Fréttir frá Íslandi - 01.01.1876, Blaðsíða 40

40
ATVINNUVEGIR.
land, liggur við Winnipegvatn, vestanvert í Canadalöndum, lijer
um bil í miðri Norður-Ameriku. Eru þar sagðir landkostir góð-
ir; landið er skógi vaxið, en þó vel fallið til akuryrkju. Vatn-
ið er og talið mjög íiskisælt. Loptslag er venjulega þurrt og
heitt á sumrum, en veturnir kaldir og þá staðviðri mikil. ís-
lendingar, þeir er farið höfðu árið áður, höfðu hitt á fremur illt
ár, og átt mjög ervitt uppdráttar í fyrstu, en nú var hagur
þcirra farinn að batna, og kváðu þeir sig eigi langa heim til
íslands aptur, til að búa þar að staðaldri. Margir, þeir er nú
komu þangað vestur, voru fjelitlir til að byrja þar búskap, en
stjórnin veitti þeim, er þurftu, lán til lífsuppeldis; skyldi það
endurborgast á 10 árum, og vera leigulaust 4 fyrstu árin. Svo
ætlaði stjórnin að láta leggja veg yfir nýlenduna um veturinn,
og bjuggust íslendingar við að fá þar góða atvinnu. Nýlcnda
þessi liggur vel við verzlun og viðskiptum, og að eins sex míl-
um fyrir norðan línu þá, sem í ráði er að leggja járnbraut á
yfir Canadalönd austan frá Atlantshafi vestur til Kyrrahafs.
Landnám íslendinga í Nýja-íslandi er 40 mílur enskar að lengd,
en 10—12 mílur að breidd. Höfuðbólið þar heitir á Gimli. pá
er íslendingar, þeir er nú fóru, voru þangað komnir, sýktust
nokkrir, en sumir dóu. Alls er talið, að dáið haíi af ilokki
þeirra, bæði á leiðinni, og er þeir voru nýkomnir, 40—50 manns,
flest ungbörn. Páll J>orláksson, prestur Norðmanna og íslend-
inga í Wisconsin í Bandaríkjum, kom norður að Gimli, skömmu
eptir að fólkið var komið þangað, jarðaði hina dánu, skírði
nokkur börn og fiutti messugjörðir þrisvar. Síðan lijelt hann
aptur suður til Wisconsin, og fór Halldór Briem, er stutt liafði
vesturfaraflokk þenna með ráði og dáð, suður með honum; ætl-
aði liann sjer að dvelja vetrarlangt í Bandaríkjunum. Frá ís-
lendingum þar í Bandaríkjunum hafa að þessu sinni farið litlar
sögur. Jón prestur Bjarnason hafði nú tekið þar við ritstjórn
á blaði einu skandínavisku, sem er í miklu áliti, og þykir sú
staða þar einhver hin mikilsverðasta.
M e n n t u n.
Af bókfrœði landsmanna er enn eigi margt til tíðinda,