Norðurfari - 01.01.1848, Blaðsíða 62

62
norbcrfari.
nokkru áður haffti hann gjört allt sem hann gat til þess að leika
á ensku stjórnina. Synir hans og œttingjar eru dreifðir vífts
vegar, og vita varla livar þeir meiga leita sjer hælis. Hcrtoginn
af Aumale, sem var landstjóri í Algeirslandi, og prinzinn af
Joinville, sem var skipastóls-foringi og þá í heimsókn hjá bróður
sínum, urðu bezt við fregninni um byltinguna, og var þeim þó
um leið sagt að leggja niður öll völd; györðu þeir það strax
fdslega og hjeldu þá til Spánar, en sagt er að þeir hafi boðið
fríríkinu alla þjónustu sína ef á þyrfti að halda. Maður sem
hitti prinzinn af Joinville í Cadiz kvað hann hafa sagt, að vest
þætti sjer að vita ei hvort nokkuð hefði orðið að föður sínum
eða móður, því annan missi sinn kærði liann sig lítið um, þar
sem svo liti nú dt, sem ekki mundi verða einn krýndur höfðingi
í Evrópu að 20 áruin liðnum; en frakkncskur kvaðst hann æ
vilja vera og sóma þann gæti enginn tekið af sjer; og var þctta
drengilega talað. Guizot komst í dularklæðum til Englands, og
cr nd farinn að halda þar fyrirlestra yfir mannkyns söguna, og
mun honum það betur lagið enn að stjórna löndum, því hann er
lærðasti maður.
Svona var þá allur hínn prýðilega undni vefur L. Filippusar
á svipstundu orðinn að engu; bilur sannleikans feykti honum dt
í geiminn scm öðrum hjcgóma, og ónýttist þar vinna margra ára.
Hver mundi hafa trdað því fyrir þrem mánuðum, þó sagt hefði
verið, að sá konungur sæti nd landílótta á Englandi og hefði
sjer það einkum til afþreyingar að raula fyrir munni sjer
frelsiskvæði frá æsku sinni og kaupa skrípamyndir þær sem
prentaðar eru af sjálfum honumi í Parísarborg. J>að er þungt
fyrir gamlan maun , koininn undir áttræðis aldur — og
þó er það satt; en, —
“nnclarlegt er stríð li'fsstuncla”.
Hvað frakkncska fririkinu viðvíkur, þá hefur því að mcstu
leiti gengið vel enn sem komið er. Allstaðar þar sem frakknesk
tunga er töluð var boðonum um það tekið með mesta fögnuði,
og allir Frakkar eru á eitt sáttir að haldaþví við. Peninga skortur
hefur þó verið þar, og þrotabd orðið hjá mörgum kaupmönnuin,
einkum er allt þetta þó kennt göinlum ríkisskuldum. Mörgum
iðnaðarmönnum dtlendum hefur verið vísað ur landi, svo innlcndir
hefðu nóg að starfa; en mjög hefur þó verið mælt á móti því,
og einkum í blaði iðnaðarmannanna , og segja þeir þar svo, að
varla muni þeir sem það vilji, vcra i tölu þeirra manna sem
bezt hafi barizt á víggörðonum í Parísarborg, því þeir sjeu líka
drenglyndir og vilji ei ranglæti slíkt.
Lamartine má segja sje sál nýju stjórnarinnar; hann er
frægur sagnaritari og skáld, og hefur lært margt af Byron lávarði,
þjóðskáldinu enska; orti hann á yngri árum sínum langt kvæði,
sem átti að vera framhald af cinu af hinum fegurstu kvæðum
Byrons, 'Childe Uarold’, og má svo segja að það kvæði hans