Morgunblaðið - 12.11.1997, Side 43

MORGUNBLAÐIÐ
MIÐVIKUDAGUR 12. NÓVEMBER 1997 43
BREF
TTL BLAÐSINS
Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 5691100 • Símbréf 569 1329
Grettir
„Nei‘‘ það er mitt Mér er alveg sama hvað hver segir, Já! Ég Þú eyðilagðir nýja
m°ttó ... svarið er „nei“! Er þetta nýja mottóið meina mottóið mitt...
þitt, ha? „NEI!“
Svar við bréfi Braga
Kristjónssonar
Frá Gísla Helgasyni:
KÆRI Bragi. Þakka þér ágætis bréf,
sem þú sendir Morgunblaðinu þann
7. nóvember sl. vegna væntanlegrar
vígslu Karls Sigurbjörnssonar verð-
andi biskups. Þú gerir mikið úr per-
sónu hr. Ólafs Skúlasonar biskups,
hvernig honum hefur tekist með
framkomu sinni að mynda gjá milli
fólksins í landinu og þjóðkirkjunnar,
og veraldlegum viðhorfum biskups-
ins, sem m.a. byggjast á því, að ytri
aðstæður skipti meiri máli við svo
hátíðlega athöfn en innri trúarþörf,
venjur og hefðir. Þú ert á móti því
að Dómkirkjan, sjálf höfuðkirkja
biskupsins verði ekki notuð til vígsl-
unnar. En þú veist vel að hversu
mikið, sem þú og aðrir skrifið og
mótmælið, þá mun hinn hái biskup
ekki breyta ákvörðun sinni.
Mig langar aðeins að taka upp
hanskann fyrir Ólaf biskup. Það er
eitt, sem þú gleymir: Þrátt fyrir lát-
leysi og mikilfengleik Dómkirkjunn-
ar, þá er hljómburðurinn þar ekki
mjög góður svo að menn verða að
leggja sig alla fram um að heyra
hvað biskupinn mælir við vígsluna.
Því er kjörið að hafa vígsluna í
Hallgrímsirkju, þar sem menn geta
gengið til salernis, heyri þeir ekki
orðaskil vegna ofurhljóms. Þar af
leiðandi kemur ekki til greina að
hafa vígsluna í Dómkirkjunni, auk
þess, sem hún er ekki fullbyggð,
með timburturni, sem er orðinn mjög
fúinn og gæti fallið yfir kirkjuna nær
hvenær sem er og valdið stórslysi,
enda bráðabirgðaturn.
Hins vegar er ég þér sammála
um að Hallgrímskirkjan henti engan
veginn til athafnarinnar, heldur hef
ég fundið aðra kirkju hér í borg og
skal það nú rökstutt:
Á holti einu, nánar tiltekið nálægt
Sjómannaskólanum stendur Há-
teigskirkja. Hún er tilkomumikil að
sjá. Fögur að innan sem utan og þar
er hijómburður góður. Þegar séra
Karl verður settur í embætti bisk-
ups, verða fjórir menn, sem hafa
borið, eða bera þennan titil, á lífi.
Fjórir turnar kirkjunnar eru tákn
um þessa biskupa og því einstakt
tækifæri á að notfæra sér það til
þess að vígja nýja biskupinn. Hver
biskup verður að hafa sinn eigin
turn Guði til dýrðar og hver og einn
getur svo helgað biskupunum þann
turn, sem hveijum þeirra fjögurra
þykir hæfa. Að lokum langar mig
að segja þér að ég hætti við að segja
mig úr Þjóðkirkjunni, þegar séra
Karl var kjörinn biskup.
Með bestu kveðju
GÍSLI HELGASON,
Skildingatanga 6, Sketjafirði.
Frelsi og kreddur
Frá Eiríki Brynjólfssyni:
ELSA B. Valsdóttir skrifar í Morg-
unblaðið 30. október sl. um ríkis-
rekstur, skatta og frelsi. Það varð
mér dálítið umhugsunarefni.
Eg hnaut reyndar um það í
skattakaflanum að menntun og
heilbrigðisþjónusta greidd af
skattfé sé „óréttlát og siðlaus".
Þetta er nýjung fyrir mér en alltaf
gaman að sjá hvernig annað fólk
hugsar.
Það er ekki...
Elsa vill selja RÚV. Gott og
vel. En af hveiju?
Hún segir: „Það er ekki hlutverk
hins opinbera að reka fyrirtæki.“
Ég get alveg verið sammála þessu
en bendi á að í sjálfu sér er þetta
marklaus kredda. Þetta þýðir til
dæmis ekki að: „Það sé hlutverk
ríkisins að reka ekki fyrirtæki.“
Ríkið rekur fullt af fyrirtækjum,
enda er hlutverk ríkisins miklu
flóknara en svo að unnt sé að af-
greiða það í einni stuttri kreddu.
Það hvort ríkið rekur fyrirtæki
hlýtur að vera afleiðing af svarinu
við því hvert sé hlutverk ríkisins.
Ef við erum til að mynda sam-
mála um að ríkið eigi að innheimta
skatta (sem er ekki sjálfgefíð) þá
hlýtur ríkið einnig að reka fyrir-
tæki til að innheimta skattana.
í lok þessa kafla segir Elsa:
„Það er jafn fáránlegt að ríkið eigi
útvarpsstöð eins og að ríkið eigi
dagblað eða bókaútgáfu.“
Þessi kredda fannst mér ofsa-
lega skemmtileg, einkum í ljósi
þess að á sömu blaðsíðu í Moggan-
um þann 30. var auglýsing frá
bókaútgáfu Ríkisstjórnar íslands
um bókina Á réttri leið.
Hún segir: „Orðið frelsi er að
verða skammaryrði í munni þeirra
sem vilja miðstýringu og skertan
rétt fólks til að ráða lífi sínu sjálft.“
Ég bendi á að frelsi hlýtur að
vera skammaryrði í munni þess
sem kýs miðstýringu og skertan
rétt fólks til að ráða lífi sínu sjálft.
Það liggur bara í eðli orðanna.
Elsa er á hinn bóginn að misnota
frelsishugtakið og reyna að koma
því inn hjá fólki að þeir sem eru"
andsnúnir hennar skilgreiningu
séu miðstýringarsinnar og vilji
skerða rétt fólks til að ráða sér
sjálft.
En Elsa reynir að tengja saman
frelsishugmynd sína við RÚV eða
ekki RÚV. Eg fullyrði á hinn bóg-
inn að RÚV eða ekki RÚV kemur
frelsi ekki nokkum skapaðan hlut
við.
Tökum dæmi af skólum. Hið
opinbera rekur flesta skóla í land-
inu. Nokkrir skólar eru einkarekn-
ir. Þá er frelsinu að hluta til full-
nægt, það er bæði einkaaðilar og
hið opinbera hafa leyfi til að reka
skóla. Að öðru leyti kemur eignar-v
haldið frelsi ekkert við.
Elsa segir í grein sinni að án
frelsis glati maðurinn frumkvæði
sínu og sköpunargáfu. Um þetta
get ég verið henni heilshugar sam-
mála.
Útfrá þessi skilgreiningu væri
gaman að - ræða starfsemi skóla
og fjölmiðla og skoða frelsi starfs-
fólksins og aðgang almennings að
skólanum eða fjölmiðlinum. Það
eru að mínu mati miklu merkiiegra
viðfangsefni heldur en það hvort
það er gott eða vont að hin opin-
bera eigi fyrirtæki.
EIRÍKUR BRYNJÓLFSSON,
kennari.
Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga-
safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort
sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni^
til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.