Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1847, Qupperneq 71

71
Kristi sjálfum lijá Lúkasi i 20. knp. 34. v., og Páli
postula í Gal. 5, 21., 1 Kor 6, 10. oS Eff. 5, 18.
í’arast orfi um ofclrykkju O"' clrykkjumeuu. Keynsl-
an ér nú líka búin af> sanna, aö ekkert liefir vald-
ift stærri né alinennari óliamíngju fyrir alna Og ó-
borna, en eptirköst ofclrykkjunnar, (sjá sögu biml-
inclisfélaganna bls. 12—13 o. s. frv.); aö lnm er einn
liiim mesti bnekkir allra siftferfiislegra og kristileg-
ra framfára og fullkoninunar, sem skaparinn liefir
ætlaft mannkyniiiu aft öftlast, (sömu bókar bls. 32);
aft- bún kemur manninum til að dauflieyrast viö náö-
arköllun gufts, útrýmir allri livöt til aft leggja stuncl
á velferft sálar sinnar, en leggur bana í ánauðar-
fjötur þau, að iiman í þeim getur, eftilvill, aft lok-
unuin spriklað oriuur sá, er ekki deyr, og kviknað
eldur sá, er ekki slöknar, (sömu bókar bls. 90 —
91), og ónýtir þannig á sér bið dýrmæta frelsift,
sem mömiunum er framboftift meft endurlausnarverk-
inu. liverr fær staftizt tilbugsan þá, aft verfta í ó-
enfturbættu frambaldi alls þess, sein nú er talift sift-
ferftislegt, líkamlegt og andlegt skaftræði, krafinn
fram fyrir dóm liins alvísa, réttláta og heilaga til aft
gjöra reikníng ráðsniennsku sinnar á þvílíku lífs-
atbæfi? 1
B ó n d i: Eg vildi spyrja yftur, prestur góftur,
aft því, hvert þeir lieita allir ofdrykkjumenn, sem
drekka brennivín; því mér finnst að lítill munur sé
á því gjörftur, bvort menn drekka opt eða sjaldan,
og livort mikift eða lítið í senn? Sjáist þeir nokkr-
um sinnurn lítið eitt ölvaðir, sem sjaldan er vant,
að leyna sér, heita allir jafnt clrykkjumenn.
Prestur: iþað er rétt aftgæt.t. Við getum
skipt. drykkjumönnunum i llokka:
a) I fyrsta ílokki eru þeir, sem menn kalla