Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1849, Qupperneq 95

95
þess vandlega í hvert skipti, sem af jaröeplunum
er tekið; má Iieyið ei vera þynnra kringum j)au á
hvern veg, en svari hálfri annari alin.
Ekki vil eg ráða til að geyma jarðepli úti hér
á landi, j)ó þeirrar aðferðar sé getið í enum ehlri
skýrslum um þau, svo sem í vegleiðslu H. Chr.
Glahns á Falstri l; en þeir, sem svo eru vel á veg
komnir með jarðeplarækt, að þeir fá 10 tunnur eða
þar yfir á ári, ættu að búa til jarðhús fyrir þau, sem
geyma mætti í livern ársafla eptir annan. Kaup-
maður Lever segir, að jaröhúsið eigi helzt að vera
innan bæar, þar sem hús sé umhverfis, svo það sé
Iilýtt og lekalaust. í gcflfi þessa húss gjörist jarð-
húsið svo rúmgott og djúpt, sem þurfa þykir; innan
skal þaö hlaöið á alla vegu með þurru torfi og grjóti,
en á gólfið sé borin stórgerð möl, og þakið síðan
með vel þurru roftorfi. Yfir jarðhúsið skal repta og
hera tróð á, og að lyktum þekja með tveimur þök-
um úr vel þurru torfi, og liafa moldarlag á milli
þeirra. Á sumrin ættu viöirnir að þurkast, og jarð-
húsiö að viðrast, þurfa því að vera gluggar eða rúin-
góð vindaugu á húsinu sjálfu.
5. Matreiösla foröaepianna.
Jað hefir reynslan kent mér, að allir þeir, sem
eg þekki til, og lagt liafa stund a jaröeplarækt, hafa
hvorki þurft livöt né tilsðgn til að nota þessi Ijúf-
feingu aldini til maimeldis ineð ýmsum hætti, og er
mikill munur á notuin þeirra og kályrkjunnar, því
öllum þykja þau góð og lostæt fæða. Eg ætla því
að vera fáorður um atriði þetta, og geta einúngis
þess, hversu Vestfirðíngar ahnent nota sér þau til
manneldis.
1) Sjá auglýsingu í minnisverðum tíðindum II. B. II. I).,
Bls. xxxi. 5 f. f.