Morgunblaðið - 30.10.1997, Page 23

MORGUNBLAÐIÐ
FIMMTUDAGUR 30. OKTÓBER 1997 23
List
tilfinninganna
Barítonsöngvarínn Keith Reed, sigurvegarí
TónVakans 1997, verður gestur Sinfóníu-
hljómsveitar íslands á tónleikum hennar í
Háskólabíói í kvöld. Orrí Páll Ormarsson
ræddi við söngvarann sem starfar sem söng-
kennarí á Egilsstöðum.
LISTIR
Morgunblaðið/Kristinn
KEITH Reed: Maðurinn sem ætlaði að verða ruðningshetja en kennir nú söng á Egilsstöðum. Eng-
inn má sköpum renna!
AÁRI hveiju fær Sinfó-
níuhljómsveit íslands til
liðs við sig einleikara og
einsöngvara víðsvegar
að úr heiminum, frá Bretlandi,
Bandaríkjunum, Rússlandi, Þýska-
landi og Norðurlöndunum, svo
dæmi séu tekin. Fáir hafa á hinn
bóginn komið frá Egilsstöðum, þar
sem gestur kvöldsins, baríton-
söngvarinn Keith Reed, býr og
starfar, en hann bar nýverið sigur
úr býtum í TónVaka-keppni Ríkis-
útvarpsins. Það er reyndar engin
nýlunda að landsbyggðarmaður
verði hlutskarpastur í þeirri
keppni, því sigurvegari síðasta árs,
píanóleikarinn Miklos Dalmáy, er
búsettur á Flúðum.
Þótt Fljótsdælingum þyki þeir
eflaust eiga mikið í Keith er hann
ekki borinn og barnfæddur á Hér-
aði, heldur í Kaliforníu. í æsku
lagði hann meiri stund á íþróttir
en söng enda var hann staðráðinn
í að gerast atvinnumaður í ruðn-
ingi, sem sumir kjósa að kalia
amerískan fótbolta. Á efri ungl-
ingsárum varð hann aftur á móti
fyrir slæmum bakmeiðslum sem
gerðu það að verkum að draumur-
inn var úti.
„Þá sneri ég mér með semingi
að tónlistarnámi, þar sem fýrsta
verkefni mitt var að „læra að
ganga“, þar sem ég þótti ekki
.jganga eins og tónlistarmaður".
Eg held að það hafi ekki borið
árangur! í fyrstu átti ég erfitt með
að einbeita mér að tónlistinni, enda
blasti sú bygging háskólans þar
sem félagar mínir úr ruðningnum
voru í tímum, við mér út um
gluggann. Smám saman jókst þó
áhuginn og þegar upp var staðið
hafði ég lokið námi í kórstjórn."
Að en ekki frá
Eftir háskólapróf starfaði Keith
um tíma við kennslu, auk þess að
vinna að kynningarmálum fyrir
ljósvakamiðla. Kveður hann þá
reynslu hafa komið í góðar þarfir.
Hugur hans stóð þó til frekara
náms og svo fór að hann innritað-
ist í háskólann í Bloomington í
Indiana — sem söngnemi. „Þá
hafði ég komist að þeirri niður-
Dagskrá Rit-
listarhópsins
í Gerðar-
safni
RITLISTARHÓPUR Kópavogs
stendur fyrir upplestri í Kaffistofu
Gerðarsafns, Listasafni Kópavogs.
Að þessu sinni mun Guðný Yr Jóns-
dóttir kynna Sigfús Daðason skáld.
Hún segir frá æviferli hans, les úr
síðustu bók Sigúsar, Og hugleiða
steina. Að lokum mun Guðný spila
sýnishorn af upplestri Sigfúsar á
eigin verkum frá árunum 1985-
1995, sem varðveitt hefur verið í
segulbandasafni RÚV.
Dagskráin stendur frá kl. 17-18
í dag, fimmtudag. Aðgangur er
ókeypis og allir velkomnir.
stöðu að það ætti betur við mig
að snúa að áheyrendum en frá
þeim,“ segir hann og skellir uppúr.
Það er óhætt að segja að fram-
tíð Keiths hafi ráðist í Blooming-
ton, ekki einungis hvað atvinnu
varðar, heldur kynntist hann kon-
unni sinni þar líka, Ástu B. Schram
hinni íslensku, sem var um þær
mundir að kynna sér áhrif tónlistar
á fatlað fólk í tengslum við nám
sitt í félagsráðgjöf. „Eftir þau
kynni gat ég ekki hugsað mér að
sleppa af henni takinu, þannig að
eftir masterspróf árið 1989 ákvað
ég að koma til íslands. Tilgangur
ferðarinnar var reyndar fyrst og
fremst að hitta tengdaforeldrana
í Reykjavík því draumurinn var að
komast á samning við óperuhús í
Þýskalandi."
En dvölin dróst á langinn —
nánast fyrir tilviljun. Þannig var
að Keith hafði fengið aðstöðu í
Söngskólanum í Reykjavík til að
æfa og byggja sig upp fyrir átökin
í Þýskalandi og þar stóð hann einn
góðan veðurdag, sisona, og söng
fyrir sjálfan sig þegar hurðinni var
allt í einu svipt upp, eða því sem
næst. Var þar kominn Garðar Cort-
es skólastjóri Söngskólans og
óperustjóri. „Hver ert þú?“ ku hann
hafa spurt óðamála. „Keith Reed.“
„Hvaðan kemurðu?" „Frá Kaliforn-
íu.“ ,,Þú verður að koma til starfa
hjá Islensku óperunni!“
Keith segir það hafa orðið sér
til happs að um þetta leyti hafi
Kristinn Sigmundsson, helsti barít-
onsöngvari íslensku óperunnar,
verið farinn til starfa á erlendri
grundu. Skarð hans þurfti því að
fylla. Og skyldi engan undra að
Keith kæmi til álita, því að söng-
hæfileikunum frátöldum er hann
síst minni maður vexti. Allt um það.
Frá Detmold til Egilsstaða
Keith og Ásta bjuggu í þijú ár
í Reykjavík og söng hann á þeim
tíma fjölmörg hlutverk í íslensku
óperunni. En löngunin til að freista
gæfunnar í Þýskalandi dvínaði
ekki og sumarið 1992 flutti fjöl-
skyldan búferlum til Detmold, þar
sem Keith fékk fastráðningu við
óperuhúsið.
„Ég lærði mikið á dvölinni í
Þýskalandi. Því er aftur á móti
ekki að leyna að ég felldi mig aldr-
ei við stefnu hússins, sem lagði
ávallt meiri áherslu á umgjörð
sýninganna, svið, förðun og bún-
inga, en listina sjálfa — sönginn.
Allt var gert til að vekja umtal
og sumar sýningarnar voru meira
að segja svo klúrar að ég gat
ekki leyft börnunum mínum að sjá
þær — hálfbert fólk á víð og dreif
um sviðið. Ég er ekki að gera lít-
ið úr óperusýningum af þessu tagi,
þær eiga bara ekki við mig.“
Eftir fjögurra vetra vist í Det-
mold, vorið 1996, ákvað fjölskyld-
an, sem fór ört stækkandi, því að
söðla um og fyrir valinu urðu
Egilsstaðir, þar sem Keith var
boðið starf söngkennara. Þangað
flutti fjölskyldan, Keith, Ásta og
börnin fimm, um haustið.
Söngvarinn segir að viðbrigðin
hafi verið mikil. „Egilsstaðir eru
ákaflega rólegur bær — þar er
enginn að flýta sér. Þetta lífs-
mynstur á vel við okkur hjónin
og við höfum notið þess út í ystu
æsar að veija frístundum okkar
saman og með börnunum. Áður
hittumst við svo dögum skipti
bara á hlaupum. Það er ólýsanleg
tilfinning að vera laus við allt
stressið úr borgarlífinu og á þessu
augnabliki get ég ekki hugsað
mér að skipta á starfinu mínu
fyrir austan og nokkru öðru
starfi!"
En Keith er ekki einungis
ánægðari í einkalífinu, heldur
jafnfamt í starfi. „Söngkennsla
er afskaplega gefandi starf. Ég
er með 24 nemendur á aldrinum
15-70 ára, sem segir sennilega
meira en flest orð um það hversu
almennur áhuginn er. Það hefur
lengi verið blómlegt sönglíf á
Austfjörðum, þótt kennslan sem
slík hafi ef til vill ekki verið tekin
föstum tökum.“
Og viðbrögðin við störfum hans
hafa verið umtalsverð. „Fólk hefur
komið að máli við mig á götu úti
til að spyija mig hvað sé að ger-
ast með þennan og hinn sem eru
í tímum hjá mér. Svar mitt er
ávallt hið sama: „Hann/hún er að
læra söng!“ Tónlistin, sérstaklega
söngurinn, er nefnilega list tilfinn-
inganna og ef fólk opnar sig ekki
í gegnum hann þá gerir það það
sennilega aldrei, að minnsta kosti
ekki í gegnum skák eða brids.
Þess vegna legg ég áherslu á það
við nemendur mína að það séu
ekki bara raddböndin sem skipti
máli, þeir verði að hafa einhveiju
að miðla — eitthvað að segja. Það
syngja margir vel en eru engu að
síður „galtómir“!“
Söngurinn sem blóm
Keith gerir meira en að kenna
eystra því á liðnu ári stofnaði hann
Kammerkór Austurlands sem sam-
anstendur af nemendum hans.
Verður næsta verkefni kórsins að
flytja Messías eftir Hándel fyrir
jólin. Sannarlega ekki ráðist á
garðinn þar sem hann er lægstur.
Keith stjórnar kórnum sjálfur.
„Það er ánægjulegt að geta
miðlað af reynslu sinni með þessum
hætti líka en í stuttu máli má segja
að markmið mitt sé að sýna fólki
á Austfjörðum hve jákvæð áhrif
söngurinn getur haft á samfélagið.
Hann er nefnilega ekki bara tóm-
stundagaman, ekki bara það sem
fólk gerir — heldur það sem fólk
er. Söngurinn er blóm sem spring-
Nýjar bækur
• ÞAÐ var rosalegt - Skáldið
og skógarbóndinn Hákon Aðal-
steinsson er eftir Sigurdór Sigur-
dórsson blaðamann.
Hákon er í hópi þekktustu sögu-
manna og hagyrðinga landsins.
Frásagnarlist hans kemur vel fram
í þessari bók, sem er sambland af
æviminningum frá stormasamri ævi
og sögum af samferðafólki, m.a.
sögur af Jökuldælingum. Einnig
segir hann frá fjalla- ogjöklaferð-
um. „Þá er I bókinni fjöldi af hnyttn-
um vísum, sem hafa til að bera
þann beitta húmor sem greinir á
milli venjulegs hagyrðings og snill-
ings,“ segir í kynningu.
Hákon er náttúrubarn og þekkir
öræfi íslands. Hann segir frá upp-
vaxtarárunum í Hrafnkelsdal, lífi
og starfi fólks á þessum afskekkta
stað, frá fjalla- og jöklaferðum,
bæði sem lögreglu- og björgunar-
ur út — rétt eins og Austfirðingar
eru að upplifa."
Er framtíðina ber á góma kveðst
Keith hafa fundið sinn starfsvett-
vang — nú sé bara að halda áfram
á sömu braut. Og ef að líkum læt-
ur munu íslendingar njóta starfs-
krafta hans um ókomna tíð því
„þótt ég sé Bandaríkjamaður, sam-
kvæmt vegabréfinu, er ég íslend-
ingur í hjarta mér. Hér á ég
heima!“
Keith mun syngja verk eftir
Wagner, Mozart og Jón Þórarins-
son á tónleikunum í kvöld en að
auki eru á efnisskránni hljómsveit-
arverk eftir tvö fyrrnefndu tón-
skáldin. Hljómsveitarstjóri verður
Bretinn Andrew Massey.
Námskeið í
Nýja tónlist-
arskólanum
KEITH Reed mun nýta dvöl
sína syðra til fleiri góðra verka
en að syngja með Sinfóníu-
hljómsveit Islands en á morg-
un, föstudag, mun hann halda
námskeið með Master Class-
sniði fyrir söngnemendur Nýja
tónlistarskólans á sal skólans,
Grensásvegi 3. Áheyrendur eru
boðnir velkomnir.
Kveðst hann hafa áhuga á
að gera þetta annað slagið í
framtíðinni enda sé tilbreytingin
af hinu góða. Eins segir hann
vel koma til greina að bjóða
sunnlenskum tónlistarnemum
austur, einkum til tónleikahalds,
þar sem tækifæri til þess séu
af skomum skammti á höfuð-
borgarsvæðinu.
Hákon Sigurdór
Aðalsteinsson Sigurdórsson
sveitarmaður og fararstjóri ferða-
manna. Hann er í hópi þeirra sem
hafa þurft að takast á við áfengis-
vandamál og lýsir hvernig honum
tókst að sigrast á Bakkusi. Þá má
ekki gleyma hreindýraveiðisögun-
um.
Útgefandi er Hörpuútgáfan.
Bókin er248 blaðsíður, prýdd fjölda
litmynda og svarthvítra mynda.
Kápugerð: Halldór Þorsteinsson,
Oddi hf. Prentvinnsla: Oddi hf.
Verð: 3.580 kr.
HLUTI Ritlistarhóps Kópavogs í Gerðarsafni.