Morgunblaðið - 11.06.1998, Side 46

$6 FIMMTUDAGUR 11. JÚNÍ 1998
MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ
GRÍMUR AÐALBJÖRN
GRÍMSSON
+ Grímur Aðal-
björn Grímsson
fæddist á Svarfhóli í
Geiradal í A-Barða-
strandarsýslu 27.
júli 1951. Hann iést
í Reykjavík 31. maí
síðastliðinn. Foreld-
rar hans eru Svava
Þórólfsdóttir, f. 20.
júlí 1921, og Grímur
Grímsson, f. 16. maí
1903, d. 24. janúar
(.-1984. Syskini Gríms
eru í aldursröð: Elín
Sólveig, Guðmund
ur, Sævar Þór og
Þórólfur, og var Grímur í miðið.
Hinn 5. desember 1970
kvæntist Grímur
Sigrúnu Guðjóns-
dóttur, f. 19.6.
1950. Börn þeirra
eru þijú: 1) Add-
björg Erna, f. 24.6
1969, maki Her-
mann Þór Erlings-
son og eiga þau
þrjú börn, Birki
Frey, Andra Má og
Elísu Sif. 2) Róbert
Grímur, f. 3.12.
1972. 3) Elín Sól-
veig, f. 20.2. 1981.
Utför Gríms verð-
ur gerð frá Ás-
kirkju í dag og hefst athöfnin
klukkan 15.
Hinsta kveðja til föður,
tengdaföður og afa
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í fríði,
Mður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guðþérnúfylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Minning þín mun lifa í hjörtum
okkar um ókomna tíð.
Addbjörg Erna, Róbert
Grímur, Elín Sólveig,
Hermann Þór, Birkir
Freyr, Andri Már og
Elísa Sif.
Jm
Nú er hann afi minn Grímur kom-
in til Guðs að hitta pabba sinn,
langafa minn. Ég man, afí minn,
þegar þú tókst mig oft með þér að
þrífa og gera við rútuna þína og við
tókum okkur góðan tíma í það sam-
an, bara við tveir vinirnir. Stundum
fékk hún amma mín að vera með
okkur. Svo var ég mjög oft hjá ykk-
ur ömmu um helgar og ég þurfti
ekki annað en að blikka þig, afi inn,
og við fórum út í rútu saman, bara
við tveir, og settum hana í gang og
við fóru saman og keyptum okkur ís
og keyrðum við svo smá hring, því
allt vildir þú fyrir mig gera.
En, afi minn, hver á að grilla fyrir
okkur ömmu núna? Því það varst
alltaf þú sem grillaðir matinn fyrir
okkur.
Ég grét mjög mikið þegar ég
fékk að vita að þú værir dáinn, afi
minn. En ég veit að guð passar þig
og þá líður mér betur. Héma er
Handrit afmælis- og minningargreina skulu vera vel frá gengin, vélrituð eða tölvusett. Sé
handrit tölvusett er æskilegt, að disklingur fylgi útprentuninni. Auðveldust er móttaka
svokaílaðra ASCII-skráa, öðru nafni DOS-textaskrár. Ritvinnslukerfin Word og Wordper-
fect eru einnig auðveld í úrvinnslu. Senda má greinar til blaðsins í bréfsíma 569 1115, eða á
netfang þess (minning@mbl.is) — vinsamlegast sendið greinina inni í bréfinu, ekki sem
viðhengi. Nánari upplýsingar má lesa á heimasíðum. í»að eru vinsamleg tilmæli að lengd
greina fari ekki yfir eina örk A-4 miðað við meðallínubil og hæfilega línulengd — eða 2.200
slög. Höfundar eru beðnir að hafa skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni undir greinunum.
+
Hjartkær eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir og afi,
JÓN JÚLfUSSON
fil.kand.,
Miðleiti 7,
Reykjavfk,
verður jarðsunginn frá Kristskirkju, Landakoti, á morgun föstudaginn 12.
júní kl. 13.30.
Þeim sem vildu minnast hans er vinsamlega bent á Landssamtök
hjartasjúklinga.
Signý Sen,
Erlendur Jónsson, Sigríður Hrafnhildur Jónsdóttir,
tengdabörn og barnabörn.
t
Þakkir skulu færðar öllu því góða fólki sem
y sýndi samúð sína og virðingu við andlát og út-
för
SIGURÐAR HELGASONAR
fyrrverandi bæjarfógeta á Seyðisfirði
og sýslumanni Norður-Múlasýslu.
Hjúkrunarfólki og læknum hans skulu færðar
sérstakar þakkir ásamt bæjarstjórn Kópavogs
og Landssamtökum hjartasjúklinga.
Drottinn blessi ykkur öll.
Gyða Stefánsdóttir,
Helgi Sigurðsson, Ingunn Vilhjálmsdóttir,
Hildur Björg Helgadóttir, Hörður Stefán Helgason,
Júlía Sigurðardóttir,
Sigurður Grétar, Kári og Þórir Ingi Ólafssynir,
Stefán Sigurðsson, Elin Friðbertsdóttir,
Stefán Elí, Sigurður Helgi og Bjarki Már Stefánssynir,
Grétar Már Sigurðsson, Dóra Guðrún Þorvarðardóttir,
Margrét María, Hildur Gyða og Kristfn Birna Grétarsdætur,
Guðrún Sigurðardóttir, Guðjón Viðar Valdimarsson,
Gyða Fanney, Sara Ragnheiður
og Hrafnhildur Júlia Guðjónsdætur,
Margrét María Sigurðardóttir, Vignir Sigurólason,
Egill og Snorri Vígnissynir.
smá bæn sem amma mín kenndi
mér:
Láttu nú ljósið þitt
loga við rúmið mitt.
Hafðu þar sess og sæti,
signaði Jesú mæti.
F(Höf. ók.)
Ég mun kenna systkinum mínum
þessa bæn líka og hjálpa þér að
passa þau, afi minn. Ég bið góðan
Guð að passa ömmu mína, og ég
ætla að vera duglegur að vera hjá
henni svo hún verði ekki einmana.
Þinn
Birkir Freyr.
Hve allt sem í skóla skeði
skin í heillandi ljóma,
andvökur, áminningar,
ástir og fjárhaldsmenn.
Og ýmislegt af þessu stendur
ennþá í fullum blóma
og jörðin er yndisleg enn.
(Tómas Guðm.)
Þegar Sigrún hringdi til mín á
annan dag hvítasunnu og tilkynnti
mér andlát Alla Grims eins og við
skólasystkinin kölluðum hann,
komu ótal minningarmyndir upp í
huga mér.
Hugurinn hvarflaði til haustsins
1966 þegar hópur af unglingum víðs
vegar að af landinu hóf nám í 1.
bekk í Reykjaskóla við Hrútafjörð.
Eins og gengur þekktust ein-
hverjir innan hópsins, en bekkurinn
var ekki samstilltur til að byrja
með, en á þessum aldri er fólk fljótt
að kynnast, og fyrr en varði var
hópurinn orðinn kröftug heild.
Þama kynntist ég Alla fyrst og
hélst okkar vinátta meðan báðir
lifðu.
A þeim þremur vetrum sem
Reykjaskólanámið stóð yfir, var Alli
hrókur alls fagnaðar, tilbúinn að
spjalla um öll hugsanleg mál sem
tekin voru íyrir og hafði oftar en
ekki sínar ákveðnu skoðanir á um-
ræðuefninu.
Þá hafði hann ánægju af að
stunda frjálsar íþróttir og körfu-
bolta og var einn af bestu fulltrúum
bekkjarins í þeim greinum.
Einnig hafði hann gaman af að
taka þátt í alls konar sprelli og
prakkarastrikum sem stundum
voru á dagskrá á þessum árum. Má
þar t.d. nefna að hann var einn af
okkar hæfustu mönnum að ná mjólk
úr eldhúsinu, sem síðan var ef til vill
dregin í plastbrúsa upp á efri gang
á nýju vistinni, þar var síðan bland-
að saman við hana með öruggum
handtökum Royal búðingi, hann
hristur og síðan var haldin veisla
meðal hluthafa.
Þegar hópurinn útskrifaðist 1.
júní 1969 vorum við 59. Síðan þá
hafa verið haldin fjögur ógleyman-
leg nemendamót. Fimmta nem-
endamótið verður haldið næsta ár,
þá mun þeirra Alla Gríms og Bjarna
Frímanns verða sárt saknað af okk-
ur bekkjarfélögunum, en við erum
þakklát fyrir að hafa fengið að
þekkja Alla þessi ár, og allar minn-
ingar honum tengdar eru okkur
dýrmæt eign.
Elsku Sigrún og fjölskylda, við
vottum ykkrn- öllum dýpstu samúð
okkar og biðjum algóðan Guð að
veita ykkur styrk í sorginni.
F.h. skólasystkina frá Reykja-
skóla,
Rafn Benediktsson.
Mig langar með fáeinum orðum
að kveðja æskuvin minn Grím Aðal-
björn Grímsson. Otal minningar-
brot koma upp í huga minn er ég
hugsa til baka. Við vorum ekki göm-
ul er við lékum okkur saman í sveit-
inni okkar. Yfirleitt var þetta bú-
leikur með kökum skreyttum sól-
eyjum og með húsdýrum sem voru
leggir, horn og kjálkar. Við fylgd-
umst að í bamaskólanum hjá Olínu
og síðan í Reykjaskóla þar sem við
vorum í þrjá vetur. Það bar aldrei
skugga á vináttu okkar og héldum
við alltaf sambandi í gegnum árin.
Er ég kveð þig að leiðarlokum sendi
ég og fjölskylda mín okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur til eiginkonu,
barna, móður og systkina.
Bjarney Olafsdóttir.
Vinur minn Grímur Aðalbjörn
Grímsson er látinn. Hann varð að-
eins 46 ára gamall. Aldurinn er
sannarlega ekki hár en eigi að síður
var Grímur búinn að reyna afskap-
lega margt á sinni stuttu ævi og síð-
ustu árin þreyttu sálina. Einhvern
veginn fór svo margt öðruvísi en
það átti að gera og væntingamar
létu á sér standa. Hann var þó sann-
færður um betri daga sem eflaust
hefðu orðið, hefði honum enst ævin
lengur.
Grímur var afar trúaður maður
og minnist ég þess ekki að hafa rætt
við óskyldan jafn opinskátt og af
meiri einlægni en við Grím. Þykir
mér gott að minnast þess nú og
mun geyma þá minningu vel. Þetta
viðhorf Gríms reyndist mér dýr-
mætt er ég sjálfur gekk í gegnum
mína erfíðustu daga síðastliðinn
vetur. Grímur hafði stórt hjarta þó
skelin væri hörð. Þeir sem einu
sinni hittu hann gleymdu honum
ekki, jafnan kappsfullur, stóð fastur
fyrir á eigin skoðunum og nokkuð
vel, hávær oft á tíðum, enda skap-
stór. Það gustaði vel af honum hvar
sem hann var. Vinnuþjarkur mikill
og flest fór honum verklega vel úr
hendi.
Fyrirferðarmiklir einstaklingar
eru oftar en ekki umtalaðir og
þannig var með Grím. Stundum er
betra að loka augunum til að sjá
betur. Mér reyndist Grímur góður
drengur, þó ekki hafi samband okk-
ar verið árekstralaust. Margar góð-
ar stundir átti ég með Grími og
einnig með þeim hjónum, nú síðast í
Portúgal, þar sem þau hjón ásamt
dætrum okkar gerðu afmælisdag
minn ógleymanlegan. Maður lærir
svo lengi sem andann dregur.
Fyi-ir mig mun lífshlaup Gríms
vera lærdómsríkt og nýtast mér á
línudansi lífsins.
Þeim sem honum voru kærastir,
eiginkonunni Sigrúnu og bömunum,
Öddu, Róbert og Ellu votta ég mína
samúð.
í trúnni fá þau styrkinn og eftir
dimma nótt rís bjartur dagur á ný.
Örn Reynir Pétursson.
Hinsta kveðja til vinar míns
Gríms A. Grímssonar.
Þá aftur lykjum augum vér,
og úti lífs er stundin,
þá heimsins leikur liðinn er,
og loks vér festum blundinn,
í gröf vér hljótum hvíldarstað,
þar heimsins glaumur kemst ei að,
þar loks er Mður fundinn.
Fríða Breiðfjörð Arnardóttir.
DAÐI
BJÖRNSSON
+ Daði Björnsson
fæddist á Strau-
mi á Skógarströnd
2. október 1911.
Hann lést á heimili
sínu í Reykjavík 2.
júní síðastliðinn.
Foreldrar hans
voru Katrín Daða-
dóttir og Björn Kri-
stjánsson. Systkini
Daða voru fjögur,
Kristján, María og
Ragnheiður, sem öll
eru nú látin, en eft-
irlifandi er Ragnar.
Daði ólst upp á
Straumi og var þar til ársins
1927, en þá fluttist hann ásamt
ijölskyldu sinni til Stykkis-
hólms. Á sínum yngri árum
stundaði Daði hin ýmsu störf,
svo sem vegavinnu
og sjómennsku.
Daði lauk hinu
minna vélsljóra-
prófi og stundaði
vélsljómarstörf í
mörg ár. Hann
gerði siðan hlé á
sjómennsku sinni og
vann í mörg ár hjá
Agli Vilhjálmssyni.
Eftir það var hann
nokkur ár í sigling-
um á fraktskipum.
Eftir að hann hætti
sjómennsku stund-
aði hann byggingar-
vinnu til starfsloka. Daði var
ókvæntur og baralaus.
Utför Daða fer fram frá Foss-
vogskapellu í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30.
LEGSTEINAR
í rúmgóðum sýningarsölum okkar eigum við ávallt fyrirliggjandi margar gerðir legsteina og minnisvarða úr íslenskum og erlendum steintegundum. Verið velkomin til okkar eða hafið samband og fáið myndalista. Sg S.HELGASON HF j IISTEINSMIÐJA 1
SKEMMUVEGI 48, 200 KÓP.,SÍMI:557-6677/FAX:557-8410
í örfáum orðum langar okkur að
minnast föðurbróður okkar Daða
Björnssonar sem nú er látinn. Daði
var ókvæntur og barnlaus, og var
hann okkur systrunum mjög góður
frændi. Það hefði verið honum
mjög á móti skapi að skrifuð hefði
verið löng minningargrein um
hann, en okkur langar til að þakka
honum fyrir alla þá góðvild og ör-
læti sem hann sýndi okkur og fjöl-
skyldum okkar. Megi góður guð
geyma þig, elsku frændi, og takk
fyrir allt.
Helga Þóra Ragnarsdóttir,
Birna Katrín Ragnarsdóttir.
Elsku frændi.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðarviðkvæm stund.
Vinimir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Far þú í Mði,
Mður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir alit og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Kveðja
Ragnar Páll, Kristjana
Lóa, Ragnar og Daði.
Elsku Daði minn. Ég sakna þín,
mér finnst svo tómlegt þegar þú ert
farinn til Guðs. Þú varst svo góður
við okkur systumar. Ég held að
Loðbrandur, sem þú varst búinn að
hæna að þér, verði aftur að villi-
ketti. Ég held líka að hann sakni
þín. Mér finnst leiðinlegt að þú ert
dáinn.
Kristín Hafsteinsdóttir.