Norðurfari - 01.01.1848, Blaðsíða 50

0
50 KORÐURTARI
lllu er þrungin Evrópa —
Svo ei má lengi standa;
Svarta dregur dreyrflóka
Yiir dali suðurlanda.
Atað er kyn og dhreint bldð,
I ánauð lýðir stynja,
jhrungin eitri þokuslóð —
firuma verður að dynja.
Vaknið því af doða-dúr
Drdttir orkuvana!
jþvætti burtu skruggu-skúr
Skömm og konungana!
Febnlar 22an, 184-S.
FRÁ NORDURÁLFCNNI 1848.
“The love of liberty witn life is given,
And Hfe itself tbe inferior gift of beaven.,,*
Dktdes.
Mknn meiga ci í þessum litla þætti búast við nákvæmri frásögu
um allt það, sem orðið hefur í Norðurálfunni síðan um nýár, þvi
bæði verður hann of stutlur til þess og svo treystum vjer oss
heldur engan veginn til at skýra greinilega frá öllum þeim undrum
scm á hafa gcngið þetta ár, og það sizt meðan allt enn er í undir-
buningi og ígjörð, og margt það því nú óglöggt og dimmt sem
síðar meir getur orðið Ijóst og auðskiljanlegt. Vjer viljum því
einasta í stuttu máli reyna að gefa lesendum vorum yfirlit yíir
atbuðri þá sem nú hafa orðið, og það sem einkum hefur ollað
þeim, svo þeir geti haft lítin þráð til að halda sjer við þegar
síðari frjettir koma. Og gjörum vjer þetta ei af því vjer finnum
oss færa til þess , en vegna þess að oss finnst mjög áriðandi að
landar vorir fái svo fljótt sem unnt er einhverjar frjettir um þær
enar stórkastlegu byltingar, sem nú alltaf eru að verða dag frá
degi; en litla vissum vjer von til þess að þetta mundi verða
bráðlega, þar sem svo fá tímarit eru sem á lslandi, og einasta
frjettaritið sem til er, ekki kemur út fyrr enn ári eptir að allt er
um garð gengiðf. Vjer biðjum því góðfúsa iesendur að taka viljan
* “Frelsis ást meí fjöri oss drottinn gaf,
Og fjörið sji! 111 peiin gjöfum minnst er í.1 ’
-y Oss pvkir gott að í.l hjer færi íf að ininnasl ögn <í Skírni. Pegar Rask
heitinn stofiK(ðí bókmenntafjelagið fslenzka gjörði hann það að lögutn að
deitdin 1 Kaupinannahöín skyldi gefa út írjettarit lianda Jslendinguin ; þelta
rit er Skírnir. Pað er nii auðsætt að það x raun og veru ei lí allskostar vel
við fjelag, scin stofnað er til þess að unplífga og eiidurnýa fslenzkar bók-
menntir, að gefa lit árlegan annáf uin allt sein viðber f lieiminum, þvf það
liggur fyrir utan æthuiarverk þess sem bókinenntafjelags; þessvegna ætti