Fréttir frá Íslandi - 01.01.1881, Qupperneq 28

28
ÁRFERD OG ATVINNUVEGIR.
izt allir í land þar upp í íjöruna <á tveim bátum er til skips-
ins heyrðu, og voru búnir að því um kl. 6. Stóðu þeir þar þá
í fjörunni 24 saman í blindbil og grimmdarhörku, holdvotir og
kaldir; samt áræddu 5 af þeim að reyna að leita byggða, en
hinir Ijetu fyrir berast á meðan í fjörunni. Þessir 5 menn fóru
af stað og komust heim að Skógarnesi, og voru nær dauða en
lífi, og báðu bjargar. Var þá þegar um kveldið sent til næsta bæj-
ar og beðizt mannhjálpar til þess að ná mönnunum og koma
þeim heim til bæja. Var svo gjört, og þegar farið til sjávar
og fundust skipverjar þar víða illa til reika, og höfðu nokkrir
þeirra látið fyrir berast í klottaskoru einni, sem hálffull var með
sjó og ís, en aðra hafði hrakið þar með fjörunni. Þó fundust
þeir að lokunum aflir, og urðu leiddir, dregnir eða bornir til
Skógarness. Var þessu lokið um nóttina kl. 4. Voru þá margir
illa kaldir, og flestir nokkuð, og þrír þeirra til stórskemmda:
Kíhl skipstjóri var skaðkalinn á vinstri hendi. Matgjörðarmað-
ur skipverja var verst leikinn og ljezt hann skömmu síðar af
sárum. Nú var þegar sent til Keykjavíkur, til þess að boða
þessi voðatíðindi, og brá póstmeistarinn þegar við og fór með
lækni vestur. og annaðist um það, er hans efni snerti, og kom
hann með fjóra af skipverjum að vestan með sjer, en 14 voru
komnir áður, en fimm voru eptir í sárum, og biðu þangað til
þeir voru orðnir ferðafærir. Skipið sat þar fast á skerinu, sem
það var komið, og var sem hafísjaki að sjá; var nú þegar farið
að gjöra ráðstöfun til þess að bjarga einhverju úr því, en
gekk lítið ; bát.a þá, er skipverjar björguðust á í land, höfðu þeir
misst, svo að eigi var nema einu fjögramannafari á að skipa.
pó náðist pósttaskan úr því og eitthvað lítið annað smálegt.
En hefði annars verið duglega gengið fram í að útvega skip
og báta, hefði verið alhægt að bjarga miklu meiru, en það gat
þá eigi orðið einhverra orsaka vegna, eða að minnsta kosti fór
það svo, að skipið skriðnaði hægt og hægt niður af skerinu og
á kaf, og yddir á mastrið við fjörur. Síðan rak allmikið úr
skipinu, þar á fjörur, og segja sögur að allóvendilega muni
hafa verið farið þar að með vogrek þessi, en þar eð torvelt
hefir þótt að vottfesta þær, og eigi er vissa um sönnur á þeim,
viljum vjer eigi fara lengra út í þær hjer. Margir biðu afar-
mikinn skaða við strand þetta, þar eð margt það, er á skip-