaugssyni,
núverandi söngmálastjóra Þjóð-
kirkjunnar, manni sem Kalli leit á
alla ævi síðan sem sinn meistara
og andlegan föður í músíkinni.
Píanónám hjá Margréti Eiríksdóttur
og Rögnvaldi Siguijónssyni og
hljómfræði hjá Þorkatli Sigur-
björnssyni 1969-1971. Einkatímar
í orgelleik hjá Peter Planyavsku í
Vín á sáma tíma. Tónsmíðanám í
Mozarteum í Salzburg 1975-1976.
Jassfræði í Boston eina önn 1981.
Tímar í tónsmíðum '..já Christopher
Yavelon 1982 og nám við gerð tón-
listarforrita 1983-1986. Lauk prófi
frá tónsmíðadeild New England
Conservatory of Music í Boston
1986. Hann lék jafnframt í dans-
hljómsveitum og poppböndum, sem
svo eru nefnd, alla tíð, allt frá barn-
æsku til hins síðasta dags. Þessar
voru helstar Tónar, Dátar, Dúmbó
og Steini, Flowers, Trúbrot, Nátt-
úra, Þursaflokkurinn og nú síðast
Mannakorn. Hann stjórnaði um sína
daga mörgum hljómplötuupptökum
og var þar jafnt útsetjari sem undir-
leikari, tónlistarstjóri við leiksýn-
ingarnar Jesús Kristur Súperstar
hjá LR, í Flugleik hjá Brynju Bene-
diktsdóttur, við Faust og Gust í
Þjóðleikhúsinu. Hann samdi og
stjórnaði tónlist við kvikmyndirnar
Snorra Sturluson hjá Sjónvarpinu,
Hælið eftir Nínu Björk, Nýtt líf og
Dalalíf eftir Þráin Bertelsson og
Atómstöðina eftir Þorstein Jónsson.
Hann var organisti í Kristskirkju í
Landakoti 1979-1981 og svo í Mar-
íukirkju í Breiðholti. Hann var
kennari og organleikari f Bolung-
arvík, í Neskaupstað og í Boston
vestanhafs um fímm ára skeið og
lék jafnt klassíska tónlist kaþólikka
sem blús-sálma negranna. Síðast
var hann organisti Ölfuskirknanna
allra og kórstjóri hjá kirkjukór
Hveragerðis- og Kotstrandarsókna
og söngfélagi Þorlákshafnar. Karl
átti fyrst Rósu Björgu Helgadóttur
og seinna Hjördísi Frímann. Með
henni eignaðist hann son sinn Orra
13. júlí 1984. Unnusta hans og
sambýliskona nú síðast var Sigríður
Pálsdóttir úr Vestmánnaeyjum,
dóttir Páls Zophoníassonar og Ás-
laugar Hermannsdóttur.
Svo sem sjá má af þessari knöppu
upptalningu ævisöguatriða var
þetta mikið ferðalag og hratt. Mér
datt þó aldrei í hug, einhvernveg-
inn, að líta á það sem ævistarf. Eg