Morgunblaðið - 23.01.1994, Blaðsíða 10
10 B
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23. JANUAR 1994
Sólareldhús
við Oðinstorg
MATUR OG
og þrjú rauðvín (Cabernet Sauvign-
on, Marzenino og Merlot). Fyrir
valinu varð Cabernet Sauvignon
og reyndist það vera skammlaust
borðvín, sem þó vakti ekki mikla
hrifningu hjá undirrituðum. Lík-
lega myndi það njóta sín betur ef
það væri ekki borið fram jafn heitt
og það var gert þarna. En verðið
er ágætt eða 2.590 kr. (sama fyrir
allar fimm tegundirnar) sem er
nokkuð ódýrara en verðið á Und-
urraga (2.890 kr.). Þá er einnig
hægt að fá þetta ítalska vín sem
vín hússins í karöflum og er það
húsvínið s'em tekið er fram á vín-
lista að „mælt sé með“. Það kostar
1.680/840 kr. eftir stærð karöflu.
Einnig er til ódýrara vín hússins í
karöflum (1.300/650
kr.) sem sagt var að
væri það „sem til væri
hveiju sinni“.
Márgt hefur tekist
mjög vel á hinu nýja
Oðinsvé en nokkur
smáatriði drógu hins
vegar heildarmyndina
niður. Þó að þjónusta
hafi verið vingjarnleg
var hún óörugg og
nokkuð stopul. Þá var
ekki kotnið með vatn
á borðið fyrr en beðið
var um það sérstak-
lega og ekki bætt á
þegar það kláraðist.
Brauð sem sett var á
borðið í upphafi mált-
íðar reyndist vera of-
bakað og hart. Þegar
yfir því var kvartað
var hins vegar komið
með fulla körfu af
nýbökuðu, gómsætu
baguette-brauði, jafnt
grófu sem hvítu. Inn-
gangur í veitingastað-
inn beint af götunni
HÓTEL Óðinsvé hefur lengi verið eitt helsta
tákn stöðugleika í reykvískri veitingahúsa-
menningu. Óðinsvé er einn af þeim veitinga-
stöðum sem hvað lengst hefur verið í rekstri
sömu aðila og umhverfi og matargerð þar hef-
ur að sama skapi einkennst af staðfestu og lít-
illi ævintýramennsku. Það vakti því óneitanlega
nokkra athygli er gerðar voru breytingar á
Óðinsvésíðastliðið haust og staðurinn opnaður
á ný undir formerkjum „sólareldhúss“.
eftir Steingrím Sigurgeirsson
Hugmyndin að baki sólar-
eldhúsinu er sótt til Mið-
jarðarhafsins og var
ætlunin að taka sitt lítið
af hvoru úr eldhúsi Suður-Frakk-
lands, Ítalíu, Spánar og Grikklands
og blanda því saman við þann létt-
leika, sem nú er vinsæll í alþjóð-
legri matargerð. Var staðurinn
sjálfur einnig endurhannaður í
samræmi við þessa hugmynda-
fræði.
Það sem slær mann samt fyrst
er sest er niður á Hótel Óðinsvé,
er hve lítið hefur í raun breyst.
Þrátt fyrir aukna litanotkun, stytt-
ur, litríkar myndir á veggjum og
ýmsar aðrar breytingar er heildar-
svipurinn, sem blasir við manni
ósköp svipaður og áður.
Það er hins vegar ekki hægt að
segja um matseðilinn, sem tekið
hefur róttækum breytingum og
samanstendur nú með einstaka
undantekningum af suður-evrópsk-
um réttum og eru pasta- og sjávar-
réttir ekki síst áberandi. Verðlagn-
ing er hófsöm:
Súpur................. 590-1050 kr.
Kaldir forréttir......590-790 kr.
Heitir forréttir......580-980 kr.
Fiskréttir............980-1.810 kr.
Kjötréttir.......1.490-2.280 kr.
Eftirréttir........... 290-550 kr.
í þetta skipti voru valdir réttirnir:
Carpaccio di Manzo Morgunblaðið/Kristinn
Hráar nautalundir............790 kr.
Asparges Pompadour
Ferskur spergill með
Hollandaisesósu.........580 kr.
Petito di Pollo d’Antonio
Kjúklingabringur fylltar osti,
sveppum og beikoni....1.790 kr.
Agnello Quaglinos
Lambasneið með laukhringjum og
soubissósu............1.690 kr.
Skammtar voru í öllum tilvikum
vel útilátnir og bornir fram á falleg-
um diskum. Sósur voru jafnvel of
vel útilátnar. Carpaccio reyndist
frekar bragðlítill réttur en spergill-
inn var bragðgóður og hæfilega
eldaður en sósan til lengdar örlítið
of sölt fyrir minn smekk. Aðalrétt-
irnir reyndust báðir standast vænt-
ingar og mátti kannski helst setja
út á of ríkjandi beikon í kjúklinga-
réttnum. Gufusoðið grænmeti með
matnum var ferskt og einstaklega
ljúffengt, líklega með því betra sem
ég hef fengið á íslensku veitinga-
húsi.
Einnig er boðið upp á þriggja
rétta matseðil á 2.390 krónur og
fjögurra rétta matseðil á 2.890
krónur. Séu þeir valdir ætti máltíð
fyrir tvo með víni ekki að kosta
mikið meira en rúmlega átta þús-
und krónur, sem verður að teljast
ágætlega sloppið.
Vínlisti Hótels Óðinsvé er ágæt-
ur miðað við það sem gengur og
gerist á reykvískum veitingastöð-
um og verðlagning hófleg ef miðað
er við sama stuðul. Uppsetning
hans er hins vegar gamaldags og
óaðlaðandi og ekki í stíl við hinn
stílhreina matseðil. Það væri mikil
bót af því ef vínlistinn yrði settur
upp á annan hátt og þá gjarnan
með fyllri upplýsingum um ein-
staka vín. Áfram er hægt að fá
hin chilesku Undurraga-vín, sem
hafa verið flutt inn sér fyrir Óð-
insvé og Perluna í nokkur ár, og
þar að auki hafa bæst við vín frá
Mezzacorona í Trentino-héraðinu í
Norður-Ítalíu. í boði eru tvö hvít-
vín (Chardonnay og Pinot Grigio)
veldur líka óþægilegum umgangi
fyrir þá sem sitja inni í salnum.
Og svo var það tónlistin. Mest allt
kvöldið var leikin „poppklassík",
bútar úr sígildum tónverkum með
dynjandi diskótakti í bakgrunnin-
um. Sem betur fer var tónlistin það
lágt stillt að maður gat reynt að
leiða hana hjá sér. Það tókst hins
vegar ekki alltaf og var hún þá
verulega pirrandi. Persónulega fer
það einnig alltaf í taugarnar á mér
þegar ekki er hægt að fá kalt þurrt
sérrí heldur einungis volgt en þá
er það varla neysluhæft. Ein og
sér hefðu hvert þessara atriða lik-
lega ekki skipt miklu máli. En þeg-
ar þau safnast saman truflar það
mann þó nokkuð.
Á heildina litið er sólareldhúsið
skemmtileg tilbreyting í veitinga-
húsaflóruna þó að nokkur atriði
megi fínpússa frekar.
Hótel Óðinsvé
Óðinstorgi
Opið ali'd daga
Borðapantanir: 25090
Morgunblaðið/Júlíus
Ollu vonbrigðum - Ekki til fyrirmyndar: Sophia, Sidi Bra-
him, Cavalier Royal og Jacobs Creek.
Odýr en
óspennandi
NOKKUR ný vín hafa litið
dagsins ljós í verslunum
ÁTVR á undanförnum
vikum og eru sum
þeirra á tiltölulega vægu verði eða
á bilinu 740-850 krónur. Á megin-
landi Evrópu er hægt að fá svipuð
vín á 100-200 krónur og við erum
að borga 700-800 krónur fyrir.
Fyrir íslenska neytendur skiptir
því miklu máli að vel sé vandað
til valsins á hinum ódýru vínum,
að minnsta kosti það vel að þau
séu nokkurn veginn skammlaus.
Nýju vínin sem voru smökkuð
voru Marokkóvínið Sidi Brahim
(880 krónur), ástralska vínið
Jacob’s Creek Dry Red frá Orlando
Wines (850 krónur), Sophia Caber-
net Sauvignon frá Búlgaríu (740
krónur) og franskt vin de table,
sem heitir Cavalier Royal og er
ekki alveg nýtt af nálinni en fékk
að fljóta með út af verðinu, sem
er 750 krónur.
Því miður verður að segjast að
heildarniðurstaða þessarar könn-
unar var vonbrigði með öll þessi
vín. Ekkert þeirra getur talist gott
og tvö þeirra voru beinlínis vond.
Öll vínin að Cavalier Royal und-
anskildu virðast flutt inn í gegnum
sænsku ríkiseinkasöluna á áfengi,
Systembolaget, en það virðist gæta
aukinnar tilhneigingar hjá ÁTVR
að fara þessa krókaleið. Systembo-
laget er stærsti einstaki víninn-
flytjandi Evrópu og á þar af leið-
andi mjög gott með að pressa nið-
ur verð við innkaup. Úrvalið í Sy-
stembolaget er mjög íjölskrúðugt
en þar er hins vegar einnig að finna
nokkurn fjölda mjög slæmra vína.
Því miður virðist ÁTVR ekki
hafa valið alveg rétt þegar þessi
þijú vín eru annars vegar.
Búlgaríuvínið Sophia voru
mestu vonbrigðin. Búlgörsk Caber-
net Sauvignon vín hafa notið mik-
illa vinsælda á undanförnum árum
enda hræódýr og oftast þokkaleg.
í Bretlandi er til dæmis ekki óal-
gengt að sjá ágæt búlgörsk vín á
1-2 pund í verslunum. í þessu til-
viki er um að ræða vín sem flutt
hefur verið í stórum geymum til
Svíþjóðar og sett á flöskur af
sænsku einkasölunni. Þær tilfærsl-
ur virðast ekki hafa verið til góðs.
Vínið er greinilega oxað og lyktar
af geijuðum rúsínum. Cabernet-
einkennin er hvergi að fínna og
bragðið minnir helst á morknar
spýtur og gamlan, rakan moldar-
kjallara. Þetta er leiðindavín, sem
er synd, vegna þess að búlgörsk
vín geta verið ágæt.
Norður-Afríkuvínum hefur
hvergi tekist að slá í gegn þrátt
fyrir hagstætt verð enda hafa
gæðin verið upp og ofan. Það eru
helst vín frá Túnis, sem eitthvað
hefur kveðið að og þá helst í
Frakklandi, þar sem mikið er um
arabíska innflytjendur og cousco-
us-veitingastaði. Marokkóvínið
Sidi Brahim er líkt og Sophia sett
á flöskur utan framleiðslulandsins,
í þetta skipti í Frakklandi. Það er
framleitt úr suður-frönsku þrúgun-
um Cinsault, Carignan og Grenac-
he. Þetta vín var einnig greinilega
oxað og bragðið þunnt og
óskemmtilegt. Konur, sem smökk-
uðu vínið, notuðu mun sterkari og
ljótari orð til að lýsa því. Hrossa-
eða kannski í þessu tilviki úlfaldat-
að kom einnig upp í hugann.
Jacob’s Creek vínið frá Ástralíu
olli einnig vonbrigðum þó að það
hafi ekki verið beinlínis vont. Ástr-
ölsk vín eru þekkt fyrir allt annað
en að vera hógvær og bragðlítil
og því kom á óvart hversu þunnt
og stutt bragð þessa víns reyndist
og hversu fátæklegur ilmurinn
var. Eftir því sem það
stóð lengur ágerðist
það þó aðeins og eftir
að flaskan hafði stað-
ið opin í sólarhring
hafði það skánað
nokkuð án þess þó að
hægt sé að mæla með
því.
Svipaða sögu er að
segja af Cavalier Roy-
al, sem smökkurum
fannst öllum vera
skást, þó að það sé
ofsagt að segja að það
hafi vakið einhveija
hrifningu. Líkt og
Jacobs Creek er hér
um að ræða fremur
bragðdauft og kar-
akterlítið vín í mjög
hefðbundnum vin de
table-stíl.
|
ts
u
«s
a
«s
fg
g
fiS
tl
Frakkland
ftalía
Lúxeml
Portúgal
Spánn
Austurríkí
Gríkkland
Þýskaland
Danmörk
Belgía
Holland
Svíþjóð
Bretland
Finnland
Noregur
ÍSLAND
fríand
Vínneysla í EES-löndum
Lítrar á hvem mann á ári