Morgunblaðið - 31.03.1992, Page 16

16
MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 31. MARZ 1992
„ Við reynum ekki að
blekkja okkar fólk“
eftir Guðmund
Oddsson
Allt gott frá mér — hið slæma frá
hinum
Eins og flestir vita var kosið til
sveitarstjórna hér á landi vorið
1990. Þá gerðist það í Kópavogi,
eins og raunar í fleiri sveitarfélög-
um, að skipt var um meirihluta í
stjórn bæjarins. Sá meirihluti sem
myndaður var í Kópavogi eftir kosn-
ingarnar samanstendur af fimm
sjálfstæðismönnum og einum fram-
sóknarmanni. Þessi meirihluti tók
við í bytjun júní 1990 og hans fyrsta
verk var að láta endurskoðendur
gera úttekt á fjármálum bæjarins.
Þær niðurstöður ligga allar fyrir
og geta menn auðveldlega skoðað
þær.
Því er þetta nefnt hér, að Gunn-
ar Birgisson eyðir miklu bleki í að
segja lesendum hve staðan hafi
verið slæm þegar hann tók við, og
eins hve hann hafi náð glæsilegum
árangri. Rauði þráðurinn í viðtalinu
við Gunnar Birgisson er að á árinu
1990 hafi rekstur fyrrverandi meiri-
hluta farið út og suður.
Byrjuðum að stjórna í ársbyrjun
1991
Ég satt best að segja nenni ekki
að pexa við Gunnar Birgisson um
það hvenær hann telur sig hafa
tekið við stjórnartaumunum, því
mér sýnist slík dagsetning litlu
skipta. Fyrir Kópavogsbúa er það
vissulega umhugsunarefni, þegar
það er upplýst af formanni bæjar-
ráðs, að bærinn hafi verið stjórnlaus
fyrstu 7 mánuðina sem núverandi
meirihluti var við völd.
Samkvæmt þeirri endurskoðun
sem Gunnar Birgisson lét gera í
upphafi síns stjórnarferils, þá var
rekstur ársins 1990 að mestu innan
fjárhagsáætlunar fram til þess tíma
að núverandi meirihluti tók við
stjórninni. Þó lá fyrir að áætlanir
varðandi einstakar framkvæmdir
þyrfti að skoða, en umfram allt
þurfa stjórnendur sveitarfélags alla
tíð að fylgjast vel með hlutunum.
Það gerði hins vegar ekki hinn nýi
meirihluti í Kópavogi, því hann lét
bæði rekstur og framkvæmdir vaða
á súðum það sem eftir lifði ársins
1990. Á þessum tíma mynduðust
þær skuldir sem Gunnar segist ekk-
ert hafa vitað um að upphæð 350
milljónir króna.
Hverjir falsa fjárhagsáætlun?
Gunnar Birgisson segir að
„vinstri flokkarnir hafi falsað fjár-
hagsáætlunina 1990 verulega*1.
Svona fullyrðing er Gunnari til
skammar. Hvorki vinstri né hægri
flokkar falsa fjárhagsáætlanir,
sveitarstjórnarmenn vinna einfald-
lega ekki þannig. Allar áætlanir
byggjast á ákveðnum forsendum,
þær geta hins vegar verið mismun-
andi traustar, en allir reyna sem
þeir geta, að hafa þær sem traust-
astar. Gunnar nefnir sérstaklega
sundlaugina, að við hefðum áætlað
að taka hana í notkun fyrir 60
milljónir, en kostnaðurinn hafi
reynst vera 140-150 milljónir.
Áætlanir okkar byggðust á tillögum
verkfræðistofu og ekki finnst mér
líklegt að hún hafi verið að „falsa“
einhveijar tölur fyrir okkur.
Núverandi meirihluti lét endur-
skoða fjárhagsáætlun ársins 1991
eftir 9 mánuði. Þessi endurskoðun
lá fyrir seinnipartinn í nóvember.
Þó stutt væri til áramóta tókst
Gunnari Birgissyni að fara
120-130 milljónir fram úr hinni
endurskoðuðu áætlun í rekstrinum
á þesum þrem mánuðum, og heild-
arskuldir bæjarins jukust um 275
milljónir frá áætlaðri niðurstöðu til
raunveruleikans. Er þetta fölsun?
Auðvitað ekki, heldur hafa for-
sendur áætlunarinnar breyst og
m.a. meira verið framkvæmt en
áætlað var.
Skammtímaskuldir -
langtímaskuldir
„Við höfum verið að vinna að því
að frá því að við tókum við að breyta
skuldum bæjarins úr skammtíma-
skuldum í langtímaskuldir á hag-
stæðum vöxtum,“ segir Gunnar.
Mínúta tíl stefiiu!
Minolta til taks!
Innbyggt minni sparar bæði
tíma og fyrirhöfn. Með því að
geyma allt að 10 algengar
skipanir er Ijósritunarvélin alltaf
tilbúin.
Það tekur tæpa mínútu að
sannfærast um yfirburði Minolta!
Minolta er harðsnúið lið
Ijósritunarvéla og í þeim hópi finnur
þú örugglega eina tegund sem þér
hentar. Hraði, hleðsla, heftun og
flokkun - allt eftir þínu höfði.
Ljósritunarvélarnar eru jafn fljótar
með einföld tveggja og þriggja lita
afrit og einlit.
Einföld. Klár.- Einfaldlcga klár!
23cpjn
40cpm
I
'W^fumtoc

MINOLTA
KJARAN
Skrífstofubúnabur
SÍÐUMÚLA 14 • SÍMI (91) 81,3022
Guðmundur Oddsson
„Það breytir hins vegar
aldrei þeirri staðreynd,
að á meðan skuldir
Kópavogsbæjar aukast
um 2,2, milljónir hvern
einasta dag sem Gunn-
ar Birgisson og félagar
stjórna bænum, þá hafa
þeir fráleitt dregið úr
skuldum bæjarins, hvað
þá komið fjármálum
Kópavogs í lag.“
Mikið rétt og þetta hefur verið
meginstefna’n, að ýta vandanum
burt frá sér og umfram allt svo
langt, að meginhluti hinna nýju lána
kemur ekki til greiðslu fyrr en eftir
þetta kjöriímabil. Þetta er sú fjár-
málapólitík sem meirihlutinn í
Kópavogi rekur, að ýta vandanum
burt í stað þess að leysa hann.
Út af fyrir sig getur vérið hag-
kvæmt að lengja lánstímann, en það
er ekki mjög stórmannlegt að láta
aðra um að greiða öll lán sem mað-
ur tekur. Þannig tók bæjarsjóður
Kópavogs lán upp á rúman milljarð
árinu 1991. Þessi lán koma til
greiðslu á næstu 3-10 árum.
Það merkilega við þessar snjöllu
fjármálakúnstir sjálfstæðis- og
framsóknarmanna í Kópavogi er að
þeim hefur næstum tekist að tvö-
falda skuldir bæjarins á þeim 20
mánuðum sem þeir hafa stjórnað.
Skyldi það vera eitthvert lögmál,
að skuldir tvöfaldist við að vera
breytt úr skammtímaskuldum í
langtímaskuldir? Það gerðist a.m.k.
í Kópavogi.
Hvað eru 150 milljónir
milli vina?
Gunnar Birgisson segir það vill-
andi að tala um heildarskuldir sveit-
arfélaga, nær væri að tala um
íiettóskuldir. Vissulega má það til
sanns vegar færa, en það er rangt
að tala um heildarskuldir upp á
2.500 milljónir, eins og hann gerir,
þegar þær eru 2.650 milljónir um
síðustu áramót. Hvað eru 150 millj-
ónir á milli vina?
Þegar Gunnar Birgisson og
félagar tóku við stjórn Kópavogs
námu heildarskuldir bæjarins 1.403
milljónum skv. þeirra eigin úttekt,
og höfðu þá tæplega tvöfaldast á
valdatíma þeirra. Nú er það villandi
að tala um heildarskuldir, segir
Gunnar, en hvað með nettóskuldir?
Nettóskuldir Kópavogsbæjar
voru 31. desember 1990 kr. 786
milljónir, en samkvæmt áætlun
meirihlutans verða þær í árslok
1992 kr. 1.646 milljónir. Gunnar
Birgisson og félagar gera því ráð
fyrir að nettóskuldir bæjarins auk-
ist um 860 milljónir króna á tveim-
ur árum eða um 110%. Svo segir
Gunnar Birgisson í viðtalinu í
Morgunblaðinu að „allur áróður
vinstri manna um aukna skulda-
söfnun er úr lausu lofti gripinn".
Dæmi hver fyrir sig.
„Við reynum ekki að blckkja
okkar fólk,“ segir Gunnar
„Við réynum ekki að blekkja
fólkið okkar með einhveijum bók-
haldskúnstum," segir Gunnar.
Þetta er auðvitað grín, því hvernig
sem litið er á ljárhagsáætlunina þá
er öllum Ijóst að hún stenst aldrei.
Það er alveg sama hvort litið er á
reksturinn eða framkvæmdir. Það
má fullyrða, að vöntun er upp á
200-300 milljónir króna einungis í
rekstrinum. Við sjáum hvað setur.
Núverandi meirihluti lofaði að
lækka fasteignagjöldin, en nú hefur
komið í ljós, að þau eru orðin rúm-
lega 58% hærri en í Reykjavík, og
að Kópavogur er eina sveitarfélagið
á höfuðborgarsvæðinu sem hækkar
gjöldin. Að vísu segir Gunnar að
þau 11% sem þau hækka um milli
ára sé ekki hækkun, heldur kallar
hann þessa hækkun „tilfærslu milli
einstakra gjaldaliða", hvernig sem
það er nú hægt. „Við reynum ekki
að blekkja okkar fólk,“ segir Gunn-
ar.
í málefnasamningi meirihlutans
segir, „að endurbyggingu gamalla
gatna skuli lokið á 4-6 árum“.
Þegar kjörtímabilið er hálfnað, þá
hafa Gunnar og félagar lokið við
minnstu götu bæjarins auk þess
sem þeir hafa lokið þeim götum er
voru í fullri vinnslu er þeir tóku
við. Þetta átti að vera forgangs-
verkefni, en engar líkur eru á að
þeir geti staðið við þessi loforð frek-
ar en önnur. „Við reynum ekki að
blekkja okkar fólk,“ segir Gunnar.
Þegar stórir menn verða litlir
Það er sannarlega dapurlegt til
þess að vita, að stjórnendur sveit-
arfélags sem hafa svikið flest af
því sem þeir lofuðu fyrir kosningar,
skuli sjá það eitt sér til varnár að
kenna alltaf einhveijum öðrum um
en sjálfum sér. Slíkt sæmir ekki
stjórnendum Kópavogs, en gæti
verið háttur kotungsins.
Vitaskuld má Gunnar Birgisson
halda sig við þá iðju, þau tvö ár
sem hann á eftir að stjórna hér í
Kópavogi, ef hann vill. Það breytir
hins vegar aldrei þeirri staðreynd,
að á meðan skuldir Kópavogsbæjar
aukast um 2,2, milljónir hvern ein-
asta dag sem Gunnar Birgisson og
félagar stjórna bænum, þá hafa
þeir fráleitt dregið úr skuldum
bæjarins, hvað þá komið fjármálum
Kópavogs í lag.
Höfundur er bæjarfulltrúi
Alþýðuflokksins í Kópavogi.
Reykjavíkurfélag
Samstöðu stofnað
REYKJAVÍKURFÉLAG Sam-
stöðu um óháð ísland var stofn-
að 26. mars 1992. í stjórn félags-
ins voru kosin Anna Kristins-
dóttir, Ari Trausti Guðmunds-
son, Bjarni Einarsson, Hólm-
fríður R. Árnadóttir, Kristín
Jónsdóttir og Þórir Karl Jónas-
son. Með stofnun félagsins í
Reykjavík hafa verið stofnuð
félög Samstöðu í öllum kjör-
dæmum landsins.
I frétt frá félaginu segir:
„Framundan er mikil barátta til
að mæta þeirri stefnu stjórnvalda
sem nú er ljós orðin, að helja und-
irbúning að inngöngu Islands í
Evrópubandalagið í beinu fram-
haldi af samningum um Evrópskt
efnahagssvæði ef af þeim samn-
ingi verður. Samstaða hefur ítrek-
að bent á að EES-samningur er
frá hálfu þeirra sem að honum
standa ekkert annað en stökkpail-
ur inn í sjálft Evrópubandalagið."
I