Morgunblaðið - 01.03.1998, Qupperneq 14

Morgunblaðið - 01.03.1998, Qupperneq 14
14 B SUNNUDAGUR 1. MARZ 1998 MORGUNBLAÐIÐ s I endurteknum mistökum... Erfíðieikarnir geta stundum reynst auðleysanlegri en virðist í fyrstu. Ellert B. Schram komst til dæmis að því að tilefni svolítils hjónaþrefs að morgni dags hafði gufað upp yfír daginn og varð sannast sagna hálf fúll > að geta ekki verið fúll áfram að því hann mundi ekki út af hverju hann átti að vera fúll. „í endurteknum mistökum býr sú list að heppnast." Hermann Meier fór fræga kollhnísa í bruni á Ólympíuieikunum en vann síðan til tvennra verðlauna. HUGSAÐ UPPHÁTT VIÐ VORUM að kýta einn morguninn, hjónin, áður en lagt var af stað í vinnuna og þetta angraði mig dálít- ið það sem eftir var dags, vegna þess að við erum ekki vön að rífast og ég fann að þetta sat í okkur. Svo leið dagurinn og ég kom heim og beið átekta og vildi binda enda á deiluefnið. En viti menn, hún minnt- ist ekki á þetta einu orði og var í hinu ágætasta skapi og það sem verra var, ég mundi bara alls ekki lengur út á hvað deilan gekk og gat ómögulega munað hvers vegna ég hafði orðið argur um --------------- morguninn. Og af því ég er nú skaphundur af guðs náð, varð ég hálffúll út af því að geta ekki verið fúll áfram, að því ég mundi ekki út af hverju ég átti að vera full. Já, svona geta erfiðleikarnir stundum reynst auðleystir. Ekki bara vegna þess að gleymskan kemur manni til bjargar, heldur einnig vegna þess að deilur, áhyggjur og fúlt skap er oftar en ekki sprottið af misskilningi, tilefn- islitlum ástæðum eða þá af hreinum og beinum óþarfa. Æsingi út af engu. Misskildu stolti, þvermóðsku eða fjargviðri út af smáatriðum eða vandamálum, sem jafnan leysast af sjálfu sér. Við skulum líta á nokkur dæmi Ég fór til Nagano þegar Ólymp- íuleikarnir voru settir. Renndi mér á skíðum með íslenska landsliðinu og lærði að hneigja mig á japanska vísu. Stoppaði þó ekki nógu lengi til að verða vitni að hrakförum okkar í keppninni sjálfri en er auðvitað vonsvikinn yfir árangrinum. Og nú spyrja menn, var rétt að senda þessa krakka á Ólympíuleikana? Attu þeir nokkurt erindi og maður veltir sér upp úr þessari spurningu og er allt í einu farinn að bera ábyrgð á því að keppendurnir komust ekki niður brekkuna. En ég spyr á móti: Ef þeir hefðu ekki keppt, hvað hefðu menn sagt þá? Væri þá ekki spurt nú: Af hverju sendum við ekki keppendur, sem hefðu ör- ugglega staðið sig vel, ef þeir hefðu fengið tækifæri til að sýna sig? Hvemig vitum við hvað við stöndum ef við látum aldrei á það reyna? Pað sem ég á við er þetta: Hneig- ingar Japana byggjast ekki ein- vörðungu á kurteisi. Þær eru held- ur ekki til þess fallnar að fólk beygi sig í duftið. Þær eru látbragð til að sýna auðmýkt sína og tillitssemi gagnvart örlögunum, sem sjaldnast eru á valdi okkar, og maður hneigir sig og beygir í sifellu fyrir vanda- málum, sem aldrei fást leyst, nema á þau reyni. Og stundum og langoftast er lausnin fólgin í því að láta vandann yfir sig ganga, deilu- málið, rifrildið, keppnina eða áskor- unina, vegna þess að þá fæst niður- staða og vandinn leysist af sjálfu Bakarar - Kokkar INNBAKSTUR OG HRAÐRÉTTIR (*MIH 101) Námskeið í innbakstri og hraðréttum verður haldið í skólanum 13. —15. mars. Kennarar: Ingólfur Sigurðsson og Kristján Heiðarsson. *Námskeiðið er metið til eininga í meistaranámi. Innritun virka daga frá kl. 8-16. Frekari upplýsingar veitir kennslustjóri. HÓTEL- OG MATVÆLASKÓLINN MENNTASKÓLINN í KÓPAVOGI v/Digranesveg - 200 Kópavogi. sími 544 5530. fax 554 3961, netfang mk@ismennt.is sér. Annaðhvort kemst maður í mark eða maður kemst ekki í mark, annaðhvort talar maður um hlutina eða talar ekki um þá og svo er þetta búið, útkijáð og ekkert meira um það að segja. Nema þá að hneigja sig á ný og bíða næsta verkefnis. Það er gömul og góð kenning að maður læri af mistökunum. Ég var að lesa hugleiðingar Haralds Ólafs- sonar í Lesbókinni um síðustu helgi um kenningar Sigvalda Hjálmars- sonar og þar var að finna þessa gullvægu tilvísun: „I endurteknum mistökum býr sú list að heppnast“. Þarf ég að segja meir? Ér þetta ekki lífsreynsla okkar allra, hvort heldur í keppni, starfi, hjónabandi eða umgengni við annað fólk? Og af því ég er nú á annað borð farinn að vitna í þessa annars ágætu úttekt Haraldar á Sigvalda, leyfi ég mér að vísa í ljóðastef Grétars Fells, sem Sigvaldi gerir að inngangsorð- um sínum og höfuðtilvitnun: Skipi þínu er ekki ætlað að lenda Þú átt að stýra því út á hið enda- lausa haf Þetta segir Haraldur að sé inn- tak kenninga Sigvalda og bætir við: „Hann vill benda á að enginn verð- ur nokkur sinni fullnuma, að rækt- un huga og vilja er þrotlaust við- fangsefni. Það er siglingin sem skiptir máli, ekki áfangastaðurinn. Hann er er ekki bara leyndardóm- ur, heldur beinlínis óskiljanlegur og til einskis að hugsa um hann.“ Ég skil þetta svo að hvert andar- tak í lífi manns, átök, áskoranir, at- burðir og öll augnablikin eru miklu meira virði en hitt, hvar við endum og hvar við lendum, þegar allt er hvort sem er komið að leiðarlokum. Þegar ég hélt til Japans í byrjun mánaðarins, var vá fyrir dyrum hér heima. Verkfall fiskiskipaflotans vofði yfir. Deilan var í óleysanleg- um hnút og deiluaðilar bitu í skjald- arrendur. Japanskar hneigingar þekktust ekki á bænum þeim. Svo kom ég heim hálfum mánuði síðar og þessi deila hafði gufað upp. Ég las um það í dagblöðunum á heimleiðinni að menn væru byrjaðir að kasta og loðnan gengin og miðin væru svört og bátar drekkhlaðnir. Hvað hafði gerst, spurði ég, hvern- ig gátu menn leyst þessa harðvít- ugu deilu? Jú, deiluaðilar höfðu fall- ist á að vísa ágreiningsefnum í nefnd! Og þar situr hún, þessi deila og enginn minnist á hana lengur og útgerðin græðir og sjómennirnir moka inn tekjum og þjóðarbúinu er borgið og sennilega er eins farið með útgerðina og sjómennina og okkur hjónin hér á dögunum að það man varla nokkur lengur hvers vegna þeir voru að rífast. Vanda- málið hafði leyst af sjálfu sér, af því að menn hættu að tala um það! Og það er fleira sem verið er að setja í nefnd. Þessa dagana hefur Alþýðubandalagið lagt fram tillögu á alþingi, sem gengur út á það að hugmyndunum um auðlindagjald verði vísað til nefndar. Stjórnar- flokkarnir eru þessari málsmeðferð sammála og þar með virðist stærsta ágreiningsmálið í pólitík- inni þessa dagana ætla að gufa upp í þar til skipaðri nefnd, sem eflaust verður skipuð embættismönnum, sem fá það verkefni að segja stjórn- málamönnunum og þjóðinni hvað henni sé fyrir bestu í þessu mesta stórmáli seinna tíma. Það er of flók- ið fyrir pöpulinn, það er of áhættu- samt fyrir pólitíkusana, það hafið yfir flokka og forystumenn Islend- inga að ráða fram úr því hvernig sameign þeÚTa í hafinu er ráðstaf- að. Vandamálið skal saltað í nefnd og fær farsæl málalok. Guð má vita hvenær nefnd- in lýkur störfum, enda er þeim óþægindum sem stafa af þessu máli ýtt út af borðinu á meðan. Þau þvæl- ast að minnta kosti ekki fyrir þegar kosið er næst. Hér er enn og aftur að sannast kenningin hans Sigvalda að áfangastaðurinn skipti ekki máli, heldur siglingin ein og sér. Já, nú eru það nefndirnar sem ráða og ráða því meir, sem þeir eru hlutlausari, nefndarmennirnir. Sem minnir mig á þá vísindalegu niðurstöðu, sem kynnt var á forsíðu Morgunblaðsins um daginn og gengur út á það að farsæl hjóna- bönd verða ekki lífseig fyrir það eitt að hjónin ræði málin og komist að sameiginlegri niðurstöðu. Síður en svo. Slík hjónabönd geta reynst fall- völt og vandamálin illleysanleg, eins og kjaradeilur, sem ekki eru settar í nefndir. Vísindin hafa hinsvegar sýnt fram á að besta aðferðin til að viðhalda hjónaböndum og hamingj- unni í þeim, er sú, að karlmaðurinn samþykki orðalaust allt það sem konan hefur fram að færa. Sem sagt þegi og gegni og hneigi sig á jap- anska vísu, þegar þeim hjónunum sinnast. Það þarf ekki einu sinni að ganga svo langt að salta hjónadeilur í nefndum, það þarf ekki einu sinni að leggja það á sig að muna út á hverju var rifist í gær eða í morgun. Bara kyngja sínum skoðunum og segja já, elskan og hlutirnar eru samstundis komnir í lag. Hjónabandið er að þessu leyti sigling í anda Sigvalda og áfanga- staðurinn er aukaatriði. Og þannig leysast vandamálin af sjálfu sér. 7 vikna aðhaldsnámskeið Gauja litla Góðir hlutir taka tíma 2. mars n.k. og standa til 18. apríl. Námskeiðin eru opin öllum þeim sem vilja losna við aukakilóin í eitt skipti fyrir öll. Við bjóðum upp á morgun- og kvöld- námskeið.Skráningarsíminn er 896 I 298 WorltWlass /etum. Það eru til ýmsar kenningar og leiðir til léttara lífs en aðeins fáar skila árangri. Ein af þeim er Leid til léttara lífs sem ég hef sjálfur þróað með góðum árangri. Núna stendur yfir skráning á námskeið sem hefjast

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.