Morgunblaðið - 13.05.1998, Side 16

16 MIÐVIKUDAGUR 13. MAÍ 1998
MORGUNBLAÐIÐ
FRÉTTIR

9*
R-listinn heimsækir
eldri borgara í Seljahlíð
Morgunblaðið/Ásdís
ÁRSÆLL Baldvinsson hitti Ingu Jónu Þórðardóttur og Snorra Hjalta-
son á hverfisskrifstofu Sjálfstæðisflokksins í Skipholti 50b í gær, og
spurði þau út í kosningamál og fékk sér kaffi og með því um leið.
Hverfaskrifstofa D-listans heimsótt
*
„Ometanlegt að
hitta fólk og heyra
hvað því finnst“
INGA Jóna Þórðardóttir og Snorri
Hjaltason voi-u á hverfaskrifstofu
Sjálfstæðisflokksins í eftirmiðdag-
inn í gær, tilbúin að svara þeim
spurningum sem íbúar hverfisins
vildu leggja fyrir þau. Þau voru
sammála um að kosningabaráttan
væri komin á fullan skrið og barátt-
an yrði hörð fram á síðasta dag.
Sjálfstæðisflokkurinn býður upp
á fasta viðveru frambjóðenda á átta
hverfaskrifstofum víðs vegar um
borgina en að auki heimsækja fram-
bjóðendur vinnustaði, halda fundi
með ólíkum þjóðfélagshópum, auk
þess sem þeir hafa undanfarið
gengið í hús og kynnt málefni
flokksins.
Inga Jóna Þórðardóttir sagði að
fasta viðveran á hverfaskrifstofun-
um væri nýtt til þess að svara skiia-
boðum sem frambjóðendur hefðu
fengið um einstaka mál, hitta fólk
sem vildi spjalla við þau, hvort sem
væri um borgarmálin eða þeirra
framboð og stefnu. „Hverfaskrif-
stofurnar stjórna Útrásinni, þar
sem við bönkum upp á hjá fólki og
kynnum þeim okkar stefnumál. Það
hefur gefíst mjög vel og fólk sem
hefur ekki fengið heimsóknir er að
kalla eftir okkur, hringir inn á
hverfisskrifstofuna og biður um að
fá að hitta frambjóðanda," sagði
Inga Jóna.
„I gær var fyrsti fasti viðveru-
dagurinn á hverfaskrifstofunum og
hingað kom góður hópur fólks,
margir hringdu einnig og við
svöruðum skilaboðum frá fólki,“
sagði Snorri Hjaltason sem sat á
hverfaskrifstofunni í Skipholtinu
ásamt Ingu Jónu.
Mest spurt um
(jölskyldugreiðslur
Snorri sagði að sér þætti mest
spurt um fjölskyldugreiðslurnar og
Inga Jóna bætti við að það væri
einna helst að þau væru beðin að út-
skýra einstaka stefnumál. Hún
hefði einnig orðið vör við að fólk
spyrði mikið um mál sem sneru
beint að því sjálfu, eins og til dæmis
skipulag í hverfinu þeirra og um-
ferðarmál. „Pólk hefur áhuga á að
vita hvort hægt sé að gera tilteknar
götur að einstefnugötum og ann-
að því um líkt. Það spyr
einnig um strætisvagna-
leiðir og breytingar á
þeim,“ sagði Inga Jóna.
Snorri sagði að starf
frambjóðandans væri
íyrst og fremst skemmti-
legt. „Auðvitað gengur á
með skini og skúrum eins
og raunin er í íslenskri
veðráttu í þessu kosn-
ingastarfi, en maður
kynnist mörgu fólki og mér finnst
ómetanlegt að heyra hvað því
finnst. Þetta er fjölbreytilegt starf
og nýtt fyrir mér sem er að koma
nýr inn í þessa kosningabaráttu."
Þau voru sammála um að áhugi
fólks á kosningamálunum hefði far-
ið vaxandi eftir því sem nær hefði
dregið kosningum og ítrekuðu að
sér þætti mikilvægast við þetta
starf, hversu góða innsýn það gæfi
þeim í ólíkar aðstæður fólks.
NÖFNURNAR Guðrún Ágústs-
dóttir og Guðrán Jónsdóttir, fram-
bjóðendur Reykjavíkurlistans,
heimsóttu dvalar- og hjúkrunar-
heimilið Seljahlíð í gær. Glatt var á
hjalla í samkomusal heimilisins þeg-
ar blaðamann og Ijósmyndara bar
að garði, þar ómaði söngur og
harmonikkuleikur við góðar undir-
tektir viðstaddra.
Kosningarnar lögðust almennt
vel í mannskapinn og sagði Guðrún
Ágústsdóttir að þær væru spurðar
margvíslegra spurninga af íbúum
Seljahlíðar. „Sumir eru mjög póli-
tískir og vilja ræða þau mál en aðrir
leggja áherslu á einstök mál eins og
til dæmis aðbúnað barna og ung-
linga, og telja að leggja þurfi grunn-
inn snemma. Enn aðrir vilja svo aft-
ur tala um ættir og uppruna og það
er einnig mjög gaman,“ sagði Guð-
rán Ágústsdóttir.
Guðrán Jónsdóttir sagði að kosn-
ingabaráttan legðist vel í sig: „Mér
finnst við fá afskaplega góðar mót-
tökur en mér finnst einnig mjög
skemmtilegt að fá tækifæri til að
spjalla við gamla fólkið, þótt við
leggjum að sjálfsögðu áherslu á alla
aldurshópa." Hún sagði að kosn-
ingabaráttan væri vitanlega mjög
tímafrek en hún hefði gaman af
henni: „Mér finnst að kosningabar-
áttan eigi að vera skemmtileg, henni
þarf að fylgja ákveðinn léttleiki."
Tómas Tómasson, Reykjavíkur-
búi í húð og hár, sagði að hann væri
löngu búinn að gera upp við sig
hvað hann myndi kjósa og sagðist
því ekki hafa spurt nöfnurnar
neinna spurninga, það nægði sér að
Iíta á bæklinginn frá þeim.
Þórunn Egilsdóttir, íbúi í
Seljahlíð, sagðist ekki vera
mjög pólitísk í sér og hún
kysi það sama af
gömlum
vana. Hún
sagði að það
væri um að
gera að hafa
gaman af
svona heim-
sóknum, dag-
urinn væri
nefnilega
stundum svolítið lengi að líða.
Einar Eiríksson, einnig íbúi í
Seljahlíð, sagðist vera búinn að
ákveða hvað hann ætlaði að kjósa,
hann hefði ekki talið sig þurfa að
kynna sér baráttumál flokkanna að
þessu sinni, þau væru nefnilega þau
sömu fyrir hverjar kosningar. Hann
trúði blaðamanni svo fyrir því að
stefnumálin væru löngu hætt að
skipta sig máli, - loforðin væru
hvort sem er öll svikin á endanum.
23. MAI
Morgunblaðið/Þorkell
GUÐRÚN Ágústsdóttir, frambjóðandi Reykjavfkurlistans, heilsaði upp
á heimilisfólk Seljahlíðar í Breiðholti í gær ásamt nöfnu sinni Guðrúnu
Jónsdóttur, og virtust íbúarnir taka þeim vel.
SÖNGKONAN Inga Backman og harmonikkuleikarinn Reynir Jónas-
son léku og sungu fyrir íbúa Seljahlíðar í tilefni af heimsókninni.
Heimasíður 25
framboða á Netinu
AÐ MINNSTA kosti 25 framboð
fyrir komandi sveitarstjóma-
kosningar hafa tekið Veraldar-
vefinn í þjónustu sína og kynna
frambjóðendur sína og stefnumál
á Netinu. Hægt er að nálgast
þessar 25 heimasíður frá Kosn-
ingavef Morgunblaðsins. Komast
má á Kosningavefinn frá Frétta-
vef blaðsins eða með því að slá
inn slóðina http://www.mbl.is/
kosningar/.
Fimm heimasíður eru á vegum
framboðslista Sjálfstæðisflokks-
ins, fimm á vegum Framsóknar-
flokksins, ein á vegum Alþýðu-
flokksins (í Hafnarfirði) og af-
gangurinn á vegum sameinaðra
framboða félagshyggjufólks eða
óháðra framboða, sem ekki
kenna sig við stjórnmálaflokka.
Lista yfir heimasíður framboð-
anna má fá fram með því að smella
á „tengingar", efst til vinstri á for-
síðu Kosningavefjarins.
Þau framboð, sem opna heima-
síðu á Netinu, geta komið slóð-
inni á framfæri á Kosningavefn-
um með því að senda hana á net-
fangið kosning@mbl.is.
íslenskar læknafjölskyldur
í New York Times
Gestir frá landi
sona og dætra
AUK þess að vera frá landi elds og
íss er Island land sona og dætra, all-
ir eru nefndir eftir föður sínum og
bera nafn hans alla ævi með ending-
unni -son eða -dóttir, segir m.a. í
grein í New York Times í síðasta
mánuði. Þar er sagt frá fjórum ís-
lenskum læknum í framhaldsnámi í
Connecticut-fylki í Bandaríkjunum.
Islendingarnir fjórir eru Laufey
Sigurðardóttir, Sigurður Björnsson,
Fríða Guðmundsdóttir og Tryggvi
Egilsson. Þrjú þeirra stunda sér-
fræðinám í barnalækningum og eitt
er í lyflækningum. Greinin hefst á
frásögn af því þegar Laufey þurfti að
sýna skilríki í verslun og notaði ís-
lenskt ökuskírteini sitt. Afgreiðslu-
maðurinn góndi á skírteinið tómleg-
ur í framan og spurði hvort þetta
væri eitthvert fylki. Nei, var svarað.
Nú, hvað er það þá? spurði af-
greiðslumaðurinn. „Það“ er ísland.
Blaðið segir afgreiðslumanninn
hafa verið fáfróðan og jafnvel ókurt-
eisan en nefnir honum til afsökunar
að fáir viti nokkuð um ísland. „Það
dregur ekki til sín ferðamenn. Kvik-
myndir eru ekki teknar þar. Fæstir
hafa hitt fólk frá íslandi. „Þeir eru
ekki eskimóar?" er spurt og kannski
myndu menn heldur ekki þekkja þá
þótt þeir sæju þá,“ segir í greininni.
Heimkynni Islendinga
í áratugi
Síðan eru raktar helstu stað-
reyndir um land og þjóð og sagt að
síðustu þrjá áratugina hafi Connect-
icut verið heimkynni hundraða Is-
lendinga. Ástæðan sé sú að eftir
læknapróf heima leiti þeir þangað
til framhaldsmenntunar. Flestir
læknastúdentar séu með fjölskyldur
og því fjölgi ekki aðeins um einn við
komu hvers stúdents heldur
nokkra. „Ungu læknarnir búa þar í
nokkur ár, halda síðan áfram, sumir
fara í störf annars staðar og aðrir
fara heim. Að lokum gera það allir.
Rétt eins og ekki verður dimmt af
nóttu í Reykjavík á sumrin munu
Islendingarnir að lokum snúa aftur
til íslands. Það er heimili þeirra,
þeir unna því og það er engu líkt.“
Vitnað er til tveggja bandarískra
lækna sem heimsótt hafa Island.
Segja þeir þjóðfélagið harðneskju-
legt, fólk vinni mikið, en vinni sam-
an og láti hlutina ganga upp. Það sé
einnig umhyggjusamt. Læknahá-
skólinn í Connecticut lýsir Islend-
ingum sem hæfum, vel menntuðum
og að þeim sé vel tekið í Bandaríkj-
unum.
Og aftur er vikið að nafnahefðinni
hérlendis og sagt að þegar konur
giftist breyti þær ekki nafni sínu. „I
símaskránni er nöfnum raðað eftir
skírnarnafni, með fullt af millinöfn-
um. Og einhvern veginn tekst ís-
lendingum að finna út úr þessu með
nöfnin þótt þeir viðurkenni að það
geti orðið snúið þegar menn finna
marga Jóna Sigurðssyni þegar leit-
að er að Jóni Sigurðssyni sem var
með þeim í bekk.“
Börnin aðlagast líka
Vikið er að íslendingunum fjór-
um sem hafa fjölskyldur sínar hjá
sér nema hvað Laufey Sigurðar-
dóttir sé ein með börnunum sínum
fimm og barnapíunni. Maðurinn
sinni auglýsingafyrirtæki sínu
heima á íslandi og komi á nokkurra
vikna fresti í heimsókn. Sagt er að
bömin séu ekki síður gott dæmi um
fólk sem kunni að aðlagast. Eldri
börn Laufeyjar hafi ekki getað talað
ensku þegar þau fluttu út en þeim
hafi gengið vel með hjálp skólans í
Hartford. Greint er frá tungumála-
kennslu í skólum hérlendis, að
grunnskólamenntun sé ókeypis,
skólagjöld í læknadeild nánast til
málamynda, þess sé vænst af ung-
Iingum að þeir vinni fyrir sér á
sumrin og að fólk virðist seint hætta
störfum þótt komið sé á efri ár.
„Þegar íslendingamir fjórir halda
heim segjast þeir skella sér af fúsum
og frjálsum vilja í praxísinn sem geri
þá ekki ríka. Læknar í landi þeirra
segja þau að hafi álíka laun og hjúkr-
unarfræðinemar eða aðstoðarmenn
lækna í Bandaríkjunum."
Þau segjast fara heim að lokum,
fjölskyldan og hefðin kalli, börnin
vilji vaxa upp nálægt afa og ömmu
og fjölskyldur séu nánar og fjar-
lægðir ekki miklar - ekki eins og í
Bandaríkjunum þar sem systkin
sjáist sjaldan af því einhver eigi
heima á vesturströndinni.