Morgunblaðið - 11.10.1998, Blaðsíða 40

Morgunblaðið - 11.10.1998, Blaðsíða 40
jf40 SUNNUDAGUR 11. OKTÓBER 1998 MORGUNBLAÐIÐ (Sfzermiz, vn-TU •nA rei.AE>íÐ Hundalíf BREF TIL BLAÐSINS Kringlan 1 103 Reykjavík • Sími 569 1100 • Símbréf 569 1329 Eru ljóðskáldin að vakna? Frá Guðmundi Guðmundarsyni: ÞEKKTUR sjónvarpsmaður Sig- mundur Emir Rúnarsson sendi frá sér í vor nýja ljóðabók, „Sjaldgæft fólk“. Af því til- efni upplýsir hann í ^ blaða- grein: „Ég er líka meira og meira farinn að nota stuðlasetn- ingu og stundum rím. Nú þykir mér hrynjandi og stuðlar vera jafn nauðsynlegir kveðskap og litir eru málverki. Is- lensk stuðlasetning er rík í manni og þegar maður er kominn með hana á hreint, er ekki hægt að þvo hana af sér. Framan af reyndi ég að vera frjáls eins og fuglinn og berjast við ofríki hefðarinnar en smátt og smátt hef ég látið undan og læri að ég er hluti af arfi.“ Skömmu síðar velti hinn fjöl- hæfi listamaður Hallgrímur Helgason fyrir sér, hvort ekki væri rétt að endurmeta viðhorf okkar til hinnar fornu ljóðhefðar á ný. Þar með var loks komið að því að okkar ómetanlega ljóða- hefð fékk áhugaverða umfjöllun frá nútíma ljóðskáldum. Ramakvein Auðvitað ráku prósagreifarnir upp heljarmikið ramakvein og voru að sjálfsögðu yfir sig hneykslaðir. Af þessu tilefni verður mjög áleitin sú spuming: Hvenær urðu íslensk- ir bragarhættir úreltir? Æskileg- ast væri að fá svar sem fyrst frá gáfumannafélaginu í Háskólanum, sem styður hvað dryggilegast við bakið á prósanum! „Ismar“ og gjörgæsla Atómkveðskapurinn vekur ekki lengur áhuga og þegar andagiftina þrýtur (sem e.t.v. var lítil eða eng- in), þá fóru menn bara að yrkja súrrealískt. Samkvæmt „Freud“ sækir sá „ismi“ sínar fyi’innyndir í hið ómeðvitaða (oft drauma), sem ber að tjá, þótt allt samhengi vanti! Þetta var að sjálfsögðu mjög kær- komin og áhugaverð uppskrift fyrir óljóða-ruglukollana! Stöðugt streyma til okkar nýir „ismar“, nú síðast „postmodemisminn“, og sér- fræðingamir hamast við að skrifa heilsíðugreinar í Mbl. og rífast um merkingu hans. Það er engu líkara Guðmundur Guðmundarson Fyrstl/ib fenýiun etítiJ | þjón/nft- til a& fenx, ) Ökkur matseSiiinn. Og nÚHm ti t <xb tems o tju/r rtikr>ir>Qi/v% - þd setia eg 1 cá fctru, cg j|SS*a Ferdinand 4/11/9Ö © 1996 PIS Copenhagen Smáfólk Já, kennari, ég kom með hundinn Já, kennari... hann er óvitiaus ... Segðu henni að ég geti stafað minn í skólann vegna þess að hann „Svellslípari". var einmana. * „Það er dýrt að vera heyrnarlaus“ Frá írisi Pétursdóttur: MÉR finnst vera framin mannrétt- indabrot á okkur heyrnarlaus- um/skertum og að á okkur séu lagðir óréttlátir skattar. Ég er fædd hreyfilömuð og heymarlaus. Ég borga skatta af mínum launum. Ekkert mál. En mér finnst órétt- látt að dregnir séu skattar af ör- orkubótum mínum, slíkt er ekki gert á hinum Norðurlöndunum. Enda er ætlast til þess að við not- um bætumar til þess að kaupa heyrnartæki, sérstakar vekjara- klukkur, blikkljós á heimilið, raf- hlöður o.fl. Einnig þurfa heyrnar- lausir að komast á milli staða, því fæstar stofnanir, t.d. bankar, hafa textasíma. Væri ekki hægt að nota þá skattpeninga sem dregir eru af okkur sem fá örorkubætur til að bæta aðgang okkar að opinberum stofnunum og bæta þjónustu við okkur sem era heyrnarlaus/skert. Ég vildi gjarnan að skattpening- urinn minn færi í það að fá allt ís- lenskt mál textað í sjónvarpinu. Það er hart fyrir okkur að geta ekki séð (heyrt) íslenskar myndir. Við heyram jú ekki. Okkur leiðist mikið þegar við sjáum annað fólk skellihlæja yfir íslensku skemmti- efni og við vitum ekki hvað er svona skemmtilegt, því enginn er textinn. Eldra fólk sem er farið að missa heym gæti líka notið þess með okkur að hafa texta, því margt af því er farið að missa heyrn. Mörg okkar hafa textasíma en ekkert tillit er tekið til þess að mörg okkar era sein að skrifa og þurfum því að borga háa síma- reikninga. Þið verðið að fyrirgefa að heymin er biluð, en kerfíð er ennþá bilaðra. Ég er ekki sátt við hvemig kerfið notar það sem ég borga í skatt. Það er mjög gott að foreldrar sem eignast heymarlaus börn fá umönnunarbætur svo þeir geti sinnt barninu sem best, en mér finnst að heyrnarlausir foreldrar sem eiga heyrandi barn eigi líka að fá aðstoð. Til dæmis þurfa þeir að kaupa tæki sem nemur barnsgrát og keyra langa vegalendir því að aðeins einn leikskóli í bænum er sérstaklega ætlaður börnum heyrnarlausra. Vill einhver taka undir orð mín og veita okkur lið? Ein sem fæddist á röngum tíma á vitlausum stað. ÍRIS PÉTURSDÓTTIR skrifstofumaður. Allt efni sem birtist í Morgunblaðinu og Lesbók er varðveitt í upplýsinga- safni þess. Morgunblaðið áskilur sér rétt til að ráðstafa efninu þaðan, hvort sem er með endurbirtingu eða á annan hátt. Þeir sem afhenda blaðinu efni til birtingar teljast samþykkja þetta, ef ekki fylgir fyrirvari hér að lútandi.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.