Alþýðublaðið - 31.03.1960, Blaðsíða 2

i frtgefandi: Alþýöuflokkurinn. — Framkvæmdastjóri: Ingólfur Kristjánsson. i
| —• Hitstjórar: Gísli J. Ástþórsson (áb.) og Benedikt Gröndal. — Fulitrúi
rltstjómar: Sigvaldi Hjálmarsson. — Fréttastjóri: Björgvin GuSmundsson.
| Símar: 14 900 —- 14 901 — 14 902 — 14 903. Auglýsingasími 14 906 ~ Að-
| fsstur: Alþýðuhúsið. — Prentsmiðja Alþýðublaðsins. Hverfisgata 8—10. —
J I Áskidítargjald: kr. 35,00 á mánuði.
H a n n es
á h o r n i n u
Þora Jbe/'r að leifa til
sérfræðinga?
JÓN ÞORSTEINSSON vakti máls á því við af-
j greiðslu fjárlaga, hvort ekki væri rétt að styrkja A1
þýðusambandið til þess að fá sérfræðilega aðstoð
til að meta efnahagsráðstafanir ríkisstjórnarinn-
ar, svo að sambandið geti byggt viðbrögð sín á
. einhverju öðru en hagsmunum þeirra stjórnmála-
manna, sem þar eru í meirihluta.
i Þessi tillaga varð til þess, að Ólafur Thors for-
sætisráðherra lýsti yfir, að ríkisstjórnin mundi
; telja sér skylt að styrkja líka sérfræðirannsókn, ef
: launþegasamtökin vildu beita sér fyrir henni.
Það virðist því sjálfsagt, að Aíþýðusambandið
sýni þá ábyrgðartilfinningu að fara eftir tillögu A1
þýðuflokksmanna í stjórn þess og leita sérfræði-
legra skoðana á málinu. Væri eðliiegast, að ASÍ
ibæði alþýðusambönd einhvers liinna Norðurland-
anna að lária hingað góðan sérfræðing í efnahags-
&g kjaramálum og láta hann kanna máli og gefa um
álitsgerð.
Hvar endar þefta?
ýý Mistök hjá útvarpinu.
•fc Tvö erindi á sama
tíma.
ýý Hávaði og skrall.
Nafngiftir erlendra
manna.
ýý Talið í símaskránni.
HLUSTANDI skrifar mér á
þessa leið: „Einhver mistök eiga
ésr stað við upptöku hjá út-
varpinu. Ég hlustaði nýlega á
búnaðarþátt. Hann var fluttur
um miðjan dag. Bak við fyrir-
lesarann, eða réttara sagt, að
baki erindis hans, var flutt ann-
að erindi, og altlaf þegar fyrir-
lesarinn gerði hlé, komu orð hins
fram í hátalarann. Hér hlýtur
að vera um afr ræða mistök hjá
útvarpinu, hvernig svo sem á
því stendur, því að útilokað er
að tveir séu að flytja erindi í
útvarpið á sama tíma.
varð milli seninga eða þagnir á
annan hátt. — Mér finnst, 'að
þegar svona kemur fyrir, þá sé
um hroðvirkni að ræða. Að lík-
indu-m ,er ástæðan sú, að fyrra
erindið þurrkast ekki nógu velaf
stálbandinu áður en nýja efnið
er tekið upp. En um þetta hljóta
útvarpsmennirnir sjálfir að vita
bezt og þeir munu geta gefið
viðhlítandi sikýringu á þessu
leiðinlega fyrirbrigði.
PÉTUR skrifar: „Ég hlusta mik
ið á útvarpið, þó iþað sé oft leið-
inlegt, en úr því verður sjálf-
sagt efckj toætt. En geturðu ekki
gert annað fyrir mig? Það er
ekki mjög langt síðan að tek-
ið var upp á því að skella á
mann á milli þátta, — t. d. milli
leikþátta, — þeim déskotans há-
vaða að engu er líkara en þar
væri á ferð lofárás margra
sprengjuflugvéla. Ég held að all-
ur þessi hávaði hljóti að fara illa
með taugar fólks, og óskiljan-
legt í hvaða tilgangi útvarpið
rekur upp þessar rokur. Geturðu
ekki fengið ,þá til að hætta
þessu?“
NÝLEGA hlustaði ég um
kvöld, og þá kom þetta sama í
Ijós, ég held meira að segja að
um flutning á leikriti hafi verið
að ræða. Þá kom flutningurinn
að vísu mjög vel fram, en bak
við hann var annað efni flutt, og
kom það alltaf fram þegar hlé
ENNFREMUR skrifar Pétur:
„Mér er sagt að enn séu í gildi
lagaákvæði, sem skyldi útlend-
inga, sem sækja um íslenzkan
ríkisborgararétt til að taka ís-
lenzk nöfn, annars fái þeir ekki
ríkisborgararéttinn. Ég hef aldr-
SAMKEPPNIN í fiskveiðum á Atlantshafi
.. verður stöðugt geigvænlegri. Aðrar þjóðir auka
togara- og verksmiðjuskipaflota sína hröðum skref
úm, og afli eykst að sama skapi. Þótt þjóðunum
fjölgi og fleiri þurfi að fæða, er þetta þróun, sem
getur reynzt íslendingum mjög erfið.
Sovétríkin auka fiskveiðarnar mest. Þau
fiéldu snemma á árinu þing um þróun Atlantshafs
, veiða sinna, enda ætlunin að verja risaupphæðum
til skipasmíða, fiskiðjuvera o. fl. næstu ár, svo að 1
Sovétríkin verða sjálfum sér nóg um útbafsfisk 1
1965. Hvað verður þá um íslenzka markaðinn I
eystra? Norðmenn eru nú að tala um 30 togara fyr-
ir Norður-Noreg og svo mætti lengi telja.
íslendingar verða að tryggja, að íslenzkur fisk
ur verði ávallt fyrsta flokks vara og tryggja sér
markaði, sem eru jafnt dreifðir sem víðast. Annars
er vá fyrir dyrum.
MI mmwiHi nf iiji IÉ i i mnim i iinnai
ibúff óskasf.
I Sjómaður í millilandasiglingum óskar eftir
j tveggja herbergja íbúð með stóru og rúmgóðu eld-
j húsi. — Þrennt í heimili.
! Upplýsingar í síma 34-282.
ÞAÐ hefur nú þegar tals-
vert verið ritað og rætt um
veitingu yfirhafnsögumanns-
émbættið í Reykjavík, sem
ekki er að ástæðulausu því
það er hiklaust stærsta
hneyksli síðari ára í ehmbætt-
isveitingu sem framið hefur
verið í Reykjavík og þó víð-
ar væri leitað. Sú regla hefur
gilt frá upphafi hafnarinnar
að allar stöðuveitingar hafa
farið eftir starfsaldri, ef ekki
hefur þurft sérmenntunar
með og allir verið ánægðir og
engir árekstrar orðið. Svo
skeður það. Einn af ráðamönn
um bæjarins þarf að láta einn
af ættingjum sínum fá bita og
þar með er sá friður rofinn
sem hefur ríkt við þá stofnun
frá upphafi.
Þetta kemur eins og þruma
úr heiðskíru lofti yfir alla
starfsmenn hjá höfninni og yf
irleitt alla sem vinna hjá ríki
og bæ. Því hvað þýðir að vera
að sýna dugnað eða samvizku-
semi í starfi, þegar yfirboðar-
arnir launa með slíku sem
bessu. Það er hætt við að þessi
hugsun grípi margan mann-
inn og allir sjá hverslags
hætta það er þjóðfélaginu í
heild. Ég vil ekki fullyrða að
pólitíkin hafi ekki gert út-
slagið á embættisveitingar, en
ég vil fullyrða að það hefur
aldrei verið svona einhliða-
pólitík sem gerði útslagið, því
oftast hefur eitthvað verið tal
ið umsækjendum til ágætis t.
d. sérþekkingu, en í þessu til-
felli er engu þess háttar að
tjalda. Þetta er einhver sú
mesta einræðispólitík sem um
getur á íslandi, ég held að
flokkurinn ætti að fara að
skinta um nafn.
Saga þessa máls er sú, að
þegar fór að líða að aldurs-
takmarki núverandi yfirhafn-
sögumanns sóttu fjórir hafn-
sögumenn um starfið, en inn-
an skamms kvisast það, að
veita eigi ákveðnum umsækj-
anda starfið burtséð frá starfs
aldri eða hæfileikum umfram
aðra umsækjendur. Þá skrifa
hafnsögumenn að einum und-

ei getað skilið hvað liggur til
grundvallar fyrir þessu ákvæði.
Það virðist heimskulegt. Væri
nær að banna þessu aðkomu-
fólki að taka sér íslenzk nöfn,
því sumt af tþví, að minnsta kos :i
er ekkert eftirsóknarvert c*
sízt ástæða til að setja á það sé >
stakan stimpil með því að ský. a
það íslenzkum nöfnum.
OG HVERSVEGNA er þá ú-
lendingum sjálfum leyft að be a
útlend nöfn og það meðal an -
ars ýmsir frammámenn lanc' -
ins. Þessi útlendu nöfn á íslen
ingum, sem ýmist eru hre -
ræktaðir, eða kynblending ,
eru fáránleg og óskiljanleg c
því verður að neyða útlendin \
hér búáetta til að taka sér . j-
lenzk nöfn.
ÉG BVRJAÐI að telja sarr' i
erlend nöfn í símaskránni, c n
gafst upp þegar ég var bú i
með bókstafinn A, enda ,þá ko -
inn nokkuð yfir 100 erlend n r
símnotenda og þó slepti ég t -
um ættarnöfnum, sem talist g a
íslenzk, — en þau eru nú v t
bönnuð. — Hvað segja alþinr -
mennirnir um svona hringavu.-
leysu?“
FULLYRT er að áfengisk? - j,
tóbakskaup — og bíóferðir ! i
minnkað mikið síðustu dags i.
Ég hef áður minnts á brenniví -
kaupin. Það eru einu góðu i; -
indin í sambandi við hækl; í
vöruverðs yfirleitt. Aimenn:
ur vill að vínverð sé enn hæ -
að. Með minnkandi vínkaupu i,
tóbakskaupum og minni bíóft:: -
um er fólk að reyna að spara e í•
hvað upp í dýrtíðina. Ef til V 1
getum við sparað ýmislegt.
Kannski dregur eittlavað úr p ' i-
ingaaustri barna og ungling;::?
Hannes á horninu.
anskildum bréf til þávera:. ii
borgarstjóra Gunnars Th. ••
oddsens, hafnarstjóra og t -
um hafnarnefndarmönn i
þess efnis að þeir óski t. -
dregið eftir að starfsaL. ?
væri látinn ráða svo fram -
lega að sá maður hafi el i
gerzt brotlegur í starfi sí. ,
annars væri næsta ma. i
veitt starfið. Sams konar t c
kom frá starfsmannafék i
bæjarins til hafnarnefndi.
Auk þess gefur fráfarandi • -
irhafnsögumaður einum u. -
sækjanda meðmæli, því ha i
hefur verið staðgengill ha s
undanfarið og reynst vel í þ í
starfi. En hvað skeður næs ?
Það skeður það að á næs. i
fundi bæjarfulltrúa SjálfstE: i
isflokksins ber Gunnar Thc -
oddsen fram tillögu um þ: 3
að yngsta umsækjandanu \
verði veitt starfið án þess i 3
minnast á að hinir væru t ,
hvað þá um rétt þeirra et a
hæfileika til starfsins. Það c.x
sagt að allir fulltrúar hs i
samþykkt þessa tillögu a -
hugasemdarlaust. Ég held a 3
einræðið og undirlægjuhát -
urinn geti ekki komizt á
hærra stig, þó virðist sem að
þeim af fulltrúunum, sem eiga
sæti í hafnarnefnd, hafi eitt-
hvað flökrað, því fimm sinn-
um báðu þeir um frest á mál-
inu þegar átti að taka það fyr-
ir í hafnarnefnd, þar til þeim
að sögn var ógnað til að af-
Framhald á 14. síðu. h
31. marz 1960 — AlþýSublaðið