Morgunblaðið - 14.09.1997, Blaðsíða 16

-16 B SUNNUDAGUR14. SEPTEMBER1997
MORGUNBLAÐIÐ
DÆGURTÓNLIST
Geggjaður
furðufugl
DANSTÓNLIST sækir áhrif í ýmsar áttir og gott dæmi
um það er sveitin vinsæla Prodigy. Leiðtogi hennar, Liam
Howlett, er naskur á stefnur og strauma og hefur ýmis-
legt nýtt við lagasmíðar, meðal annars lag eftir furðurfugl-
inn Lee „Scratch" Perry. Sá telst einn merkasti tónlistar-
maður seinni tíma í dægurtónlistinni og óhætt að skrifa á
hann ýmsar uppfinningar, þar á meðal dub-tónlist, og var
einna fyrstur til að nýta sér að búa til lög úr öðrum lögum,
allnokkru áður en hljóðsmalar komu til sögunnar.
Pottþétt
partý
POTTÞÉTT partý heitir
nýjasti skammtur í útgáfu-
röðinni knáu. Á diskunum,
sem eru tveir að vanda, er að
finna grúa laga sem slegið
hafa í gegn á síðsutu árum.
Pottþéttu partýi er ætlaður
staður í spilaranum þar
sem gleðskapur er í gangi, en
á disknum eru 35 dæmigerð
skemmtilög.
íslensk lög
er þar og að
finna, Só-
dómu Sálar-
innar, Can’t
Waík Away
Herberts Guðmundssonar,
Tryllt Todmobile, Popplag í
G-Dúr Stuðmanna, Hraðlest
Greifanna, I útvarpinu heyrði
ég lag með HLH flokknum,
Gott mál með Tweety, og Ég
las það í Samúel sem Björg-
vin Halldórsson syngur, en
hér endurblandað í danstakt.
Til viðbótar við þetta er grúi
vinsælla erlendra laga, nægir
að nefna Disco Infemo með
Trammps, All That She
Wants með Ace of Base, Le
Freak með Chic, Satumday
Night með Whigfield og vit>
anlega Macarena með Los
Del Rio. Spor gefur diskinn
út.
Vfðförull Dave Angel.
hóf Angel að sanka að sér
lögum og komst á spjöld sög-
unnar með innblásinni end-
urgerð Eurythmics-lagsins
Sweet Dreams. Rasphús-
dvölin hafði og mýkt tónlist-
ina sem hann lék, í stað
gabba var komin innhverfari
tónlist sem á köflum jaðrar
við djass eða nútímaklassík;
innblásinn mínimalismi.
Platan nýja, Globetrotting,
er heimferð í tónum, enda
hefur Angel verið á faralds-
fæti síðustu ár, eftirsóttur til
tónleikahalds um heim allan.
Uppáhaldsstaðimir fá líka
sína hyllingu, búllur í Banda-
ríkjunum, Japan, Þýskalandi
og Nýja-Sjálandii svo dæmi
séu tekin. í nýlegu viðtali
segist Angel vísvitandi ekki
taka fyrir Detroit, upp-
sprettu technosins, enda seg-
ist hann aldrei myndu fara til
slíks bófabælis; „þar fara all-
ir í tónlist til að komast hjá
því að lenda í glæpum".
eftirÁma
Matthíasson
Lee Perry er jamæskur
og hóf feril sinn í tón-
list á sjöunda ára-
tugnum. Reggífróðir þekkja
vel til starfa hans fyrir Cel-
ment „Sir Cosxone” Dodd,
en þar
byrjaði
hann sinn
upptöku-
feril. Perry
var naskur
á það sem
fólk vildi
heyra, upp-
götvaði
meðal annars Maytals, sem
síðar 'hét Toots and the
Maytals en á endanum
hætti hann hjá Coxsone og
tók að vinna með ýmsum
öðram útgefendum. Honum
þótti þeir ekki nógu miklir
ævintýramenn og á endan-
um stofnaði hann eigin út-
gáfu sem hann kallað Up-
setter Records. Meðal tón-
listarmanna sem hann starf-
aði með á þessum áram
voru The Wailers með Bob
Marley fremstan í flokki, en
smekkmenn á Bob Marley
halda sérstaklega upp á
upptökumar sem hann
gerði með Perry á sjöunda
og áttunda áratugnum, en
sum laganna átti Marley
eftir að taka upp að nýju
löngu síðar.
Perry þurfti að treysta á
Dave Angel er fjöl-
hæfur tónlistarmað-
ur og þó að hann hafi
hafið ferilinn með því að
endurvinna verk ann-
arra leið ekki á löngu
þar til hann var farinn
að semja eigin tónlist.
Framan af var hann þó
kæralaus um framtíðina,
lifði frá degi til dags og
kærði sig kollóttan um
morgundaginn. Þá var hann
tekinn með kannabisefni og
settur inn, sem hann segir
hafa verið gott færi til að
hugsa málin. Þegar svo hon-
um fæddist sonur á meðan
hann var í fangelsinu áttaði
hann sig á að meira væri um
vert að eignast gott heimili
og fjölskyldu en grúa við-
hlæjenda.
Er úr steininum var komið
S«arna MaryJ.B]ige,
lunkinn upptöku- og út-
gáfustjóri og framtíð
Mary J. Blige virtst björt
svo ekki sé meira sagt.
Vandamálið var að hjá
Bad Boy voru konur eig-
inlega bara til skrauts og
áttu helst að klæðast og
haga sér eins og hórur.
Blige kunni því hlutverki
Mary Blige sá sjálf um
upptökustjórn að mestu
og segir að tónlisti sé
ekki síst rólyndislegri
vegna þess að allt sé með
öðrum blæ í hennar
einkalífi og þegar allt sé í
lagi hið innra hljóti það
að skila sér útávið.
hljóðver annarra á þessum
árum sem hann kunni að
vonum illa. Hann ákvað því
að setja upp eigið hljóðver,
reisti það sjálfur og kallaði
Black Ark. Tækin sem han
notaði voru ekki flókin, fjög-
urra rása Teac upptöku-
tæki, Soundcraft hljóðborð,
Echoplex delay og allt
blandað niður á tveggja
rása band. Tónlisin sem
kom út úr þessu tækjum var
sérkennileg í meira lagi og
frábragðin flestu því sem
menn voru þá að fást við á
Jamaica. Sjálfur segir Perry
svo írá að vissulega hafi
hann bara haft fjórar rásir í
segulbandinu, en hann hafi
numið tuttugu rása útsetn-
ingar utan úr geimnum. Gat
vel verið miðað við tónlist-
ina sem hann tók upp, en
aukinheldur sem hljómur
var sérkennilegur hrærði
hann saman sýrujassi,
bamagælum, scatsöng og
hnausþykkri dub-tónlist;
hlustandinn vissi aldrei á
hverju hann átti von.
Perry þótti sérkennileg-
ur alla tíð og varð æ sér-
kennilegri eftir því sem hon-
um gekk betur enda reykti
hann ótæpilega af hassi og
drakk romm í lítravís.
Sífellt fannst honum menn
vera að ónáða sig, götugengi
að heimta peninga, ra-
áJSÆmá
Geggjaður Furðufuglinn Lee „Scratch" Perry.
stafari-prestar að predika
eða tónlistarmenn að biðja
um samning. Á endanum
var hann búinn að fá nóg og
kveikti í hljóðverinu til að
losna við allt saman.
Upp frá þessu var Perry
á faraldsfæti þar til hann
settist að í Englandi og tók
þar upp skífur sem vöktu
nokkra athygli. Það er þó
mál manna að dagamir í
Örkinni séu merkilegasti
tíminn á hans tónlistarferli,
en Perry segist enn að, býr
nú í Sviss með auðugri
ekkju sem tók hann undir
sinn vemdarvæng.
Því er þetta rifjað upp
hér að skammt er síðan
merkilegur fjögurra diska
pakki kom út með upptök-
um frá Black Ark árum
Lees Perrys og eigulegur
mjög. Þar er bæði að finna
sumar af sérkennilegustu
tilraunum hans, en einnig
mikið af lögum sem náðu al-
mennri hylli, aukinheldur
sem óútgefnar upptökur era
legíó. Vel má vera að Lee
Perry hafi verið geggjaður á
þessum árum, en sú geggj-
un skilaði frábærri tónlist
sem á ekki síður erindi til
unnenda framsækinnar
danstónlistar en gamalla
hasshausa.
Víðförull tugthúslimur
LEIÐIN á toppinn get-
ur verið þyrnum stráð,
en ekki síður getur ver-
ið erfitt að leggja upp.
Dave Angel, sem sendi
nýverið frá sér plötuna
frábæru Globetrotting,
tók sér ekki tak í tón-
listinni fyrr en hann var
settur inn.
Allt í lagi
hið innra
UNDANFARIÐ hefur notið hylli mýkri gerð af rappi,
nánast rytmablús eða bara soul. Meðal helstu spá-
kvenda í þeim geira tónlistar er Mary J. Blige. Hún
byrjaði ferilinn sem puntudúkka fyrir bófarappara, en
hætti því um leið og færi gafst.
Mary J. Blige vakti at-
hygli á sínum tíma
sem einn af skjólstæðing-
um Puff Daddys á Bad
Boy-merki hans. Blige sló
rækilega í gegn með
fyrstu skífu sinni, sem
seldist í milljónaupplagi,
og næsta skífa á eftir
ekki síður. Puff Daddy er
illa og þrátt fyrir vel-
gengnina sagði hún skilið
við Puff og félaga og
gekk á mála hjá MCA.
Fysta skífa Mary J.
Blige hjá MCA heitir
Share My World og á
henni er ný stjarna á
ferð, þroskaðri og fág-
aðri en forðum, lögin ró-
i0<rri 0g meira í þau lagt.