Norðurfari - 01.01.1848, Blaðsíða 34

31
TiORBCRFAK!.
“Svipi lít eg líða
Liðna fram hjá mjer!
Undir svella og syiða,
Slokkna lífið fer —
En droltinn! Æ jeg get ei gleymt
Fyrr enn bana-benjum úr
Blóðið allt er streymt.”
*****
“Djúpt í DvalafjölhAn
Dalur liggur einn,
A breiðum bltíma-völlum
Brunar straumur hrcinn
Um þann dal að ægi blám;
jþar og hið lygna Leipturvatn
Liggur und björgum hám.
“jjar hef eg áður unað
Æsku-stundum mín,
Sí hef eg síðan munað
Sælu-vatn! til |>ín;
Angurlaus eg undi j>ar,
j>ví um hel og heimsins glaum
Hugsaði eg ekki par.
“Sá eg í dvala-draumum
Um daga ár og ntítt
Stjörnur úr himinstraumum
Stíga og hverfa skjtítt;
Stíl um aptna síga í mar,
Er úr kaldri unnar-laug
Aptur morgun bar.
“Sat cg und fjalli fríðu
Foldu grænni á
Um vor í veðri blíðu
Vatni bláu hjá;
Endurskein hin mikla mynd
Kletta og fjalla kringum mig
Ur krystalltærri lind.
“Á vatni svanir sungu
Sætum töfra-rtím,
Man eg ei manns af tungu
Mærri nokkurn tím
Enn jtenna skæra svana-söng •—•