Skírnir - 01.01.1831, Page 63
aí5 nýo, og var liann tregr mjög, en gjöríSi þó
einsog liann var liebinn, og tókst ajitr forráö á
liendr. Fóru nú og sendiinenn á fund keisara
Nikulásar í Petrsborg, og áttu Jieir aÖ tjá liönnm
alltgjörla af kröfum .Pólskra, og vankvoeÖum Jieim,
er verðiö Iiefðu í stjórninni; er svo sagt að keis-
arinn tæki þeim lieldr stirdt, og fengu sendimenn
eigi framkomiö eyrindum sínuin, fóru þeir aptr
við svobúið; Iiaföi keisarinn skrifað meö eigin
hendi á embættisbref þeirra: „annaðhvört dauði
eðr lilýöni viðstöðulaiist: ’*■ og var paraf auÖráðið
livörn dóin hann lagði á málefni þeirra. Let keis-
arinn þá útgánga 2 aiiglýsíngar, var önnur stíluð
til Pólskra, og öunur til Itússa, fer keisariiin þúng-
uin oröum um uppreisnina, og hótar þeim, er hlut
eiga aö máli, þúngum refsíngum, nema þeir sjái
>að ser i tækan tíma, og selji náð lians og eðal-
lyndi sjáifdæmi um málefni þeirra o. s. frv.
Sáu þáPólskir í hvört efni aö komið var, og livörs
þeir áttu von af keisaranum; letu þeir þá og út-
gánga auglýsíngu í þjóðarinnar nafni til Norðrálf-
unnar yfirhöfuð, segir þar með inörgum og þúng-
um orðuin frá viðskiptum Rússa við þjóðlna, og
ójafuaði þeim, er þeir höfðu orðið fyrir afþeirra
liálfu, segist þeim eigi vel frá, og mun nokkuð
licldr ýkt í lýsingu þeirra; letu þeir eigi standa
við svobúið, því Ijtlu síðar 25ta jan. sagði ríkis-
dagrinn, sem settr var í höfuðborginni þann 18da
í sama mánuði, keisara Nikulási upp allri trú og
holliistu, og kváðust þeir sjálfráðir að öllu, að
velja konúng sinn og seinja stjórnarform sitt þar
í landi, eptir því er þeim þækti bezt fara; var