Morgunblaðið - 16.09.1995, Qupperneq 31

MORGUNBLAÐIÐ
MINIMINGAR
LAUGARDAGUR 16. SEPTEMBER 1995 31
MATTHIAS
JÓHANNSSON
+ Matthías Jó-
hannson fædd-
ist á Strönd á Seyð-
isfirði hinn 23. júlí
1923. Hann lést á
Sjúkrahúsi Siglu-
“fjarðar 8. sept-
ember síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Jóhann Sigur-
jónsson, f. 12. febr-
úar 1896, drukkn-
aði í september
1941, og Kristjana
Halldórsdóttir, f.
10. október 1892,
d. 16.8. 1970. Matt-
hías átti eina alsystur, Sig-
urbjörgu, og tvö hálfsystkini,
Hámund og Ingibjörgu. Auk
þeirra átti hann uppeldissystur
sem var Birna Bjamadóttir.
Hinn 13. september 1946
giftist hann eftirlifandi eigin-
konu sinni, Jónu Vilborgu Pét-
ursdóttur. Þau hófu sambúð
sína á heimili hans, bjuggu svo
um langt skeið á Túngötu 12 á
Siglufirði, fluttu á Aðalgötu 5
árið 1976. Síðustu fimm árin
hefur heimili þeirra verið á
Hólavegi 16 á Siglufirði. Börn
þeirra era Jóhann Orn, f. 2.
september 1945, kvæntur
Huldu Sigurðardóttur, Elísabet
Kristjana, f. 30. janúar 1947,
gift Jóni Einari Valgeirssyni,
Hjördís Sigurbjörg, f. 9. júlí
1949, gift Einari Þór Sigurjóns-
syni, Pétur Björgvin, f. 8. nóv-
ember 1950, ókvæntur, Hall-
dóra Sigurjóna, f.
18 september 1952,
gift Snævari
Vagnssyni, Matt-
hildur Guðmunda,
f. 30. desember
1953, gift Gunnari
Jónssyni, Stella
María, f. 10. októ-
ber 1955, gift Ás-
geiri Þórðarsyni,
Krislján Jóhann, f.
10 apríl 1964, sam-
býliskona hans er
Finndís Fjóla
Birgisdóttir, Brag-
hildur Sif, f. 19. júní
1970, gift Ásgrími Ara Jósefs-
syni. Barnabörnin eru 19 tals-
ins, Sigurbjörg, Krisljana, Sig-
urður og Árni Jóhannsbörn,
Jóna Matthildur, Halldór Krist-
ján, Þórkatla og Sigurlaugur
Jónsbörn, Árni Björn og Stein-
þór Einarssynir, Sigurbjörn
Jón og Steinn Viðar Gunnars-
synir, Matthías, Jóna Dóra og
Þórður Ásgeirsbörn, Darrel,
Brandon og Þorsteinn Krist-
jánssynir og Jósef Ari Ásgríms-
son. Barnabarnabörnin eru sjö.
Matthías var sjómaður lengst
af. í kringum 1970 söðlaði hann
um og gerðist kaupmaður. Auk
þess var hann fréttaritari
Morgunblaðsins og umboðs-
maður þess á Siglufirði fram í
mars 1995.
Útför Matthíasar verður gerð
frá Siglufjarðarkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.00.
MATTI, bróðir minn, var drengur
góður, eins og sagt er í íslendinga-
sögum. Hann var heiðarlegur og
duglegur. Hann lagði aldrei illt til
nokkurs manns og hann hvikaði aldr-
ei undan þeim skyldum sem lífið lagði
honum á herðar. Nú þegar hann er
allur finnst mér eins og ég horfi á
eftir hluta af sjálfri mér og ég veit
að þar tala ég fyrir alla hans nánustu.
Matthías var tveimur árum eldri
en ég. Við fluttumst bamung með
foreldrum okkar frá Seyðisfírði til
Siglufjarðar þar sem hann átti síðan
eftir að búa alla sína ævi. Siglufjörð-
ur varð okkar bær, þar áttum við
heima.
Ég á margar fallegar minningar
um bemsku okkar Matta á Siglufirði.
En sorgin heimsótti okkur líka
og það er nú oft þannig að þegar
á reynir kemur manngildið best í
ljós. Faðir okkar fórst með Jarlinum
árið 1941. Það voru langir dagar
meðan beðið var eftir fréttum af
skipinu sem talið er að hafi verið
skotið niður. Við tóku erfið ár þar
sem við unnum bæði eins og við
gátum til þess að halda heimilinu
gangandi. Aldrei guggnaði Matti.
Hann stóð alltaf eins og klettur við
hlið okkar mömmu og eftir að hann
kvæntist sinni ágætu konu, Jónu
Vilborgu Pétursdóttur, bjó móðir
okkar á heimili þeirra uns hún lést,
18. ágúst 1970.
Samband mitt við Matta og Jónu
var stöðugt og fallegt alla tíð og
ég hef alltaf haldið nánum tengslum
við heimili þeirra. Mér fór fljótt að
finnast að börnin þeirra níu væru
líka að sumu leyti börnin mín. Það
finnst mér eiginlega enn þó að þau
séu nú öli uppkomin og mörg þeirra
sjálf orðin foreldrar.
Á efri árum lagði Matthías stund
á kaupmennsku og var umboðsmað-
ur Morgunblaðsins en þá var margt
á undan gengið. Hann fór ungur á
sjóinn, vann síðan um skeið í Síldar-
verksmiðjum ríkisins og fór síðan
aftur á sjó. Við Jóna biðum í ofvæni
þegar hann var með elsta syni sínum
um borð í togaranum Elliða sem
fórst í febrúar árið 1962. Þeir björg-
uðust úr þeim háska, feðgamir, og
þeir sem átt hafa ástvini á sjó vita
hve þakklátur hver sá. verður sem
heimtir þá úr helju. Nú, mörgum
árum seinna, er kveðjustundin hins
vegar komin. Ég sendi samúðar-
kveðjur frá okkur hjónunum til Jónu
og bamanna og bamabamanna. Við
höfum misst mikið en við fengum
líka mikið, vegna þess að Matthías
Jóhannsson, bróðir okkar, eiginmað-
ur, faðir og afí, var sannkallaður
öðlingur. Orð duga skammt til þess
að þakka fyrir slíkt. Það minnir mig
á línur úr kvæði eftir ónefndan vin
minn; ég held ég láti þær ljúka þess-
um kveðjuorðum:
Eins er og löngum orðfá hin dýpsta þökk,
og ekki á þann veg sögð, er ég gjamast vildi.
Sigurbjörg Jóhannsdóttir.
I dag verður afi minn, Matthías
Jóhannsson, jarðsettur. Það er orðið
ansi langt síðan mér varð það ljóst
að ég ætti eftir að standa í þessum
spomm; að minnast hans. Ég man
það eins og það hefði gerst í gær
þegar mér var sagt frá því að hann
ætti í mesta lagi sex mánuði eftir.
Við þær fréttir varð ég sorgmædd-
ur, en aðallega varð ég þó hrædd-
ur. Það er nefnilega eitthvað skelfi-
legt við það að horfast í augu við
veraleikann. En árin liðu og alltaf
þraukaði afi. Vissulega sást að veik-
in var farin að bíta á hann, en aldr-
ei heyrði ég hann kvarta. Og með
tímanum hætti ég að hugsa um að
hann væri að deyja.
Ég minnist margra stunda með
afa mínum. Sumrin þegar ég dvaldi
hjá afa og ömmu lifa í minning-
unni. Stundimar þegar ég fór með
honum og hjálpaði honum í vinn-
unni. Hann hafði ákveðnar skoðanir
sem hann var duglegur við að segja
nafna sínum frá, og víst er að ýmis-
legt af mínum þankagangi má rekja
beint til þeirra stunda.
Afi, í dag mun ég kveðja þig. Það
er kominn tími til að horfast í augu
við veruleikann og sætta sig við
gang lífsins.
Ég veit að þér líður vel og ég
mun minnast þín á góðum stundum.
Nafni.
GUNNHILDUR
DAVÍÐSDÓTTIR
•4“ Gunnhildur Dav-
* íðsdóttir, hús-
freyja á Laugar-
bökkum í Ölfusi,
fæddist á Möðruvöll-
um í Hörgárdal 6.
mars 1922. Hún lést
á Sjúkrahúsi Suður-
lands 9. september
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Dav-
íð Eggertsson, f. 17.
nóv. 1882, d. 14. apríl
1953, og kona hans
Sigríður Valgerður
Sigurðardóttir, f. 2.
okt. 1887, d. 13. ág-
úst 1945, bændur að Möðruvöll-
um. Systkini hennar eru: Egg-
ert, f. 6. júní 1909, d. 19. feb.
1979, Ragnheiður, f. 13. okt.
1920, d. 14. sept. 1982, Jónína
Vilhelmína, f. 5. mars 1931, Sig-
ríður Valgerður, f. 8. júní 1935.
Fóstursystkini hennar eru: Davíð
Sigurður Kristjánsson, f. 10. nóv.
1922, og Kristín Sigurðardóttir,
HJARTKÆR vinkona er dáin, alltaf
kemur þetta í opna skjöldu, þó mað-
ur viti að þetta er það sem koma
skal. Ég var hjá og kvaddi mína
góðu vinkonu á sjúkrahúsi Suður-
lands tæpum tveim tímum áður en
hún fór á fund skapara síns og til
litlu barnanna sinna og elstu dóttur
sinnar Rósu og venslafólks sem áður
var farið úr þessari jarðvist. Kynni
okkar Gunnhildar Davíðsdóttir, hús-
freyju á Laugarbökkum í Olfusi,
hófust árið 1961 er þau hjón fluttu
úr Reykjavík hér austur fyrir Fjall
með börn sín og keyptu jörðina
Laugarbakka. En eiginmenn okkar
era náfrændur.
Ég ætla ekki að reyna að festa
hér á blað ætt, upprana eða lífshlaup
Gunnhildar, það gera vonandi aðrir
sem era pennaliprari en ég, en margs
er að minnast eftir samvist og vin-
áttu sem hefur staðið í ein þijátíu
ár og aldrei borið skugga á. En lang-
varandi veikindi breyta oft því sem
við erum búin að plana og ætlum
okkur að gera. Gunnhildur var
ákveðin í að hafa sig upp aftur eftir
síðustu stóraðgerð sem hún gekkst
undir í vor. Hún sagðist ætla að fá
þrótt í sína fætur og standa upp úr
hjólastólnum, við vorum ákveðnar í
því að fara í húsmæðraorlofið á
Laugarvatni eins og við höfðum gert
undanfarandi haust. En svona er líf-
ið alveg óútreiknanlegt.
f. 24. mars 1927.
Gunnhildur var gift
Magnúsi Aðalsteins-
syni frá Gnind í
Eyjafirði. Þau skildu
og eru dætur þeirra
Rósa, f. 12. nóv.
1940, d. 8. janúar
1983, og Sigríður, f.
20. feb. 1942. Eftir-
lifandi maður Gunn-
hildur er Guðmund-
ur Þorvaldsson,
bóndi _ Laugarbökk-
um, Ölfusi. Þeirra
böra eru: Kristjana,
f. -22. ágúst 1950,
Davíð, f. 24. okt. 1951, Þorvald-
ur, f. 5. apríl 1954, María, f. 6.
maí 1956, d. 23. des. 1958, and-
vana fæddur drengur, 21. janúar
1960, Hrafnhildur, f. 4. okt. 1965.
Baraabörn Gunnhildar eru 20
og barnabarnaböm þrjú.
Útför Gunnhildar fer fram frá
Hveragerðiskirkju í dag og hefst
athöfnin klukkan 13.30.
Það er margs að minnast, allra
góðu ferðalaganna sem við fóram
með ■ kvenfélaginu Bergþóra. Þar
starfaði hún um fjölda ára og sat í
stjórn þess félags og það var á þeim
áram sem alltaf var nóg að gera
bæði heima við uppeldi bama og
búskaparstörf, en þó lét hún aldrei
félagsstörfin sitja á hakanum enda
var hún mikilsvirt kvenfélagskona.
Fór hún sem fulltrúi síns félags á
marga ársfundi Sambands sunn-
lenskra kvenna ásamt mörgu öðra
sem hér verður ekki upp talið. Um
nokkurra ára bil var hún meðhjálpari
í kirkjunni okkar, Kotstrandarkirkju.
Eins og öðram störfum er hún tók
að sér skilaði hún því með sóma.
Sjónarsviptir verður hér í sveit
sem annars staðar að þessari miklu
og mætu sómakonu, því það sópaði
að henni hvar sem hún fór. Við hjón-
in og okkar stóra fjölskylda kveðjum
með vinsemd og virðingu okkar góðu
vinkonu Gunnhildi Davíðsdóttur og
þökkum henni alla vinsemd og
tryggð um áratugi.
Eiginmanni hennar börnum og
fjölskyldunum öllum vottum við okk-
ar innilegustu samúð og biðjum góð-
an guð að styrkja þau öll.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem.)
Þrúður Sigurðardóttir.
0
c
«r
SdmíiftyiA !
Skriflegt samband við stærstu fréttastofu
landsins tryggir þér upplýsingar um allt sem
skiptir þig máli - þegar þú vilt - þar sem þú vilt,
hvort sem þú færð Morgunblaðið inn um
bréfalúguna eða um Alnetið.
Kjarni málsins, þegar þú vilt - þar sem þú vilt!