Morgunblaðið - 03.05.1998, Blaðsíða 6

6 B SUNNUDAGUR 3. MAÍ 1998
MORGUNBLAÐIÐ
Æég veit það ekki. Hálíþart-
inn kenni ég í brjósti um
blessaða bankastjórana
þrjá, sem sögðu af sér á
dögunum. Einn hætti af heilsufarsástæð-
um, annar hætti án þess að bera ábyrgð
að eigin sögn og sá þriðji, Sverrir Her-
mannsson, gerði ekki annað af sér en
bankastjórar hafa komist upp með i þrjá
áratugi. Og aðrir máttarstólpar líka.
Sverrir hefur verið að upplýsa þjóðina um
nokkra þeirra, hér og hvar í laxi, hjá Sem-
entsverksmiðjunni, Seðlabankanum og
Eimskip án þess að það hafi legið fyrir
hversvegna Eimskip var að bjóða banka-
stjórum í lax. Ekki nema þá núna eftir á,
þegar Sverrir heldur því fram að laxveiði-
boðið hafi gengið út á það að fá Lands-
bankann tU að setja Samskip á hausinn.
Að minnsta kosti hætti Eimskip að bjóða
Sverri, þegar hann tók það ekki í mál,
frekar en Kjartan Gunnarsson. Verst er
að Kjartan segist ekki veiða lax og þess
vegna gat Eimskip ekki boðið honum í lax
til að hætta að bjóða honum í lax, þegar
þeir bankamennirnir gegndu ekki póli-
tíska offorsinu í forstjórunum hjá Eim-
skip. En trakteringamar voru fínar, það
mega þeir eiga og hver láir Eimskip og
öðrum stöndugum fyrirtækjum að bjóða
bankastjórum og embættismönnum og
stjórnmálamönnum í lax, ef þeir hafa
móral til að þiggja boðið? Það liggur víða
fiskur undir steini.
Já, það er búið að hreinsa út úr
Landsbankanum þessa misindis-
menn, sem ýmist hafa ekkert gert
af sér eða þá gert það eitt af sér,
sem aðrir eru sekir um. Hver kastaði
fyrsta steininum og hver vogar sér að
kasta þeim næsta, þegar Sverrir er kom-
inn í ham og eltir þá uppi sem kasta í
hann? Hann kastar á móti og nú er hver
næstur að forða sér og halda kjafti, tU að
nafnleyndinni verði ekki svipt í burtu af
hinum bersyndugu laxveiðimönnum sem
synda í kafi leyndarinnar. Reyndar var
bankaráðið búið að þegja þunnu hljóði og
hinir ráðvöndu bankastjórar voru búnir
að gera heiðarlega tUraun tU að halda
hlífiskildi yfir bankanum. Fyrst þögðu
þeir, svo lugu þeir og svo brúkuðu þeir
kjaft og ætluðu að þegja áfram, þangað til
blaðran sprakk og bakararnir voru
hengdir fyrir smiðina. Annars hefði
bankaleyndin dugað og nafnleyndin og
Víða liggur físk-
ur undir steini
/
Eg aumkva fleira en bankastjórana, sem bera
syndirnar, skrifar Ellert B. Schram. Þeir eru að-
eins fórnarlömb brenglaðrar siðferðisvitundar og
valdahroka sem hefur gengið mann fram af manni
í skálkaskjóli þeirra kjötkatla sem stjórnmála-
flokkarnir hafa setið að.
þykkir veggir Landsbankans og
þagnarmúrarnir í
valdapýramídanum hefðu stað-
ist þetta álag og ráðherrann og
bankaráðið hefðu ekki þurft að
kasta öllum syndunum á bak við sig og
fórna bankastjórunum tU þess að þvo
hendur sínar af þessu leiðindamáli, sem
aldrei var meiningin að gera veður út af.
Og engum einum að kenna, að minnsta
kosti ekki bankastjórunum sem tóku við
góðu laxabúi og vissu ekki betur. Ekki
bankaráðinu, sem vissi um kostnaðinn án
þess að vita í hvað hann færi. Og ekki
bankaráðherranum sem þáði gott boð án
þess að vita hvers vegna hann var boðinn,
blásaklaus maðurinn. Var ekki verið að
segja frá því í síðustu viku að afbrotamað-
ur hefði sloppið úr fangelsi í Belgíu í fjór-
ar klukkustundir með þeim afleiðngum að
tveir ráðherrar sögðu af sér? Ekki
slepptu þeir honum út. Ekki voru þeir
fangaverðir frekar en bankaráðherrann
er bankastjóri í Landsbankanum. Samt
fundu þeir til ábyrgðarinnar í Belgíu,
þeirrar ábyrgðar sem íslenskir ráðherrar
eru lausir við á ögurstundum. Þeir segja
þvert á móti að verið sé að hlaupast undan
vandanum, þegar einhver hyggst axla
ábyrgð. Allir nema Sverrir. Hann er
blóraböggullinn. Hann tekur á sig synd-
imar, eins og Jesú forðum hjá henni
Sölku Völku.
Æ já, þetta er allt einn stór misskiln-
ingur. Kusk á hvítflibbann. í versta falli
skepnuskapur nokkurra svikahunda sem
sendu Jóhönnu út af örkinni, til
að koma höggi á heiðarlega
menn. Sverrir getur því miður
ekki sagt frá því hverjir þessir
svikahundar eru, því hann vill
ekki svíkja bankann í tryggðum, sem
sveik hann í tryggðum og sama er að
segja um alla boðsgestina, sem nutu vel-
vildar og gestrisni Landsbankans og buðu
svo á móti. Þeir vilja ekki láta nafns síns
getið. Það má ekki vegna hagsmuna bank-
ans og fjármálaumsvifa þessara tignu og
vernduðu gesta. Tómstundir þeirra eru
stikkfrí í kerfinu, nafnleyndin er fjöregg
bankastarfseminnar. Sumrin hljóta að
hafa verið annasamur tími fyrir þessa
menn. Þeir hafa sjálfsagt ekki einu sinni
komist í sumarfrí fyrir ónæði af boðsferð-
um og boðum á móti. Allir þessir nafn-
lausu menn. Hún tekur á sig skrítnar
myndir, nafnleyndin og persónuverndin.
Einhvem tímann í síðasta mánuði
las ég um það að maður hafi
verið ákærður fyrir að hafa mis-
notað sér ellihrumleika gamall-
ar ekkju og haft af henni þrjátíu milljónir
króna. Hinum ákærða var hlíft við nafn-
birtingu. I þessum sama mánuði var kveð-
inn upp dómur í Héraðsdómi Reykjavíkur
um kynferðislega misnotkun föður á sínu
eigin bami. Þessum kynferðisafbrota-
manni var sömuleiðis hltft við nafnbirt-
ingu. Siðferðisvitund þjóðarinnar er sem
sagt á því stigi að það er sett samasem-
merki á milli þeirra sem þiggja boðsferðir
HUGSAÐ
UPPHÁTT
Landsbankans í veiðitúra og feðranna
sem misnota börnin sín. Allir í sama
verndaða hópnum, vinir og bræður í
trúnni. Þeir sem múta, þeir sem mútumar
þiggja. Þeir sem svíkja, þeir sem svívirða
dætur sínar í skjóli heimilisins.
Svo er aftur á móti talið sjálfsagt að
selja sjúkrasögur íslendinga til
hæstbjóðanda og ríkisstjórnin
leggur fram frumvarp um mið-
lægan gagnagrunn til að Islensk erfða-
greining geti fært sér í nyt þá erfðagalla
og sjúkdómsgreiningar, sem fylgja mönn-
um og ættum og fletta þannig ofan af
einkahögum landsmanna. Sjúkdómsein-
kenni era ein stærsta auðlind þjóðarinnar,
segir Kári Stefánsson, og er raunar búinn
að skrifa undir milljarðasamning, þar sem
sjúkrasögumar era forsenda arðs og auð-
æfa! Og vísinda.
Kannski geta menn greint græðgina og
girndina eftir ættleggjum og kannski er
þetta með laxveiðiáráttuna alls ekki
bankastjóranum og boðsgestum þeirra að
kenna, heldur eru þetta meðfæddir erfða-
gallar og engum þeirra sjálfrátt? En þá
þarf líka að aflétta nafnleyndinni í bönk-
unum af svikahundunum og laxagestun-
um til að íslensk- erfðagreining geti not-
fært sér þá stórkostlegu auðlind sem felst
í ættarfylgjum laxabakteríunnar,
græðginni og girndinni, sem kostar suma
æruna og aðra störfin. Eflaust má þarna
aftur finna vísindalega og arðbæra aðferð
til að „Jesús kasti öllum mínum syndum á
bak við sig“, eins og Todda trunta söng af
innlifun í Hjálpræðishernum. Kannske Is-
lensk erfðagreining og gagnagrunnurinn
geti orðið að nokkurskonar Hjálpræðis-
her fyrir bágstadda bankastjóra og að-
standendur þeirra? Það liggur víða fiskur
undir steini
Nei, ég aumkva fleira en bankastjór-
ana, sem bera syndirnar. Þeir eru aðeins
fómarlömb brenglaðrar siðferðisvitundar
og valdahroka sem hefur gengið mann
fram af manni í skálkaskjóli þeirra kjöt-
katla sem stjórnmálaflokkarnir hafa setið
að. Og völdunum sem þeim fylgja. Sverrir
Hermannsson er enginn skúrkur umfram
aðra þá sem hafa fengið að umgangast
þessi völd og þessa vernduðu veröld sér-
gæða og siðleysis.
Ég aumkva mig yfir þá menn sem orðið
hafa að bráð firringunni sem felst í girnd-
inni og græðginni.

Stutterma sitki btússa
áiurS^m, nú kr. 3.799
Lanterm* 5,l^k^M9
Stutterma peysa
áður nú kr. 3.44 ~
%'ZZrVr"****■■
n“kr. 8.6M
Pashamina bumr
, ábur£r*W, nú kr. 6.3Ú9 JA4*ur v’
-WÍ55V*
»* *r. s. 7W Áiur ""
'tiutlur;
ízzie stuttbumr
áður
nú kr. 1.169
Kiítt úlur^T'
nú kr. 2.M9
Paistey btússa
áður IJH&,
núkr. I.399
Tími fyrir vax!
20—30% vorafsláttur af Biopil
háreyðingarvaxinu í Ingólfsapóteki,
Kringlunni, í næstu viku.
Verðdæmi:
Vaxpottur: 1.399 kr!
Stór vaxfylling: 489 kr!
Lítil vaxfylling: 247 kr!
Vaxfylling fyrir örbylgju: 599 kr!
Tilboðið stendur meðan birgðir endast.
INGÓLFS
APÓTEK
Kringlunni. Sími 568 9970.