Kristileg smárit handa Íslendingum - 02.01.1865, Qupperneq 1

/
KRISTILEG SMARIT
IIAMÍA ISLENDINGUM.
M 2.
IIEFIR ÞÚ BEÐIÐ í DAG?
Síðan þú fórst á fætur í morgun, heflr auga sífelt
horft á þig. llvar sem þú lieíir verið, og livað sem þú
heflr aðhafzt, lieílr þetta augá séð til þín. Það heíir
fylgt þér til vinnu þinnar, séð þig i margmenuinu, gelið
gætur að þér í einverunni. Ilugsanir þínar, tilfinningar
þínar, hvatir þínar, sem jafnvel nánuslu vinir þínir þekkja
ekki til fulls, hafa allar verið augljósar þessu auga, sem
eg tala um. 1‘ví það er alt-sjáanda auga,—auga hins
alskygna guðs.
Heflr þú liugsað til hans, sem sífelt heflr liorft á
þig ? Ileflr þú helgað honum nokkraliugsun þína, síð-
an þú vaknaðir í morgun? Ileflr þú talað við hann?
Hefir þú beðið hann?
t*að er skylda þín að biðja; því guð hefir skipað
þér það. »Bið þú föður þinn í einrúmi» (Matt. (>, 6.).
»Yakið og biðjið» (Matt. 26, 41.). »Biðjið án afláts>•
(1. Tess. 5, 17.). »Látið í öllum hlutum óskir yðar
koma fvrir guð í bænaákalli með þakkargjörð» (Fil. 4,
(i). Þetta býður guðsorð þér. Það er þess vegna rangt
að biðja ekki.
l’ú lieflr þörf á að biðja, mikla þörf; því þú verð-
ur allt að þiggja af guði, og ert að öllu leyti í hans
hendi. Ef þú gekkst heill og hraustur til vinnu þinnar