Morgunblaðið - 01.05.1994, Qupperneq 18

18 B
MORGUNBLAÐIÐ MENNINGARSTRAUMAR SUNNUDAGUR 1. MAÍ 1994
Ekkert
ástarpopp
sem bassaleikari. Sú kunni
hinsvegar ekki á bassa, en
hún kunni á selló og þar með
var grunnurinn kominn að
Mósaík. Ekki segja stúlkumar
að liðsskipan sé fastmótuð,
því að nú er sveitin að leita
að trommuleikara og bassa-
leikara.
Mósaík hefur nóg fyrir
stafni, enda er hún að semja
lög fyrir söngleik sem setja á
upp í Tónabæ, en í sumar og
haust ætla Mósaíkar að vinna
úr grúa hugmynda og hefja
undirbúning að næstu Til-
raunum, sem á að taka með
trompi, „og þá verður ekkert
ástarpopp spilað“.
Kraftur Guðrún D. Salóm-
onsdóttir, Hanna Rut Ólafs-
dóttir, Svanhildur Snæbjöms-
dóttir og Benedikt H. Her-
Morgunblaðið/Emilía
HLJÓMSVEITIN Mósaík vakti allnokkra athygli í Músík-
tilraunum Tónabæjar, meðal annars fyrir ungan aldur,
en liðsmenn hennar eru á fjórtánda árinu. Þegar við það
bættist svo að hljóðfæraskipan var óvenjuleg og meiri-
hluti liðsmanna stúlkur, má segja að leið hljómsveitarinn-
ar í úrslit hafi verið auðfarin.
Mósaík er ekki gömul í
hettunni; rekur
sínar til þess að fyrir jól
gítarleikari sveitarinnar
forðum trommuleikari að
spiia sig saman. Tvær
stúlknanna segjast
hafa troðið sér í
ina sem söngkonur, en með
tímanum fór önnur að leika á
þriðja stúlkan
inn í sveitina
Meira
af því
sama
BRESKA rokksveitin
Pink Floyd náði fyrir
löngu þeirri stærð að
vera talin með risaeðlum
rokksins; risavaxin, gam-
aldags og þunglamaleg.
Liðsmenn sveitarinnar
láta sig jóssið litlu varða
og halda sínu striki,
nokkuð sem plötukaup-
endur kunna vel að meta.
Það er eðli rokksins að
hljómsveitir deyja
gamlar eftir stutta ævi,
en ef mönnum tekst á ann-
að borð að halda haus er
ekkert sem segir að þeir
geti ekki haldið áfram
endalaust - á meðan ein-
hver nennnir að hlusta.
Þannig var síðasta breið-
skífa Pink Floyd ein sölu-
hæsta plata hennar, þó
hún væri 15. platan á rúm-
um 20 árum. Nýjasta plat-
an, The Division Bell,
skaust og á topp breið-
Risaeðlur Rick Wright, David Gilmour og Nick Mason =
Pink
skífulista vestan hafs og
austan og virðist ætla að
slá mörg sölumet. í kjöl-
farið heldur sveitin svo
í gríðarmikla tónleika-
ferð um heiminn og
búast má við metað-
sókn.
Aðal Pink Floy í
árdaga var í upphafi
sérkennileg tónhugsun
Sids Barretts, sem fór
yfirum á endanum, og síð-
an þunglynd lífsskoðun
Rogers Waters. Eftir að
Waters sagði skilið við
sveitina hafa forðum fé-
lagar hans haldið áfram
og beitt stefnunni „meira
af því sama“ með góðum
árangri, og ekki er við
öðru að búast en Pink Flo-
yd eigi eftir að halda velli
vel fram á næstu öld.
DÆGURTÓNLIST
Hvabgerdist í Oranf
Konungur
raitónlistarinnar
1.000.000 eintök af hverri
kassettu sem hann sendi
frá sér.
Raitónlist byggist mik-
ið á augnablikinu og
þannig verður tónlistin
yfirleitt þannig til að
söngvarinn byqar á
raddspuna með einföldum
undirleik. Eftir því sem
hann finnur réttu
stemmninguna bætir
hljómsveitin við undirleik-
inn uns komið er railag
með seiðandi hrynföstum
undirleik og íslömskum
raddfimleikum. Khaled
hafði þann hátt á að hann
byijaði kannski með ein-
faldan takt í hljóðveri og
spann smám saman lag,
en eftirá kom að verkinu
tónsmiður sem setti sam-
an hljóðfæraleik við hæfi.
Frá þeim tíma er platan
frábæra Hada Raykoum.
Eftir því sem vinsældir
Khaleds jukust fór hann
að hafa fleiri þræði í hendi
sér og fyrir nokkru sendi
hann frá sér plötu sem
hann vann með ýmsum
vestrænum tónlistar-
mönnum. Platan fékk
bara heitið Khaled og varð
geysivinsæl víða um heim,
ekki síst á öldurhúsum í
Reykjavík. Á síðasta ári
kom svo út framhald af
þeirri sókn inn á heims-
markað og fékk heitið
N’issi, N’issi.
í FLÓÐI þjóðlegrar popptónlistar um Vesturlönd
á síðasta áratug skolaði mörgu á fjörur tónlistar-
unnenda sem gleymdistjafskjótt og nýjabrumið
var af. Það sem eftir lifði heldur þó enn velli, þar
kannski lífvænlegast alsírsk raitónlist, sem á sér
traustan málsvara þar sem er Khaled og sendi frá
sér eina af bestu plötum síðasta árs, N’issi, N’issi.
Raitónlist er upprunnin
í Oran, þeirri sem
Albert Camus lýsti svo
listilega í grein sinni Min-
ótárinn. Grunnþáttur
þeirrar
lýsingar
er að Or-
an sé
borg þar
Sem ekk-
ert gerist
og ekk-
Motthíosson ert sé að
gera. í því andrúmslofti
spratt upp raitónlist sem
einskonar uppreisn gegn
hefðbundinni tónlist og
öldungaveldi; líkt og rokk-
ið kom fram sem af-
sprengi unglingabyltingar
sjötta áratugarins.
Alsír er sósíalískt lýð-
veldi, sem þýðir að þar
er alræði eins flokks sem
vill gjarnan ráða því
hverr.ig fólk hagar sér og
ekki síst um hvað það
hugsar. Raitónlist, en rai
þýðir skoðun, var á árum
áður tónlist sem farand-
söngvarar, yfirleitt alitaf
konur, sungu við hjóna-
vígslur og ámóta tilefni. Á
sjöunda og snemma á átt-
unda áratugnum breyttist
tónlistin fyrir áhrif af
vestrænni vélrænni diskó-
tónlist, spænskri flamen-
kótónlist og rafmagns-
rokki meðal annars, og
ungir karlmenn sem köll-
uðu sig cheb, tóku við.
Textarnir urðu og öllu
svæsnari en tíðkast hafði
fram að þessu; líkt og
bandarísk ungmenni
sungu þeir alsírsku um
bíla og kvenfólk og á átt-
unda áratugnum voru
menn orðnir svo djarfir
að þeir voru farnir að
syngja um fijálsar ástir
og lostafullt atferli utan
hjónabands. Þetta vakti
óhug í sósíalísku hreinlíf-
issríki og yfirvöld reyndu
að stemma stigu við rai-
tónlistinni og víða í Alsír
var hún bönnuð.
Ekkert fékk þó stöðvað
framrás helstu stjam-
anna, þar helst Chebs
Khaleds, sem fékk
snemma viðurnefnið rai-
konungurinn og um miðj-
an síðasta áratug seldust
á milli 500.000 og
Ljósmynd/Björg Sveinsdóttir
Leitandi Elvis „Raspútín"
Costello.
Samtíðin
krufin
ELVIS Costello er gott
dæmi um listamann sem
neitar að halda sig á sín-
um bás; neitar að sætta
sig við merkimiða. Þann-
ig hefur hann sent frá sér
grúa hljómplatna ólíkrar
gerðar, undir ýmusm
nöfnum, allt frá strengja-
poppi í hráa nýbylgju.
Isautján ár hefur Elvis
Costello krufíð samtíma
sinn miskunnarlaust í
snjöllum textum og hvergi
dregið af. Tónlistin hefur
verið allt frá hráu nýbylgju-
rokki með sveit sinni
Attractions, í strengjapopp
með Brodsky kvartettinum.
Imynd Costellos hefur og
breyst eftir því sem honum
þótti henta, allt frá ný-
bylgjulegum Buddy Holly í
Raspútín. Fyrir skemmstu
kom svo frá Costello breið-
skífan Brutal Youth, sú
fyrsta sem hann hljóðritar
með Attractions í sjö ár og
að allra mati besta plata
hans í áraraðir.
Aðal Elvis Costellos hef-
ur alltaf verið textargerðin,
en sem lagasmiður er hann
enginn aukvisi, en Costello
segist sjálfur alla tíð verið
að leita að betri leiðum til
að tjá sig í tónlist; ef hann
hefði haldið sig alla tíð á
upphafsreitnum væri hann
Iöngu hættur.